เรื่องของงูกับเรื่องของหนู

ที่เมื่อคืนนี้เจองูอีกแล้ว คราวนี้ไม่ได้เจอกันแบบจะ จะ เหมือนทุกครั้ง คราวนี้พี่แก (งู) สงสัยร้อนจัด เลยหนีร้อนไปพึ่งเย็นนอนเล่นในอ่างในห้องน้ำที่บ้าน อันเป็นเหตุให้ข้าพเจ้าต้องระเห็จออกไปอาบน้ำนอกบ้าน ก็แน่หล่ะ พี่แก (งู) เล่นแช่น้ำลงทั้งตัวแบบนั้นหน่ะ ใครจะไปอาบลงหล่ะ คราวนี้ไม่รู้งูยี่ห้ออะไร วันก่อนที่เจอเป็นงูสามเหลี่ยมขนาดย่อมเยาว์ อิอิ ตัวมันยังเล็กอยู่ แต่พิษเค้าหน่ะไม่เล็กด้วย พิษทำลายระบบประสาทเสียด้วย ถ้าโดนเค้ากัดแล้วไปหาหมอไม่ทันคงได้ตายกันข้าง งูที่เจอที่เมื่อคืนนี้ไม่รู้งูอะไรสีน้ำตาล มองไม่ทันถนัดนัก ตัวเพรียว เพรียว เรียวยาว น่ากลัวจะเป็นงูเชือก แต่ว่าตัวใหญ่กว่างูเชือกอยู่มาก อาจไม่ใช่งูเชือกก็ได้ เห็นหน้าพี่แก (งู) ไม่ชัดไม่งั้นคงรู้ว่างูอะไร คราวนี้จะเดินจะเหินในบ้านนอกบ้านก็ต้องระวังมากกว่าเดิมอีกหล่ะ ดีนะที่แม่ไม่อยู่ไม่งั้นเราคงห่วงแม่มาก เพราะขานั้นชอบเหลือเกินที่รก รก ((((เข้าไปทำความสะอาด)))))



เล่าต่อ เล่าต่อ ส่วนไอ้เจ้าน้องชายเรารึมันก็อาจหาญทำเป็นว่าจะไปจับงูออกจากอ่างน้ำ ดีนะที่ห้ามไว้ทัน เฮ้ออออ ทางใครทางมันละกันนะพวก อย่ามาทำร้ายเรานะ เพราะเราไม่คิดจะทำรายพวกนาย (งู) หรอก ช่วงนี้หน้าฝนตัวประหลาดออกมาปรากฏให้เห็นอยู่บ่อย ๆ อย่างเช่น แมงป่องช้างงงง หอยทากยักษ์ ตัวลิ้นหมา ตัวริ้น ตัวไร เห็บหมัดอีกเพียบ วันก่อนลงไปนั่งเล่นโยคะอยู่ที่พื้นมันก็ไต่ยั๊วเยี้ย ยั๊วเยี๊ยอยู่ในบ้าน เยอะจังเลย กลุ้มจริง นี่ถ้าแม่อยู่เค้าคงหามาตรการมากำจัดสัตว์ประหลาดทั้งหลายเหล่านี้อย่างสิ้นเชิง แต่เราไม่ทำ แต่ก็อย่างว่าทุกอย่างล้วนเป็นไปตามธรรมชาติ วงจรชีวิตของธรรมชาติ


พักหลังไม่มีเวลาทำความสะอาดบ้านเลย รกมากถึงมากที่สุด ต้นไม้หน้าบ้านก็รก รก ถึงจะออกดอกออกผลแข่งกันเยอะแยะแต่ว่า มันไม่ได้รับการดูแล มันก็ดูไม่สวยเลย ต้นตะขบหน้าบ้านก็ใบร่วงซะเต็มเลย ข้างบ้านก็มีแต่ต้นหญ้าแล้วก็วัชพืชพวกสาบเสือเยอะไปหมด ไม่ต้องสงสัยเลยว่า งูทำไมมันถึงได้เยอะขนาดนี้ เจองูติดต่อกันไม่ซ้ำสายพันธุ์กันแบบนี้นอนไม่ค่อยหลับเหมือนกันนะเนี่ย บอกตรง ตรงเลยว่ากลัว


