..นกอยู่ฟ้านกหากไม่เห็นฟ้า ปลาอยู่น้ำย่อมปลาเห็นน้ำไม่.. วันนี้ขอเริ่มด้วยภาพการทักทายจากใครก็ไม่รู้ที่เข้ามาในบล็อกล่าสุดของมาหยา ที่ทำให้มาหยาอมยิ้มแก้มตุ่ยอารมณ์ดีก่อนนอนซะงั้น ก็จะไม่ให้อมยิ้มแก้มตุ่ยได้ไงละคะ อยู่ๆ ก็มีคนมาตัดสินให้เราเสร็จสรรพ ว่าเราต้องเป็นอย่างนั้นแน่ๆ อย่างนี้แน่ๆ และที่สำคัญที่พูดมาก็ด้วยภาษาระดับไม่ควบคุมอารมณ์ แถมเดินตัวเอียงมาเชียว โถ น่าสงสารจังเลยพ่อคู้ณณณณณ มาหยาไม่รู้หรอกนะคะ ว่าการที่คนเราจะตัดสินคนอื่นเนี่ย ตัดสินจากอะไรได้บ้าง เพราะมันดูประหลาดๆ ที่สามารถฟันธงได้ว่า คนนั้นเป็นอย่างนั้น คนนี้เป็นอย่างนี้ โดยเฉพาะด่าคนอื่นจากความนิยมส่วนตัวของเขา ที่ไม่ตรงกับคุณ ว่าเขาเป็นคนไม่ดี เขาทำไม่ดี โดยไม่ได้ย้อนกลับไปดูเลย ว่ากิริยามารยาทที่คุณทำ มันแย่กว่าเขาซะอีก รังก็แต่จะให้คนอื่นเขาขำกลิ้งไปกลิ้งมาซะมากกว่า ว่าประแหลด เอ๊ย ประหลาด แล้วมันสามารถทำได้จริงๆ หรือ การตัดสินคนแบบนั้น แล้วมันไม่ยิ่งทำให้บ้านเมืองที่แตกแยก (ทางความคิด) อยู่แล้ว เกิดความขัดแย้งแตกแยกมากจากการฟันธงครั้งนี้ของคุณหรือ เพราะว่ากันตามจริง ถึงแม้มาหยาจะไม่ได้ชื่นชมการเข้ามาอย่างไม่ถูกต้องของ คมช. และไม่ได้ชื่นชอบนายกรัฐมนตรีทักษิณ ชินวัตร ไปหมดทุกเรื่อง จนมองข้ามข้อบกพร่องที่คนทุกคนมี มาหยาก็ไม่เคยเข้าไปฟันธงซักที ว่าคนนี้ดีเลิศ คนนั้นเลวอิ๊บเป๋ง โดยเฉพาะถ้าตอบกระทู้ ไม่ว่าจะในพันทิป (กล้อง + ราชดำเนิน) หรือในเว็บ saab-scot ที่มีอีแอบเข้ามาด่าโน่นด่านี่แบบไร้การอบรมอยู่บ่อยๆ แล้ว อย่างมากมาหยาก็จะตอบว่า "และแล้วความจริงกว่าจะปรากฏ" ซึ่งมาหยาแปลงมาจาก "และแล้วความเคลื่อนไหวก็ปรากฏ" ในบทกวี "เพียงความเคลื่อนไหว" ของกวีศรีรัตนโกสินทร์นามอุโฆษ "เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์" เท่านั้นเอง เพราะเรื่องอะไรบางอย่าง มันต้องใช้เวลาในการที่จะพิสูจน์ทุกสิ่งทุกอย่าง ว่าอะไรคือความจริง และอะไรคือความจริงกว่า ซึ่งบางทีอาจจะเจ็บปวด หรือไม่ก็ทำให้คนเราตาสว่างขึ้นอย่างฉับพลันก็เป็นได้ ซึ่งมาหยาก็ใจเย็น รอเวลาที่ความจริงปรากฏของมาหยาไปเรื่อยๆ แบบนี้แหละ ใครจะทำไม อิอิ แต่ให้พูดจากใจจริงที่สุดก็คือ ตอนนี้เบื่อมุก "เพื่อชาติ" มากๆ เลย เพราะรู้สึกว่า เราอ้าง "ชาติ" มากเกินไปหรือเปล่า โน่นก็เพื่อชาติ นี่ก็เพื่อชาติ นี่ยังไม่นับกรณีการดึงเบื้องสูงลงมาเพื่อให้น้ำหนักกับสิ่งที่ตัวเองพูดกันไปเรื่อยๆ แล้วคนก็เชื่อๆ ตามกันไป โดยไม่ดูให้ดีๆ ว่าคำพูดเหล่านั้นออกมาจากปากใคร และเขาเหล่านั้นมีวีรกรรมอย่างไรบ้าง หลายๆ คนพร้อมที่จะมองข้ามข้อมูลข้อเท็จจริงกันไปซะหมด เชื่อถือแต่ใน ความคิดเห็น ของคนที่ทำตัวเป็นผู้นำความคิดในสังคมซะก็มาก เรื่องที่เล่าต่อกันก็เลยมีแต่เรื่องที่ "เขาว่า" "เขาเล่าว่า" "เขาลือกันว่า" ซะเป็นส่วนใหญ่ซะงั้น หงิหงิ แล้วบ้านเมืองจะไม่ยิ่งเดือดร้อนกันทุกหย่อมหญ้ากันได้อย่างไรละหนอ ก็ขอให้ลองคิดๆ กันดู