- - -> ไม่รัก ไม่ได้แล้ว...แม่จ๋า..รักแม่จัง... พูดแต่เรื่องของตัวเองมาหลายบล๊อคแล้ว วันนี้นึกครึ้ม ... อยากมาเล่าเรื่องที่แสนจะภูมิอก ภูมิใจ...จะเล่าเรื่องแม่ให้ฟังค่ะ คำเตือน!!!... สำหรับใครที่ต่อมน้ำตาแตกง่าย กรุณาเตรียมกระดาษทิชชู่ไว้ข้าง ๆ ด้วยค่ะ ================================= ตั้งแต่จำความได้...ก็รู้ว่าครอบครัวที่อาศัยอยู่ มี แม่ ป้า และพี่สาวลูกของป้า อีกสามคน ครอบครัวก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมาย เป็นคนหาค่ำกินเช้า อ๊ะๆๆ อย่า..งง ค่ะ หาค่ำกินเช้าจริง ๆ เพราะว่าตอนกลางวันแม่จะนอน ตอนกลางคืนแม่จะออกไปขายข้าว เวลาทำงานของแม่ จะเริ่มตั้งแต่ 5 โมงเย็น ถึง ตี 5 ของวันถัดไป ชีวิตน้อย ๆ สมัยนั้น ก็วิ่งเล่นอยู่ในตลาดโต้รุ่ง.. จวบจบวันนึง จากเด็กตัวน้อย ๆ ที่วิ่งเล่นอยู่ในตลาด ก็ต้องไปวิ่งเล่นในรั้วโรงเรียน แต่ก่อนหน้าที่จะเข้าโรงเรียน..ก็ไม่เคยรู้สึกว่าชีวิตขาดอะไร พอเริ่มเข้าโรงเรียน ชักจะเริ่มรู้สึกนิด ๆ "เอ... คนอื่น..เค้ามี "พ่อ" มารับมาส่งที่โรงเรียนนี่ แล้วพ่อตรูไปไหนหว่า" เคยถามแม่ว่าพ่อหายไปไหน ...แม่ก็บอกว่า "พ่อมองลูกอยู่ไกล ๆ บนฟ้าโน่น" เห้อ...แม่.. นี่ก็แปลก ..พูดอะไรเนี่ย ทำไมพ่อต้องไปอยู่บนฟ้า ทำไมพ่อไม่มาอยู่กะลูกหละ ================================= พอโตขึ้นซักหน่อย ... ก็เริ่มเข้าใจความหมาย ที่แม่บอกว่า "พ่อไปอยู่บนฟ้า" หมายความว่าอะไร ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา ก็ไม่เคยถามเรื่องราวใด ๆ เกี่ยวกับพ่ออีก จนอายุประมาณ 9 ขวบ แม่ก็พาเราไปบ้านย่า... ชีวิตนี้ไม่เคยต้องเดินทางไกลขนาดนี้เลย บ้านเกิดพ่ออยู่ที่ อ.มหาชัย จ.สมุทรสาคร เดินทางโดยรถทัวร์ นั่งรถหลายสิบชั่วโมงกว่าจะไปถึง ได้ไปเจอย่า...เจออา ... แต่ก็คุยได้อย่างไม่สนิทใจ เพราะไม่เคยใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเลย ไม่รู้สึกผูกพัน ไปเยี่ยมย่าได้สองวัน แม่ก็พากลับบ้าน ... บอกกับตัวเองไว้ว่า ไม่อยากไปที่นั่นอีก เพราะมันไม่ใช่ที่ ๆ เราควรจะไปอยู่ มันเป็นอีกสังคมนึง ที่เราไม่คุ้นเคย ================================= จนวันนึง... ป้าก็เห็นว่าเราโตพอที่จะเข้าใจอะไรได้มากขึ้น เลยเล่าเรื่องของพ่อให้ฟัง ================================= พ่อเป็นคนสมุทรสาคร.. ตอนนั้น เค้าทำอาชีพออกเรือล่องไปตามทะเล ป้าบอกว่า เป็น " ไต๋เรือ " อะไรเนี่ยแหละ พ่อเป็นคนรักเพื่อน มีสังคมมากมาย วันที่แม่ให้กำเนิดเรา... พอพ่อเรารู้ว่า ลูกที่เกิดมาเป็นลูกสาว ก็ไม่พอใจ ไม่ยอมไปแจ้งเกิดให้ แถมหายออกจากบ้านไปอีก 2 เดือน ตอนนั้นเราไม่รู้หรอกว่า แม่รู้สึกอย่างไร แต่พอเดาได้ว่า แม่คงเสียใจอยู่เหมือนกัน ================================= หลังจากนั้น พ่อก็กลับมาอยู่กับแม่อีกครั้ง อยู่ได้อีก 4 เดือน พ่อก็โดนยิงเสียชีวิต ในขณะนั้น เราอายุได้ 6 เดือน จำความอะไรไม่ได้เลย แม่เล่าให้ฟังว่า พ่อโดนลูกหลง แต่รายละเอียดที่แน่ชัดจริง ๆ ไม่ได้ถาม จากนั้น ชีวิตของแม่ก็เริ่มเปลี่ยนไป...จากไม่ต้องทำงานอะไร แม่ก็ต้องหางานทำ เพราะพ่อไม่ได้ทิ้งอะไรไว้ให้เรย ... ไม่มีแม้กระทั่ง บ้าน หรือ ที่ดิน หรือ เงินสด งานแรกที่แม่ทำ คือ หาบส้มตำขาย ขายรอบเมืองสงขลานี่แหละ วันแรกที่ขายได้เงิน 120 บาท แม่กลับมาบ้าน ก็มากอดเรา แล้วร้องไห้ เพราะชีวิตที่เคยอบอุ่น มีพ่อ แม่ ลูก ก็เริ่มเปลี่ยนไป จนวันนึง แม่ไปหาแผงขายของได้ ก็เริ่มมาขายอาหารตามสั่งตอนกลางคืน ล่วงเลยมา 27 ปี เท่าอายุลูกสาว แม่ก็ยังขายของแบบนี้อยู่ .. แม่สร้างบ้านหลังนึงมาด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง แม่ซื้อรถยนต์คันนึง ให้ลูกสาวขับไปเรียน ด้วยเงินสด ปล. รถคันนี้ลูกสาวขายไปแล้วเด้อค่ะ...แหะๆ แม่ส่งให้ลูกเรียนจนจบปริญญาโท แม่บอกว่า แม่มีลูกสาวอยู่คนเดียว แม่อยากให้สิ่งที่ดีที่สุดแก่ลูก ขอให้ลูกเป็นคนดีก็พอ..เท่านี้ แม่ก็มีความสุขแล้ว อยากจะบอกแม่ว่า "ลูกรักแม่เหลือเกินค่ะ" ปล. พิมพ์ไปน้ำตาซึมไปนะเนี่ย ขอบอก....   Create Date : 04 กันยายน 2549 34 comments Last Update : 4 กันยายน 2549 14:08:15 น. Counter : 781 Pageviews. Share Tweet

