|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
17 เมษายน 2552 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
..ในกาลครั้งเก่า แม่โจ้เรานั้นเป็นถิ่นไพร คุณพระช่วงฯ สร้างไว้ ให้เกรียงไกรด้านการเกษตรกรรม..
ก่อนสงกรานต์ คุณแมวโคร่งมาเที่ยวเชียงใหม่ มันร้อนเหลือใจ ไม่รู้จะไปเที่ยวไหน
ตอนเย็นๆ เลยพาขึ้นไปที่สำนักฟาร์มมหาวิทยาลัยแม่โจ้ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านนัก
นอกจากลำไยที่กำลังออกผลดก (ไม่ได้ถ่ายภาพมา) ก็มีต้นหญ้านี่ล่ะค่ะ ที่เล่นกับแสงยามเย็น ได้น่าสนใจ
ขออนุญาตใช้ท่อนแรกของเนื้อเพลง "แม่โจ้รำพัน" มาเป็นชื่อบล็อกนะคะ
ใช้เลนส์ถ่ายนกมาถ่ายต้นหญ้าอีกแล้ว โรคขี้เกียจเปลี่ยนเลนส์กำเริบอย่างรุนแรงค่ะ
400D+1.4x+300F4 L IS ค่ะ
ช่วงหน้าแล้งแบบนี้ มองไปทางไหน ก็มีแต่สีส้มๆ แล้งๆ แบบนี้ เฮ่อ ร้อนเนาะ
อยากให้ถึงหน้าฝนเร็วๆ จังเลย
แต่ก็นั่นแหละ วิสัยคนไทยขี้บ่น ฝนแล้งก็ว่า ฝนตกหนักก็คงว่าอีกนั่นแหละ
ตอนนี้มันร้อนเหลือใจ อยากได้สายฝนพรำๆ ฝนก็ตกมาแค่เปาะแปะ เปาะแปะ คนสันทรายจะกลายเป็นหมูอบกันอยู่แล้วอ้ะค่ะเนี่ย
ออกไปกลางแดดไม่ได้ค่ะ กลัวจะกลายเป็นหมูแดดเดียว แหะๆ
อีกอย่างเดือนนี้วันหยุดราชการเยอะแยะมากมาย ข้าราชการจนๆ แบบเราเริ่มเซ็ง
เดือนนี้มี ๓๐ วัน นับไปนับมา ไม่รวมเสาร์-อาทิตย์ เราเหลือวันทำงานทั้งเดือนแค่ ๑๓ วัน รู้สึกเอาเปรียบประชาชนยังไงก็ไม่รู้ เฮ่อออออออออ
แต่ก็นั่นแหละเนาะ ทุกฝ่ายคงคิดดีแล้ว พอวันจันทร์ที่จะถึงนี้ ทุกอย่างก็คงเข้าสู่สภาวะปรกตินั่นแหละ
ไม่แน่นะ วันนั้นฝนอาจจะตกหนักและสดชื่นกว่าวันนี้ก็ได้เนาะ
เอ๊ อยู่ว่างๆ หรือเราจะจับเจ้าเหมียวสองหน่วย แห่นางแมวดี แต่ว่า เอ่อ มันยังไม่เป็นนางนี่นา มันเป็นนางสาวสองหน่วย เทวดาจะปล่อยฝนมารดหัวนางสาวแมวไหมนะ
มาเชียงใหม่คราวนี้ แมวโคร่งขับน้อง "เต่าปัง" อัลติม่ามาด้วย ก็เลยเดินทางสะดวกหน่อย ส่วนรถเก่าๆ ของเรา อีกนานเลยกว่าจะเสร็จ แหะๆ ก็คงแล้วแต่คุณช่างเค้าจะปรานี เราไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง ต้องรอให้ทุกอย่างสมบูรณ์ก่อน ค่อยว่ากันอีกที
รอวันฟ้าสีทองด้วยกันเนาะ
บางทีในบรรยากาศแบบนี้ การมองหามุมดีๆ ของชีวิต มุมธรรมดา ๆ ที่ผ่านเลนส์แล้วดูงาม ก็อาจจะทำให้เรายังสามารถมองโลกในแง่ดีได้บ้าง กระมัง
ชีวิตคนจะอะไรกันนักหนา ใช่ไหมคะ สิ่งที่คิด ไม่เป็นไปตามที่เราคิดเสมอหรอก