ว่าทุกวันนี้เราใช้เหตุผลกันมากกว่าอารมณ์บ้างหรือยัง เมื่อบ้านเมืองผ่านมาจนถึงวาระนี้แล้ว เราเริ่มเห็น "ความจริง" โดยปราศจากอคติกันบ้างหรือยังนะ บางทีถ้าเราได้แต่วิ่งๆๆ เราก็คงมองไม่เห็นว่ารอบข้างเรามีรายละเอียดอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง ถ้าเราหยุดสักแป๊บ แล้วมองทุกอย่างให้ชัดเจน กรองความคิดแล้วปล่อยให้ตกผลึก ไม่ทำตามอารมณ์ ความคิดของเราจะนิ่งมากกว่านี้หรือเปล่าหนอ ไม่รู้เหมือนกันเนาะ ไหนๆ ก็อ้างถึง "เพียงความเคลื่อนไหว" (ภาษาอังกฤษท่านว่า "Mere Movement") ของลุงเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ มาแล้ว ลองยกบทเต็มๆ ของบทกวีบทนี้มาแปะไว้ที่นี่สักหน่อยคงดีเนอะ เพียงความเคลื่อนไหว เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ชั่วเหยี่ยวกระหยับปีกกลางเปลวแดด ร้อนที่แผดก็ผ่อนเพลาพระเวหา พอใบไม้ไหวพลิกริกริกมา ก็รู้ว่าวันนี้มีลมวก เพียงกระเพื่อมเลื่อมรับวับวับไหว ก็รู้ว่าน้ำใสใช่กระจก เพียงแววตาคู่นั้นหวั่นสะทก ก็รู้ว่าในหัวอกมีหัวใจ โซ่ประตูตรึงผูกถูกกระชาก เสียงแห่งความทุกข์ยากก็ยิ่งใหญ่ สว่างแวบแปลบพร่ามาไรไร ก็รู้ได้ว่าทางยังพอมี มือที่กำหมัดชื้นจนชุ่มเหงื่อ ก็ร้อนเลือดเดือดเนื้อถนัดถนี่ กระหืดหอบฮวบล้มแต่ละที ก็ยังดีที่ได้สู้ได้รู้รส นิ้วกระดิกกระเดี้ยได้พอให้เห็น เรี่ยวแรงที่แฝงเร้นก็ปรากฏ ยอดหญ้าแยงหินแยกหยัดระชด เกียรติยศแห่งหญ้าก็ระยับ สี่สิบปีเปล่าโล่งตลอดย่าน สี่สิบล้านไม่เคยเขยื้อนขยับ ดินเป็นทรายไม้เป็นหินจนหักพับ ดับและหลับตลอดถ้วนทั้งตาใจ นกอยู่ฟ้านกหากไม่เห็นฟ้า ปลาอยู่น้ำย่อมปลาเห็นน้ำไม่ ไส้เดือนไม่เห็นดินว่าฉันใด หนอนย่อมไร้ดวงตารู้อาจม ฉันนั้นความเปื่อยเน่าเป็นของแน่ ย่อมเกิดแก่ความนิ่งทุกสิ่งสม แต่วันหนึ่งความเน่าในเปือกตม ก็ผุดพรายให้ชมซึ่งดอกบัว และแล้วความเคลื่อนไหวก็ปรากฏ เป็นความงดความงามใช่ความชั่ว มันอาจขุ่นอาจข้นอาจหม่นมัว แต่ก็เริ่มจะเป็นตัวจะเป็นตน พอเสียงร่ำรัวกลองประกาศกล้า ก็รู้ว่าวันพระมาอีกหน พอปืนเปรี้ยงแปลบไปในมณฑล ก็รู้ว่าประชาชนจะชิงชัย (เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์. เพียงความเคลื่อนไหว. พิมพ์ครั้งที่ ๗. กรุงเทพฯ : เคล็ดไทย, ๒๕๓๕.) ก็ได้แต่หวังใจว่า คนเราน่าจะมองสิ่งต่างๆ รอบตัวด้วยเหตุผลมากกว่าอารมณ์ยิ่งขึ้น แล้วก็เลิกตัดสินคนอื่นจากสิ่งเล็กๆ น้อยๆ เพราะโลกนี้ไม่ได้มีแต่ "ภาพพจน์" Figure of speech แบบ อนุนามนัย เรียกสิ่งเล็กๆ แทนสิ่งใหญ่ๆ เพียงอย่างเดียวเน้อ ยังมี "ความเปรียบ" แบบอื่นๆ อีกเยอะแยะไป เพียงแต่ว่า จะถอด "รหัสนัย" แห่งภาพพจน์นั้นได้หรือเปล่าเท่านั้นเอง . . . . . . . . ขอได้รับความขอบคุณจากแมวๆ พิคเจอร์เช่นเคยค่ะ   Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2550 28 comments Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2550 8:43:42 น. Counter : 4021 Pageviews. Share Tweet

