ถนนสายนี้มีตะพาบโครงการที่ 48 เรื่องขำขัน
ถนนสายนี้มีตะพาบโครงการที่ 48 โจทย์โดยพี่ตฤณปลายแป้นพิมพ์ให้เล่าเรื่องขำขันที่แต่งขึ้นเองมาคนละหนึ่งเรื่อง
ขอให้ชื่อตอนนี้ว่า"สุดยอดนักล่าฝัน"
สุดยอดนักล่าฝัน
มะเหงกเป็นหนุ่มช่างฝันโดยกำเนิดไม่มีใครรู้ที่มาที่ไปว่าเป็นใครมาจากไหน
เห็นแต่ว่าเป็นคนพเนจรร่อนเร่อยู่ในหมู่บ้านมานานแล้ว
ถึงแม้จะหุ่นไม่ให้แต่ใจก็รักจะล่าฝันแบบพี่ๆเอเอฟในทีวี
แต่ด้วยความที่รูปไม่หล่อ พ่อไม่รวยเรียนก็น้อย
จึงต้องหากินรับจ้างเข็นของในตลาดสดไปวันๆเก็บเงิน
เก็บทองเตรียมไปเป็นนักล่าฝัน
ใต้ต้นไม้ใหญ่ช่วงบ่ายๆหลังตลาดวายแล้ว มะเหงกกำลังนอนเล่นกระดิก
เท้าสบายอารมณ์อยู่
หมาตัวหนึ่งมาฉี่ทำอาณาเขต เกือบโดนหัวของมะเหงกๆจึงส่งเสียงไล่
เฮ้ยไอ้หมาบ้า ไปๆ ชิ้วๆ... แกนี่ไม่รู้จักกาละเทศะเลยนะผู้หลักผู้ใหญ่
นอนอยู่นี่ทั้งคน ไปๆ ยังอีกๆชิ้วๆๆ
ฮ้าๆๆๆๆ มะเหงกแกทำดีมาก แกไล่หมาที่มาฉี่รดข้า
ข้าจะให้ทุกอย่างตามที่เจ้าประสงค์
รุกขเทวดาประจำต้นไม้ใหญ่ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้ามะเหงก
มะเหงกขยี้ตาอย่งงงๆแทบไม่เชื่อสายตา เมื่อเห็นเทวดา
ในชุดฟอร์มเต็มยศปรากฏกายขึ้น
แต่พอได้สติก็คิดว่า ดีเหมือนกันเขาอยากไปล่าฝันพอดี จึงยิ้มอย่างดีใจ
ท่านเทวดาไม่หลอกผมจริงๆนะครับ
ไม่หลอกเอ็งแน่ๆเพราะข้าไม่ใช่ผี ฮ้าๆๆๆๆ ข้าเป็นเทวดา เอ็งเคยเห็นเทวดา
หรอกคนหรือเปล่าล่ะ
ตรุษจีนปีนี้ข้าใจดี ข้าให้ทุกอย่างที่เอ็งขอแบบไม่อั้น ไม่จำกัดโปร ไม่จำกัด
นาที ทั้งกลางวันกลางคืน แฮ๊บปี้สุดๆฮ้าๆๆๆๆ
"ลูกช้างอยากไปล่าฝันที่อะเคเดมี่แฟนตาเซียซีซั่นใหม่นี้ครับ
ลูกช้างอยากได้หน้าตาหล่อสไตล์เกาหลีๆสูงๆกล้ามใหญ่ๆแบบพี่เรน
ตาตี่ๆจมูกโด่งๆผิวขาวอมชมพูแบบไม่ต้องใช้ไวเทนนิ่ง
หน้าใสแบบแมนๆ แต่เอาแบบรูขุมขนกระชับนะครับ
ขอผิวใต้วงแขนกระจ่างใส มีซิกแพค มีหนวดมีจอนยาวๆ แต่ไม่มีรังแค
ไม่มีจุดด่างดำที่ไม่เรียบเนียนแม้ในจุดซ่อนเร้น ฯลฯ
เทวดาหน้าตาเคร่งเครียดรีบจดบันทึกไว้หลายหน้ากระดาษจนครบถ้วน
เจ้าได้ตามที่เจ้าขอนะบัดนาว ฮ้าๆๆๆๆ เทวดาเนรมิตเสื้อผ้าหน้าผม
