★*(¯`·._.·((ได้เวลาแล้ว...ได้เวลาออกจากจำศีลซะที))·._.·´¯)*★


	ก่อนอื่นต้องกราบขอบพระคุณทุกท่านมาก ๆ ค่ะ ที่แวะมาทักทาย มาถามไถ่ และเป็นกำลังใจให้อิชั้นตลอด.... และต้องกราบขออภัยอย่างยิ่งเลยค่ะ ที่หายหัวไปนานมาก ๆ.... (ถ้ารู้สาเหตุว่าที่อิชั้นหายไปไหน ไปทำอะไร เป็นยังไงมาบ้าง ทุก ๆ ท่านคงให้อภัยอิชั้นได้นะคะ) .... มัววุ่น ๆ วาย ๆ.... กับการแปลงโฉมร้านใหม่ เผลอแป๊บเดียว ไม่น่าเชื่อว่า.... อิชั้นหายหัวไปกว่า 6 เดือนเต็ม ๆ.... ทำไมเวลามันผ่านไป ไวเหมือนกลิ่นตด เอ๊ย ๆ ไวเหมือนโกหก ด้วยภาระหน้าที่ สภาวะเศรษฐกิจ บ้านเมืองและอะไรหลาย ๆ อย่าง มันทำให้อิชั้นเกิดอาการเบื่อหน่าย และเนือย ๆ อย่างบอกไม่ถูก.... .... นี่ตั้งใจจะแวะมาส่งข่าว ส่งความคิดถึงให้ทุก ๆ คนทราบบ้างมาตั้งนานแล้วล่ะค่ะ แต่ถึงเวลาเอาเข้าจริง ๆ ก็ไม่ได้มาอัพบล็อกสักที.... ไม่รู้ทำไมช่วงนี้ เกิดอาการเหม็นเบื่อน้องคอมพ์ ไม่อยากเห็นหน้าเลยค่ะ....ช่วงที่พอมีเวลาว่าง ก็อยากนั่งนิ่ง ๆ เงียบ ๆ ลำพังคนเดียวน่ะค่ะ ไม่อยากพูด ไม่อยากคุย ไม่อยากติดต่อสื่อสารกะใครเลยค่ะ... .... ยอมรับว่าช่วงนี้สมองล้าสุด ๆ เลยค่ะ.... มีเรื่องให้คิดมากมายก่ายกอง มีปัญหาตามมากวนใจตลอดเลยอ่ะ... ทำไมหนอ... กลางคืนก็นอนไม่หลับเลย... ข้าวก็กินไม่ลง โรคกระเพาะก็ตามมาเล่นงานอีกระลอก แต่ทั้งหมดที่ทำให้นั่งซึมกระทือ หมดอาลัยตายอยากแบบนี้ มันเป็นเรื่องที่คนอื่นก่อไว้ทั้งนั้นเลยค่ะ.... อิชั้นอยู่ของอิชั้นดี ๆ ไม่เคยสร้างความเดือดเนื้อร้อนใจให้ใคร ไม่เคยหาเรื่องใคร.... วัน ๆ ตั้งหน้า ตั้งตาทำมาหากินอย่างสุจริตกันไป 2 คนกะพี่บ่าว.... แต่ทำไมหนอ... ทำไม... เฮ้อ... .... ทุกวันนี้.... ถ้าไม่มีพี่บ่าวอันเป็นที่รักยิ่ง ผู้ที่เป็นทั้งแรงกาย แรงใจ เป็นลมหายใจ เป็นทั้งชีวิตของอิชั้น... ผู้ซึ่งคอยอยู่เคียงข้าง และเป็นกำลังใจให้อิชั้นเสมอไม่ว่าสถานการณ์เหล่านั้นจะเลวร้ายแค่ไหน.... ป่านนี้อิชั้นคงเอาหัวที่หนักอึ้งของอิชั้นโหม่งพื้นตายไปนานแล้ว.... หลาย ๆ ครั้ง หลาย ๆ หน ที่มันพูดไม่ออกบอกไม่ถูก ปัญหามันจุกอก แน่นจนหายใจไม่ออก.... ก็มีพี่บ่าวคนเดียว.... คนเดียวเท่านั้นที่เป็นเสมือนผู้ที่มาชุบชีวิต และเยียวยารักษาหัวใจอิชั้นให้แข็งแกร่งและมีแรงสู้ต่อไปเหมือนเดิม... .... ขอบคุณสวรรค์ที่ประทานผู้ชายที่ดีที่สุดในโลก และดีที่สุดในชีวิตที่อิชั้นเคยพบเจอผู้ชายมาบนโลกใบนี้ (ไม่ได้เวอร์นะคะ)... ที่สำคัญขอบคุณป๋ากะแม่ของพี่บ่าว.... ที่สร้างลูกชายและครอบครัวที่ประเสริฐสุด น่ารัก และน่าอิจฉาได้ขนาดนี้.... ขอบคุณมากมายค่ะ.... ((พิมพ์ไป น้ำตาพาลจะไหล แบบไม่ได้เวอร์ หรือโกหกตอแหลเลย เพราะมันตื้นตัน ซาบซึ้งจนไม่รู้จะบอกออกมาเป็นภาษาคนยังไงเลยค่ะ)) กลับเข้าเรื่องของเราดีกว่า..... ค่ะ .... ขอย้อนอดีตไปถึงเรื่องกิจการขายไก่ทอด หมูทอดสักหน่อยก่อนนะคะ... เพราะมีหลาย ๆ คนถามมามากเลยค่ะ.... เราสองคน (อิชั้นกะพี่บ่าว)เลิกขายกันตั้งแต่ประมาณต้นเดือนสิงหาค่ะ เพื่อเตรียมตัวลงมาซ่อมแซมร้าน เพื่อเตรียมจะเปิดหน้าทัวร์ในเดือนกันยา-ตุลาน่ะค่ะ.... .... ไก่ทอดเป็นชิ้น ๆ เราขายได้ไม่นานนัก ก็ต้องเลิกค่ะ เพราะขายไม่ค่อยดี... ลูกค้าส่วนใหญ่ไม่ซื้อของเรา เพราะบอกว่ามันไม่แดง สีไม่สวย ไม่น่ากิน (เพราะเราไม่ใส่สี)สู้ของชาวมุสลิมที่ขายอยู่ก่อนไม่ได้ สีแดงแจ๊ดแจ๋... ขนาดหอมเจียวยังแดงแปร๋นเลย... คนกินเค้าชอบกันแบบนั้น... เป็นงั้นไป คนเรา อิชั้นเลยคิดสูตรหมูทอดขึ้นมาใหม่ ไม่ให้ซ้ำกะของแม่พี่บ่าวที่ขายอยู่ก่อน... ตอนแรกไม่มีชื่อ ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไร แต่ไป ๆ มา ทุกคนต่างเรียกว่า "หมูทรงเครื่อง" กันไปโดยปริยาย... ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกป๋าพี่บ่าวยึก ๆ ยัก ๆ ไม่ยอมให้อิชั้นทำขาย เพราะกลัวว่าคนไม่กิน กลัวขายไม่ออก กลัวไม่อร่อยเหมือนของแม่.... อิชั้นก็บอกแค่เพียงว่า.... "ขายได้รึไม่ได้ยังไม่รู้หรอก แต่ขอให้ได้ลองทำขายดูก่อนแล้วกัน แล้วค่อยว่ากันอีกที ดีกว่าไม่คิดทำอะไรเลย" .... สุดท้ายได้ผลเกินคาดค่ะ.... หมูทรงเครื่องของอิชั้นขายดิบขายดี ทอดแทบไม่ทันเลยค่ะ... แถมมีกำไรดีกว่าขายไก่ทอด 2-3 เท่าตัวค่ะ... มิหนำซ้ำยังมีป้าคนนึงมาเหมาล่วงหน้าด้วยค่ะ... ป้าบอกว่าจะซื้อไปเป็นกับข้าวงานวันเกิดหลานชายที่กรุงเทพฯ ค่ะ.... หมูทรงเครื่องอิชั้นแสนจะไฮโซได้ขึ้นเครื่องบินไปกรุงเทพฯ ด้วย.... ฮ่ะ ๆ ๆ ๆ ฮ่า เราขายของกันประมาณ 2 เดือนกว่าหน่อย ๆ .... มีกำไรเหลือเพียว ๆ ไว้ลงทุนทำร้านเพิ่มมาอีกประมาณ 2 หมื่นกว่าบาท... ก็ถือว่าดีในระดับหนึ่งสำหรับเราสองคนค่ะ การขายครั้งนี้ ก็ได้ลูกค้าขาประจำเพียบเลยค่ะ ส่วนใหญ่มารับไปขายต่ออีกทีน่ะค่ะ.... งานนี้พอเลิกขาย แม่บอกว่ามีแต่คนบ่นค่ะ มีแต่คนมาถามหาหมูทรงเครื่อง ถามว่าเมื่อไหร่จะได้กินอีก... อิอิ กลับมาเข้าเรื่องที่ร้านอิชั้นบ้างนะคะ.... ปีนี้อิชั้นภาคภูมิใจกับร้าน (โฉม)ใหม่ (ทั้ง ๆ ที่อยู่ที่เก่านั่นแหล่ะ)ของเรามาก ๆ แบบสุด ๆ ไปเลยค่ะ... .... เราเริ่มทยอยขนของใช้ที่จำเป็นลงมากันก่อนตอน ตั้งแต่ตอนกลางเดือนสิงหาน่ะค่ะ (แบบว่าติดฝนหลงฤดูไปหลายวันด้วย)แรก ๆ ก็ยังไม่ได้ซื้อของอะไรเพิ่มค่ะ เพราะเราลงมาเคลียร์พื้นที่ สถานที่ให้เรียบร้อยก่อนเป็นอย่างแรกเลยค่ะ แล้วค่อยว่ากันในเรื่องก่อสร้าง ต่อเติมอะไรนั่น เริ่มถางป่าบริเวณรอบ ๆ ร้าน และทำความสะอาดพื้นที่ร้านนี่ก็เล่นเอาสาหัสพอสมควรค่ะ... เพราะต้นไม้ที่นี่จะโตไวมาก ๆ และต้นใหญ่มาก ๆ ยิ่งกว่าต้นถั่วของแจ็ค (ผู้ฆ่ายักษ์) อีกนะคะ แถมช่วงนั้นเราต้องเดินทางไปทำ ไปดูแลสวนยางที่ จ.