BlogGang.com : : Li_rong : ย้ายบ้าน

ผจญภัยในบริสเบน

กุมภาพันธ์ 2552

1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28

5 กุมภาพันธ์ 2552

ย้ายบ้าน

หายไปนานมาก ๆ มาต่อแล้วนะ
มีเรื่องมากมายเหลือเกินที่เกินขึ้น จะทยอยเอามาลงให้นะ

ต่อจากตอนที่แล้วว่าจะย้ายไปอยู่กับเพื่อนคนไทย เพื่อนเราคนเนี้ย เค้าเช่า Apartment เอง โดน ยูนิตนี้มี สองห้องนอน ห้องนั่งเล่น และ หนึ่งห้องน้ำ ห้องนอนหนึ่งห้องนอนสองคน รวมทั้งหมดอยู่กันสี่คน เราเข้าไปเป็นคนนที่สี่ของบ้าน เป็นสาวไทยทั้งหมด

วันที่เราย้ายออกเป็นวันเสาร์ ก่อนออกจากบ้านเราก็ขอบคุณเค้าที่ช่วยเหลือเรามาทุกอย่าง โฮสต์มัมก็อวยพรให้เราโชคดี แล้วก็ช่วยเรียกรถแท๊กซี่ให้ โฮสต์ผู้ชายก็ย้ายกระเป๋าออกมาให้แต่ก็ไม่พูดอะไรทั้งสิ้น เราก็มารอหน้าบ้านเพื่อรอรถแท๊กซี่ ส่วนพวกเค้าก็เข้าไปในบ้าน แล้วพอรอได้แป๊บเดียวเท่านั้น รถก็มา เราเลยลากกระเป๋าขึ้นรถเลย ตอนนั้นไม่รู้ว่าจะลาเค้ายังไงเพราะเค้าอยู่ในบ้านส่วนเราก็อยู่หน้าบ้าน สุดท้ายเลยตัดสินใจขึ้นรถไปเพราะคิดว่านั้นคือการลาแล้ว

แท๊กซี่ที่นั้งไปวันนั้น โชคดีเป็นคนสิงคโปร์ เค้าก็ชวนคุยเพราะเห็นว่าเป็นคนเอเชียเหมือกัน แล้วตอนขนกระเป๋าขึ้นเค้าก็ช่วยยกให้ แล้วตอนที่นั่งในรถเรามองมิตเตอร์ตลอดเวลาเลย แบบว่าตัวเลยมันขึ้นเร็วมาก ๆ เห็นแล้วใจหายเลย จะหมดเงินกี่ดอลล่าร์แหละเนี่ย แล้ววันนั้นก็โดนไป 21 AUD

รถแท๊กซี่ที่นี่มีอยู่แค่สองสีคือ ขาวดำ กับ เหลืองดำ ตอนแรกเราก็สงสัยว่ามันต่างกันรึป่าว เลยถามคนขับ เค้าบอกว่าเหมือนกันแต่คนล่ะบริษัท ไม่เหมือนเมืองไทยเลยมีทุกสีให้เลือกสรร ที่แตกต่างกันต่อมารถแท๊กซี่ที่นี่คันนึงรับคนได้สูงสุดแค่สี่คน ถ้าเป็นเมืองไทยหรออัดเท่าที่สามารถอัดได้ แต่ถ้ามากันหลายคนที่นี่ก็มีแท๊กซี่แบบรถตู้ซึ่งนั้งได้สิบคน ตอนเห็นตอนแรกที่คิดว่าสุดยอดเลย เมืองไทยน่าจะมีมั้ง

