Group Blog
 
 
พฤศจิกายน 2548
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
1 พฤศจิกายน 2548
 
All Blogs
 
ล่ามงานสุนัข

เมื่อลองนึกย้อนไปถึงงานล่ามครั้งแรกที่ได้ทำ อืม.....น่าจะเป็นงานประกวดหมา....ใช่สิ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นตอนอยู่มหาวิทยาลัยชั้นปีที่ 3 เพื่อนร่วมเอกภาษาญี่ปุ่นด้วยกันเป็นคนชวน คือ ดูเหมือนว่าแฟนของเพื่อนคนนี้(สมัยนั้น) เป็นคนแนะนำให้โดยชวนเพื่อนคนนี้ก่อน แล้วมันก็มาชวนเราอีกที ตอนนั้นก็คิดง่ายๆ เห็นว่าเป็นงานเกี่ยวกับหมาไม่น่าจะยากแล้วก็ไม่ได้ทำคนเดียวมีเพื่อนทำด้วย ก็เลยตกปากรับคำ แค่นึกสนุกแล้วก็ยังจะได้ลองใช้ภาษาญี่ปุ่นด้วย เรียกว่าอยากลองของนั่นเอง

อ๊ะ อ๊ะ อย่าเพิ่งเข้าใจผิดว่าเราจะไปเป็นล่ามแปลภาษาหมาเพราะเราเองก็พูดภาษาสุนัขไม่ได้เหมือนกัน เหอ เหอ เหอ......และที่จริงแล้วตัวเองเป็นคนที่กลัวหมาเอามากๆเสียด้วย เรียกได้ว่า ไม่สามารถอยู่ร่วมฟุตบาทกันได้ก็แล้วกัน โดยมากเราจะเป็นฝ่ายหลีกทางให้ตลอด เรื่องของเรื่องก็คือคณะกรรมการตัดสินการประกวดในครั้งนั้นเป็นชาวญี่ปุ่น ทางผู้จัดก็เลยต้องการให้ช่วยสื่อสารกับคณะกรรมการชาวญี่ปุ่นเหล่านี้ ซึ่งก่อนวันงานก็ไม่ได้มีการซักซ้อมอะไรเลย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร นึกไม่ถึงด้วยซ้ำว่าการทำงานล่ามที่จริงแล้วควรจะมีการซักซ้อมทำความเข้าใจรูปแบบงานก่อนที่จะถึงวันงาน

ตอนนั้นเรียกได้ว่าเป็นงานล่ามครั้งแรกจริงๆ ที่ผ่านมาได้พูดคุยภาษาญี่ปุ่นก็กับอาจารย์คนญี่ปุ่นที่สอนในมหาวิทยาลัยกับพวกนักศึกษาชาวญี่ปุ่นที่มาเที่ยวเมืองไทยแล้วเข้ามาเที่ยวในมหาวิทยาลัยเท่านั้น ก็เลยเดาไม่ออกไม่รู้ว่าเหตุการณ์จะเป็นอย่างไร แล้วก็ต้องเตรียมตัวอย่างไรบ้าง บอกได้ตามตรงว่าไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลยแม้แต่น้อย ไปแบบว่ามีแต่ตัวกับหัวใจและความรู้ภาษาญี่ปุ่นเพียงน้อยนิดจริงๆ เพียงแต่ตอนนั้นด้วยความบ้าระห่ำบวกกับความไร้เดียงสาของเด็กที่ลำพองว่าตัวได้ภาษาญี่ปุ่นอยู่บ้างเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งตอนนั้นไม่ได้คิดหรอกว่าภาษาญี่ปุ่นตัวเองมีแค่เพียงหางอึ่ง นึกว่าพอพูดได้ก็น่าจะทำงานล่ามได้แล้ว

