|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
คนรักมิวสิคัล ไปดู "แม่นาคพระโขนง เดอะ มิวสิคัล" มาครับ
วันอาทิตย์ที่ 21 มิถุนายน 2552 รอบ 19.30 น. โรงละครเมืองไทย รัชดาลัย เธียเตอร์ (นึกว่าจะได้ดูรอบ Finale ...ดันเพิ่มรอบซะงั้น)
นี่คือการดูละครเวทีเรื่องที่ 3 แต่เป็นครั้งที่ 4 ในชีวิตครับ สารภาพตามตรงว่าตอนนี้กลายเป็นแฟนคลับละครเวที และโดยเฉพาะถ้าเป็นละครเพลงด้วยไปแล้ว อันที่จริงคงต้องบอกว่าเป็นเพราะผมมันเป็นพวกแพ้หนังเพลง ละครเพลง อะไรเทือกนี้ถึงจะถูกครับ ชอบหนังเพลงมาก มากขนาดมีหลายๆ เรื่องที่ร้องได้ทุกเพลง ทุกประโยค ไปเล่นแทนทุกตัวละครยังได้เลยล่ะ ฮ่าๆๆ (เว่อร์ละ) ...เสียดายที่ไม่มีหนังไทยทำเป็นมิวสิคัลซักที จะไปหาหนังไทยเก่าๆ แบบที่เป็นหนังเพลงมาดูก็กระไรอยู่ เท่าที่เห็นก็คงจะมีแต่ละครเวทีนี่แหละครับ
ผมติดตามกระแสละครเวที (เรื่องยิ่งใหญ่แห่งปี...เห็นพูดงี้ทุกเรื่อง) จากทางค่ายซีเนริโอของคุณบอย ถกลเกียรติมาหลายเรื่องแล้วครับ อยากดูก็อยาก แต่สมัยนั้นแบบว่ายังขอเงินแม่อยู่ ได้แต่คิดว่าถ้าเราไม่ตายก่อน ซักวันเราคงได้ดู 555 ...บัลลังก์เมฆก็แล้ว ...ทวิภพก็แล้ว ...ฟ้าจรดทรายก็ด้วย (เสียดายเรื่องนี้มาก) ...บัลลังก์เมฆมา re-stage ก็ปล่อยให้มันผ่านไปอีก ...จนสุดท้ายก็มาเสร็จสมอารมณ์หมายที่ข้างหลังภาพเมื่อปีที่แล้วครับ เรื่องนี้ทำเอาคลั่งไปครึ่งปี ไปดูมา 2 รอบ ร้องเพลงได้ทั้ง 29 แทร็ค (จริงๆ นะ) ที่สำคัญ พาลชอบคุณแพท สุธาสินี และนายบี้ เดอะสตาร์ไปโดยปริยาย
การดูละครเวที (เรื่องยิงใหญ่แห่งปี) "แม่นาคพระโขนง เดอะ มิวสิคัล" เมื่อคืนวันอาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งในชีวิตครับ ที่เสพศิลปะทางการแสดงแล้วมีอารมณ์ร่วมมากขนาดนี้ ขยายความให้เข้าใจง่ายก็คือ เวลาดูหนังผีหรือหนังอะไรก็ตามที่มีฉากให้เราตกใจได้ ทุกอย่างมันอยู่แค่บนจอไงครับ ยังไงก็ไม่เกินขอบเขตการรับรู้สี่เหลี่ยมข้างหน้าเรา ใหญ่เล็กก็แล้วแต่ว่าดูหนังโรงหรือโทรทัศน์ แต่การดูละครเวทีผีครั้งนี้แตกต่างครับ เพราะมันทำผมระแวงไม่ต่างจากตัวละครบนเวทีเลย แค่ฉากเปิดบางพระโขนง นอกจากกลุ่มนักแสดงที่เล่นเป็นชาวบ้านอยู่บนเวทีแล้ว ให้ตายสิ...มีคุณพี่ชาวบางพระโขนงบางคนมาเดินหลอนๆ อยู่บนชั้น 2 ของโรงละครด้วย!!! (เรียกว่าเล่นกันได้ทั่วถึงจริงๆ) เพราะงั้นแล้วไม่ต้องเดาเลยว่ากับฉากที่ชาวบ้านพากันไปลองดีที่บ้านแม่นาค ซึ่ง...