|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
3 มกราคม 2549 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
..แกะกล่องของขวัญวันปีใหม่กันดีกว่า..
สวัสดีปีใหม่ชาวบล็อกแกงค์.... และเพื่อนผองน้องพี่ที่แวะมาเยี่ยมเยียนบล็อกหน้านี้ทุกๆ ท่านค่ะ
ปีใหม่ผ่านไปแล้ว อย่างมีความสุข อิอิ แม้ว่าปีนี้เด็กยกเป๋ากล้องจะเกิดอาการบาดเจ็บ เดินกะเผลกๆ มาตั้งแต่ก่อนปีใหม่แล้วก็ตาม
แต่ก็ยังกระย่องกระแย่ง ลากๆ กันไปไหว้พระที่วัดแจ้งกับวัดโพธิ์จนได้
ทำไมต้องสองวัดนี้เหรอ.... ไม่มีเหตุผลอะไร นอกจากข้าพเจ้าอยากลองไปดูยักษ์ทั้งสองวัด ตามตำนาน "ท่าเตียน" ที่เล่าว่ายักษ์สองวัดนี่ข้ามฝั่งมาต่อสู้กัน จนพื้นดินราบเป็นหน้ากลอง เลยตั้งชื่อละแวกที่ต่อสู้กันว่า "ท่าเตียน" เท่านั้นเอง ฮี่ๆๆๆ
ถ้าใครเกิดทันสมัยหนังของคุณสมโภช แสงเดือนฉาย คงเคยดูเรื่องนี้มั้ง เรื่อง "ท่าเตียน" แล้วก็ "หนุมานพบเจ็ดยอดมนุษย์" อะไรทำนองนี้อ้ะค่ะ อิอิ รุ่นนั้นแหละ (รุ่นลุงกุมภีน ลุงรู้สึกแปลก แล้วก็น้าตะเกียงลานไง ฮี่ๆๆ)
ข้าพเจ้าเกิดไม่ทันหรอกค่ะ จริงจริ๊ง... แต่ได้ดูสองเรื่องนี้ในรายการยอดภาพยนตร์ที่โทรทัศน์ช่องหนึ่งนำมาฉายน่ะ อิอิ
แต่ว่า ภาพจากสองวัดนั้น เอาไว้ก่อนนะคะ ช่วงนี้กำลังหมกมุ่นกับการอ่านหนังสือ (ไม่เกี่ยวกับงานหรอก อิอิ) หนังสืออะไรนะเหรอคะ อิอิ ดูที่ภาพแรกได้เลยค่า
บล็อกหน้านี้เราลองมาแกะกล่องของขวัญปีใหม่ปีนี้กันดีไหมคะ ปีนี้ใครได้ของขวัญอะไรบ้างเอ่ย...
ปีนี้ได้มาจริงๆ สี่ชิ้นเองค่ะ น้อยๆ แต่ล้วนเป็นของที่ดีใจมากๆ จริงๆ ที่ได้รับมา (คือวัยนี้เป็นวัยที่ต้องให้ของขวัญคนอื่นแล้วอ้ะ หงิหงิ มะจ้ายวัยรับของขวัญแล้วเนอะ--แต่ก็ยังอยากได้ของขวัญอยู่นี่นา)
ถ่ายภาพของขวัญมาแค่ สามชิ้นนะคะ ชิ้นที่สี่อยู่ในลิ้นชักเสื้อผ้าแล้ว ลืมหยิบมาถ่ายด้วย แหะๆ เป็นถุงเท้าลายแมวน่ารักน่ะค่ะ
ชิ้นแรกนี้ ได้มาจากคุณลุงผู้อารี นักจักรยานเสือภูเขาทีมลพบุรี ที่เป็นที่เคารพอย่างยิ่งของข้าพเจ้ากับเด็กยกเป๋ากล้อง