ตรังกันหลายครั้งด้วยน่ะค่ะ (พี่ชายพี่บ่าวฝากฝังไว้อย่างดิบดี)เรา 2 คน เลยคล้าย ๆ จะเป็นดาราคิวทองที่วิ่งรอกเดินสายไม่หยุดไม่หย่อน... อิอิ ... แหม อยากให้วันนึงมี 48 ชั่วโมง และอยากมี 10 หน้า 20 มือเหมือนทฐกัณฑ์จังเลยค่ะ จะได้ทำอะไรได้หลาย ๆ อย่างได้ดังใจมากว่านี้... (แค่นี้มันยังเหนื่อยไม่พอ) เหอ ๆ .... เราสองคนต้องสลับบทบาทเป็นชาวสวนบ้าง เป็นแม่ค้าบ้าง เป็นเจ้านายบ้าง เป็นกรรมกรบ้าง ตามแต่สถานการณ์จะพาไปค่ะ ที่บ้านพี่ชายพี่บ่าวที่ตรัง มีผลไม้สารพัดเลยค่ะ.... ก็ตื่นตาตื่นใจดีค่ะ... เกิดมาเพิ่งจะเคยได้ปีนต้นเงาะ ได้เก็บระกำสด ๆ จากต้น ได้เห็นการกรีดยาง การแทงปาล์ม (สอยปาล์ม) และที่สำคัญ.... ได้ปลูกยางกะตัวเองด้วยค่ะ... เหนื่อยโคด ๆ ๆ... เพราะพื้นที่ที่พี่ชายพี่บ่าวซื้อไว้ มันอยู่ตั้งแต่เชิงเขา จนถึงยอดเขาลูกเล็ก ๆ ค่ะ กว่าจะแบกต้นยาง และถ่อสังขารเดินขึ้นไป ปลูกทีละต้นได้ ก็เหนื่อยตาแทบปลิ้นค่ะ... ขนาดพี่ชายกะพี่สะใภ้พี่บ่าว เป็นชาวสวนยางเองแท้ ๆ ยังขาพับขาอ่อน เดินไม่เป็นผู้เป็นคนเลยล่ะค่ะ.... ....เมื่อหมดหน้าที่ชาวสวนชั่วคราว.... เราก็กลับมาเป็นชาวเกาะกันต่อค่ะ หลังจากเคลียร์พื้นที่ ถางป่า เริ่มเป็นชิ้นเป็นอันแล้ว... เราก็เริ่มทยอยขนของใช้ในร้าน และซื้อของ อุปกรณ์ วัสดุก่อวร้างที่จำเป็น และเท่าที่มีปัญญาจะหากันได้ค่ะ... ช่วงซื้อของก่อสร้างนี่... อุปสรรคมากมายเลยค่ะ กว่าจะขนลงมากันได้... เพราะฟ้าฝนไม่ค่อยเป็นใจค่ะ อีกอย่างทะเลก็พิโรธเหลือเกินค่ะ เราต้องเอาของมากองทิ้งไว้ที่ท่าเรืออีกหลายวันเลยค่ะ... และเราก็พยายามหมั่นแวะเวียนมาดูของกันทุก ๆ วันค่ะ (แบบว่ากลัวของหายง่ะ) .... ยังดีนะคะ ที่อิชั้นกะพี่บ่าวลงทุนโอนเงินไปให้ที่บ้านซ่อมรถกระบะเก่า ๆ ที่ไม่มีใครเหลียวแล จอดตากแดด ตากฝนทิ้งไว้แรมปี... แบบว่า นึกเสียดายและสงสารรถน่ะค่ะ... อีกอย่างจะให้ซื้อรถใหม่ เราก็ยังไม่มีปัญญาอ่ะค่ะ.... ตอนนี้ที่ทำได้คือ... ซ่อมรถเก่า เอามาใช้งานพลาง ๆ ก่อนค่ะ... อีกอย่างถ้าให้ซื้อรถใหม่ อิชั้นกะพี่บ่าวก็ไม่เอาหรอกค่ะ... เสียดายรถน่ะค่ะ แล้วเราก็ใช้กันไม่คุ้มอ่ะค่ะ.... นาน ๆ จะขึ้นฝั้งไปซื้อของสักที... จะให้เอารถใหม่มาจอดทิ้งไว้หน้าหาดก็ใจไม่กล้าพอค่ะ... รึจะให้ไปฝากจอด ค่าจอดก็แพงมหาโหด เดือนละตั้ง 5,000 บาท.. โอ๊ย ไม่ไหวค่ะ หมดค่าซ่อมไป 2 หมื่นกว่า....พี่บ่าวเป็นคนขับลงมาจากกรุงเทพฯ... เราใช้เวลาเดินทางกัน 2 วันค่ะ... อิอิ... แบบว่าขับเรื่อย ๆ ช่วยชาติประหยัดน้ำมัน อีกอย่างก็แวะชมนก ชมไม้ไปเรื่อยค่ะ... ออกจากบ้านอิชั้น (แถวรังสิต) ประมาณ 11 โมง... ถึงประจวบฯ ประมาณ 4 โมงเย็น แวะนอนกัน 1 คืน... เนื่องจากจู่ ๆ ไฟเลี้ยวซ้ายไม่ติด... ไฟหน้าไม่ติดซะงั้น.... ทั้ง ๆ ที่เพิ่งซ่อม เปลี่ยนไฟใหม่หมดนะเนี่ย... เวรแท้ ๆ .... ถึงกระบี่ โดยสวัสดิภาพ... ก็ประมาณทุ่มนึง ของอีกวันนึงค่ะ... โชคดีที่มาถึงกันได้โดยไม่มีอะไรบุบสลาย.... ทั้ง ๆ ที่มองกันแทบจะไม่เห็นทาง แถมเพื่อนร่วมท้องถนนก็อาจจะไม่เห็นเราด้วยล่ะ เพราะรถก็สีดำปิ๊ดปี๋...อิอิ .... คราวนี้เราหมดค่าเรือขนของรวมแล้วเยอะมาก ๆ ค่ะ... จากเดิมที่เคยเที่ยวละ 300-400 บาท คราวนี้ ก็เริ่มต้นที่เที่ยวละ 600 บาท... ค่าเรือขึ้นอีกเท่าตัว ทั้ง ๆ ที่น้ำมันถูกลง... เหอ ๆ กว่าจะขนของครบหมด... ก็ปาเข้าไป 5 เที่ยวค่ะ... เพราะไปขนได้วันละนิดละหน่อย พายุทำท่าจะมา ท้องฟ้าดำมืดทะมึน... คนเรือบอกให้รีบกลับก่อนที่จะกลับไทม่ได้เลย.... ก็เลยขนกันไม่เสร็จสักที... เป็นอย่างนี้อยู่ตลอดเลยค่ะ...(น่าสงสารเน๊อะ) .... เมื่อได้ของที่จำเป็นมาแล้ว เราก็พยายามจะรีบลงมือทำร้านกันให้เสร็จเร็ว ๆ ค่ะ จะได้รีบเปิดหาเงินกัน... แต่... แต่... มันไม่ง่ายอย่างที่คิด (อีกแล้ว) เพราะ...เราไม่มีน้ำใช้กันเลยค่ะ... วันแรกที่ลงไปถึง น้ำยังแรงมาก ๆ อิชั้นเลยขนข้าวของ หม้อไหมาล้าง ทำความสะอาด... แต่...ยังไม่ทันล้างเสร็จดีเลยค่ะ... คนของรีสอร์ทที่เช่าที่เค้าอยู่ เดินผ่านมาเห็นเข้า... เห็นว่าเราใช้น้ำ... จู่ ๆ น้ำก็ดับ เงียบหายไปเลยค่ะ.. แล้วก็ไม่ไหลอีกเลย... แสบไม๊ล่ะ .... อิชั้นก็พยายามรอ...ร๊อ... รอ... น้ำก็ไม่มีวี่แววว่าจะไหลอีกค่ะ... ห้องน้ำก็ดูไม่จืด เละยิ่งกว่าส้วมสาธารณะร้างอีกค่ะ... จะล้างจาน ซักผ้า อาบน้ำ เข้าส้วม... ก็ไม่มีน้ำค่ะ... แล้วอย่าหวังว่าจะทำงานกันได้ ครั้นจะไปเปิดห้องที่บังกะโลใกล้ ๆ นี่ เอาไว้อาบน้ำกันทุกวัน เห็นทีก็ไม่ไหวค่ะ เพราะทุกอย่าง มันเงินทั้งนั้น...