เงียบสงัดทั้งโรงละคร ไม่มีซาวด์เอฟเฟคท์ ไม่มีดนตรี สายตาเราก็จ้องเขม็งอยู่กับตัวละคร 4-5 คนบนเวที ผมจะกลั้นใจดูจนเหนื่อยขนาดไหน ฮ่าๆๆ ...ก็ไม่รู้หนิครับเล่นกันทั่วถึงทั้งโรงแบบนี้ ไม่รู้ว่าผีแม่นาคจะโผล่มาทางไหน เกิดเหาะมาจากที่นั่งชั้นบนที่ผมนั่งอยู่ มีหวังได้หัวใจวาย ...อย่างงี้รึป่าวที่เค้าเรียกว่าประสบการณ์มุมมองใหม่ที่จะได้เฉพาะการดูละครเวทีสดๆ เท่านั้น
การเล่าเรื่องด้วยบทเพลงของละครเวที คำร้องของแต่ละเพลงจะต้องเนี๊ยบมากครับ เพราะการดูละครเวทีมิวสิคัล ต่อให้คุณนั่งแถวสุดท้ายปลายโรงละคร เห็นนักแสดงตัวเท่ามด นอกจากการส่งอารมณ์ของนักแสดงแล้ว เพลงนี่แหละที่จะเหนี่ยวนำให้อารมณ์คุณไหลไปตามเหตุการณ์บนเวทีด้วย ...อย่างที่รู้ครับ นอกจากแม่นาคพระโขนงจะเป็นเรื่องราวของการพลัดพราก ความเจ็บปวด และความโศกเศร้าน่ากลัวแล้ว ด้วยตัวเรื่องของมันเอง สามารถที่จะแทรกด้วยมุกตลกเป็นระยะๆ เพื่อผ่อนคลาย หรือเป็นฉากต่อสู้ก็ยังได้ เพราะฉะนั้นแล้วคำร้องของแต่ละเพลงยิ่งต้องสำคัญมากกว่าเดิมหลายเท่า คุณสราวุธ เลิศปัญญานุช ผู้ประพันธ์ดนตรี และคุณวิเชียร ตันติพิมลพันธ์ ผู้ประพันธ์คำร้อง เก่งมากๆๆ ที่สร้างสรรค์ทั้งดนตรีในการส่งอารมณ์ และคำร้องได้อย่างยอดเยี่ยม มีหลายเพลงเลยครับที่ผมชอบ อย่างเพลง "อ้อมกอด" และ "รู้ทั้งรู้" ก็เข้าข่าย ...อื้มม แต่ที่ผมคิดว่าเด็ดสะระตี่ของจริงนะ คือ เพลง "ทำคลอด" และเพลง "วิธีหนีผี" ต่างหาก โดยเฉพาะเพลงหลังที่คุณธงธง กับคุณอู๊ด เป็นต่อ แทบจะแย่งซีนองก์ 2 ไปทั้งองก์กันเลยทีเดียว (ทั้งสองท่านเจ๋งมาก ปรบมือครับ ปรบมือ)
คุณนัท มีเรีย...สุดยอดมากครับ (ผมชอบเธอมานานมากกก รักน๊า..จุ๊บๆ) เรื่องการแสดง และการส่งอารมณ์ถึงคนดูแถวหลังเนี่ย เป็นเรื่องชิวๆ ของเธอไปแล้ว และที่สำคัญที่สุดเธอทำให้คำหมิ่นเหม่ที่ว่าแม่นาคแปลงร่างกลายเป็นผีฝรั่งหายไปเกลี้ยงเลยครับ แต่สิ่งที่ทำผมอึ้งกว่าคือ ไม่เคยรู้ว่าเธอจะมีพลังจักรวาลล้ำลึกขนาดนี้ 555+ ทั้งโดนจับเหวี่ยง ตีลังกา โหนสลิง เบ่งลูก ตะเบ็งเสียง ร้องไห้ แต่โอ้ว...มายก้อด เธอยังร้องดีไม่มีเสียงตก แถมลูกคอเขบ็ดเจ็ดชั้นให้ด้วยเอาสิ!! ช่วง Curtain Call อยากจะกรี๊ดดังๆ ให้ซักที แต่ไม่กล้า (เหอะๆๆ) จะ Standing Ovation ก็กลัวว่าจะบังคนข้างหลัง ก็เลยนั่งปรบมือซะมือแทบกระจุย!!!