ส่วนวันนี้วงจรชีวิตของเราก็ยังคงเหมือนเดิม สอนเด็ก ตรวจงาน ทำบันทึกข้อความเรื่องโน้นเรื่องนี้ รับคำสั่ง ทำตามคำสั่ง ประชุม วนเวียนอยู่แค่นี้ ยังคงเหนื่อยเหมือนกับทุก ทุกวัน แต่ก็สู้สู้ เหมือนเดิม ^____^ เพื่ออนาคต



วันพรุ่งนี้แล้วจะเริ่มต้นเรียนเป็นครั้งแรก หนักหน่อยก็คงเป็นวิชาสถิต ขอบอกว่าเรียนมาเท่าไร ผ่านมายังไม่ทันปีนึงเลยอ่ะ คืนอาจารย์ผู้สอนไปหมดแระ พรุ่งนี้ก็คงเริ่มนับหนึ่งใหม่ ไม่ต้องกลัว แนวร่วม เพื่อนร่วมชั้นเรียน (((บรรดา ผศ. ผอ. ทั้งหลาย))) ก็คงจะมาเริ่มใหม่พร้อม ๆ ไปกับเราด้วย เพราะเห็นว่าหลาย ๆ ทิ้งการเรียนมามากกว่าสิบปี หุ หุ น่ากลัวจริง แต่เรียนเทอมนี้คิดว่าคงไม่หนักหนาสักเท่าไหร่หรอก เพราะดูแล้วแต่ละรายวิชา ตารางเรียนออกมาแค่รายวิชาละห้าครั้ง โห จะให้ผู้เรียนคิดยังไงเนี่ย เก็บค่าเทอม ห้าหมื่น แต่สอนจริง วิชาละห้าครั้ง ((((หมายเหตุ : เทอมนี้เรียนสองวิชา))) คิดยังไงเนี่ย วิชาละกี่ตังค์กัน คุ้มไหมหนอ



พอพูดมาถึงตรงนี้แล้วก็ให้หดหู่นัก ยังไม่ได้รับคำตอบจากแม่เลยว่ายังไงเนี่ย ค่าเทอม ตกลงว่ายังไงกัน จะให้ลูกสาวไปทำนิติกรรมกู้เงินเพื่อการศึกษากับสถาบันการเงินไหนกันนี่เล่า ป่านนี้ยังไม่ให้คำตอบสักทีนึงว่าจะขายนามาส่งควายเรียนจริงหรือป่าว หรือว่าจะให้ลูกสาวเอาผงแป้งไปโรยที่ศาลเจ้าแถวบ้านแล้วขูดหาเลขเด็ด เอาไปซื้อฉลากกินแบ่งรัฐบาล หรือหวยออนไลน์ หวยใต้ดิน หาเงินมาจ่ายค่าเทอมเองหรือไงเนี่ย ชิ อีกสามสี่วันหมดเขตจ่ายค่าเทอมแล้วเน้อ โหยยยย อยากให้ลูกเป็นด๊อกเตอร์ แต่ไม่อยากลงทุน เชื่อเขาเลย ^____^ อ่ะ ปล. She ยังไม่ Come back จากบางกอก เลยอ่านะ ทำเป็นนิ่งนะ เห็นว่าจะกลับมาสุรินทร์คืนนี้ เตรียมมาให้พร้อมเลยนะ เงินสด ห้าหมื่นบาท นี่ค่าเทอม กับอีกสองพันบาทค่ารายงานตัว



ว่าแล้วก็ดำเนินการทำบันทึกข้อความ เรียนอธิการบดี เรื่องขอผ่อนผันระยะเวลาการชำระค่าเล่าเรียน ระดับดุษฎีบัณฑิต สาขาภาวะผู้นำทางการบริหารการศึกษา ใจความ... ว่าต่อกันเอง ...



อะไรกันเนี่ย ทำไมวันนี้เขียนยาวจัง บ่นไรกันนักหนาเนี่ย เก็บกดไรมา เหนื่อยแระ หนีไปหาไรกินดีกว่า.....................

 

Create Date : 08 ธันวาคม 2549		6 comments
Last Update : 8 ธันวาคม 2549 15:32:02 น.
Counter : 759 Pageviews.
Share Tweet