รายได้เรายังไม่มี .... วิธีที่ดีที่สุดตอนนั้นคือ พี่บ่าวเอาถังไปตักน้ำทะเลมาไว้ราดค่ะ... ราดอะไรบ้าง ก็ราดเท่าที่พอราดได้.... นอกนั้นก็อาศัยเอาทิชชู่เช็ดเอาไปก่อน... นี่อิชั้นบอกอย่างไม่อายเลยค่ะ... ว่าเราทำกันขนาดนี้... เพราะมันหาน้ำไม่ได้จริง ๆ .... กลางคืน ก็ไปอาศัยอาบน้ำ ไปล้างที่บาร์เพื่อนพี่บ่าวเอาค่ะ... ครั้นจะไปตักน้ำแบกมา ก็ไกลเหลือเกิน... อีกอย่างก็เกรงใจด้วยค่ะ เพราะเค้าต้องจ่ายค่าน้ำแพงเหมือนกัน.... .... เราทำงานกันไม่ได้เลย... เพราะต้องก่ออิฐ ผสมปูน... ไม่มีน้ำ ก็จบ... คนที่ดูแลรีสอร์ทอยู่ (น้องเจ้าของ)ก็เห็นเราเดินแบกถังน้ำกันแทบตาย ก็ไม่สะทกสะท้านค่ะ... นั่งดูหน้าตาเฉย.... ใจดำไม๊ ((ที่ว่าใจดำ ไม่ใช่จะให้มาช่วยแบก แต่เค้าควรมีน้ำใจเปิดน้ำมาให้เราใช้ ไม่ใช่มาตัดท่อน้ำเรา)) ก่อนหน้านั้นอิชั้นไปคุยกะเจ้าของรีสอร์ทมาเรียบร้อยแล้ว...ตกลงกันแล้ว เรื่องใช้น้ำ ทุกอย่างดูเหมือนจะไม่มีปัญหา... แต่ทุกอย่างก็เหมือนเดิม .... ผ่านไปเป็นสัปดาห์ อิชั้นรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว... เพราะมันเหนื่อยมาก ๆ ค่ะ...เหนื่อยกับงานในร้านกันทั้งวัน ไหนจะต้องมาเดินแบกน้ำระยะทางไกล ๆ กันทีละถังแบบนี้... มันไม่ใช่แล้ว... เจอแบบนี้แล้วท้อเลยค่ะ... ยังไงอิชั้นต้องไปคุย ไปตกลงกันให้รู้เรื่องว่า... ทำไม..... (ทั้ง ๆ ที่พี่บ่าวไม่ให้ไปพูด แต่อิชั้นแอบไปคุยเอง) .... เค้าบอกกับอิชั้นว่า... "ให้ใช้ไม่ได้ เพราะเดือนกุมภาน้ำจะไม่พอใช้ เพราะช่วงนั้นลูกค้ารีสอร์ทเยอะ" แล้วนี่มันเดือนสิงหานะเว๊ย.... นี่หรือคือเหตุผล ที่ตัดน้ำเรา... เค้าไม่คิดบ้างหรอว่า เราจะอยู่ยังไง จะใช้น้ำที่ไหน จะทำงานกันยังไง... เราจ่ายค่าเช่าที่เดือนร่วมแสนนะ... แล้วที่ผ่านมา... เราจ่ายค่าน้ำสัปดาห์ละ 500 ตลอด ไม่เคยขาดนะ ไม่อยู่ร้าน 6 วัน... ยังมาเก็บค่าน้ำเต็ม ๆ เลย 500 บาท... สุดยอดไม๊คนเรา... อยู่ด้วยกันแค่นี้... น้ำใจไม่มีต่อกันเลยหรอ... โคตรซึ้ง เลยเรา .... เมื่ออิชั้นบอกว่า... "มันทำงานไม่ได้เลยน่ะ ช่วยหน่อยแล้วกันนะ เดี๋ยวจ่ายเงินให้เหมือนเดิม" (อิชั้นก็พูดไปทั้ง ๆ ที่ไม่มีเงินจะจ่ายหรอก) คำตอบสุดท้ายที่ได้ยินจากนั้นคือ.... "โอเค เดี๋ยวไปเปิดให้เลย รอแป๊บนึงนะ... ยังไงจะเริ่มคิดจากรพรุ่งนี้แล้วกัน วันนี้ยังไม่คิด ช่วย ๆ กันไป " หึหึ... ตอนนั้น ที่อิชั้นไปคุย มันเกือบ 6 โมงเย็นแล้ว... ถ้าเค้าเริ่มคิดจากนั้นเลย... ก็คิดกันเอาเองนะคะทั่นผู้ชม... นี่ขนาดช่วย ๆ กันไป... อิชั้นกัดฟัน... กล่าวขอบคุณเค้าไป ที่กรุณาช่วย ๆ กัน อ้อ... ประโยคเด็ดสุดท้ายก่อนอิชั้นจะหันหลังออกมา... "ต่อไปน่ะ มีอะไรมาคุยกับเรา เราเป็นคนดูแลที่นี่ ค่าน้ำค่าไฟ เงินเราทั้งนั้นที่จ่ายไป.. มีอะไรไม่ต้องไปบอกหรอกเจ้าของน่ะ เค้าไม่ใช่คนดูแล" .... อิชั้นก็เลยไม่รู้จะเชื่อใครดี... เพราะเจ้าของรีสอร์ทก็บ่นให้อิชั้นฟังตลอดว่า... ค่าใช้จ่ายทุกอย่างเค้าออกเอง แถมคนที่รีสอร์ทยังไปเชื่อกับข้าว น้ำแข็ง และสารพัดให้เค้าต้องตามจ่ายทีละตั้งหลายหมื่น ทั้ง ๆ ที่รีสอร์ทไม่มีแขกเข้าพักเลย... ให้เงินเป็นแสน ๆ ให้ซ่อมรีสอร์ท... เงินก็หมด รีสอร์ทก็ไม่ได้ซ่อม...เหอ ๆ เอาเหอะทั่น... ใครจะเม้าท์กันยังไงก็เชิญตามสบาย... อิชั้นไม่สนหรอก ขอแค่ตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากินของเราไปก็พอ... จากเรื่องน้ำก็ติดเรื่องไฟอีกค่ะ... ก็เครื่องปั่นไฟ ไม่ได้ใช้งานนานหลายเดือน ก็มีเกเรกันบ้าง... แต่ไม่ต้องห่วงค่ะ... พี่บ่าวเป็นช่างค่ะ เก่งกว่าพี่เบิร์ธอีกค่ะ... เพราะพี่บ่าวซ่อมได้... พี่บ่าวแกเป็นเอามากค่ะ.... ลืมตาตื่นมาแต่เช้าตรู่ทุกวัน... ก็มานั่งเฝ้า ๆ เมียง ๆ มอง ๆ รื้อเครื่องปั่นไฟ... รื้อทั้งวันค่ะ... แล้วก็นั่งพินิจพิเคราะห์นานสองนาน.... ถอดแล้ว ถอดอีก ก็ไม่เป็นผลค่ะ ตอนแรกว่าจะลงขึ้นไปซ่อมในเมืองกันค่ะ... แต่พี่บ่าวบอกว่า... ถ้าเค้าซ่อมไม่ได้... ช่างที่ไหนก็ซ่อมไม่ได้... 555555555 เก่งจริงวุ๊ย พี่บ่าวตู แต่ด้วยความที่พี่แก เป็นช่างแหล่ะ.... แกก็ทำได้จริง ๆ ค่ะ ... เพราะจริง ๆ แล้วเครื่องไม่ได้พังเลย... เพียงแต่ว่า หลายวันก่อน พี่แกเปิดซ่อมตอนกลางคืน... ซ่อมมันแบบมืด ๆ... มีแค่ไฟฉายอันเท่าหัวแม่โป้ง 1 อัน... มันเลยเป็นเหตุให้ ทองแดง 1 เส้น (เล็ก ๆ บาง ๆ ที่มองด้วยตาเปล่าแทบไม่เห็น)ไปขบอยู่กะน็อตตัวเล็ก ๆ 1 ตัวที่เครื่องค่ะ ไฟมันเลยช็อต... ที่เครื่องปั่นไฟจะมีเซฟทีคัทค่ะ ถ้าไฟช้อต มันจะตัดไฟค่ะ... ทีนี้พอสตาร์ทเครื่อง มันเหมือนจะติด แล้วมันดับไป... เป็นแบบนี้ตลอด งานนี้... กว่าพี่บ่าวจะมองเห็นเส้นทองแดง 1 เส้นนั้นได้ ก็ปาเข้าไปร่วมเป็นสัปดาห์ค่ะ... 55555 เส้นผมบังภูเขาจริง ๆ... ดีนะ ที่ไม่ยกเครื่องขนาดที่ 10 คนแบกขึ้นไปซ่อมกันน่ะ... ไม่งั้นแย่เลย เสียเงินฟรี... อิอิ แต่เรื่องไม่มีไฟฟ้านี่ ไม่เป็นปัญหากับงานของเราเท่าไหร่ค่ะ... ก็ทำกันไปแค่ตอนกลางวันค่ะ... ตกเย็นหน่อย ก็เลิกงานค่ะ... พอค่ำ ๆ .... เราก็อยู่กันแบบโรแมนติกสุด ๆ ค่ะ... โอ๊ววว... ดินเนอร์ใต้แสงเทียน...