สวัสดีปีใหม่นะขอรับ
ขอให้หายดีเร็วๆนะครับ

ผมอ่านบล๊อคของคุณป้าแล้ว มีกำลังใจมากขึ้นครับ ผมเองพึ่งรู้ว่าเป็นมะเร็งไทรอยด์ชนิด ฟอลิคูล่า เมื่อวันที่ 22 มีนาคมนี้เอง ตอนนี้รอผ่าตัดรอบ 2 วันอาทิตย์ที่ 3 เมษายนนี้ ที่ศรีพัฒน์ครับ เท่าที่อ่านมาคุณป้า น่าจะรักษาที่เชียงใหม่ และเป็นชาวเชียงรายเหมือนผมนะครับ ถึงเวลานี้ผมไม่มีทางเลือก นอกจากสู้อย่างเดียว โดยพยายามทำชีวิตให้ปกติและไม่เครียดครับ ขอบคุณครับ

สวัสดีเจ้า คุณ PAT
ป้าเป็นคนเจียงใหม่ ตอนนี้เป็นคนไข้ศูนย์ศรีพัฒน์เจ้า

ตั้งแต่ป่วยมาจนถึงปัจจุบัน ป้ายังไม่รู้เลยว่าป่วยเป็นมะเร็งไทรอยด์ชนิดใด หมอก็ไม่บอก ตอนนั้นเราก็ไม่รู้ คิดว่ามันมีแบบเดียว ไม่ได้ถาม มารู้จากคนที่แวะมาที่นี่แหละว่ามันมีหลายแบบ แต่ก็ไม่เป็นไร ขอให้รักษาเราให้หายก็แล้วกัน

(จำได้ว่ามีคนไข้ศูนย์ศรีพัฒน์อีกคน ที่แวะมาที่นี่ ป่วยด้วยมะเร็งต่อมไทรอยด์ชนิดพิเศษที่ตรวจหาเจอยากมาก ตอนผ่าตัดก็จ่ายเยอะมากเช่นกัน)

ตอนที่รู้ตัวว่าป่วยด้วยโรคนี้ ปี ๒๕๔๖ ตอนนั้นไม่แน่ใจว่ามีอินเตอร์เน็ทใช้หรือยัง หรือว่ามีแล้วแต่ป้ายังใช้ไม่เป็น ป้าไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย หาซื้อหนังสือเกี่ยวกับโรคนี้ก็ไม่มี

หมอน่าจะทำแผ่นพับแจกคนไข้ (คือเข้าใจว่าหมอรักษาคนไข้เยอะ คงไม่มีเวลามาอธิบายแต่ละคน ๆ ๆ ) ว่ามะเร็งต่อมไทรอยด์ไม่ร้ายแรงเหมือนมะเร็งอื่น ๆ โอกาสที่จะรักษาให้หายมีสูงมาก และสามารถใช้ชีวิตต่อได้ตามปรกติ คนไข้จะได้สบายใจขึ้นมาบ้าง

ตอนนั้นป้าก็เครียดเหมือนกันนะ แต่โชคดีที่เป็นคนที่ทำใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้ ถามตัวเองว่าเครียดจนตายก็ไม่หายจากโรคที่เป็น เราไม่ได้อยากป่วย แต่ชะตาชีวิตมันโดนกำหนดให้เราป่วย ในเมื่อป่วยแล้วก็รักษา ทำทุกอย่างให้ดีเท่าที่ทำได้

ตอนแรกที่ต่อมไทรอยด์โตป้าก็เป็นคนไข้ของศรีพัฒน์ รักษาไปสักระยะ พอรู้ว่าต้องผ่าตัด ก็ขอไปผ่าตัดที่ รพ.มหาราช (สวนดอก) เพราะใช้สิทธิ์ข้าราชการ หลังจากผ่าตัดแล้ว กลืนแร่แล้ว หายป่วยแล้ว ก็ย้ายมารักษาที่ศรีพัฒน์ต่อ

ส่วนตัวแล้วมีความเชื่อมั่นในคณะแพทย์ศาสตร์ของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เชื่อมั่นในคณะแพทย์ที่ดูแลรักษาเรา ตอนเป็นคนไข้ของสวนดอก ก็เป็นคนไข้ของอาจารย์หมอนะคะ คงถือว่าเป็นเคสที่ป่วยเยอะแล้ว

ที่คุณบอกว่าไม่มีทางเลือก ไม่ใช่หรอกค่ะ ทางเลือกของคนป่วยอย่างเราคือการรักษาค่ะ รักษาไปตามขั้นตอน ยิ่งเคสคุณยังโชคดีที่ถึงแม้จะป่วย แต่ได้เข้าถึงการรักษาจากศรีพัฒน์ รพ.ที่ดีที่สุดของภาคเหนือ