จำได้ว่าวันที่ไปทำงานวันนั้นเป็นวันที่ฝนตก แล้วงานประกวดสุนัขเขาจัดกันในสนามกว้างแต่จำไม่ได้แล้วล่ะว่าที่ไหนเพราะตอนนั้นนั่งรถแฟนเพื่อนไป ที่สนามประกวดนั้นมีการกางเต้นท์รอบสนามเป็นรูปสี่เหลี่ยม ลานตรงกลางเป็นลานให้สุนัขวิ่งเพื่อดูความสวยงามและท่วงท่าในการวิ่งของเจ้าหมาทั้งน้อยใหญ่ วันนั้นฝนตกหนักมากจนนึกว่าเขาจะล้มเลิกงานเสียอีก เพราะกว่างานจะเริ่มก็เลยเวลาเปิดงานตามที่กำหนดมาสักพักแล้ว สุนัขที่เจ้าของผู้เลี้ยงส่งเข้าประกวดก็มีจำนวนมาก หน้าตาแปลกๆไม่เหมือนเจ้าพวกที่เราเห็นอยู่ตามข้างถนน เราโชคดีที่เขาให้ตามกรรมการผู้หญิงซึ่งเป็นกรรมการดูสุนัขพันธุ์เล็ก อู้ย จำได้ว่าผลของการไม่เตรียมตัวไม่รู้ว่ารูปแบบงานมันเป็นยังไง คือมันไม่ออกเลยละไม่ว่าจะภาษาไทยหรือภาษาญี่ปุ่น ที่ยากจนจำได้จนถึงตอนนี้ก็คือชื่อพันธุ์สุนัขต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น พูเดิ้ล ชิสุ ชิวาวา บูลด๊อก ฯลฯ ก็พูดตามกรรมการเขาพูดล่ะนะ ประมาณว่า ปูโดรุ ชิสุ ชิวะวะ บุลุด๊อกคุ ดิฉันไม่รู้เรื่องกับเขาหรอกค่ะว่าท่านสุนัขเหล่านี้เขาจะมีพันธุ์อะไรกันบ้าง ปกติเจ้าสุนัขที่เห็นๆอยู่ก็มีแต่เจ้าตูบ หลังอาน ไส้กรอก ที่พากันนอนระเกะระกะตามข้างถนน ไม่ค่อยจะเห็นมันเดินมันวิ่งสักเท่าไรนัก จนเพื่อนคนญี่ปุ่นของดิฉันหลายคนบอกว่าอยากเกิดเป็นหมาเมืองไทยจัง เพราะดูเหมือนชีวิตของมันช่างแสนจะสบาย ยามหิวก็เดินไปตามขยะหรือตามแผงลอยที่มีลูกค้านั่งกินอยู่ เดี๋ยวก็มีคนใจดีโยนเศษอาหารมาให้ พออิ่มท้องก็ไปนอนหลบแดดตามที่ร่มให้ลมโกรกเย็นเย็นใจ ช่างเป็นชีวิตที่อิสระเสรีเสียยิ่งกระไร

กลับมาคุยเรื่องงานต่อ รูปแบบการเป็นล่ามวันนั้นก็ไม่ค่อยมีอะไรมากหรืออาจเป็นเพราะกรรมการที่เราตามนั้นมิได้เป็นคนช่างเจรจามากนัก ก็เห็นเขาดูลิ้น ฟัน หู ดูลักษณะหาง กล้ามเนื้อขา ท่วงท่าและจังหวะของการสับขาเวลาวิ่ง เวลายืนโพสท่านิ่ง และก็ให้คำแนะนำแก่เจ้าของผู้เลี้ยงบ้างเป็นครั้งคราว จะมียากก็อย่างที่กล่าวไปแล้วข้างต้น คือเรื่องของชื่อพันธุ์เท่านั้น นอกนั้นก็ถือว่าโชคดีที่เอาตัวรอดมากได้ แล้วก็มีการประกาศว่าสุนัขตัวไหนได้รับรางวัลอะไรบ้าง และก็เนื่องจากฝนตกไม่ยอมหยุดงานก็เลยเลิกเร็วกว่ากำหนดเพราะสุนัขที่มาเข้าประกวดก็มีน้อยด้วย ดิฉันและเพื่อนก็เลยได้กลับเร็วกว่าที่กำหนดเอาไว้ งานนี้ทำให้ดิฉันได้ประสบการณ์หลายอย่าง เป็นงานล่ามงานแรกเป็นงานที่ได้ใช้ภาษาญี่ปุ่นที่เรียนมาทำให้รู้ว่าสต็อกคำศัพท์ภาษาญี่ปุ่นนั้นมันมีอยู่น้อยนิดเพียงใด แต่ก็ทำให้ได้รู้จักกับความสนุกของงานล่ามด้วย ซึ่งที่จริงแล้วงานแบบนี้จัดได้ว่าเป็นงานที่ไม่ได้ลำบากอะไรมากนักถ้าเป็นคนรักสุนัขและคลุกคลีกับสัตว์บ้าง เมื่อเทียบกับเพื่อนในรุ่นเดียวกันที่เขาได้ทุนแลกเปลี่ยนไปญี่ปุ่นหนึ่งปี พอกลับมาเพื่อนเราหลายคนไปเป็นล่ามให้กับกรมบังคับคดีได้เลยนะ อู้ ฮู สุดยอดเลยล่ะ ตอนนั้นนะคิดว่าเราคงทำงานยากๆแบบนั้นไม่ได้แน่ๆ จากวันนั้นมาดิฉันก็ไม่ได้สัมผัสกับงานล่ามอีกเลย จนกระทั่งเรียนจบ


Create Date : 01 พฤศจิกายน 2548
Last Update : 2 พฤศจิกายน 2548 18:18:06 น. 2 comments
Counter : 1404 Pageviews.

 
แล้วก็...................


โดย: iamname วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:54:56 น.  

 


โดย: หมาร่าหมาหรอด วันที่: 24 ธันวาคม 2548 เวลา:12:47:23 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

peeko
Location :
กรุงเทพ Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add peeko's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.