แสงจันทร์... แสงตะวัน... แสงดาว... เมื่อน้ำมา... งานก็เดินอย่างรวดเร็วค่ะ.... ร้านใหม่เริ่มเป็นรูปเป็นร่างภายในไม่กี่วัน... ได้พี่ชายพี่บ่าวมาช่วย 3-4 วันด้วยค่ะ... มาช่วยก่อเสาส่วนของร้านดำน้ำใหม่ และตีระแนงฝาร้านค่ะ ส่วนอิชั้นก็เป็นเด็กก่อสร้างเก่าค่ะ.... ก่อกำแพงร้านเน็ตใหม่ และก่ออิฐทำผนังร้านดำน้ำใหม่ด้วยค่ะ... ตอนแรกพี่บ่าวบอกว่าจะจ้างช่าง... เพราะทำเองไม่ได้.... โถ ๆ ๆ ๆ... รู้จักอิชั้นน้อยไป... อิชั้นห้ามจ้างค่ะ... เดี๋ยวอิชั้นจะทำให้ดู... ไม่มีอะไรที่นังรัตน์ทำไม่ได้ไงเล๊า... .... เป็นไงล่ะค่ะ... ฝีมืออิชั้น.... ขนาดช่างมาเห็นยังเอ่ยปากชมเลยนะ... นี่ถ้าใครไม่มาเห็น คงไม่เชื่อใช่มะ... แหม๊... ภูมิใจนะเนี่ย... งานนี้พี่บ่าวเลยยกหน้าที่ก่อกำแพงให้อิชั้นมาเต็ม ๆ เลยค่ะ... เดี๋ยวพี่บ่าวคอยเป็นกำลัง หาน้ำเย็น ๆ มาให้ดื่มเอง... อิอิ เราแบ่งหน้าที่โซนรับผิดชอบกันไปคือ... อิชั้นทำ(งาน)ข้างล่าง... ส่วนพี่บ่าวทำ(งาน)ข้างบนค่ะ... หมายถึงภาคพื้นดิน กะส่วนบนหลังคาน่ะ อีกอย่างที่อิชั้นภูมิใจเสนอมาก ๆ เลยคือ... ลายบนผนังค่ะ... ออกมาสวยงามแบบไม่ค่อยตั้งใจค่ะ... คือตอนแรกเราตั้งใจกันว่าจะฉาบผนังกันน่ะค่ะ... แต่อิชั้นเห็นฝีมือพี่บ่าวฉาบแล้ว อิชั้นจะเป็นลมซะให้ได้เลย....อิอิ แบบว่าสงสัยพี่บ่าวจะจินตนาการว่าผนังร้านเราเป็นท้องทะเล ถึงทำออกมาได้ยึก ๆ ยัก ๆ เป็นคลื่น ๆ ลอน ๆ ซ๊า...ฉาบเท่าไหร่มันก็ไม่เรียบสักที... ที่สำคัญใช้เวลานานมาก ๆ ๆ ๆ ๆ กว่าจะได้เนื้อที่ฉาบ 1 ตารางฟุต...55555555 .... ขืนไม่เปลี่ยนแผน มีหวัง 6 เดือน อิชั้นก็คงไม่ได้ทาสีผนังร้านแน่ ๆ อิชั้นเลยแก้ปัญหาด้วยวิธีทำใหม่ที่ง่ายแสนง่าย... ประหยัดทั้งเวลา ทั้งปูน และสวยกว่าตั้งเยอะด้วยค่ะ... เมื่อคิดได้อิชั้นก็ไม่รอช้าค่ะ... จัดการลงมือทันทีจนได้ผนังร้านแสนสวยอย่างที่เห็นนี่ล่ะค่ะ ...อิอิ .... เมื่อร้านเริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้นแล้ว... ต่อไปก็เก็บรายละเอียดไปเรื่อย ๆ ค่ะ แต่งนั่นนิด เติมนี่หน่อยตามประสาคนอยู่ว่างไม่ค่อยได้น่ะค่ะ.... แบบว่าไหน ๆ ก็ทำแล้วไงคะ มันเลยหยุดไม่ค่อยได้ค่ะ.... เหมือนจะว่างมากไง... อิอิ นอกจากผลงานผนังแสนสวยแล้ว...นี่อีกหนึ่งผลงานค่ะ... ผนังเสาโชว์ด้านหน้าร้านค่ะ... ยังวาดไม่เสร็จดีเลยค่ะ แบบว่าพอวาดทีไร พวกฝรั่งชอบมายืนชื่นชมผลงานของอิชั้นเหลือเกิ๊นนน... แบบว่ามันเสียสมาธิค่ะ... อารมณ์ศิลปินต้องทำเงียบ ๆ คนเดียวค่ะ...ตอนนี้ก็เลยยังลงสีไม่เสร็จสักทีค่ะ... อิอิ เรียกได้ว่า.... งานนี้ที่ร้าน(เหมือนจะ)สวย ๆ แบบนี้ได้เนี่ย... ฝีมืออิชั้นแทบจะล้วน ๆ เลยค่ะ... พูดแบบไม่ต้องกลัวพี่บ่าวน้อยใจเลยนะ... ก็มันเรื่องจริงนี่คะ... เพราะนอกจากก่ออิฐ... ทำผนังนัง... ทาสี (เลือกสีเองด้วยค่ะ)แล้ว ทั้งภายใน ภายนอกนี่ก็ฝีมืออิชั้นทั้งนั้นค่ะ รวมทั้งเขียนป้ายที่ผนัง ทำป้ายต่าง ๆ ด้วยค่ะ พี่บ่าวบอกว่า... เรื่องงานฝีมือ หรือทำให้สวยนี่ ยกให้อิชั้นคนเดียวค่ะ เพราะพี่บ่าวไม่ถนัด ขอแค่คอยให้กำลังใจอยู่ข้าง ๆ แล้วกัน... อิอิ รูปติดฝาผนังตกแต่งในร้าน... ก็ลงทุนไม่มากมายค่ะ ประยุกต์เอาวัสดุง่าย ๆ ราคาไม่แพงมาทำเองค่ะ.... แบบว่าไม่มีเงินไปใส่กรอบไม้สวย ๆ ที่ร้านน่ะค่ะ อิชั้นเลยลงมือทำเองซะเลย ประหยัดไปได้เยอะค่ะ ถึง แม้ว่าฝีมือเลื่อยมุมมันจะไม่เป๊ะ ๆ ไม่เข้าสนิทแนบกันดีนัก...อาจดูไม่สวยเท่าไหร่ แต่พอเอามาประกอบกันแล้ว ก็พอดูได้เน๊อะ ๆ.... อิอิ .... วิธีทำกรอบรูปง่าย ๆ ของอิชั้นก็คือ... ลงทุนเอารูปไปอัด และเคลือบพลาสติกใสค่ะ จากนั้นก็เอามาติดกาวแปะกับฟิวเจอร์บอร์ด แล้วก็ใช้ไม้คิ้วถูก ๆ ซื้อมาเป็นเส้น ๆ ค่ะ (เส้นละ 18 บาท ยาว 2.5 เมตร) มาวัด ๆ ตัด ๆ แปะ ๆ เข้ามุม... ก็เป็นอันได้กรอบรูปติดผนังที่เหมือนจะสวยแล้วล่ะค่ะ.... 555555 ประหยัดไปได้โขเลยค่ะ เพราะถ้าเอาไปใส่กรอบตามร้าน รูปนึงก็ไม่ต่ำกว่า 100 บาท.... แล้วนี่อิชั้นมีตั้ง 15 รูปแหน่ะ... อู๊ยย...แพงจัง... อิอิ กว่าจะออกมาหน้าตาแบบนี้ได้... บอกได้คำเดียวเลยค่ะ... ว่าภูมิใจสุด ๆ เลยค่ะ... นี่คือรานของเรา.... มาจากน้ำมือ และน้ำพักน้ำแรงของเราเองจริง ๆ ค่ะ.... ไม่ต้องเสียเงินไปจ้างใครสักบาทเดียว...(นอกจากค่าน้ำสัปดาห์ละ 500) 555555555 แบบว่า เห็นผลงานของเราแล้ว หายเหนื่อยค่ะ.... ถึงว่าแม้มันจะเป็นร้านเล็ก ๆ... กระจอก ๆ ไม่สวยงาม ไม่เลิศหรูเท่าร้านอื่น ๆ .... แต่ร้านนี้ ก็คือชีวิต... ลมหายใจ... เป็นตัวแทน... และเป็นอะไรหลาย ๆ อย่างที่มีความหมายสำหรับเราสองคนค่ะ... เพราะเราช่วยกันสร้าง ช่วยกันประคับประคองกันมาจนทุกวันนี้ค่ะ... เพื่อให้เห็นถึงความแตกต่าง ว่าเราแปลงโฉมร้านอะไรไปบ้าง... ลองเทียบดูสภาพตอนที่เราเริ่มลงไปตอนแรก กับปัจจุบันดูสิคะ... ถ่ายจากมุมเดียวกันค่ะ และเราจะช่วยกันทำให้ร้านเล็ก ๆ ของเรานี้.... ค่อย ๆ เติบโตขึ้นเรื่อย ๆ... เทียบเท่าคนอื่น ๆ ให้ได้ ในสักวันนึงค่ะ... ((แม้ว่าสถานการณ์ และเศรษฐกิจตอนนี้มันจะย่ำแย่มากมายแค่ไหนก็ตามค่ะ เราก็จะไม่ถอย และถอดใจกันอย่างแน่นอนค่ะ... ฟันธง!!)) ป.ล. แต่ก็ไม่แน่นะ ว่าถ้าขืนมันเงียบเหงา ไร้เงานักท่องเที่ยวแบบที่เป็นอยู่อย่างตอนนี้ต่อไปอีกนานล่ะก็.... อิชั้นก็จะพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาส ด้วยการเปิดสถานวิปัสนากรรมฐานแทนซะให้มันรู้แล้วรู้แร่ดไปเลย............ ฮ่าๆ