เอ่ ว่าแต่รูปรับปริญญานั่น... ท่าทางจะเจริญอาหารนะ อิอิ   โดย: ieang kung 4 กันยายน 2549 10:31:02 น.

^ ^ อะไร ออกจะน่ารัก   โดย: สยึมกึ๋ย 4 กันยายน 2549 11:07:23 น.

รักแม่จังเลย....เพื่อคนที่เรารัก....เราทำให้ได้ทุกอย่าง.... มีความสุขเนอะที่เราได้พููดถึงคนที่เรารักแบบนี้   โดย: มี้ข้าวจี่ (between us ) 4 กันยายน 2549 12:32:17 น.

น่ารักจัง ความรักของแม่   โดย: somnumberone 4 กันยายน 2549 17:06:20 น.

เค้าเรียกอาการอวบระยะสุดท้ายเฟ้ย..อิอิ..โอมเพี้ยง..ขอให้ตาเอี๊ยงเป็นหมูภายใน 3 เดือน คิกๆ ยอมรับความจริงเถอะป๋า..ว่ามันบวมจริง ๆ แม้กระทั่งปอดก็บวม คิกๆ คุณมี้ข้าวจี๋..เวลาพูดเรื่องแม่ทีไร จะภูมิใจทุกที...ที่จริงอยากจะเล่าซักกาพย์นึง.. แต่พิมพ์ไม่ไหวอ่ะ อิอิ ลูกสาวก็น่ารักนะค่ะ คุณ somnumberone น่ารักแบบบวม ๆ อ่ะค่ะ ฮี่ๆๆ   โดย: TsuTaYa 4 กันยายน 2549 19:22:36 น.

