BlogGang.com : : Li_rong : วันแย่ ๆ ของเรา

ผจญภัยในบริสเบน

พฤศจิกายน 2551

						1
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30

25 พฤศจิกายน 2551

วันแย่ ๆ ของเรา

วันแย่ ๆ ของเรา

วันอังคารที่ 18 พฤศจิกายน

เราตื่นตอนเช้าประมาณ แปดโมงเช้า เช้านี้อากาศหนาวแหละ ต้องใส่เสื้อกันหนาวเลยที่เดียว วันนี้ต้องรีบออกจากบ้านตอนเช้าเพื่อธนาคารก่อนที่จะไปเรียน เพราะไม่อยากเก็บเงินไว้กับตัวกลัวหาย

เราออกจากบ้านไปถึงซิตี้ตอนประมาณ 9.20 น. เมื่อวานจำได้ว่าแถวนี้มี Commonwealth Bank อยู่ สาขาใหญ่ด้วย แต่ทำไมหาไม่เจอหว่า เจอแต่ ANZ Bank จะเอาไงดี เพราะเพื่อนที่ซิดนีย์บอกว่าที่Commonwealth จะไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียม เดินออกมาไกลอยู่เหมือนกัน เจอแต่ Commonwealth วาขาเล็ก ๆ ซึ่งมันก็ไม่ไกลจากโรงเรียนเท่าไหร่ เอาที่นี่แหละว่ะ

เดินเข้าไปบอกเขาว่าจะเปิดบัญชีธนาคารใหม่ เค้าก็ให้รอสักครู่

ซักพักก็มีคนลงว่า พาไปเปิดบัญชี ตอนแรกเค้าแนะนำให้เปิด บัญชีเยอะแยะมาก ๆ มายพูดอยู่นานมาก ๆ ในที่สุดเราก็เปิด สอง บัญชี ธนาคารที่ออส ไม่มีบุ๊คแบงค์ใช้แต่บัตรเอา อันนี้หลาย ๆ คนคงรู้ แต่อีกบัญชีเนี่นสิ เค้าเรียก NetBank คือทำธุรกรรมทางการเงินทุกอย่างผ่านเนต ตอนแรกก็งง แต่พอทำจริง ๆ แล้วสนุกดี แถมได้ดอกเบี้ย 5% พอจัดการเรื่องธนาคารเสร็จมาดูเวลา

เฮ้ย!!!!! เลยมายี่สิบนาทีแล้ว ต้องรีบจ่ำไปเรียนเลย แถบต้องไต่ขึ้นเขาอีกต่างหาก เหนื่อยสุด ๆ

พอไปถึงก็รีบไปที่ห้องเรียน แต่ปรากฎว่า อาจารย์ไม่อนุญาติให้นักเรียนที่มาสายเข้าห้อง ต้องรอตอนพักถึงจะเข้าห้องได้อ่ะ ตอนนั้นรู้สึกแย่มาก ๆ เลยอ่ะ เป็นการเปิดตัวที่ไม่ดีเลย สำหรับการย้ายห้องเรียนใหม่ (จำได้เปล่าที่วันนี้เราต้องมาเรียนอีกห้อง) ตอนนั้นอยากร้องไห้มาก ๆ เลย ทำตัวไม่ถูกเลย ไม่รู้ว่าจะต้องไปไหน ไปรอที่ไหนแล้วก็ไม่รู้จักใครด้วย จะเล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้ เลยนั่งรออยู่ตรงที่พักกินข้าวประมาณ สี่สิบนาที ถึงได้เข้าห้อง

พอเข้าไปก็ทำอะไรไม่ถูกเลยอ่ะ เพราะไม่รู้จักใครเลย นอกจากแอนท์ คนเดียว

เฮ้อ !!!!! วันนี้เป็นวันไม่มีเอาซะเลย ตอนกลางวันก็ไปกินข้าวที่ food court เหมือนเดิม เพราะไม่รู้จะทำกับข้าวยังไงต้องไปซื้อของที่ไหน ไม่รู้ที่รู้ทางเลย ที่นี่กลางวันมื้อนึงก็ 5-7 เหรียญอ่ะ แพงอ่ะ เราเลยกะว่าอาทิตย์ทำกับข้าวไปกินเองดีกว่า น่าจะประหยัดกว่า