สำหรับใครที่เดินทางกลับบ้าน หรือไปเที่ยวพักผ่อนที่ไหน ก็รักษาสุขภาพ และดูแลตัวเองดี ๆ ด้วยนะคะ...ขอให้เดินทางปลอดภัย สนุกสนานนะคะ...

(((ขอขอบคุณ บีจีและกรอบสวย ๆ จากพี่กุ้ง KungGuenter ค่ะ)))

Create Date : 27 ธันวาคม 2551
Last Update : 27 ธันวาคม 2551 17:46:50 น.
Counter : 1790 Pageviews.

100 comments

แวะมาปรบมือให้กับเจเนอรัลเบ้
เก่งจริงๆ เลย...สามารถมากค่ะ
ชมจากใจจริง
ว่าแต่ว่าชักอยากทานหมูทรงเครื่องจังค่ะ
หลับฝันดีเน๊าะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 27 ธันวาคม 2551 เวลา:1:06:08 น.

น้องรัตน์อดทนมากๆเลยจ้ะ พี่ทำไม่ได้แบบน้องรัตน์เลย เก่งจ้ะน้อง
ไงพี่ก็อยากให้น้องรัตน์บอกที่อยู่ในบล๊อค ที่อยู่ร้านจ้ะ เผื่อเพื่อนๆคนไทย
ไปเที่ยวจะได้อุดหนุนกัน ถ้าพี่จะไปเมื่อไหร่ พี่จะให้น้องรัตนทำกับข้าว
อาหารทะเลอะจะ หน้าร้านดูสวยดีจ้ะน้อง สวยกว่าเดิมเยอะเลย
ถ้ามีต้นไม้สวยๆยิ่งแจ่มเลยจ้ะ ต้นบอนใบใหญ่ๆที่เห็นในรูปก็ได้น้อง
ไม้แบบนั้นสวยจ้ะ
เนี่ยพี่ไม่ได้ไปเที่ยวไหนกะเค้าหรอก อิอิ อยู่แต่บ้าน คนอื่นเค้ามีปาร์ตี้กัน
ที่จริงพี่จะจัดก็ได้ แต่ว่าพี่เป็นพวกชอบเงียบๆน่ะ
น้องพลอย เขาปิดบล๊อคไปแล้ว เสียดายจัง ส่วนของพี่ๆเปิดไว้แต่ไม่ได้กะ
เข้ามาอัพบ่อยๆเหมือนแต่ก่อนอะ แค่เปิดมาปัดฝุ่นเท่านั้นเอง
มีความสุข สุขภาพแข็งแรง ฝ่าฟันทุกสิ่ง และได้ในสิ่งที่ตั้งหวังไว้นะน้อง

โดย: อินทรีทองคำ

วันที่: 27 ธันวาคม 2551 เวลา:2:02:43 น.

ช่วงนี้อากาศที่นั่นเป็นอย่างไรบ้างน้อง ตอนนี้ที่นี่ก็หนาวไปตามระเบียบ แต่ยังไม่มีสโนว์
รูปที่อยู่ในบล๊อคก็สโนว์ตั้งแต่สองปีก่อนเห็นจะได้ พี่ว่าอากาศเปลี่ยนไปหรือเปล่าไม่ทราบ
สโนว์น้อยกว่าแต่ก่อน ส่วนอากาศก็ยังหนาวเย็นอย่างเดิมจ้ะ
เห็นรูปพระธาตุพนม แล้วนึกถึงสมัยเด็กๆ นานมากแล้วล่ะ คุณพ่อคุณแม่ของพี่ ท่านเดินทางไป
ทางโน้น พวกพี่ไม่ได้ไปด้วยอะจะ แบบว่าท่านไปเอายาไทยรักษาโรคนิ่วมาทาน
ท่านได้ไปสักการะพระธาตุองค์เก่าด้วยล่ะ เสียดายจังที่ท่านไม่ได้เอากล้องไป
คุณแม่พี่บอกว่า ไปทันวันสุดท้ายก่อน พระธาตุองค์เก่าจะล้มพอดี
ถึงอย่าไรองค์ใหม่ที่สร้างครอบไว้ก็สวยนะน้อง

โดย: อินทรีทองคำ

วันที่: 27 ธันวาคม 2551 เวลา:2:20:19 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

โดย: แค่ฟ้ามีดาว ^^

วันที่: 27 ธันวาคม 2551 เวลา:2:40:58 น.

สุข สนุก นะค้า...

คิดถึงจังเลยคุณรัตน์

โดย: โสมรัศมี

วันที่: 27 ธันวาคม 2551 เวลา:10:40:10 น.

......ร้านน่ารักดีแฮะ..ลงมือทำเองสะด้วย..เจ๋งครับ......

โดย: jetsada.999

วันที่: 27 ธันวาคม 2551 เวลา:21:39:45 น.

ดีใจจังเลยคุณรัตน์
กลับมาแล้ว...
เห็นคุณรัตน์ทำงาน...แล้วต้องยกนิ้วให้เลยค่ะ...
เก่งมากๆ...ขอบคุณนะคะ..

ได้เห็นคุณรัตน์ทำงาน...
จ๊อกก็ต้องสู้ๆแม้ไม่ถึงครึ่งของคุณรัตน์ก็ตาม...
เจ๋งมากๆเลยค่ะเราจะยอมแพ้..
ไม่ได้ซะแล้ว ไงก็ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา...คุณรัตน์เป็นแบบอย่างที่ดีมากๆเลยค่ะ...
ตอนนี้จ๊อก..กำลังตกอยู่ในสภาพที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่...(เรื่องงาน)
แต่เชื่อมั๊ยคะ...เรื่องการต่อสู้ของคุณรัตน์...มันอยู่ในหัวของจ๊อก..ตลอดเวลาตั้งแต่ที่คุณรัตน์ไปขายไก่ทอด...ในช่วงที่มรสุมเข้า...จ๊อกดีใจจังเลยที่ได้รู้จักคนแบบคุณรัตน์...
ถือว่าจ๊อกโชคดีจัง..อย่างน้อย
คุณรัตน์นี่แหล่ะค่ะที่จะเป็นแนวทางที่ทำให้จ๊อก...ต้องต่อสู้ต่อไปทุกรูปแบบ...
จริงๆจ๊อกเป็นคนหนักเอาเบาสู้อยู่แล้วค่ะ ..แต่ขอให้มีโอกาส..เท่านั้นก็พอ...
แต่จ๊อกไม่แกร่งเท่าคุณรัตน์..หรอกนะคะ...คุณรัตน์นี่หญิงเหล็กจริงๆเลยค่ะ

คิดถึงคุณรัตน์เสมอ...นะคะ

ปล. แต่งร้านได้น่ารักมากๆเลยนะคะ

โดย: คนชุมแสง

วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:1:21:01 น.

ยินดีเสมอคะ และเข้ามาเป็นกำลังใจให้ เห็นรูปแล้วก็อดอมยิ้มไปด้วยไม่ได้ ไอเดียดีน่ารักมากเลยคะ

ช่วงนี้งานค่อนข้างเยอะเลยไม่ค่อยได้อัพเท่าไหร่ แต่จะไม่ขายหายไปไหนแน่นอน

สู้ๆเช่นกันคะ

โดย: gratang

วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:3:00:25 น.

Gift For HappY new YeaR 2 0 0 9 By Khunkao Rimnam

โดย: p_tham

วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:5:44:59 น.

โดย: คนชุมแสง

วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:11:03:06 น.

อุว๊าว แอบภูมิใจด้วยคนค่ะ ขอให้กิจการเจริญรุ่งเรือง มีรายได้จนนับเงินกันเมื่อยมือเลยนะคะ

สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าเลยนะคะ

โดย: ถั่วงอกน้อยค่ะ

วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:14:19:58 น.

ปกติอ่านจะไม่เหนื่อย แต่วันนี้อ่านบล็อกน้องรัตน์
ต้องบอกเหนื่อยมั่กๆ .. ไม่ได้เหนื่อยกับ
ยาวไม่ยาว แต่ว่าเหนื่อยกับสิ่งที่คนขยัน
ทำอ่ะจ้ะ เพราะว่าลงทุน ลงแรงเยอะมากอ่านแล้ว
เหนื่อยสุดๆ ... แต่ว่าเพราะสิ่งที่ทำมันเป็น
หน้าที่เป็นสิ่งที่ต้องทำ และเป็นปากท้องอ่ะเน๊าะ
แบบนี้ล่ะจ้ะถึงได้บอกว่าขยันไม่อดตายใช้กับ
น้องรัตน์และพี่บ่าวได้ดีเชียวล่ะ ...

เป็นกำลังใจให้เสมอๆ .. อ่านแล้วก็แบบว่า
อืมม์ .. ทำไมขยัน เก่ง อดทน กันจังเลย
นี่ถ้ามีรางวัล .. ตบด้วยรางวัลคนขยันแห่งปีเลยอ่ะจ้ะ

โดย: JewNid

วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:15:30:43 น.

สุดยอดดด มาก ๆ
เมื่อคืนมานั่งอ่านจนจบเลยค่ะ
ต้องปรบมือให้ สุดยอดหญิงแกร่งจริง ๆ

ชื่นชมในความอดทน ขอให้สู้ ๆ ต่อไป
แล้วจะสมหวังดังที่ตั้งไว้น่ะค่ะ
เป็นกำลังใจให้จ้ะ

โดย: บ้านดินริมสวน

วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:16:42:33 น.

กลับมาแล้ว เลยต้องรีบตามมาชม ตามมาทักทายด้วย อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ ปัญหาต่างๆ มากมายเหลือเกิน แต่ด้วยสองมือของแต่ละคนที่ร่วมกันต่อสู้แก้ไขปัญหาต่างๆ จนลุล่วงด้วยดี ที่เหลือนี้ก็หวังว่าสิ่งดีๆ ก็จะมาทดแทนปัญหาต่างๆ ที่ผ่านมา จนยิ้มได้ กินอิ่ม มีความสุข และมีเงินทองให้เก็บหอมรอมริบ
และก็ขอสวัสดีปีใหม่ที่จะมาถึงนี้ด้วย

โดย: ถปรร

วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:17:36:48 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณรัตน์

โดย: ไม้หอม (Maihom

) วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:18:14:50 น.

