|
|
หมดเวลา ทุกข์ ล่ะ
พักนี้ .. รู้สึกว่า ใจที่เคยเสีย เริ่มจะกลับมาดีแล้วล่ะ
แต่อาการทั้งหมดยังไม่สามารถมั่นใจได้ จนกว่า จะวนเวียนมาถึง วันอาทิตย์ ...
อย่างที่เคยบอกไปแล้วว่า วันอาทิตย์สำคัญกับแอร์อย่างไร ดังนั้น อย่าเพิ่งไว้วางใจตัวเองให้มันมากไปนัก สำรวจหัวใจตัวเองเบื้องต้นแล้ว พบว่า ..
เปิดเฟสบุ๊กของ คุณเค้าน้อยลงแล้ว
การอยากแชท กับคุณเค้า ใน วอทแอพ น้อยลงไปมาก
อารมณ์นั่งคิดถึงช่วงเวลาดี ๆ ที่เคยมีร่วมกันเริ่มลดลงเรื่อย ๆ
ความรู้สึก .. อยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม ก็ค่อย ๆ ลดลงตามไปด้วย
ดูเหมือนจะเป็น .. สิ่งดี ๆ นะนี่ .. ที่แอร์ต้องการ คุณเค้า น้อยลง ๆ อย่างนี้ ..
ส่วนเหตุผลที่ไม่อยากเปิดเฟสบุ๊กของ คุณเค้าแล้วก็คือ .. ถ้าเปิดไปแล้วบังเอิญเจออะไรก็เสียใจอีก ดังนั้น ไม่เปิดจะดีกว่า เพราะขนาดไม่เจออะไรก็ยังรู้สึกเสียใจอยู่
เหตุผลที่ไม่อยาก ส่งข้อความไปทาง วอทแอฟแล้วก็คือ .. ส่งไป ก็ไม่มีอะไรตอบกลับมา จะทำให้รู้สึกแย่ทำไม ??
เหตุผลที่ไม่ได้คิดถึงช่วงเวลาดี ๆ แล้ว .. ก็เพราะว่า จริง ๆ แล้วในช่วงเวลาดี ๆ พวกนั้น มันก็ใช่ว่า จะมีความสุข ถึงขีดสุดซะเมื่อไหร่ นั่งนึก ๆ ดูแล้ว ที่ผ่านมาใช้ชีวิตรัก อยู่บนความเข้าใจฝ่ายตรงข้ามมากเกินไปจริง ๆ ด้วย จนลืม สงสารหัวใจตัวเอง ... ไม่เอาล่ะ กลับมาสงสารหัวใจตัวเองดีกว่า
และ สุดท้าย .. คือ ไม่อยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมล่ะ ทั้งที่ เคยคิดไว้ว่า จะรอ.... จะไม่มีใคร .. ไม่รู้จะรอไปทำไม เพราะไม่รู้จะกลับมามั้ย และถ้ากลับมา จะต้องเสียใจอีกมั้ย ?? หาความแน่นอนอะไรให้ชีวิตตัวเองไมไ่ด้เลยจริง ๆ บอกตัวเอง หลาย ๆ ครั้ง พอได้แล้ว ... กลับมาเป็นตัวของตัวเองดีกว่า
ใช่แล้ว ... กลับมาเป็นตัวของตัวเอง ที่ร่าเริง ลั้ลลา .. และ มีความสุขกับทุก ๆ สิ่งรอบตัวซะที !!
ความในใจ ที่อยากระบาย - เมื่อก่อนนี้ เค้าเคยคิดนะ .. ไม่มีคุณ เค้าจะอยู่ยังไง? เค้าก็เลยหลอกตัวเค้าเองมาตลอด ว่า "จริงๆ แล้วคุณก็รักเค้า เพียงแต่ว่า คุณไม่แสดงออก" และ "ซักวัน เราจะมีอนาคตร่วมกัน" ... ซึ่งเอาเข้าจริง ๆ มันก็ไม่มีทางเป็นไปได้ ... สำหรับชีวิตคุณ "ตัวคุณเอง" และ "สังคม" คือสิ่งที่คุณแคร์และรักมันมากกว่าเค้า ..
