,,หอม,,










ในแต่ละวันที่เราหายใจเข้าออก


อาจมีใครสักคน  ที่รอคอยเราด้วยความคิดถึงอยู่ทุกลมหายใจเข้าออกเช่นกัน...






วันนี้ไปหาย่ามา...






,,ย่า,,


หญิงชราร่างเล็กผมสีดอกเลาที่ชอบกินหมากเป็นชีวิตจิตใจ


หญิงชราผู้เป็นคู่ชีวิตของปู่ผู้ล่วงลับ


หญิงชราผู้เป็นแม่ของพ่อ


หญิงชราผู้เป็นที่รักของหลานๆ


หญิงชราผู้ที่นานๆ...ฉันจะไปหาเขาสักครั้ง






และวันนี้เราก็ได้เจอกัน







"มา  ข่อห่อมแก้มถี่นึ้ง" 


นานแค่ไหนแล้วนะ...?  ที่ไม่มีใครมาขอหอมแก้มอย่างนี้


สิ้นเสียงคำเรียกร้อง


ยังไม่ทันย่าจะได้หอมแก้มดังใจหมาย


ฉันก็หอมแก้มย่าไปเสียก่อนแล้ว


ก็เลยไม่รู้ว่าใครขอหอมใครกันแน่  ๕๕๕+







ในวินาทีนั้น...


วินาทีที่เรากอดกัน


วินาทีที่แก้มน้อยๆ ของหลานสาวคนหนึ่งกำลังเดินทางไปหาความคิดถึงของย่า


ทันทีที่ริมฝีปากน้อยๆ ของหญิงชราประทับลงบนพวงแก้มของหลานสาวสมดังตั้งใจ


ดูเหมือนว่า...ความคิดถึงและการรอคอยที่มีก่อนหน้านั้นจะอันตรธานหายไปเสียหมดสิ้น







"รอหยู ทำไมไม่เห่นมาซักที" 


ประโยคนี้ 


ทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองทำผิดอย่างใหญ่หลวงอีกครั้ง


ที่ทำให้ย่ารอ...


จากสีหน้า  แววตา  และคำพูด


ยิ่งย้ำชัดให้รู้ว่า


ย่ารอฉันจริงๆ


รอว่าเมื่อไหร่หลานคนนี้จะมาหา


หลานสาวที่แย่ที่สุด  ทำไมไม่มาหาย่าซักที...?







การแสดงออกถึงความรักที่ดูเป็นเรื่องง่าย (สำหรับคนอื่น)


การจับมือ


การหอมแก้ม


การบอกรัก


สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ฉันไม่คุ้นเคยนัก


ไม่คุ้นเคยในที่นี้หมายความว่า


ที่บ้านเรา  ไม่่เคยมีใครประพฤติปฏิบัติต่อกัน


โอกาสจึงน้อยมากที่เราจะทำอะไรกันแบบนี้


ล่าสุด


ก็วันพ่อเมื่อสองปีก่อน


ที่ฉันเอ่ยปากขอกอดพ่อ 


และก็เป็นวันพ่อ


ที่พ่อกอดฉันแน่นที่สุดตั้งแต่ฉันจำความได้


แต่กับแม่


เราไม่เคยกอดกัน...


หรือว่าเคย...?


แต่นั่น...มันก็นานมากแล้ว






เอม :  ย่า...เดี๋ยวเอมกลั๊บแลวเน่อ  เดี๋ยวมาห่าใหม  มาหาบ๋อยบ๋อย... 


ย่า  :  เออ...มาบ๋อยบ๋อย








สิริรวมแล้ว


เจอกันวันนี้


ย่าหอมฉันไป ๖ ฟอดใหญ่


ส่วนฉัน


หอมคืนย่าได้แค่ ๔ ฟอดเท่านั้น  -''-


นานแค่ไหนแล้ว  ที่ไม่มีใครมาขอหอมแก้ม...?


นานแค่ไหนแล้ว  ที่ไม่ได้หอมแก้มใครด้วยรู้สึกว่า รัก  อย่างนี้...?








อีกวันที่ทำให้รู้ว่า


มีคนที่รักและคิดถึงเรามากแค่ไหน...?


เอมก็รอคอยและคิดถึงย่าเหมือนกัน







รักและคิดถึงเสมอ


เอม...


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


ps.


+  อีกวันที่รักพ่อกับแม่


+  ขอให้ย่ากินข้าวได้เยอะๆ อย่าเจ็บอย่าไข้  สุขภาพแข็งแรงอย่างนี้เรื่อยๆไป


+  สิ่งที่ล้างทำความสะอาดดวงตาได้ดีที่สุดก็คือ  "น้ำตา"


+  ชีวิตนี้  ยังต้องเรียนรู้อะไรอีกเยอะ  ตราบใดที่ยังไม่ตาย  ก็ว่ายเวียนกันไป  เข้าใจมั้ยเกียบ...?


+  ประจำเดือนที่รักจ๋า...เมิงมาซักทีเถอะ  เศร้าหมองประคองอารมณ์มานาน  กูชักจะเบื่อแล้วนะ  >,<






Create Date : 09 มกราคม 2554
Last Update : 9 มกราคม 2554 2:33:32 น.
Counter : 596 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

oramoreaim
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



魔女音符

หากมีใครถามฉันว่า ฉันเขียนตัวหนังสือพวกนี้ไปทำไม...?

ฉันก็จะขอตอบอย่างจริงใจว่า

ฉันเขียนมันไว้เพื่อให้ "คนที่ฉันรัก" ได้อ่าน...

ในวันที่ฉันไม่มีชีวิตอยู่เป็นที่รักของ "พวกเขา" แล้ว

นั่นแหละ

ที่ฉันต้องการ...

(ซึ้งอ่ะเดะ \(-0-)/ 5555+)

มกราคม 2554

 
 
 
 
 
 
1
3
4
5
6
8
10
11
12
13
14
15
16
17
19
20
21
25
26
27
28
29
31
 
 
9 มกราคม 2554
All Blog