สวัสดีปีใหม่ 2009 เจ้าของบล็อคด้วยน่ะคะ เจนนี่ขอให้เจ้าของบล็อคมีความสุข สนุกสนานในวันสำคัญปีนี้ด้วยน่ะคะ เดินทางไปไหนมาไหน ขอให้ปลอดภัย เป็นที่รักใคร่ของคนรอบข้าง คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมดังใจปรารถนา ขอให้เจ้าของบล็อคมีสุขภาพที่แข็งแรงตลอดปีและตลอดไปค่ะ เพี้ยง เพี้ยง เพี้ยง

โดย: สาวอิตาลี

วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:19:23:29 น.

17.54

๏ ปีหนู ปูหนี้ ป่วน..............นานเป็น
โหมท่า ห่าโถมเห็น............เถื่อนให้
อกน่วม อ่วมนก เอ็น...........นอนอืด
เกลออ่อน กลอนเอ่อ ใกล้....อิ่มกลั้วเอวกลม ๚

๏ พรมรัก พักหล่ม เฟ้น........ลานฝัน
ศกเก่า เศร้า,กก ชัน............ก่อนสู้
วิดนาน หว่านนิด วัน...........นวลวาบ หวามนอ
รัดบ่อย รอย,บัด รู้..............บีบรั้งบางราย ๚

๏ กลอนอาย,กายอ่อน ใกล้..เอวกลึง
โคลงใหม่ ใครโหม่ง คลึง.....หมอบเค้น
ดวลโคลง, โด่งควร ดึง........ดูขับ
ตีอก ตกอี เต้น...................อวบตั้ง,โอวส์ตึง ๚

๏ หึ่งหนา ห้าหนึ่ง ห้ำ,..........แนวโหย
ไกลเพื่อน เกลื่อนไพร โกย....ฝากแก้
บางคน บ่นคราง โบย...........เคยบ่น
ทุกข์ชน ทนซุก แท้..............แสบทั้งชาวไทย ๚

๏ กาลใหม่ ไกลม่าน กั้น........หมองกัน
เปลี่ยนทุกข์ ปลุกเทียน ปัน.....ถกป้อง
คราวสุข คลุกสาว ขัน...........แซมขบ
รวมสุข ลุกสวม ร้อง.............ส่ายรั้งชวนไหล ๚

๏ ไทยครับ ทับไข่ ทึ้ง...........ควรทำ ด้วยฤา
คิดใหม่ ใคร่มิตร คลำ...........หมื่นคล้อง
ส่งท้าย ส่ายธง ชำ..............ไทยช่วย กันแฮ
รักมิตร ฤทธิ์หมัก ร้อง...........หม่นร้างหมดมลาย ๚ะ๛

18.50
28/12/54

ยกมาจาก

//www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7358623/W7358623.html

สวัสดีปีใหม่ขอรับ

โดย: คนสาธารณะ

วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:19:29:33 น.

น้องรัด...ทำไมเก่งขนาดนี้คะ..อ่านแล้วรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ทำไมเก่งและอึดขนาดนี้...พี่เอาใจช่วยตลอดเวลานะคะ..สู้ๆ

โดย: พี่แนน(ซ่อนทรายแก้ว) IP: 58.9.193.165 วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:21:44:28 น.

น้องรัตน์จ๋า ....
พี่หนี่ฯ มาแล้ววววววว
มีแอบบ คิดในใจว่า
ต้องมาสวัสดีปีใหม่กับน้องรัตน์ -พี่บ่าวอย่างแน่นอน
ยังแอบบ คิด ป่านนี้ น้องรัตน์คงเพลินขายไก่ย่างแล้วแน่เชียว
ขายดีมาก ๆ ไม่มีเวลาเหมือนแต่ก่อน
แล้วยังมีแอบบ คิดว่า เข้าเทศกาลแล้วน๊า
น้องรัตน์จะกลับมาที่นี่อีกไหม?

พี่หนี่ฯ ขอชื่นชมในความอุตสาหะ
อดทน ที่น้องรัตน์ พี่บ่าว

พร้อมด้วยได้รับความเมตตา ความรัก
จากคนรอบข้าง
ฟันผ่าอุปสรรคต่าง ๆ ไปได้ด้วยดี

พี่หนี่ฯ ขออวยพรให้น้องรัตน์พร้อมด้วยพี่บ่าว
และครอบครัว คนใกล้ชิด พร้อมด้วยญาติมิตร
มีความสุขต้องรับปีใหม่ 2552
ด้วยค่ะ
และขอให้กิจการร้านมีลูกค้ามาอุดหนุนมาก ๆ ร่ำรวยเก็บเงิน เก็บทองได้มากมาย

รักนะคะ ....พี่หนี่ฯ

^
^

พี่หนี่ฯ กะลังจะแว๊บ ๆ
แอบบ เหน อา ราย แดง ๆ หว่า

น้องรัตน์ นี่เอง

ไม่หายค่ะ พี่หนี่ฯ แว๊บ ๆ มาแล้วเห๊นไหม
เย้ ๆ ๆ ๆ

Ps รัก และ คิดถึงตลอดเวลานะคะ
ไม่ได้ ประจบด้วย เรื่อง จิง ๆ

เลิฟ เลิฟ เสมอน๊า จุ๊บ ๆ

Ps หนี่ฯ ขอขอบคุณ ทุกคำอวยพรที่มอบให้หนี่ฯ ค่ะ จุ๊บ ๆ

Photobucket Login - Upload Pics and Videos

Free Comments and Graphics

โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ

) วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:23:50:10 น.

พี่หนี่ฯ ผิดอีกแล้วค่ะ
ตรวจคำผิด ต้องขายไก่ทอดน๊า

มีอักษรไม่พึงประสงค์ติดมาด้วย
น้องรัตน์จ๋า ....ให้อภัยในความซุ่มซ่ามของพี่หนี่ฯน๊า

โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ

) วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:23:52:44 น.

อ่านแล้วประทับใจหลายสิ่งเลย .. โดยเฉพาะพี่บ่าวง่ะ แอบอิจฉาเล็กๆอิอิ
เอ้า สู้ๆๆๆจ้า เพราะยังไงก็ผ่านมันมาได้แล้ว ต่อจากนี้ไปทุกอย่าง
ต้องดีขึ้นและดียิ่งๆขึ้นไปอีกแน่ะนอน
พี่ขออวยพรให้ largeface มีความสุขมากกๆๆน่ะจ๊ะ
และหวังว่าต่อจากนี้ไปคงได้คุยกันบ่อยขึ้น อย่าหายไปนานๆ
แบบนี้อีกน้า เป็นห่วงหลายเด้อ

สวัสดีปีใหม่จ้า ....

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณเอื้องสามปอย ขอให้มีความสุขมากๆๆสุขภาพแข็งแรง
คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนาทุกประการค่ะ
โชคดีค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายและอวยพรปีใหม่ให้น่ะค่ะ :-)

โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน

วันที่: 29 ธันวาคม 2551 เวลา:0:12:23 น.

16.15

๏ ปีเก่า เป้ากี่ ปั้น.............กลแปลง
กลใหม่ ใกล้หม่น แกง.......หมกกลั้ว
ดูทวน ด่วนถู แดง............ดีเดือด
ตักบอด ตอด,บัก ตั้ว........บีบตื้นแบไต๋ ๚

๏ ไทยหยุด ทุดใหญ่ ทั้ง....ไทย,ทน
ใจเล็ก เจ๊กไหล จน..........หลักจ้อ
มองไผ ไม่ผ่อง มนต์........พาลมืด
คิดเก่า เขากีด ข้อ............กดข้ามกลืนเขา ๚

๏ เมาไทย ไม่เท่า โม้.......ทำมุข
ยังพรรค ยักษ์พัง ยุค.........ผ่านโย้
ไทยรัก, ถักไร ทุก............โรมถั่ง
เกมขุด กุดเคลม โก้..........ขดกลิ้งความไข ๚

๏ เก่าไป ไกลเปล่า ก้าง.....ป่วนกลึง
ขุยถาก ขาก:-) ขึง............ถกขว้าง
ดีป่วน ด่วนปี ดึง...............ปลงด่าว ดิ้นนา
เบือนรอด บอดเรือน บ้าง....หลักโบ้ยแรงเบา ๚

๏ เก่าอยู่ กรูเขย่า ใกล้........ขุดกล
ชุดใหม่ ใช่มุด ชน.............หมอบซ้ำ
เวียนท่าน หว่านเทียน วน....ทางวอด วายฤา
กลหยุด กุดยล กล้ำ...........อย่างกล้ายามกลวง ๚

๏ ดวงไทย ใดถ่วง ด้น........ทางดำ
ทางส่อง ท่องสาง ทำ.........สุขถ้วน
แนวทาง นั่งแถว นำ...........ทวงหนัก
แลทุกข์ ลุกแถ ล้ำ..............ถกร้ายทางลง ๚ะ๛

16.52
29/12/51

ยามเย็นสวัสดี
ปลายปีชวดขอรับ

ยกมาจากบ้านโคลงผวน
//www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7358623/W7358623.html#28

โดย: คนสาธารณะ

วันที่: 29 ธันวาคม 2551 เวลา:17:24:00 น.

น้องรัตน์ พี่อ่านแล้วทึ่งจริงๆเลย แล้วก็ชื่นชมทุกๆอย่างที่ทำ ทุกๆเรื่องที่คิดเลยค่ะ ทั้งเรื่องพี่บ่าวด้วยนะ ถ้ามีกันและกันก็เป็นเหมือนกำลังใจ เป็นแรงใจให้เราทำอะไรให้หลายๆอย่างจริงๆนะคะ

ทั้งยังเรื่องทำงาน และทุกๆเรื่องเลย พี่เป็นกำลังใจให้จริงๆค่ะ เหนื่อยได้ แต่อย่าท้อนะคะ

โดย: KOok_k

วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:5:57:25 น.