แค่ความคิดเห็นแตกต่างกัน... ใยถึงต้องใช้อารมณ์ตัดสินคนอื่น ต่างคนต่างมีเหตุผลที่จะ"เชื่อ"หรือ"ไม่เชื่อ" แต่ก็ต้องเคารพในความคิดเห็นของอีกฝ่ายด้วยปัญญา แตกต่างทางความคิดไม่แน่เสมอไปว่าจะต้องเป็นศัตรู ผู้ที่ด่วนตัดสินคนอื่น...คือผู้ที่ยังไม่เข้าใจถึงคำว่า"ปัญญา"   โดย: ตะเกียงลาน IP: 203.148.190.254 26 กุมภาพันธ์ 2550 8:53:07 น.

โลกนี้คือสีเทา ไม่มีขาว ไม่มีดำ ทุกคนมีสีเทา มีขาว มีดำอยู่ในตัว โลกมนุษย์ หาใช่ละครหลังข่าว ที่คนเป็นพระเอก ก็ต้องพระเอกทุกอย่าง ใครผู้ร้าย ก็ต้องร้ายทุกอย่าง ใครตัวตลก ก็ต้องตลกตลอดเช้ายันค่ำ การรู้ทันความเลวของคนคนหนึ่ง เป็นเรื่องดี แต่ก็ต้องมองให้เห็นความดีของเขา บางสถานการณ์ บางคนกลับได้รับบทพระเอก แต่ภายใต้บทพระเอกนั้น อาจมีจิตใจโจรแฝงอยู่ ต้องมองให้เห็นเช่นกัน   โดย: หงอคง IP: 125.24.170.96 26 กุมภาพันธ์ 2550 9:38:22 น.