คราวนี้เมื่อไปถึงบ้านใหม่ซึ่งอยู่ในตัวเมืองเลย สามารถที่จะเดินไปเรียนได้ใช้เวลาประมาณ 15 นาที พอมาถึงนึกว่าจะได้รับการต้อนรับ แต่ปรากฏว่า เพื่อนในห้องทะเลาะกัน บรรยากาศแบบง่ามาคุมาก ๆ เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เลยลากกระเป๋าเข้าไปในห้องเพื่อจัดกระเป๋า ห้องนี้ที่อยู่เป็นห้องเล็ก แต่พอมีทางเดินให้เข้าไปนอน มีเตียงขนาดดับเบิ้ล มีโต๊ะคอมเล็ก ๆ ฝั่งเพื่อนเราที่ไว้เขียนหนังสือ แล้วก็มีตู้เสื้อผ้าแบบ Build in โดยตู้เสื้อผ้า ประตูอยู่สามบานแบ่งเป็นสองล๊อก คือเปิดแบบคู่ล็อกนึง กับแบบเดียวที่เป็นนึงประตู(จินตนาการออกไหมเอ่ย) โดนเราได้ใช้ล็อกที่หนึ่งบาน ที่พอใส่ของแล้วกระเป๋าเดินทาง ของแทบล้นทะลักออกมาเลยทีเดียว แล้วห้องนี้เราไม่มีลิ้นชักใช้เพราะว่ามีของของเพื่อนเค้าเต็มไปหมด แต่ก็เอาว่ะ อยู่ชั่วคราว ช่างมันเถอะ นั้นคือความคิดแรก เราเลยเอาโต๊ะเล็ก ๆ มาวางข้างเตียงเพื่อวางของ แต่พอวางโต๊ะแล้วเนี่ย ถ้านั่งพื้นเขียนหนังสือเป็นอะไรที่พอดีมาก ๆ เราเลยว่าเอาไว้นั่งทำการบ้านดีกว่า แต่เพื่อนเราบอกว่า ห้องนอนมีไว้นอนอย่างเดียวเถอะ ทำการบ้านทำข้างนอกเอาล่ะกันที่โต๊ะกินข้าว พอบอกแบบนั้นแล้ว ก็ได้ว่ะ เพราะโต๊ะข้างนอกก็ใหญ่ดี

พอจัดของเสร็จแล้ว เราก็เอาคอมออกมาจะเล่นเนตสักหน่อย อยากอ่านนิยายต่อแล้วเพราะกำลังสนุกเลย ที่บ้านนี้ไม่สามารถเล่นเนตแบบwirelessได้ เพราะว่าตัว wireless router มันเสีย ต้องใช้สายแลนเอา แต่พอเสียบสาย lan ปรากฎว่าเล่นไม่ได้ ทำไม่เป็นอย่างนั้นแหละ อย่ากเล่นมาก ๆ เลยนะตอนนั้น เพื่อนเลยบอกว่าเล่นคอมของมันไปก่อน เฮ้อ!!!! แอบเซงนะเนี่ย แต่ยังดีเพื่อนบอกว่าเดี๋ยวให้พี่อีกคนมาดูคอมให้ พรุ่งนี้

พอตกเย็น ๆ เพื่อนจะซักผ้า เราเลยขอซักด้วย ไอ้เราก็ใส่ผ้าที่จะซักทั้งหมดใส่ในถุงซักผ้า พอเพื่อนเห็นเท่านั้นแหละ โวยวายใหญ่เลยบอกว่า แกไม่รู้จักแยกหรอว่าตอนนี้เราซักผ้าสีอ่อนอยู่ แหมก็ไม่รู้หนิหน่า อยู่ที่บ้านอยากซักก็ใส่เครื่องทั้งหมด แล้วเสื้อผ้าที่เอามาก็ของเก่าสีไม่ตกแล้ว

วันต่อมาเราได้รับ SMS จากโฮสต์ บอกว่า เราออกไปเร็วเหลือเกิน เค้าบอกลาไม่ทันเลย เค้าก็ขอให้เราโชคดีประสบความสำเร็จ ในการเรียน พออ่านจบก็รู้สึกดีนะที่เค้าก็ยังเป็นห่วงเราอยู่ ไม่ใช่ว่าลาแล้วลาเลย

แล้วหลังจากที่ได้มาอยู่ที่นี่สักพัก จินตนาการที่สร้างไว้ว่าการอยู่ด้วยกันกับเพื่อนซึ่งเป็นคนไทยน่าจะสนุก แต่ความจริงกับจิตนาการช่างต่างกันราวฟ้ากับเหว เป็นยังไงหนะหรอก ขอเล่าเท่าที่จำได้แล้วกัน เพราะกว่าจะมาเขียนต่อก็ทิ้งช่วงไว้นานแล้ว รออ่านตอนหน้าล่ะกันนะ เพราะถ้าจะยาวน่าดู

Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2552

Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2552 0:44:59 น.

1 comments

Counter : 163 Pageviews.