สวัสดีปีใหม่ที่ใกล้จะมาถึงนะคะ
ขอให้มีความสุขมากๆ กิจการเจริญรุ่งเรือง รวยๆ นะคะ

เก่งมั่กๆเลยค่ะ ฝีมือล้วนๆ น่าภูมิใจจังค่ะ

ทำได้ทุกอย่าง แฟ้มบุคคลขอปรบมือให้เลย

และขอแต่งตั้งให้เป็นคุณหญิงมุ่งมั่นแห่งปี

ชอบรูปวาดจังค่ะ สวยมากมาย ชอบๆ

ไม่ได้เข้าบล๊อกหลายวันเลย เพิ่งเข้ามา

เห็นเม้นท์คุณรัตน์ ดีใจจังที่ยังไม่ลืมกัน

นึกว่าทำงานจนลืมกันไปซะแร่ว

ขอให้คุณรัตน์และพี่บาวมีความสุขมากๆนะคะ

โดย: vanilla_ole

วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:14:46:16 น.

มีความสุขมากๆ นะจ๊ะ รัตน์
ขอให้กิจการเจริญก้าวหน้า
ลูกค้าเยอะๆ เงินทองไหลมาเป็นมา
ทำมาค้าขึ้น ยิ่งๆ ขึ้นไปนะจ๊ะ

ปล. พี่เชื่อแระว่ารัตน์ทำได้ทุกอย่างจริงๆ
ฝีมือแต่งร้านก็สุดยอดเลยจ้า
เห็นแล้วน่าภูิมิใจเนอะ ที่มันเป็นน้ำพักน้ำแรงของเราเอง
ความจริง น่าจะขายหมูทรงเครื่องหน้าร้านด้วยนะ
จะได้มีรายได้เพิ่มขึ้นอีกไง
แสดงว่าฝีมือต้องสุดยอดแน่ๆ เลย
สองเดือนสองหมื่นเนี่ย ไม่ใช่ธรรมดาน๊า

เรื่องสถานที่ ไม่สงวนลิขสิทธิ์นะ อิอิ
พูดเหมือนเป็นเจ้าของ
แต่ลิขสิทธิ์ที่ว่า มันเป็นลิขสิทธิ์ความสุขจ้า
อยากเห็นงานแต่งงานจังเลย
อ้อ บ้านรัตน์อยู่แถวรังสิตหรอ ใกล้กันเลยน๊า
พี่ก้ะเปงคนปทุมจ้าาาาา

โดย: KungGuenter

วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:19:27:21 น.

ขอส่งท้ายในปีที่แสนสุข
วันสุดท้ายในปีที่สนุก
จะไม่หยุดวันสุดท้ายที่สนุกของทุกปี

คงเป็นคอมเม้นสุดท้ายในปี 2551 ค่ะ
ขอให้เพื่อนเพื่อนมีอดีตที่ดีไว้จดจำ
ขอให้เพื่อนเพื่อนเจอสิ่งดีดีที่จดจำ
ขอให้เพื่อนเพื่อนลืมอดีตที่เป็นทุกข์

ลาทีปีเก่า..ที่ได้เจอแต่ไม่ขอลาจาก
ขอให้ทุกคนเจอแต่สิ่งดีดีในปีใหม่ 2552
รักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะค่ะ
ร่างกายแข็งแรง จิตใจแข็งแกร่ง
ทรัพย์สินเงินทอง มากล้นนะค่ะ
*************
ปีใหม่นี้พรใดที่ศักดิ์สิทธิ์.
สำแดงฤทธิ์ส่งจิตให้เป็นผล
เหมือนต้องมนต์ตามคิดในบัดดล
ดังที่สมปราถนาไม่อาทร.....มิตรแสนดี

มีความสุขทุกคนนะค่ะ
เจอกันปีหน้าค่ะ

cattleya..

โดย: catt.&.cattleya..

วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:21:40:21 น.

หนูรัตน์เป็นผู้หญิงอึดจริงๆ
อึดไม่อึดเห็นดูที่ผลงานซะก่อน

ผลงานที่เห็นผู้ชายบางคนอาย
ไปเลยน่ะหนูรัตน์

สุขสันต์วันปีใหม่ที่กำลังจะมาถึงน่ะหนูรัตน์ คิดอะไรก็ขอให้สมความปรารถนาตลอดปี 2552 และปีต่อๆไปค่ะ
สู้ๆต่อไป

โดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK

วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:7:01:20 น.

สวัสดีค่ะ หายไปซะนาน แต่ก็ยังคิดถึงกันอยู่ค่ะ

เดาถูกล่ะว่ายุ่ง ๆ อยู่แน่เลย คุณรัตน์ ปีใหม่ที่จะมาถึงในวันพรุ่ง

ก็ขอให้คุณรัตน์เหนื่อยน้อยลงนะคะ แต่ให้กิจการเจริญรุ่งเรือง ๆ

ขอให้ประสบความสำเร็จ คิดสิ่งใดขอให้สมหวัง

Happy New Year 2009 ค่ะ ^^

โดย: วันวานที่ผ่านมา

วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:13:54:34 น.

ฝากสวนด้วยว้อย อย่าให้ยางตาย เพราะเป็นอนาคตของมนุษยชาติ การขึ้นเขามากๆถือว่าออกกำลังกาย ลดน้ำหนัก หุหุ

โดย: พี่บ่าวลูกแฝด IP: 117.102.84.206 วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:19:24:19 น.

โดย: ถปรร

วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:20:14:33 น.

เอากำลังใจมาฝากคนเก่งค่ะ

ขอให้ปีใหม่นี้เป็นปีที่ดี ดี้ ดี และดีที่สุดสำหรับน้องรัตน์และครอบครัวนะคะ

สู้เว้ย

โดย: ป้าทุยบ้านทุ่ง

วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:20:24:36 น.

ขอบคุณแวะไปเยี่ยมค่ะ สวัสดีปีใหม่...ขออวยพรให้คุณและครอบครัว..จงประสบกับความสุขสมหวังในทุกสิ่ง..สุขภาพแข็งแรงนะคะ

โดย: คนไกลบ้านเกิด (ขึ้น15ค่ำ

) วันที่: 1 มกราคม 2552 เวลา:0:53:24 น.


	ขอบคุณมากค่ะมิตรน่ารัก..ทีเยื่อนทักทายพร้อมพรปีใหม่ ปีนี้ขอให้เจอสิ่งที่ดีกว่าปีที่แล้วนะค่ะ พรใดที่มอบให้บ้าน..cattleya..และตัวเรา ขอมอบกลับมิตรแสนดีเช่นกันด้วยนะค่ะ ระลึกและคิดถึงเสมอมิเคยลืม.. cattleya.. ถึงห่างหายใช่ดวงใจจะห่างเหิน ยังดำเนินเยือนมิตรแนบสนิท สุดซาบซึ้งตรึงจิตให้คิดถึง ว่าหนึ่งหล้าโลกนี้มีมิตรดี ให้จดจำตรึงใจมิรู้ลืม.. มีความสุขตลอดกาลนานชั่วนี้ทุกปีใหม่ ว้าวววว..มาดน้องเราสาวชาวไร่ ยังดูสวยอยู่เลยนะค่ะนิ สู้ๆๆกับชีวิตกันดีกว่านะค่ะ

โดย: catt.&.cattleya..

วันที่: 2 มกราคม 2552 เวลา:19:35:04 น.

ดีจ้า นู๋รัตน์ หายไปนานจริงๆๆ พี่ก้อหายเป็นพักๆๆ เหมือนกัน

เห็นฝีมือนู๋รัตน์แล้ว สุดยอดเลยอ่ะ ทำร้านได้น่ารักมากเลย นู๋ทำด้ายยยยยยยย...... 555555 เสียดายนะ ที่นักท่องเที่ยวน้อย เฮ้อ ..... พี่เองก้ออดไปเที่ยว เพราะสนามบินปิดเหมือนกันง่ะ เซ็งเลย ....

ยังงัยก้อสู้ๆๆ กันต่อไปนะคะ คนเก่ง มีพี่บ่าวเป็นกำลังใจอย่างงี้ ... ไม่ถอยนะ

โดย: พี่หนูชล IP: 61.47.16.162 วันที่: 3 มกราคม 2552 เวลา:9:52:25 น.

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า

ขอขอบคุณสำหรับคำอวยพรปีใหม่
ที่มอบให้กับจอมแก่นด้วยนะจ้า

ขอให้มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะจ้า

ขอแสดงความยินดีกับน้องรัตน์ในความสำเร็จครั้งนี้
และขออวยพรให้ค้าขายรุ่งเรือง ๆๆ ได้เงิน ได้ทอง เป็น กอบ เป็น กำ นะจ้า

โดย: จอมแก่นแสนซน

วันที่: 3 มกราคม 2552 เวลา:16:34:25 น.

ไม่ได้ข่าวคราวมานาน

มาทีก็ได้ข่าวซะเยอะเลย

อ่านแล้วได้หลายอารมณ์เลย

ทั้งซึ้งในตัวพี่บ่าว

อยากกินหมูทรงเครื่อง

แค้นใจเจ้าของรีสอร์ท(และน้อง)

และทึ่งกับความสามารถของน้องรัตน์

สู้ๆ ต่อไปนะ

ถ้าพี่ได้ไปแถวๆ นั้น คงได้ไปคุยกันสักวันเนาะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 5 มกราคม 2552 เวลา:16:58:53 น.