ขอเป็นกำลังใจให้การผ่าตัดผ่านไปด้วยดี ไม่เหลือเซลล์ร้าย ไม่ต้องกลืนแร่ซ้ำนะคะ โชคดีค่ะ

ขอบคุณมากๆคับ ที่คุณป้าตอบอย่างละเอียดทำให้ผมมีกำลังใจที่จะสู้และอยู่กับความเป็นจริงอย่างมีความสุข ณ ตอนนี้ผมก็พยายามใช้ชีวิตเหมือนเดิมคับ อย่างเช่น เล่นกีฬา ผมก็ยังเล่นทุกวันเหมือนเดิม แต่เรื่อง อาหารที่กินเข้าไป คุณป้ามีวิธีการเลือกกินอย่างไรบ้างครับ ถึงได้มีสุขภาพดีมาจนถึงทุกวันนี้ได้ กรณีของคุณป้าคือกำลังใจของผู้ป่วยมะเร็งไทรอยด์ทุกคนที่แวะมาอ่านจริงๆเลยครับ

ขอบคุณ คุณป้ามากๆครับ ตอนนี้ผมผ่าตัดรอบที่ 2 เสร็จแล้วครับ ผ่ากับอาจารย์หมอ หาญพล ท่านเก่งมากแผลดูดี และพาราไทรอยด์ก็ไม่โดนตัดครับ ผลไทรอยด์อีกข้างไม่เป็นมะเร็งครับแสดงว่ามันยังไม่ลุกลามไปไหนขั้นตอนต่อไปคือ กลืนแร่ ปริมาณ 150 เลยในวันที่ 8 มิ.ย. นี้ โดยข้ามขั้นตอน การกลืนแร่เพื่อสแกนดูว่ามีการกระจายหรือไม่ แต่ก็ดีคับ กลืนไวๆจะได้หายไวๆ แต่ช่วงก่อนกลืนแร่ผมไม่ได้อดฮอร์โมนนะครับ พอดีบอกหมอว่ามีอะไรต้องทำหลายอย่าง ถ้าอดฮอร์โมนกลัวตัวบวมและทำอะไรไม่สะดวก เลยขอหมอฉีด rhtsh ก่อนวันกลืนแร่ครับ โดยต้องมานอน รพ.ก่อนกลืนแร่ 3 คืน เพื่อฉีดยาตัวนี้ 2 เข็ม วันละเข็ม ก่อนกลืนครับ ถ้าผลเป็นอย่างไร ผมจะบอกคุณป้านะครับ เท่าที่ผมศึกษามา อัตรารอดชีวิตผู้ป่วยมะเร็งไทรอยด์ถ้าได้รับการรักษาอย่างถูกวิธี อยู่ได้อีกเกิน 20 ปี ประมาณร้อยละ 80 ที่เหลืออาจเป็นเพราะขาดการติดตามผลและไม่มาตามหมอนัด เราจะสู้ไปด้วยกันนะครับคุณป้า ยิ่งตอนนี้วิทยาการการรักษาก็พัฒนารุดหน้าไปทุกๆวินาที โอกาสหายขาดก็มีมากขึ้นทุกที เหมือนคุณป้าตอนนี้ สิบกว่าปี ผมว่าโอกาสหายขาดเกือบ 100% ละครับ

สวัสดีปี๋ใหม่เมืองเจ้า
ในความเจ็บป่วยคราวนี้ ดีใจด้วยนะคะที่ไม่โดนตัดต่อมพาราไทรอยด์ออกไปด้วย

การกลืนแร่เดี๋ยวนี้มีวิทยาการก้าวหน้าจังเลยนะคะ มีแบบไม่ต้องงดฮอร์โมนไทรอยด์ด้วย

คนที่ป่วยด้วยโรคนี้ โอกาสที่รักษาหายมีสูงมากกว่ามะเร็งอื่น ตอนที่ป้าจะลาออกจากงาน ก็ไปขอใบรับรองแพทย์ อาจารย์หมอก็บอกว่าถ้าจะลาเพราะป่วยด้วยโรคนี้ หมอไม่เห็นด้วย ไม่แนะนำให้ลาออก เพราะถ้ารักษาจนหายแล้ว คุณก็เหมือนคนปรกติคนอื่น ไม่ได้ถือว่าเป็นคนป่วยอยู่

และโอกาสที่คุณจะหายขาดไม่ใช่เกือบ 100% ค่ะ แต่เป็น 100% เลยค่ะ หมอก็เก่ง วิทยาการการรักษาก็ก้าวไกล สบายใจได้เลยค่ะ แถมยังเป็นคนไข้ของศรีพัฒน์ยิ่งวางใจได้เลยค่ะ