พอขึ้นไปเรียนตอนบ่ายก็ยังเรียนแบบเกร็ง ๆ พอดีอาจารย์ต้องเรียกไป interview เกี่ยวกับความต้องการในวิชาที่เรียน ว่าเราอยากได้อะไร คิดว่าตัวเองมีปัญหาตรงไหน ตอนใกล้จบ เราก็พยายามขอโทษเค้านะ เรื่องที่เข้าเรียนสาย แล้วบอกว่าเราจะไม่มาสายอีก อาจารย์ก็บอกว่าไม่เป็นไร แต่อย่ามีครั้งหน้า เลยรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย

ในห้องเรียนห้องนี้มีนักเรียนเกาหลี เจ็ด คน ไต้หวัน หนึ่ง คน มาเก๊า สอง คน ไทย สอง คน เด็กมาเก๊าสองคนน่ารักมากๆ เลยอ่ะ แต่ไม่ชอบเด็กเกาหลีเท่าไหร่เลย ขี้โวยวาย แถมผู้ชายเกาหลีสองคนก็ไม่ไหวนะ ไม่เห็นเหมือนในหนังเลย หาความหล่อไม่เจอ แถมเอ๋อ ๆ อีกต่างหาก แต่เกาหลีน่ารัก ๆ ในห้องก็มีนะ ชื่อจินนี่ แจซซี่ กับ เกรซ ส่วนหนุ่มไต้หวันเนี่ย คำนิยามของมัน คือกวนตีนเลยอ่ะ แต่เวลาคุยก็สนุกดี ก็ถือเพื่อนห้องนี้ก็ไม่เลวร้ายเท่าไหร่ เราว่านะ ก็มันเพิ่งวันแรกเอง คงต้องดูกันต่อไป

พอเรียนไปเพิ่งรู้ถึงการเรียนกับคนหลายชาติก็งานเนี่นแหละ เพราะสำเนียงของแต่ละที่ไม่เหมือนกัน เราสำเนียงเค้าฟังไม่ค่อยรู้เรื่องเลย ส่วนพวกเค้าฟังเราไม่รู้เรื่องเหมือนกัน เวลาพูดกันเลยงง ๆ

พอเลิกเรียนเสร็จเราก็ตรงกลับบ้านเพราะไม่รู้จะไปไหนทำอะไรดี จะไป shopping ก็ไปไม่ถูก ของที่อยากได้ก็มีนะ แต่ไม่อยากซื้ออ่ะ เพราะพอคิดมาเป็นเงินไทยแล้ว แพงมาก ๆ ซื้อไม่ลงเลย เพื่อนก็ไม่มี แอนท์ก็ต้องรีบกลับบ้าน เพราะ รถเมล์มีชั่วโมงล่ะคัน

วันนี้กลับถึงบ้านโดยปลอดภัยไม่หลงแล้ว ขากลับก็ดูวิวตามทางไปที่นี่สวยมาก ๆ เลยอ่ะ เป็นเขาขึ้น ๆ ลง ๆ บ้านก็สะอาด สวย ๆ ทั้งนั้น ถ้าซื้อกล้องเมื่อไหร่จะถ่ายไปให้ดูนะ ในที่สุดก็หมดไปอีกวัน

ไม่คิดว่าเพื่อน ๆ จะเข้ามาเยอะขนาดนี้
เลยรีบมาเขียนต่อเลย ขอบใจทุก ๆ กำลังใจมาก ๆ เลย
กำลังพยายามอยู่จ้า

Create Date : 25 พฤศจิกายน 2551

Last Update : 25 พฤศจิกายน 2551 15:19:29 น.

3 comments

Counter : 195 Pageviews.


สู้ๆนะออย upบ่อยๆนะ จาเข้ามาอ่านเรื่อยๆจ๊ะ โชคดีนะแก

โดย: nun IP: 58.9.200.247 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:43:51 น.


สุ้ๆนะคะ แวะมาเป็นกำลังใจให้ ^-^

โดย: TangMo IP: 222.123.89.179 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:04:17 น.


ยิ้มไว้ ยิ้มไว้ แล้วเรื่องราวร้าย ๆ จะผ่านไปด้วยดี ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ ทำ เน้อ