^ ^ คอนเฟิร์ม ลูกสาวน่ารักมากครับ น่ารักจน ผมอยู่เฉยไม่ได้ ต้องจีบเลยแหละ   โดย: สยึมกึ๋ย 4 กันยายน 2549 19:24:41 น.

หนู 'รัก' แม่ค่ะ   โดย: YaM_NoT 4 กันยายน 2549 20:33:43 น.

พี่ซึสวยเหมือนคุณแม่นี่เอง (ใต้โต๊ะด้วยนะคะ 200 )   โดย: กระต่ายลงพุง 4 กันยายน 2549 22:30:52 น.

นี่แหนะ .. ออกนอกหน้าเชียว แร้วนู๋แยม..รักนู๋ซึ..ด้วยหรือป่าวจ๊ะ อิอิ เอ่อ นู๋กระต่าย... พี่ซึ..มีแค่ 15 บาทอะ เอาไป 10 บาท ก่อนได้ไม๊ อีก 5 บาท ฝากไว้ที่ตาเอี๊ยง( ieang kung ) นะ ไม่อยากฝากตาหยึม เด๋วจะอมตังค์ คิกๆ   โดย: TsuTaYa (ไม่มีแรงล๊อคอิน เพราะง่วงแร้ว) IP: 203.144.187.18 4 กันยายน 2549 22:38:01 น.

^ ^ หนอย ไม่ให้ตังค์ เดี๋ยวอมอย่างอื่นแทนนะ แล้วจะรู้สึก ...   โดย: สยึมกึ๋ย 4 กันยายน 2549 23:14:00 น.

พี่ซึน่าร๊ากกก   โดย: กระต่ายลงพุง 4 กันยายน 2549 23:30:59 น.

ชีวิตไม่สิ้นก้อดิ้นกันไป แต่รูปนั้น แน่ใจว่าอวบระยะสุดท้าย ?   โดย: บุญมีแต่กรรมบัง IP: 124.120.122.91 5 กันยายน 2549 0:42:28 น.

อม..ไรอ่ะ...อือๆๆๆ แหะๆ..พี่ซึ..จะยอมรับดัง ๆ ก็เขิล..นู๋กระต่ายอ่ะ พูดไรก็ไม่รู้ พี่บุญมีขา...อยู่ให้นู๋รู้นะว่าบ้านพี่อยู่แถวไหน..นู๋จะไปขืนใจพี่จริง ๆ ด้วย ฮึฮึ   โดย: TsuTaYa 5 กันยายน 2549 6:43:31 น.

ท่าทางจะนอนดึก ตาคล้ำเชียว ...   โดย: คนเคยหล่อ IP: 58.8.187.216 5 กันยายน 2549 12:24:57 น.

เรื่องนี้อ่านแล้ว..................... จริงๆเลย   โดย: aus_aus 5 กันยายน 2549 18:29:35 น.

^ ^ โห .... มุขท่าน aus นี่ซึ้งกัน4ชั้นเลยนะ รักนู๋ซึนะ เด็กโง่ เหอๆ   โดย: YaM_NoT 5 กันยายน 2549 19:43:08 น.

ซึ้ง พูดไม่ออก   โดย: นาย Sin นี่เอง IP: 58.147.95.61 5 กันยายน 2549 21:22:39 น.

หุหุ ซึ้งหลายชั้นด้วยดิ   โดย: สยึมกึ๋ย 6 กันยายน 2549 0:30:35 น.

ติ๊ง... ต่อง ..... แวะมาเยี่ยม   โดย: ieang kung 6 กันยายน 2549 8:34:52 น.

ตาคล้ำทั้งแม่ ทั้งลูกนั่นแหละค่ะ อือๆๆ เรื่องมันเศร้า โอ๋ๆๆๆ อย่าเศร้า... มามะ มาซบอกนู๋ซึ.. อิอิ น่านนน... นู๋แยม จ๋า...แร้วผู้ใหญ่ ๆ อย่างตาหยึมละจ๊ะ นู๋แยมจะรักได้ไม๊ อิอิ พี่ซินอ่ะ.. พูดไม่ออก เด๋วปั๊ดจูบปากเรย คิกๆ หลายชั้นที่ว่า...อะไรอ่ะ นี่แหนะๆๆ เข้ามาเลยจ๊ะ คุณเอี๊ยง ประตูหัวใจไม่ได้ล๊อค เอิ้กๆๆๆ   โดย: TsuTaYa 6 กันยายน 2549 11:22:56 น.

