มรกตนาคสวาท : แมวๆ พิคเจอร์

ขอได้รับความขอบคุณจากแมวๆ พิคเจอร์เช่นเคยค่ะ
<<
มกราคม 2552
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
5 มกราคม 2552
 
 
..ทิวลิปบานที่กฤษดาดอย จังหวัดเชียงใหม่ ๓๐-๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๑..





มีโอกาสได้ไปเยือน กฤษดาดอย ๒ วันติดกัน ค่ะ
วันแรกตั้งใจไป กะว่าจะไปถ่ายดอกทิวลิป ซึ่งก็ไม่ผิดหวังเลย สวยค่ะ

วันที่สอง ส่งท้ายปีเก่า น้องร้ากกกกกกกกกกกก จาก SCOT ชมรมผู้นิยมรถยนต์ซาบแห่งประเทศไทย พาแฟนมาเยือน
ไปรับจากสนามบิน รอเช็คอินเข้าโรงแรม ไม่รู้จะไปไหนดี เลยพาไปที่กฤษดาดอยอีกครั้ง (กลัวเค้าไม่ได้เห็นทิวลิป)
ดอกไม้สวยเท่าเมื่อวานแล้วแฮะ



แถมวันที่สอง ไม่ได้เอา DSLR ไป Compact ที่พกติดกระเป๋า ก็แบตจวนเจียนจะหมดอยู่รอมร่อ แง้วๆ

แถมอีกเรื่อง ค่าผ่านประตู วันที่ ๓๐ ธันวาคม ๒๕๕๑ คิดค่าผ่านประตู ๖๐ บาท
แต่พอวันส่งท้ายปีเก่า ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๑ ขึ้นราคาเป็น ๗๐ บาท

มาหยาทำหน้าไม่ถูกเลย แงๆ



กระนั้นก็ดี การได้เข้าชมดอกไม้สวยๆ มันก็นับว่าเป็นกุศลอย่างหนึ่งเนอะ ทำใจให้มีสุขกับมันดีกว่า



วันแรกตัดสินใจถ่ายด้วยเลนส์ 70-200 F4 L เนื่องว่า เลนส์มาโครไม่ได้อยู่กับตัว
แล้วก็อยากได้ฉากหลังละลายๆ แม้ว่าแสงจะน้อยไปหน่อยก็ตาม
พยายามเลือกหาดอกที่แสงตกลงมาพอดีที่ดอก แล้วกดปุ่ม * ล็อกแสงที่จุดที่สว่างที่สุด
เพื่อเพิ่มชัตเตอร์สปีดให้สูงขึ้น คือ อย่าเพิ่งด่านะคะ ว่าทำไมไม่ใช้ระบบวัดแสงแบบ พาเชียล ยังคงใช้ เอวาลูเอทอยู่
อันนี้มันเป็นความถนัดส่วนตัวอ้ะค่ะ ใช้เอวาลูเอท แล้วล็อกแสงแบบนี้ มันชินมือมาจากตอนใช้ 300D ค่ะ
วิธีการอาจจะผิดนะคะ แต่ก็ได้ภาพสมใจมาบ้างค่ะ



ปัญหาใหญ่สุด อยู่ที่วัสดุบังแสงในเรือนทิวลิปค่ะ สแลนที่ใช้คลุมหลังคาปีนี้เป็นสีเขียว
ปีที่แล้วยังเป็นสีดำสวยอยู่เลย นัยว่า สีดำ เป็นสีที่ไม่เป็นมงคล ท่านเลยให้ใช้สีเขียวแทน แง่กๆ


ภาพส่วนหนึ่ง ดอกเลยโดนสีเขียวหลอก อย่างที่เห็นค่ะ



บางส่วนที่เป็นสีส้ม ก้านสีเขียว ก็โดนแสงหลอกกันวุ่นวาย ออกมาเพี้ยนๆ อย่างภาพข้างล่างนี้เลย