ทุกอย่างแบบเกาหลีสุดๆ แล้วยังทำให้มีพรสวรรค์ทุกด้านแบบครบครัน
จนสุดท้ายเขาได้รับรางวัลชนะเลิศ ด้วยการเป็นแชมป์ในการแข่งขัน
ในรอบสุดท้าย
ใครๆก็ล่ำลือถึงความสามารถของซุปตาร์มะเหงกเอเอฟทั้งร้อง ทั้งเต้น
ทั้งแสดง หล่อแบบขั้นเทพ หล่อสุดๆ หล่อโคตรๆ หล่อเกินห้ามใจ
หล่อไม่บันยะบันยัง หล่อขี้แตกขี้แตน
เส้นทางอาชีพนักร้อง นักแสดง เปิดกว้างกว่า
ถนนมอเตอร์เวย์แปดเลนเสียอีก
หลายปีต่อมา มะเหงกเดินโซซัดโซเซกลับมาต้นไม้ใหญ่ของท่านเทวดา
ด้วยสภาพอิดโรยและทรุดโทรมกว่าก่อนขอพรหลายเท่า
"ท่านเทวดาครับ ๆอยู่ไหมช่วยผมด้วย ผมไม่ไหวแล้ว ฮือๆๆๆ
อ้าวทำไมกลายเป็นสภาพอย่างนี้ล่ะ?
ก็พวกสาวๆนะซิครับมารุมทึ้งผม พากันมาแย่งผมไปอยู่ด้วยไม่เว้นแต่ละวัน
แล้วก็ถ่ายคลิป ออกสื่อมวลชนทุกรูปแบบ ทั้งฟ้องร้อง ทั้งต้องตรวจดีเอ็นเอ
หลอกผมจนหมดตัวทั้งเงินทองชื่อเสียง ผมหมดสิ้นแล้วทุกๆอย่างครับ ไม่
เอาแล้วครับเงินทองชื่อเสียง หรือหน้าตาเกาหลีแบบไหนๆ
ผมอยากเป็นมะเหงกคนเดิมผมอยากล้างความทรงจำแย่ๆ
ออกจากหัวผมครับ ท่านเทวดา
ข้าล้างความจำของเอ็งไม่ได้หรอกมะเหงก คนที่ลืมเรื่องความทุกข์ในอดีต
ได้หมดสิ้นก็มีแต่เด็กเล็กๆที่เพิ่งเกิดใหม่ กับฆราวาสหรือพระที่ปฏิบัติธรรม
จนหมดสิ้นกิเลส ถึงท่านจะมีความทรงจำท่านก็ไม่ต้องทุกข์อีกต่อไป
ข้าให้เอ็งเลือกเอา"
งั้นผมๆๆ ผมขอเป็นเด็กสักสองขวบก็แล้วกันครับ
ผมจะได้ไม่ต้องมีความทุกข์ อีก
เจ้าได้ตามคำขอณ.บัดนาว ฮ้าๆๆๆๆ
ร่างของมะเหงกก็กลายเป็นเด็กสองขวบกำลังน่ารักน่าชังในทันที
เฮ้อ เจ้ามะเหงกข้าอยากเอามะเหงกมาเขกกระบานเอ็งจริงๆ
เจ้าคงจำไม่ได้ซินะว่ากี่ครั้งแล้ว ที่เจ้าเวียนมาขอพรจากข้า
แล้วก็เวียนกลับมากลายเป็นเด็กเล็กๆ อย่างนี้
แต่ไม่มีสักครั้งเลยที่เจ้าจะฉุกคิดที่จะเอาประสบการณ์ในชีวิตมาเป็นบทเรียน
และยอมรับความจริงของสิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามาว่า
ชีวิตย่อมมีทั้งสุขและทุกข์ปนเปกัน ทุกอย่างมันไม่แน่นอนอะไร
มีรวยก็มีจนได้ มีสมหวังก็ย่อมมีผิดหวังได้
