เมื่อสมัยตอนเรายังเล็ก ๆ เราเคยสงสัยกันบ้างไหมว่า ดินสอที่เรากำลังเขียนอยู่นี้มันเกิดมาได้อย่างไร? ใครเป็นคนคิดมันขึ้นมา? แล้วมันเขียนได้อย่างไร?    ในวันนี้เราจะบอกข้อมูลถึงประวัติเจ้าดินสอเพื่อนซี้ สมัยเด็กๆ เมื่อสมัยก่อนนั้น คนโบราณได้คิดวิธีการที่จะทำอย่างไรให้เรานั้นสามารถเขียนได้   เขาก็เห็นแกร์ไฟร์  ไอเจ้าเเกร์ไฟท์นี้นั้นมันเป็นดินสอสีดำที่จับกันเป็นก้อน ซึ่งเวลาเราเขียนมันก็หักได้ง่าย  คนโบราณจึงใช้เชือกในการมัดเจ้าเเท่งเเกร์ไฟท์นี้ไว้ให้เเท่ง เเกร์ไฟท์นี้มีความคงทน แข็งแรงเมื่อเราใช้เขียนไปนานๆ เข้าเจ้าแท่งเเกร์ไฟท์    ก็เริ่มสั้นลง  เมื่อสั้นลงคนโบราณเขาก็คลายเชือกออกแท่งใหม่มันก็จะโผล่ขึ้นมาอีกทำเช่นนี้ไปเรื่อย ๆ  ต่อมาในปีค.ศ.1683 นายเจ เพตตุ เป็นคนแรกที่ลองเอา  กิ่งไม้ซีดารื มาผ่าครึ่งตามยาวเขาก็ลองแซะล่องตรงกลางตลอดแท่ง นำแกร์ไฟต์มาวางตรงกลาง จากนั้นเขาก็เอาไม้อีกชิ้นหนึ่งมาทากาวประกบกันหุ้มแท่งแกร์ไฟต์เข้าด้วยกันนำโลหะมาปิดท้ายกันและดันแท่งแกร์ไฟต์เอาไว้

      ต่อมาในปีค.ศ. 1848 นายอีเบอร์อาร์ด ฟาเบอร์ เหลนชายของแคสเปอร์ ได้ย้ายไปอยู่ ณ ประเทศสหัรัฐอเมริกาและเขาก็ได้ลงมือสร้างโรงงานผลิตดินสอขึ้นที่นั่น นับว่าเป็นโรงงานดินสอแห่งแรกของสหรัฐอเมริกา ส่วนไอ้เจ้าดินสอที่เขาใช้กันในยุคแรก ๆ มีลักษณะเป็นแท่งสี่เหลี่ยม ...จนกระทั่งในปี ค.ศ.1876 นายโจเซฟ ดิกสัน ชาวอเมริกันได้นำแท่งดินสอมากลึงเป็นแท่งกลม อย่างที่เราได้ใช้กันอยู่ ในปัจจุบัน  ทั้งหมดนี้คือต้นกำเนิดของดินสอเพื่อนคู่กายในสมัยอนุบาลหรือประถม หรือในตอนทำงานซึ่งเจ้าดินสอนี้ก็อยู่กับเรามานานนับ 325 ปี ไม่น้อยทีเดียวเลย …..