ตอนป้ากลืนแร่เมื่อ 11 ปีก่อน มีห้องกลืนแร่ห้องเดียว สองเตียง รับคนไข้ได้ครั้งละ 2 คน รอคิวกันยาวนานประมาณ 6 เดือน ห้องอยู่ชั้น 9 ตึกศรีพัฒน์ แต่คุณมะลิที่แวะมาเยี่ยมบล็อก ไปกลืนแร่ที่นี่ บอกว่าตอนนี้มีห้องกลืนแร่หลายห้อง (น่าจะย้ายไปอยู่ตึกอื่นด้วยแหละ) มีห้องเดี่ยวด้วย

เป็นกำลังใจให้นะคะ เอาใจช่วยให้กลืนแร่ครั้งเดียวแล้วหายป่วย แล้วกลับมาเล่าประสบการณ์การกลืนแร่ด้วยนะคะ

ขอบคุณ คุณป้ามากครับ เนื่องในวันสงกรานต์ปีนี้ ผมขออาราธนาสิ่งศักดิ์ในสากลโลกนี้ โปรดดลบัลดาลให้ป้ามีสุขภาพพลานามัยสมบูรณ์แข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ ร่มไทร และเป็นกำลังใจให้ทุกคนอย่างนี้ตลอดไปนะครับ ขอบคุณอีกครั้งที่ให้ความรู้ ให้กำลังใจกันตลอดมา จนทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นและพร้อมที่จะยอมรับมันได้อย่างเข้าใจ ขอบคุณครับ

ขอบคุณคุณป้ามากครับ วันที่ 23 เม.ย. ที่ผ่านมาพึ่งไปจ่ายค่าแร่ล่วงหน้ามาครับ ค่าใช้จ่ายประมาณ 13,000 บาท เจ้าหน้าที่บอกต้องจ่ายก่อนกลืนแล้วนำใบเสร็จไปเบิกกับต้นสังกัดได้ครับ หมอนัดแอดมิด 5 เพื่อฉีดยาและกลืนวันที่ 8 มิย.เหมือนเดิมครับ วันที่ 23 ที่ผ่านไป ก็ได้เจอหมอทั้ง 2 ท่านครับ ทั้งหมอ หู คอ จมูก ที่ผ่าตัดผมมา บอกแผลหายเร็วมากและเอาผลชิ้นเนื้ออีกด้านให้ดูว่าไม่มีเชื้อมะเร็งแสดงว่ามันยังไม่แพร่ไปไหน เพราะปกติแล้ว มันจะแพร่มาอีกข้างก่อนจะไปที่อื่น และข่าวดีอีกข้อคือ ไม่ต้องทานแคลเซี่ยมและวิตามินดีแล้ว เพราะหลังจากผ่าตัดหมอไมแน่ใจว่าต่อมพาราไทรอยด์เราจะปกติอยู่มั้ย พอตรวจแคลเซี่ยมในเลือดปรากฏว่ามี 11.3 ซึ่งเกินค่าปกติซึ่งควรอยู่ที่ 8.5-10.5 เลยไม่ต้องกินแล้วครับ คุณป้าและใครอยากคุยหรือแลกเปลี่ยนเกี่ยวกับเรื่องมะเร็งไทรอยด์ แอดไลน์มาคุยกันได้นะครับ ตามไอดีไลน์ mamoru.kob ครับยินดีแลกเปลี่ยนข้อมูลกันครับ ขอบคุณคุณป้าอีกครั้งนะครับ พอกลืนแร่เสร็จจะมาเล่าให้ฟังโดยละเอียดนะครับ

อีกไม่กี่วันก็จะไปกลืนแร่ แล้วครับหมอบอกให้ไปกลืนที่ตึกนิมมาน อยากรบกวนสอบถามคุณป้าว่า มะนาวที่เตรียมไป ต้องบีบกินตอนไหนครับ ตอนกลืนแร่เสร็จทันที หรือว่า กลืนได้สักช่วงเวลาหนึ่งครับ และถ้าเว้นช่วงระยะเวลา จะเว้นประมาณกี่นาทีหรือกี่ชั่วโมง และดื่มน้ำตามเลยมั้ย และอีกข้อคือ ต้องทานมะนาวกี่ซีกหรือกี่ลูกครับ ผมไม่รู้จริงๆ รบกวนสอบถามคุณป้าด้วยครับ ขอบคุณมากๆครับ

ได้ความรู้จากการอ่านดีมาก ป้าอีกคนที่มีอาการส่อเป็นโรคไทรอยด์เพิ่งไปพบคุณหมอมา 2 ครั้ง จะไปอัลตร้าซาวอาทิตย์หน้านี้ยังไม่แน่ใจว่าเป็นไทรอยด์ชนิดใด