เอ๊ะ หรือว่าจริงๆ ที่มันเพี้ยน เพราะคนถ่ายอย่างมาหยาเพี้ยนเองล่ะเนี่ย หงิหงิ



สงสัยจะยังระบุไม่ได้ แหะๆ

แต่ก็ได้รับความชุ่มชื่นใจเป็นอันมาก วันที่ ๓๐ ธันวาคมที่ไปนั้น อากาศค่อนข้างร้อนค่ะ แดดแรง

มาหยาใส่กางเกงขาสั้น กับเสื้อแขนกุดได้แบบสบายๆ แหะๆ



วันรุ่งขึ้นก็ยังใส่กางเกงขาสั้นได้แบบสบายๆ อาจจะหนาวนิดหน่อย ก็อาศัยเดินตากแดดอุ่นๆ เอา
ทำไมต้องใส่ขาสั้นนะเหรอ หงิหงิ ก็แบบว่า ไม่สามารถยัดขาตัวเอง ลงในกางเกงยีนส์เอวต่ำที่มีได้แล้วน่ะสิ
พุงมันใหญ่มั่กๆ



ไม่เป็นไร ปีนี้ตั้งใจจะลดพุงให้สำเร็จอยู่ละ อิอิ สู้เค้ายัยมาหยา เนอะๆ


รูปทิวลิปสุดท้ายที่ถ่ายวันที่ ๓๐ ธันวาคม ๒๕๕๑ ก่อนที่จะขับรถลงเขาจ้า



และเช่นเคย ต้องเป็นนางแบบให้พี่ที่อุตส่าห์นั่งหวาดเสียวไปในรถกับเราด้วย
ได้ข่าวว่า เข้าโค้งที รถเหวี่ยงจนข้าวมันไก่มาออที่ต้นคอ
เลยได้ถ่ายรูปกันแบบเวียนๆ เช่นนั้นแล

อ้ะน่ะ นั่งรถมาหยา ต้องอดทนเยี่ยงนี้แล นะพี่นะ



แปะให้ดูรูปเดียวก่อนนะคะ ที่เหลือยังไม่ได้ถ่ายโอนมาจากกล้องคุณพี่ท่าน

วันต่อมา ไปที่กฤษดาดอยอีกครั้ง คราวนี้ไม่ค่อยมีสมาธิในการถ่ายภาพจริงๆ จังๆ
เพราะห่วงน้องสองคนที่พาไปด้วยกัน หิวข้าว แล้วก็นัดเจอกับพี่อีกครอบครัวหนึ่งไว้ด้วย

เวลาถ่ายรูปตอนจิตพะวักพะวง ก็จะออกมาแนวแปลกๆ แบบนี้
ไม่ใช่กล้องไม่ดีนะคะ คนถ่ายไม่พร้อมเองต่างหาก
ขอให้โทษคนถ่าย ห้ามโทษกล้องเด็ดขาด



นอกจากนี้ปัญหาในวันที่สอง คือ เรื่องของสภาพแสง
วันแรกที่ไป ไปตอนบ่าย แสงกำลังสวยฟุ้งได้ที่
วันที่สองนี้ไปตอนเช้า ราวๆ เก้าโมงเช้า อยู่ถึงสิบเอ็ดโมง คนเยอะ แสงเช้าไม่ถนัด
ในร่มก็ค่อนข้างอึมครึม ภาพเลยออกมาค่อนข้างสั่นไหว แล้วก็ไม่ชัดเจน อย่างที่เห็น
ประกอบกับคนเยอะ หามุมในการถ่ายได้ยากเย็นด้วยอีกต่างหาก



นอกจากนี้ หลังๆ ไม่ค่อยได้ใช้คอมแพคท์ถ่ายรูป ก็เลยเหมือนไม่ชินเท่ากับที่ใช้ DSLR อีกด้วย
(จริงๆ คือ ไม่ค่อยมีเวลาออกไปหลั่นล้าถ่ายรูปเท่าเมื่อก่อน)