คุณรับไม่ได้ ที่มีเค้าเป็นแฟน แต่คุณก็ไม่ปล่อยให้เค้าไป ... เพราะคุณไม่อยากอยู่อย่างโดดเดี่ยว ไม่อยากเหงา จนวันหนึ่งที่คุณพอจะมีทางที่ คุณคิดว่า "สังคม" และ "ตัวตน"ของคุณ จะยอมรับ .. เค้าจะกลายเป็นสิ่งไร้ค่า ไม่มีตัวตน ที่คุณต้องการจะ เขี่ยให้พ้นทาง ....
คุณค่ะ .. วันนี้ขยะชิ้นนี้ ที่คุณไม่ยอมรับมัน จะลืมคุณให้หมดใจแล้วนะค่ะ ... ขยะชิ้นนี้ จะเป็นสิ่งที่ไม่มีตัวตน สำหรับคุณอีกต่อไป .. เค้าเหนื่อยมาพอแล้ว เค้าเสียใจมาพอแล้ว และที่สำคัญ เค้าร้องไห้มามากพอแล้ว ... และเค้าขอโทษ ที่ไม่สามารถรอคุณกลับมาได้ อีกแล้ว ... เค้าอยากมีชีวิตใหม่ ที่ยิ้มได้กว้าง ๆ แล้วล่ะ
ดูแลตัวเองให้ดี ๆ รักตัวเองให้มาก ๆ เหมือนกับความรักที่เค้ามีให้คุณมาตลอด 5 ปีนะค่ะ ... - จบความในใจ ที่อยากระบาย
จากวันนี้ไป .. แอร์ซ่าจะเปิดใจล่ะนะ 
ปอ ลอ .. เขียนไอ้ความในใจนั่นเสร็จ .. น้ำตาก็หยด แหมะๆ 
| Create Date : 22 พฤศจิกายน 2554 |
| Last Update : 22 พฤศจิกายน 2554 18:42:47 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 701 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ดวงลดา  วันที่: 22 พฤศจิกายน 2554 เวลา:13:55:08 น. |
|
|
|
| โดย: PhueJa วันที่: 22 พฤศจิกายน 2554 เวลา:14:16:09 น. |
|
|
|
| โดย: บัว IP: 172.22.100.21, 61.90.141.122 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2554 เวลา:15:29:41 น. |
|
|
|
| โดย: เจเจ (See You Then ) วันที่: 22 พฤศจิกายน 2554 เวลา:20:58:54 น. |
|
|
|
| โดย: ม่านสายไหม IP: 110.77.138.51 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2554 เวลา:1:40:48 น. |
|
|
|
| โดย: กว่าจะรู้ วันที่: 23 พฤศจิกายน 2554 เวลา:3:54:33 น. |
|
|
|
| โดย: บัว IP: 172.22.100.21, 61.90.141.122 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2554 เวลา:8:26:23 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
|
login ที่ไม่เข้ากับตัวซักนิด
แต่ถ้าเทียบกับความรู้สึก
โค ตะ ระ เหมือน ตัวจริง เลย
เป็นนักบัญชี ที่ไม่เหมือนนักบัญชีเท่าไหร่
ที่มีงานอดิเรก เป็นการอ่านนิยาย ฟังเพลง
ดูซีรี่ย์เกาหลี เล่นอินเตอร์เน็ต ถ่ายรูป
รวมถึง แต่งนิยาย ...
Color Codes ป้ามด
=========================
ข้อความและภาพถ่ายในสื่อคอมพิวเตอร์
แห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมด
ได้รับการสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ
ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539
ผู้ฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์
อักษรจะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
==========================
นิยายเรื่องใหม่ ที่แอบเขียนไว้ ที่ Dek-d ค่ะ
Puppy in Love - Yuri
|
|
|
|
|
|
|
|
|