ยังคงนึกถึงประโยคที่เราชอบในนวนิยายเรื่อง เสราดารัล ของ พี่กิ่งฉัตร
"หวังและสิ้นหวังอยู่อย่างนี้ ไม่มีที่สิ้นสุด"
สิ่งที่แน่นอนมีเพียงไม่กี่อย่าง หนึ่งในนั้นคือ ความตาย ที่ไม่มีใครเลี่ยงได้
อีกสองในนั้นคือ พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออก และตกทางทิศตะวันตก เสมอ
และการได้ไปยืนมองพระอาทิตย์ค่อยๆ เคลื่อนตกดิน คือความสุขอย่างยิ่ง เพราะมันเป็นช่วงเวลาหนึ่ง ที่เหมือนกับทุกสิ่งจะหยุดนิ่ง ให้ได้ครุ่นคิดถึงเรื่องบางเรื่อง อย่างเป็นจริงเป็นจัง
ช่วงที่ใจสงบนั้น ก็ทำให้คนสามารถยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น ทั้งจากพฤติกรรมอันน่าตำหนิของตน และจากสิ่งที่คนภายนอกตัดสินใจให้เป็น
และตัดสินใจได้ว่า จะใช้ชีวิตต่อไปจนกว่าจะตาย อย่างไร
การยอมรับ บางครั้งมันง่ายกว่าการดิ้นรน วันนี้อาจจะเจ็บปวด แต่ต่อไปมันจะค่อยๆ ชินชา และก็จะทำให้มีชีวิตอยู่ต่อไปได้ไม่ลำบากมากนัก
ความเจ็บปวดอื่นใดจะทำร้ายเราไม่ได้อีกแล้ว เพราะมันชา ชินซะแล้วนั่นเอง
พูดเพ้อเจ้ออะไรไปเยอะแยะนะเรา โลกนี้สนุกสนานจะตายไปเนอะ
อิอิ
สุขทุกข์ไม่มีอยู่จริงหรอก มีแต่ชีวิตของเรา ที่ยังคงอยู่จริงๆ และจะต้องมีชีวิตต่อไปถึงวันพรุ่งนี้และวันต่อๆ ไปให้ได้ จนกว่าจะหมดอายุขัยนั่นแหละ ใช่ไหมล่ะ
เมื่อพระอาทิตย์ค่อยๆ ลับตาไป เพื่อที่พรุ่งนี้จะโผล่ขอบฟ้าขึ้นมาใหม่
เชื่อว่า เราก็จะได้พบเส้นทางใหม่ของชีวิตเช่นกัน
ทั้งหมดทั้งมวลก็เช่นนั้นแล
แม่โจ้รำพัน - Unknown Artist
. . . . . . . . . .
ขอได้รับความขอบคุณจากแมวๆ พิคเจอร์เช่นเคยค่ะ
Create Date : 17 เมษายน 2552 |
Last Update : 17 เมษายน 2552 12:16:54 น. |
|
8 comments
|
Counter : 2342 Pageviews. |
|
|
|
โดย: แมวโฮ่ง IP: 125.25.133.39 วันที่: 17 เมษายน 2552 เวลา:14:27:23 น. |
|
|
|
โดย: kanetp007 วันที่: 17 เมษายน 2552 เวลา:14:47:56 น. |
|
|
|
โดย: SIMAKHA วันที่: 17 เมษายน 2552 เวลา:15:30:25 น. |
|
|
|
โดย: pinny_ideas วันที่: 17 เมษายน 2552 เวลา:18:01:11 น. |
|
|
|
โดย: นู๋จ๋อย (@_@) IP: 119.42.78.118 วันที่: 17 เมษายน 2552 เวลา:19:05:53 น. |
|
|
|
โดย: Nikom...Extension MJU.72 IP: 125.27.112.112 วันที่: 29 ตุลาคม 2553 เวลา:0:29:40 น. |
|
|
|
โดย: มรกตนาคสวาท วันที่: 29 ตุลาคม 2553 เวลา:14:27:42 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|