ภาพก็เลยยิ่งขาดๆ เกินๆ ขอให้โทษคนถ่าย ห้ามโทษกล้องเด็ดขาด ย้ำอีกครั้ง



วันที่สองนี้เจอเหตุการณ์ไม่ประทับใจอยู่สองสามอย่าง

อย่างแรก เดินเข้าไปก็เจอนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ (ในเอเชียนี่แหละ)
เด็ดดอกทิวลิปมาเป็นกำมือเลย เดินผ่านออกมาจากสวนหน้าตาเฉย
รปภ. ก็ไม่กล้าว่ากล่าว ด้วยว่าเป็นแขกผู้มีเกิบ เอ๊ย มีเกียรติ ได้แต่มองเฉยๆ ว่าทำไมเด็ดดอกไม้

เฮ่อ คนไทยอย่างเรา มองแล้วก็เซ็งๆ เหมือนกัน แต่จะให้ทำอะไรได้ล่ะ เจ้าของสวนเค้ายังไม่กล้าว่าเลยอ้ะ



พอเดินเข้ามาในสวนทิวลิป ก็เจอช็อตครอบครัวสุขสันต์ของคนที่กำลังเที่ยวชม
เอ่อ ส่งลูกตัวเล็กๆ ไปโพสต์ท่าใกล้ๆ กับดอกทิวลิปงามๆ ในแปลง

อะโชะเด๊ะ ใช่เลยค่ะ ลูกท่านก็ทึ้งดอกไม้ออกมาวางข้างแปลง พ่อแม่ก็ไม่ว่าลูกซะงั้น
คิดถึงคำว่า รักลูกให้ถูกทาง รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี แล้วก็พ่อแม่รังแกฉัน ขึ้นมาทันที
แต่ก็นั่นแหละ พ่อแม่ท่านยังไม่ว่า คนนอกอย่างข้าพเจ้าจะไปว่ากระไรได้
คงต้องทนดูเด็กที่จะเติบโตขึ้นมา โดยไม่ได้รับการปลูกฝังเรื่องสิทธิ์ของผู้อื่น ไปงั้นแหละ



อ้ะ เคสนั้นยังเด็ก ยังให้อภัยได้ ก็พ่อแม่ไม่สอนซะอย่างจะเป็นไรมีเนอะ

เคสต่อไปที่เจอนี่สิคะ พวกผู้ใหญ่แล้วนี่แหละ มากันเป็นกลุ่ม
ไปนั่งยองๆ ถ่ายรูปกับดอกไม้เสร็จ รู้สึกว่าดอกไม้มันต่ำไป ไม่คลอเคลียกับใบหน้า
ก็เลยเด็ดก้านทิวลิปมา แล้วเอามาแนบถ่ายกับหน้าซะงั้น

ถ่ายเสร็จ จะถือออกไปก็กลัว รปภ. หรือคนอื่นๆ จะมองไม่ดี
ก็เลยวางทิ้งไว้บนเก้าอี้ที่เค้าเซ็ตฉากให้ถ่าย เฮ่อ จิตสำนึกกลุ่มนี้พร่องไปเยอะเลยทีเดียว
ก็คงสืบเนื่องมาจากเคสที่สอง ที่ไม่ได้รับการอบรมมาด้วยดีนั่นเองกระมัง แง้วๆ

น้องที่ไปด้วย มันอยากจะโวยวายอย่างรุนแรง แต่ทำไงได้อ้ะ โวยวายไปก็เปล่าประโยชน์
ต่อมจิตสำนึกไม่ได้มีเท่ากันทุกคนซะหน่อย เนอะ หรือไม่จริง



อีกเคสหนึ่งที่เจอ อาจไม่เลวร้าย แต่ก็แอบขัดหูขัดตา ก็คือ
ทางรีสอร์ตจะจัดมุมสำหรับถ่ายรูปเอาไว้เป็นที่ๆ อาทิ เก้าอี้ข้างแปลง ซุ้มรูปหัวใจ ฯลฯ
ทีนี้พอคนเยอะ ก็ต้องเข้าคิวกันรอถ่าย

น้องเราก็รอถ่ายอยู่พักใหญ่ ก็เอ๊ะ ทำไมมันไม่ได้ถ่ายสักที
น้องบอกพี่ ก็เค้าแซงคิวหนูตลอดเลยอ้ะ