ขากลับเจอคุณหญิงกีรติ เอ้ย!! คุณแพท สุธาสินีครับ (มาดูแม่นาคเช่นกัน นั่งอยู่แถวหน้าผมไปไม่เท่าไหร่...แต่แสดงถึงเม็ดเงินที่ต่างกัน 555) ดีใจมาก รีบวิ่งหน้าแป้นเข้าไปขอคุยและขอถ่ายรูป บอกคุณหญิงไปว่า "รัก...มากมายยย รักเธอ...มากมายยย ไม่มีหน่วยวัดได้หรอกความรักนี้..." คุณหญิงถึงกับยิ้มหน้าแป้นให้เช่นกัน ฮ่าๆๆ...ผมล้อเล่น จริงๆ ผมบอกคุณหญิงแพทว่ามาดูข้างหลังภาพตั้ง 2 รอบแน่ะ คุณหญิงเลยยิ้มแป้นก่อนที่จะบอกว่า "ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ ดีใจจัง ...แต่ดูเรื่องอื่นให้ครบทุกเรื่องเลยด้วยนะค๊าาา"
กรำ คุณหญิงช่วยคุณถกลเกียรติขายของซะงั้น..!!!
ป.ล.1 แม้ว่าแม่นาคเพลงจะดี แต่ผมก็ยังชอบเพลงของข้างหลังภาพมากกว่าอยู่ดีครับ คือรู้สึกว่าในขณะที่ทั้งสองเรื่องมีเพลงเพราะมากๆ เหมือนกัน แต่เพลงของข้างหลังภาพให้ความรู้สึกประณีตกว่า ฉลาดในการใช้คำคล้องจองที่ไพเราะกว่า และสามารถลงเสียงวรรณยุกต์ของคำไทยให้พอดีกับโน้ตเพลงได้เหมาะกว่าหลายเท่าเลยอะครับ แบบว่า..เก่งอะ ทำได้ไงฮึ คุณสราวุธ คุณวิเชียร?? ป.ล.2 ละครเวทีเรื่องแรกในชีวิต ได้ดูตอนเด๊กเด็กอะครับ ผมจำชื่อไม่ได้แล้ว ที่มีคุณแสงระวี อัศวรักษ์เล่นเป็นหุ่นยนต์ (ไม่แน่ใจนะ) และคุณศรัณยู วงษ์กระจ่างเป็นพระเอก สนุกมาก ผมดูที่โรงละครแห่งชาติตรงเชิงสะพานพระปิ่นเกล้าใกล้ๆ สนามหลวงน่ะครับ (อี๊...แก่โครต) ใครรู้ชื่อเรื่อง สงเคราะห์ผมทีเน้อ
[อภิธานศัพท์...คร่าวๆ] Finale = รอบสุดท้ายของการแสดง, รอบปิดม่าน, ฟินาเล่ Curtain Call = การออกมาแสดงความขอบคุณของเหล่านักแสดง เมื่อการแสดงของแต่ละรอบจบลง Standing Ovation = การลุกขึ้นยืนปรบมือเพื่อให้เกียรติแก่นักแสดง
วันจันทร์ที่ 22 มิถุนายน 2552 22.40 น.
Create Date : 23 มิถุนายน 2552 |
|
12 comments |
Last Update : 23 มิถุนายน 2552 9:59:44 น. |
Counter : 1836 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: บลูยอชท์ 23 มิถุนายน 2552 11:55:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: butbbj 23 มิถุนายน 2552 12:34:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: นรซ. IP: 124.120.50.78 23 มิถุนายน 2552 17:26:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: McMurphy IP: 125.24.93.13 23 มิถุนายน 2552 17:37:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: butbbj 25 มิถุนายน 2552 7:46:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: เก็ต ด.ญ.ธนาภรณ์ บุญอยู่ IP: 222.123.7.136 19 มกราคม 2553 23:38:21 น. |
|
|
|
| |
|
... B E S T A C T O R & B E S T A C T R E S S ...
... B E S T S U P P O R T I N G A C T O R ...
... B E S T S U P P O R T I N G A C T R E S S ...
|
|
|
|
|
|
|
|