วันนี้มาแบบเบลอๆ โดนเจ้าออมป่วนทั้งคืน เลยอ่านบทกวีของคุณลุงเนาวรัตน์ไม่จบอ่ะ .... ขอติดไว้ก่อง เรียกสติคืนได้เมื่อไหร่จะมาอีกรอบนะคะ ..... ตอนนี้ไม่ค่อยอยากรับรู้ข่าวสารที่ทำให้ใจหวั่นไหว (เลิกดูข่าวไปเลยอ่ะ) สงสารประเทศชาติเหลือเกิน เฮ้อ .....   โดย: หนูชล 26 กุมภาพันธ์ 2550 10:02:39 น.

อ้างว่าเพื่อชาติ แล้วทำไหม หรือว่า เพื่อชาติ แต่ปาก นานาจิตตัง ทุกอย่างมี 2 ด้าน แต่แล้ว เวลาก็จะเห็นเครื่องพิสูจน์   โดย: ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน ) 26 กุมภาพันธ์ 2550 11:03:27 น.

ดูรูป สวย ๆ คมชัด ประเทืองอารมณ์ กว่าอ่านข้อความเป็นไหนๆ เลยครับ หลานแอ่นแอ๊นน อย่าไปคิดมากเลยครับ ในโลกการสื่อสารไร้พรมแดนบนอินเตอร์เนตแบบนี้ ความหลากหลายทางความคิดและอารมณ์ มันมารวมตัวกันอยู่ได้ง่ายมากกกกกกกกกกกกกกกกกๆๆ   โดย: กุมภีน 26 กุมภาพันธ์ 2550 12:42:14 น.

แวะมาดูภาพนกสวยๆ เหงาจัง แวะไปเยี่ยมผมด้วยดิ ฮิๆ   โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) 26 กุมภาพันธ์ 2550 13:53:02 น.

หลายคนก็ตัดสินคนด้วยอคติที่ได้อ่าน ได้ยิน ได้ฟังมาน่ะค่ะ จะบอกว่าอย่าไปฟังเลย เพราะว่ายิ่งฟังก็ยิ่งแย่ ... เรารู้ว่าเราเป็นยังไง ก็คงเพียงพอแล้วล่ะมั้งค่ะ   โดย: JewNid 26 กุมภาพันธ์ 2550 15:17:14 น.

เรื่องการเมืองเป็นเรื่องซีเรียส ถ้านำมาเป็นเรื่องฮาฮา ขำขำ ก็ไม่มีอะไรต้องเครียดใช่ไหม จขกท คนบางคนเกิดมาเพื่ออยู่ในตมก็ปล่อยเขาไป ชีวิตใครชีวิตมัน ไม่ต้องไปแคร์มันครับ   โดย: แมวมหาประลัย ไม่ใช่แมวโคร่งนะ อิอิ IP: 80.242.237.78 27 กุมภาพันธ์ 2550 14:15:47 น.

เข้ามาทักทายเจ้าของบล็อกค่ะ   โดย: Aisha 27 กุมภาพันธ์ 2550 17:28:55 น.

คิดต่างแต่ไม่แตกแยกเน้ออ   โดย: papos IP: 203.114.102.179 28 กุมภาพันธ์ 2550 1:28:10 น.

จ๊ะเอ๋ !! ทักทายคะ เลิฟ เลิฟ น๊าๆๆ ๆ ภาพที่คอมเม้น ดูแปลกตา คุณมาหยา เรียบร้อยมากเรยนะคะ จุ๊บบบบ บ   โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ ) 28 กุมภาพันธ์ 2550 8:30:56 น.

โดย: mju IP: 203.154.48.14 28 กุมภาพันธ์ 2550 9:17:10 น.