เลยบอกน้องว่า แหมๆ เค้าแซงคิวก็ย้ายไปซุ้มอื่นสิ จะไปทนรออยู่ทำไม
แล้วทำไมไม่บอกเค้าล่ะ
น้องบอกว่า ซุ้มนี้สวย แล้วก็ไม่กล้าบอกเค้าหรอก ผู้ใหญ่ทั้งนั้นเลย ที่แซงคิวเนี่ย
ฮ่วย


อ้ะน่ะ ถ้าเป็นเราเจอแบบนี้ไม่รอแล้ว แหะๆ ไปถ่ายที่อื่นที่สวยน้อยกว่า แต่เจริญหูเจริญใจดีกว่านะ



สรุปว่าวันที่สองนี้แทบไม่ได้รูปอะไรเลย แบบว่า ถ่ายไปบ่นไป
มุมมองก็เลยแกว่งๆ รูปออกมาเลยไม่สวยเท่าวันแรกที่ตั้งใจไป
และคนก็ไม่เยอะเท่าวันสิ้นปีด้วยน่ะค่ะ



กล่าวโดยสรุป

การถ่ายภาพที่จะให้ได้ภาพดีๆ นั้น อารมณ์ของตากล้องก็เป็นองค์ประกอบหลักเลย
สำหรับนักถ่ายภาพสมัครเล่นอย่างข้าพเจ้า หงิหงิ

ถ้าอารมณ์ไม่สุนทรีย์ ถ่ายภาพยังไง้ ยังไงก็ดูไม่ดี
ต่อให้เป็นกล้องที่ถนัดมือยังไงก็ตาม เฮ่อออออออออ


ว่าไปก็แอบเครียดเนอะ

แต่ไม่เป็นไร อย่างน้อย ก็ได้เข้าภาพดอกไม้สวยๆ สีสดๆ
มาเปิดดูทีหลัง ก็สบายใจขึ้นมานิดนึงละ


เนอะ อิอิ
















.
.
.


สำหรับทุกๆ ท่านที่ผ่านมาเยือนบล็อกของมาหยา...

ขอได้รับความขอบคุณจากแมวๆ พิคเจอร์เช่นเคยค่ะ














Create Date : 05 มกราคม 2552
Last Update : 5 มกราคม 2552 9:45:41 น. 8 comments
Counter : 2101 Pageviews.

 
ว๊าว สวยงามหลายๆ ครับป้าแอน
สวัสดีปีใหม่ด้วยครับ
ขอให้ป้าแอนสุขภาพแข็งแรงๆ ร่ำรวยๆ นะครับ ที่สำคัญให้ม่ความสุขมากมายๆ เลยครับ...


โดย: นายนก IP: 203.172.196.101 วันที่: 5 มกราคม 2552 เวลา:9:56:54 น.  

 
ของเชียงใหม่เหมือนมีสีน้อยไปนิดนะคะ แต่ก็สวยดี เห็นที่เชียงรายมีสีสวยๆ เพียบเลย

เสียดายเจ้าของบล็อคไม่ได้ไปเที่ยว จะได้มีรูปสวยๆหลากสีมาให้เราชมแยะกว่านี้


โดย: คนผ่านมา IP: 117.47.95.247 วันที่: 5 มกราคม 2552 เวลา:10:27:47 น.  

 
นางแบบสวยกว่าดอกไม้หน่อยนึงค่ะ อะล้อเล่นค่ะ โหถ่ายรูปมาสวยมากเลยค่ะนู๋ดีเคยไปทีเนเธอร์แลนต์แต่ดอกเค้าจะโตกว่านี้ค่ะขอเราก็ไม่แพ้เลยค่ะ


โดย: นู๋ดีค่ะ (kun_isara ) วันที่: 5 มกราคม 2552 เวลา:13:36:10 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

รูปสวยมากครับ

อยากขึ้นไปถ่ายรูปมั่งจัง


โดย: chalawanman วันที่: 5 มกราคม 2552 เวลา:16:59:11 น.  