ความสวย ความน่ารักไง หลายชั้นออก   โดย: สยึมกึ๋ย 6 กันยายน 2549 11:59:49 น.

คิดถึงจัง ....   โดย: สยึมกึ๋ย 6 กันยายน 2549 20:06:20 น.

วันนี้หนูไม่สบายค่ะพี่ซึ ตาบวม สงสัยเป็นกุ้งยิง เลยซ่าไม่ออกเลย นั่งซึมตั้งแต่กลางวันแล้ว วันนี้เอาดอกไม้(ของชาวบ้าน)มาฝากจ้ะ   โดย: กระต่ายลงพุง 6 กันยายน 2549 22:45:36 น.

^ ^ เอามานี่ จะเอามาให้ป๋าก็บอกดิ อย่าได้เกรงใจ   โดย: สยึมกึ๋ย 7 กันยายน 2549 9:22:28 น.

อ่าว ที่รักหายไปไหนอ่ะ คิดถึงนะ   โดย: สยึมกึ๋ย 7 กันยายน 2549 13:13:24 น.

ไม่ได้ เข้ามาดู เข้ามาอีกทีเจอ ซึ้ง... เหอะๆ นู๋ซึจ๋าา ไม่ต้องตามหาหรอกว่าอยู่ไหนตอนนี้ หนีมาเป้นเด็กเตป ซะหลายปีแล้ว แทบจะจำทางกลับบ้านไม่ได้   โดย: บุญมีแต่กรรมบัง IP: 124.120.147.195 7 กันยายน 2549 16:48:56 น.

โอยยย คอมเม้นท์เยอะจัด... อยากจะบอกว่า..รักทุกคนที่เข้ามาในบล๊อคนี้เรยคะ แหะๆ..(ขี้เกียจซะงั้น)   โดย: TsuTaYa 7 กันยายน 2549 20:41:20 น.

^ ^ รักนะ แต่ไม่แสดงออก   โดย: YaM_NoT 7 กันยายน 2549 21:21:34 น.

เหมือนผมเลย ผมก็รักเจ้าของบล๊อคนี้อ่ะ   โดย: สยึมกึ๋ย 7 กันยายน 2549 22:06:33 น.

เรื่อง Up Blog เรียน ท่านเจ้าของ Blog เนื่องด้วยระบบตรวจสอบพบว่า Blog ของท่านสมควร Up ได้แล้ว เนื่องจากผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้ว ยังไม่ยอม Up อีก หากท่านไม่ทำการ Up Blog ภายใน 3 วันทำการ นับจากที่ท่านได้รับแจ้งจดหมายฉบับนี้ ทางระบบต้องขอแสดงความเสียใจด้วย ที่จะไม่อนุญาติให้คุณ ieang kung เข้ามา Comment ใน blog ท่านได้อีก จึงเรียนมาเพื่อทราบและโปรดดำเนินการ   โดย: ieang kung 8 กันยายน 2549 10:35:36 น.

โดย: ฟีโนฯ 8 กันยายน 2549 12:13:24 น.

แวะมาเยี่ยม อ่ะ   โดย: Land Speed IP: 124.120.72.67 15 กันยายน 2549 17:32:26 น.

กินใจมาก เป็นกำลังใจให้แล้วกันคับ   โดย: ราชินีเย็น IP: 61.19.95.123 2 ตุลาคม 2549 13:03:16 น.

ขอแสดงความนับถือและยกย่อง สิ่งที่มนุษย์เรา...เรียกว่า"แม่" ..สุดยอดจริงๆ ..และที่ขาดเสียมิได้ ก็คือตัวของคุณ. ที่ทำให้ คำว่าแม่..บรรลุถึงเป้าหมายได้ดังหวัง ขอบคุณจริงๆครับ สำหรับเรื่องราวดีๆ อ่านแล้ว มีพลังขึ้นเยอะเลย   โดย: ปัน.. IP: 124.120.165.68 9 พฤศจิกายน 2549 1:53:51 น.