โดย: สวยจริงอาจารย์ผม IP: 203.154.48.14 28 กุมภาพันธ์ 2550 9:18:20 น.

สวัสดีจ้า...ป้าหู้มาแว้วว.. คิดถึงน้าคะหลังจากที่บล๊อกปิดปายซะนานเยย...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 13 มีนาคม 2550 1:56:23 น.

แหะๆ รูปในกล่องเมนต์ กลับไปเป็นรูปเดิ๊มเดิมแล้ว อิอิ เดี๋ยวมีเวลาจะอัพเดทบล็อกใหม่นะคะ   โดย: มาหยา IP: 203.154.48.14 13 มีนาคม 2550 8:58:31 น.

อรุณสวัสดิ์จ้า มาเป็นนกตอนเช้าละ   โดย: nakwan6 14 มีนาคม 2550 6:00:53 น.

เพียงถ้อยคำคนนะครับ คิดมากเดี๋ยวถ่ายรูปไม่สวย   โดย: lglnv (Mr.Tyger ) 15 มีนาคม 2550 12:39:40 น.

แว่บบบบบบ มาหา..   โดย: sirind IP: 58.8.176.58 15 มีนาคม 2550 23:37:21 น.

หุหุ มาแนวเครียดๆไงไม่รู้ ไม่ได้เข้ามานานแล้วครับ เลยมาทักทายเมื่อไหร่จะ อัพบล๊อคใหม่ละครับรออยู่นะครับ   โดย: Mocha_Good 16 มีนาคม 2550 16:50:58 น.

รูปสวยมากค่ะ ชอบเข้ามาดูรูปค่ะ เป็นคนชอบถ่ายรปเหมือนกันค่ะ ชื่นชมสมาชิกทุกคนเลยค่ะ ถ่ายรูปสวยทุกคนเลยนะคะ แต่เราไม่มี My blog ของตัวเอง เพราะไม่ได้สมัครสมาชิก   โดย: aewi...@^_^@ IP: 202.28.181.10 16 มีนาคม 2550 23:26:29 น.

ฝีมือดีมากๆ เลยค่ะ สวย   โดย: tanoy~ตะนอย 18 มีนาคม 2550 10:01:31 น.

อ๊ะ เจ้าแมวน้อย น่ารักจังเลยค่า   โดย: juriojung 18 มีนาคม 2550 18:30:05 น.

หวัดดีจ๊า....จำกันได้ก่...   โดย: Chirojung IP: 61.19.47.117 19 มีนาคม 2550 15:39:48 น.

หวัดดีจ้า --- ฝนแวะเข้ามาเยี่ยมจ้า   โดย: ~ Rain Or Shine ~ 19 มีนาคม 2550 20:53:01 น.

ลองเข้ามาดูอีกทีก็เห็นรูปเรานี่..สงสัยรูปจะใหญ่ไปมั้ง..งั้นลองลดขนาดรูปดูล่ะกัน...   โดย: Chirojung IP: 61.19.47.117 20 มีนาคม 2550 8:14:25 น.

ง่ะ ลดขนาดรูปแล้วแอนก็ยังมองไม่เห็นอยู่ดีอ้ะ ตะเอ๊ง เอารูปไปแปะที่อื่นก็ได้ แล้วเด๋วเค้าคลิก link ไปดูเองจ้า คิดถึงเพื่อนจะแย่อยู่แล้วนะ รู้ป่าว ทำไมเค้ามองไม่เห็นรูปพินิจล่ะเนี่ย แง้วๆ   โดย: แอนเอง IP: 203.154.48.14 20 มีนาคม 2550 20:17:30 น.

ชอบผลงานคุณจังเลย คุณมีแนวคิดที่คล้ายๆตัวเราในบางมุม   โดย: อีกคนหนึ่ง IP: 125.26.53.133 12 มิถุนายน 2550 18:10:03 น.

ชอบทุกครั้งที่มอง   โดย: แสบตามใจ IP: 1.47.174.110 5 พฤษภาคม 2555 10:09:42 น.