 
ดอกก็สวย คนก็งาม แต้ๆนะเจ้า


โดย: เส้นไหมสีเงิน IP: 118.173.223.230 วันที่: 5 มกราคม 2552 เวลา:21:07:24 น.  

 

สวัสดีปีใหม่อย่างเป็นทางการอีกครั้งนะจ๊ะ

.
.
.






โดย: B/W วันที่: 6 มกราคม 2552 เวลา:11:13:31 น.  

 
สวยอึ้งหลายภาพเลยจ๊ะหนูแอน ย่าไปงานดอกไม้ที่เชียงรายคนมหาศาลอีกทั้งเวลาก็น้อยด้วย ถ่ายได้ห่วยมากๆ


โดย: ดา ดา วันที่: 8 มกราคม 2552 เวลา:20:15:03 น.  

 
งามจัง


โดย: ต้นหอมจัง วันที่: 21 มกราคม 2552 เวลา:18:46:36 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

มรกตนาคสวาท
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]




มายาแห่งมาหยา

ยินดีต้อนรับ...

สู่

บล็อกคนชอบถ่ายรูปฝีมือธรรมดาๆ
หน้าตาไม่ดี นิสัยไม่ดี
งานเยอะ ไม่มีเวลาพูดเล่นกับใคร
ไม่ประสงค์จะสนิทสนมกับคนแปลกหน้า




ผีเสื้อ
ชรัส เฟื่องอารมณ์



.....ผีเสื้อตัวน้อยน้อย
บินล่องลอยกลางพนาไพร
โผผินร่อนบินระเริงใจ
คลุกเคล้าดอกไม้ใจชื่นบาน



แสงแดดยามสายสาย
งามพร่างพรายต้องสายธาร
ฉาบทองเมื่อมองแสนตระการ
ผีเสื้อสุขสราญนะเจ้าเอย



***...ท้องฟ้าสีอำพัน
ผีเสื้อสุขสันต์มากเหลือ
เจ้าไม่คิดไม่ต้องหวัง
ดอกไม้ยังกูลเกื้อ
แสงแดดจุนเจือชีวี...



...อยากจะเป็นผีเสื้อตัวน้อย
บินล่องลอยเสรี
สีสันดุจอัญมณี
สุขใดหรือจะมีเช่นผีเสื้อ



***...ท้องฟ้าสีอำพัน
ผีเสื้อสุขสันต์มากเหลือ
เจ้าไม่คิดไม่ต้องหวัง
ดอกไม้ยังกูลเกื้อ
แสงแดดจุนเจือชีวี...



...อยากจะเป็นผีเสื้อตัวน้อย
บินล่องลอยเสรี
สีสันดุจอัญมณี
สุขใดหรือจะมีเช่นผีเสื้อ

... สุขใดหรือจะมีเช่นผีเสื้อ...




เพลงผีเสื้อ




งานที่มีการเขียนลงบน WEB SITE แล้วส่งผ่านอินเตอร์เนตนั้นถือว่าเป็น สิ่งเขียนซึ่งเป็นประเภทหนึ่งของงานวรรณกรรม ดังนั้นย่อมได้รับความคุ้มครองตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 (มาตรา 15) หากผู้ใดต้องการทำซ้ำหรือดัดแปลงงานดังกล่าวต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน มิฉะนั้นจะเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ (มาตรา 27) การดัดแปลงงานจากอินเตอร์เนตเป็นภาษาไทย จึงต้องขออนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ อย่างไรก็ตาม การคุ้มครองลิขสิทธิ์เป็นการคุ้มครองอัตโนมัติ เจ้าของลิขสิทธิ์หรือผู้สร้างสรรค์ไม่จำเป็นต้องจดทะเบียนเพื่อให้ได้มาซึ่งสิทธิตามกฎหมายลิขสิทธิ์

ที่มาของข้อความ:เว็บไซต์กรมทรัพย์สินทางปัญญา







New Comments
[Add มรกตนาคสวาท's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com