คุณลุงผู้มีใบหน้ายิ้มแย้มเป็นนิจ และสอนให้เราออกกำลังกาย พร้อมกับทำให้ชีวิตมีความสุขอย่างแท้จริง
เจ้าของนามปากกา ล.บ. ผู้เขียนเรื่อง "ถนนของคนเหงา" ท่านนั้นนั่นเอง
สายรัดข้อมือ "เรารักพระเจ้าอยู่หัว" ค่ะ
กระนั้นก็ดี ด้วยความที่เป็นของที่ผู้ใหญ่ที่เคารพให้มา ประกอบกับเป็นคนที่ค่อนข้างแพ้ยาง แล้วก็อคติกับคิงพาวเวอร์นิดหน่อย ที่ไม่ยอมแก้ไขความเข้าใจผิดเรื่องพระราชดำรัสปลอมที่แนบมา ก็เลยไม่แกะจากแพ็คค่ะ เก็บไว้อย่างนี้แหละ อิอิ
เอ๊ แล้วงวดหน้าจะเอาเลขลำดับที่ไปซื้อสลากกินแบ่งรัฐบาล ตามนโยบายกรมเสี่ยงโชคดีไหมนะ
ชิ้นนี้หลายๆ คนที่เคยอ่านบล็อกแกงค์ของข้าพเจ้าคงเห็นแล้ว
ซื้อเป็นของขวัญให้ตัวเองค่ะ แมวกวักสีม่วง น่ารักจนอดใจไม่ซื้อให้ตัวเองไม่ได้
ก็ดูสิคะ น่ารักจริงๆ นี่นา
ส่วนอันนี้ ฮี่ๆๆ เด็กยกเป๋ากล้องซื้อให้เป็นของขวัญ หลังจากที่ลากกันกระย่องกระแย่ง ลากกันไปดูหนังเรื่องเดียวกับชื่อหนังสือ ที่โรงหนังใหม่แถวอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ (ซึ่งบันไดทางขึ้นสูงมาก เหมาะสมกับคนที่เพิ่งไปโรงพยาบาลมาเพราะขาบวมเป่งจริงๆ)
แต่การดั้นด้นขึ้นไปดูในคืนนั้นก็นับว่าคุ้มจริงๆ สำหรับคนที่มีจินตนาการเป็นของตัวเอง และเป็นคนที่ยังไม่ลืมความคิดฝันในวัยเด็ก
แต่อาจจะไม่เหมาะกับผู้ใหญ่ที่ลืมไปนานแล้ว ว่าเด็กๆ เคยเล่นสมมุติอะไรบ้างนะคะ
จากเจ็ดเล่ม ดิสนีย์เพิ่งนำเอามาทำเป็นหนังแค่เล่มเดียวค่ะ คือเล่มที่เขียนแรกที่สุด (แต่เมื่อพิมพ์ใหม่ ถูกจัดเป็นลำดับที่สองตามลำดับเวลา)
เล่มในรูปข้างบนนี้แหละค่ะ
ของขวัญชุดนี้พอได้มาปุ๊บ.. ข้าพเจ้าก็ตัดตัวเองออกจากโลกอินเตอร์เน็ตแทบจะโดยสิ้นเชิง เด็กยกเป๋าแอบๆ บ่นว่า นี่เธอไม่สนใจคนเจ็บบ้างเลยเรอะ อ่านอยู่นั่นแหละ ทำยังกะจะโดนยึดคืน
แหมๆ เคยไหมคะ อยู่ในอารมณ์อ่านหนังสือที่เป็นชุด แล้วไม่รู้เรื่องตอนจบ แล้วรู้สึกอึดอัดใจอย่างยิ่ง ต้องตะลุยอ่านไปเรื่อยๆ
โชคดีที่อ่านหนังสือเร็ว ไม่งั้นแย่แน่ๆ เลย อิอิ
ให้ทายค่ะ ว่าตอนนี้อ่านถึงเล่มไหนแล้ว...