มีสรรเสริญก็มีนินทาได้ มีสุขก็ย่อมมีทุกข์อยู่คู่กันเสมอ
โลกมันเป็นของมันอย่างนี้ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
มีแต่เราที่ต้องเรียนรู้ยอมรับและเข้าใจมัน
สุขทุกข์ก็ขึ้นอยู่กับว่าเราเป็นคนมีความคิดถูกหรือผิด
รู้จักผิดชอบชั่วดีมากน้อยแค่ไหน
เป็นคนมีศีล มีธรรมประจำใจไม่ทำบาปเวรแก่ใครๆ
รู้สติควบคุมตัวเองไม่คิด ไม่พูด ไม่ทำในสิ่งที่ไม่ดี หรือเปล่า
ยิ่งเราปล่อยวางความชั่วได้ได้มากก็มีความสุข
ยิ่งถลำจมลึกลงไปก็ยิ่งแต่มีความทุกข์
เพราะความสงบสุขภายในจิตใจ คือความสุขที่แท้จริงของมนุษย์
ไม่ใช่การได้เที่ยวใคว่คว้าสิ่งต่างๆที่เป็นมายา ที่มายั่วยุเราอยู่ตลอดเวลา
ยิ่งหล่อ ยิ่งรวย ยิ่งมีชื่อเสียงมีคนมานิยมชมชอบ
ก็ยิ่งง่ายต่อการทำสิ่งที่ไม่ดีต่อตัวเองและผู้อื่น
ข้าไม่เคยเห็นจะมีสักครั้งที่เจ้าโตขึ้นมาแล้วจะสนใจค้นหาความจริง
ศึกษาธรรมะหรือคิดจะบวชเพื่อจะได้ฝึกปฏิบัติ
ตามพระธรรมคำสอนเพื่อไปสู่ความสุขอันแท้จริง
จะได้ไม่ต้องไล่ล่าความฝันลมๆแล้งๆปีแล้วปีเล่า
ข้าน่ะชักขี้เกียจจะมาช่วยเอ็งอีกแล้วนะไอ้หนูน้อยเอ๋ย
เทวดาลูบหัวเด็กน้อยไปมาด้วยความเอ็นดูแล้วก็หายตัวไป
สักพักก็มีตายายเดินผ่านมา
ตาเอ๊ยเด็กคนนี้น่ารักดี เราเองก็ไม่มีลูก เราเอาเจ้าหนูนี่ไปเลี้ยงกันนะตา
เออ ดีเหมือนกันเนอะยาย ข้าสงสารมัน พ่อแม่มันคงมาทิ้งไว้
เพราะเลี้ยงไม่ไหวแน่ๆเลย ไปๆๆ
กลับบ้านหาข้าวหาขนมให้หลานกินกันดีกว่า
เรื่องและภาพประกอบ วนารักษ์
ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาอ่าน
ขอบคุณเพื่อนประจำบล็อกที่ช่วยต่อลมหายใจผมและของบล็อก
ขอบคุณงานตะพาบหัวข้อสนุกๆวันนี้ของพี่ตฤณ
ขอบคุณที่มีงานตะพาบ ขอบคุณน้องเป็ด ขอบคุณคนที่อยู่เบื้องหลังทุกคน
ขอบคุณน้องแน๋วที่ทำให้บล็อกนี้สวยและดูดีแบบนี้
ขอบคุณคุณลักษณ์ทีสอนเทคนิคการถ่ายภาพสวยๆ
ขอบคุณที่โลกนี้มีเสียงหัวเราะให้เราได้ผ่อนคลายหายเบื่อ หายเซ็ง หายง่วง
Create Date : 23 มกราคม 2555 |
|
151 comments |
Last Update : 26 มกราคม 2555 9:55:13 น. |
Counter : 3951 Pageviews. |
|
|
|