จ้างก็ทายไม่ถูกว่า อ่านถึงเล่ม ห้าแล้วค่ะ เหลือสองเล่มคือ หกกับเจ็ด เท่านั้นเอง (ในเวลาสามวัน ฮี่ๆๆ)
อ้ะน่ะ กะว่าอ่านครบทุกเล่มภายในสองวันนี้อย่างแน่นอน ชอบอ้ะค่ะ กำลังคิดว่า ทำไมเมืองไทย ไม่มีใครรวบรวม เอาความเชื่อพื้นบ้านต่างๆ มาทำเป็นชุดมหากาพย์อย่าง ลอร์ดออฟเดอะริง หรือเป็นวรรณกรรมเยาวชนที่เป็นชุดอย่าง นาร์เนีย บ้างนะเนี่ย
หรือข้าพเจ้าจะอ่านหนังสือให้มากขึ้น แล้วแต่งเรื่องขึ้นมาเองดีล่ะ ล้อเล่นค่า ความสามารถไม่ถึงแน่นอนเลย
ของขวัญของข้าพเจ้าหมดละ
อันนี้เป็นของขวัญที่แมวแถวๆ นี้อนุญาตให้คนแถวๆ นี้ ซื้อให้ตัวเองบ้างเนาะ แอบๆ ถ่ายรูปมาจ้า
พอกันเลย พอได้ของขวัญชิ้นนี้ เจ้าของก็เอาแต่ฟังเพลง ไม่สนใจคนที่กำลังตะลุยอ่านนาร์เนีย เหมือนกันเลย
ภาพชุดนี้ถ่ายด้วยกล้อง Canon 300D + 100 macro F2.8 ค่ะ แหะๆ โปรดสังเกตว่าไม่ค่อยชัดทั้งภาพ เพราะตั้งใจจะตั้งค่า F รูรับแสงต่ำๆ เพื่อโฟกัสเฉพาะบางที่เช่นตัวอักษร หรือบางส่วนของรูปค่ะ
อย่าเข้าใจผิดว่าเลนส์กับกล้องไม่ดีล่ะ แท้จริงแล้ว คนนิยมการถ่ายภาพคนนี้ต่างหาก ที่ยังควบคุมการใช้กล้องไม่ได้อย่างใจค่ะ
แต่ว่านะ เลนส์ตัวนี้สีสวยถูกใจดีจัง
ช่างน่ายึดกล้องและเลนส์ตัวนี้มาเป็นของเราเสียนี่กระไร
เนื่องในโอกาสปีใหม่ที่เพิ่งผ่านไป
ข้าพเจ้าก็ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก โปรดจงดลบันดาลให้ทุกๆ ท่านจงประสบแต่ความสุข มีสุขภาพดี และมีเงินใช้ รวมถึงมีชีวิตที่ "พอเพียง" ทุกๆ คนนะคะ
ขอได้รับความขอบคุณจากแมวๆ พิคเจอร์ เช่นเคยค่ะ
Create Date : 03 มกราคม 2549 |
Last Update : 3 เมษายน 2554 1:28:47 น. |
|
20 comments
|
Counter : 2639 Pageviews. |
|
|
|
โดย: VSr. วันที่: 3 มกราคม 2549 เวลา:3:59:56 น. |
|
|
|
โดย: Zantha วันที่: 3 มกราคม 2549 เวลา:7:46:57 น. |
|
|
|
โดย: รักดี วันที่: 3 มกราคม 2549 เวลา:7:50:36 น. |
|
|
|
โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 3 มกราคม 2549 เวลา:8:51:06 น. |
|
|
|
โดย: zMee วันที่: 3 มกราคม 2549 เวลา:10:41:18 น. |
|
|
|
โดย: L-twin วันที่: 3 มกราคม 2549 เวลา:12:31:36 น. |
|
|
|
โดย: ยัยบี๋ วันที่: 3 มกราคม 2549 เวลา:21:44:38 น. |
|
|
|
โดย: Angel Tanya วันที่: 3 มกราคม 2549 เวลา:22:38:47 น. |
|
|
|
โดย: แม่มดพันปี วันที่: 3 มกราคม 2549 เวลา:23:18:54 น. |
|
|
|
โดย: รู้สึกแปลก วันที่: 3 มกราคม 2549 เวลา:23:41:22 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|