สวัสดีปีใหม่อย่างเป็นทางการอีกครั้งนะจ๊ะ

เย้น้องเรากลับมาแล้วหายไปนานนนนน
กลับมาก็ขยันใหญ่เชียว แล้วเราจะมีโอกาสได้ไปเที่ยวมั๊ยน้อ
สวยมาก เขียนภาพประกอบเองด้วยเก่งจัง

มีความสุขเยอะๆนะจ๊ะ ร่ำรวย ร่ำรวย

.
.
.

โดย: B/W

วันที่: 6 มกราคม 2552 เวลา:11:29:49 น.

โดย: นางฟ้าอรชร

วันที่: 6 มกราคม 2552 เวลา:12:52:48 น.

Happy new year To you 2009 na ka
ขอคุณพระ ไตรรัตน์ ประสาทผล
อวยพรชัย สรรพสิ่ง มิ่งมงคล
ให้เพื่อน พ้นทุกข์ภัย
ให้มีบุญ อุดหนุนอยู่ คู่ธรรมะ
มีพละ กำลังดี ที่สดใส
ประโยชน์สร้าง ทางสวรรค์
นิพพานใจ โปรดเวไนย
ให้มีความสุขสันต์ ตราบนานเทอญฯ
มีความสุตลอดกาลไม่ว่าจะปีไหนก็ตาม
wa@yoja

Happy New Year 2009
ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: yoja

วันที่: 7 มกราคม 2552 เวลา:10:29:44 น.

เก่งมากๆเลยค่ะ..ไอเดียฉาบผนังสุดยอดมาก..

เห็นร้านใหม่แล้วสวยมากๆ..
ช่วงนี้คนไปเยอะมั้ยคะ??...

ขอให้กิจการก้าวหน้า ขยายจนฮุบรีสอร์ทมาเป็นของตัวเองเลยนะคะ..

แอบแค้นแทน..ค่าน้ำ .อาทิตย์ละ 500 ..

ถ้ามีโอกาสผ่านไปทางนั้นเมื่อไหร่จะแวะไปอุดหนุนจ้ะ

โดย: พี่ว่าน (อมยิ้มนิดนิด

) วันที่: 7 มกราคม 2552 เวลา:13:31:55 น.

กลับมาก็ทำตามสัญญาไม่ได้เน๊อะ
ไหนว่า...จะไม่เห็นถุงดำ ไม่เห็นเรือที่เกือบจะเป็นโลโก้ของบล๊อกแล้วไง

บอกอิคุงน้องดั๊มนะ
ทำให้อินังน้องรัตน์สบายไม่ได้
ไม่ต้องมาเสนอหน้าดำ ๆ ให้เห็นในบล๊อกอีก

หุ หุ

คิดถึงเด้อ

(หาปั๋ว เป็นคนใต้ได้แล้ว แต่ก็ยังไม่มีโอกาสไปเยี่ยมจั๊กกะที)

โดย: Big Spender

วันที่: 9 มกราคม 2552 เวลา:6:44:48 น.

อ่านแล้วขอพูดว่า....นับถือ..ค่ะ
เจ้นับถือจริงๆค่ะคนรุ่นใหม่ที่มีกำลังต่อสู้ขนาดนี้
ปัจจุบันนี้หายากมากๆๆๆๆๆๆ
เป็นตัวอย่างที่ดีค่ะ....สุ้ต่อนะค่ะ
น้องโชคดีด้วยค่ะ ที่ได้คนเคียงคู่..และคนรอบข้าง
เป็นกำลังที่ดี.........
มีโอกาสไปเที่ยวเจ้จะอุดหนุนจ๊ะ
โชคดีปีใหม่ขอให้มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตนะค่ะ
ว่าแต่...คนบ้า..อาราย..สวยและเก่งปานนี้จ๊ะ....

โดย: เจ้เชง

วันที่: 9 มกราคม 2552 เวลา:9:50:05 น.

สวัสดีปีใหม่ 2552 ค่ะคุณรัตน์

คืนนี้หลับฝันดีนะคะ

โดย: olesmithy

วันที่: 10 มกราคม 2552 เวลา:22:38:18 น.

อ่านมาจนถึง

....ขอบคุณสวรรค์ที่ประทานผู้ชายที่ดีที่สุดในโลก และดีที่สุดในชีวิตที่อิชั้นเคยพบเจอผู้ชายมาบนโลกใบนี้.....

เกิดอาการอิจฉา
ตาร้อนผ่าว

เอาเถอะค่ะ
โลกนี้..อะไรมันจะแย่
แต่มีคนข้าง ๆ ดีสุดยอด
มันก็โอเคที่สุดแล้ว

ดีกว่าเจอแต่สิ่งดี ๆ
แล้วมีคนแย่ ๆ มาอยู่ข้าง ๆ
จริงไหมคะ

กิจการหมูทอดรุ่งเรือง
จนเสียดายแทนว่า
ไม่น่าจะยุติ

แต่คิดว่าคุณคงจะมีแนวทางอื่น
ที่ดีเยี่ยมกว่า รอคอยอยู่

อยู่ห่าง ๆ ทางนี้
วีขอเป็นกำลังใจให้
อย่างเต็มเปี่ยมค่ะ

สู้ ๆ

โดย: โสดในซอย

วันที่: 11 มกราคม 2552 เวลา:19:13:44 น.

โดย: pingpongzung

วันที่: 11 มกราคม 2552 เวลา:21:46:18 น.

เก่งนะคราฟ แต่งร้านเองเลย..

โดย: พระจันทร์สัญจร

วันที่: 11 มกราคม 2552 เวลา:22:15:39 น.

เจ๋งครับ แต่งร้านเจ๋งไปเลย
ลองไปดูดิครับ เขาใหญ่ 3 รอบยังเที่ยวไม่ครบเลยครับ

สวยๆ

แวะไปเที่ยวเขาใหญ่ต่อครับ

โดย: hohiohnor_p

วันที่: 11 มกราคม 2552 เวลา:23:54:36 น.

แวะเข้ามาเยี่ยมบล๊อก และบอกว่า ตอนนี้ สะบายดีจำปาสัก ลงจนจบเรื่องไปแล้วครับ....ขอบคุณที่แวะเข้าไปเยี่ยมครับ

โดย: wicsir

วันที่: 12 มกราคม 2552 เวลา:15:04:21 น.

ตามมาขอบคุณที่นี่อีกครั้งที่แวะไปเยี่ยม และพูดคุยที่บล๊อก..... ขอให้ทำงานอย่างมีความสุขนะครับ

โดย: wicsir

วันที่: 12 มกราคม 2552 เวลา:19:06:46 น.

สวัสดีปีใหม่2552จร้านู๋รัตน์กะพี่บ่าว

ป้าหู้เอากับข้าวมาฝาก

ยกมาทั้งหม้อเลยคร้า...ม่ำให้อิ่มเลยน้า!

ป้าหู้คิดถึงนู๋นัตน์เสมอเลยจ่ะและ...ชื่นชมความอึด...ของนู๋จริงๆ

อยากมีลูกสามเก่งๆอย่างนี้มั่งจริงๆเลย...

ป้าว่าเจ้าของที่เนียะนะ...ซ๊ากกวานนแกต้องรับผลกรรแน่ๆเลย

ป้าเปนกำลังใจให้นู๋รัตน์นะจ๊ะ...จู๊ฟ..จู๊ฟ...

@@@@@@@@@@@@@@@

โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four

) วันที่: 12 มกราคม 2552 เวลา:19:33:11 น.

สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาทักทายแล้วฟังเสียง
เป็ดน่ะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

โดย: พิญาดา

วันที่: 12 มกราคม 2552 เวลา:21:53:01 น.

ขอเม้นอีกรอบนะคะ ตอนแรกเปิดไม่ขึ้นเลยค่ะนานมากๆ

ชอบใจการแต่งร้านมากๆค่ะ

ชอบตกตแ่งชอบอะไรคล้ายๆกันค่ะ ขอแอดบล๊อกด้วยนะคะ

โดย: พิญาดา

วันที่: 12 มกราคม 2552 เวลา:21:57:41 น.

ชอบประโยคนี้จังเลยค่ะ

.... แต่ร้านนี้ ก็คือชีวิต... ลมหายใจ... เป็นตัวแทน... และเป็นอะไรหลาย ๆ อย่างที่มีความหมายสำหรับเราสองคนค่ะ...

ยินดีกับการเริ่มต้นที่สวยงาม ถึงแม้จะเหนื่อย แต่นั้นคือการสร้างด้วยมืเอราล้วนๆ เลยเนอะ

ถ้ามาโอกาสจะไปเที่ยวหานะคะ

ดูแลสุขภาพด้วยนะ

โดย: อิ๋วค่ะ (ปตัญชลี

) วันที่: 13 มกราคม 2552 เวลา:16:46:44 น.

ขอให้รวย ๆ ครับ

โดย: ksakda

วันที่: 14 มกราคม 2552 เวลา:0:59:02 น.

พี่ก็ว่านะคะ เห็นไป comment ให้พี่ยาวมากๆ พี่ก็งงๆว่า เอ...ใครกันนะ พอเข้ามาถึง blog ถึงได้รู้ว่า สาวกระบี่นี่เอง

พี่หมวยขอบคุณค่ะ ที่ชอบวินนี่ย์ เป็นกำลังใจให้ดีมากๆเลยค่ะ พี่ก็หายไปนาน เลยปีใหม่มาครึ่งเดือนแล้ว แต่ก็ขอสวัสดีปีใหม่ด้วยนะคะ

ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง และ ร่ำรวยค่ะ

โดย: วินนี่ย์หมีพูห์

วันที่: 14 มกราคม 2552 เวลา:5:40:14 น.

จุ๊กกรู๋ แวะมาทักทายจ้า
แหม รูปในกล่องเม้นท์เซ็กซี่เชียว อิอิ
ตอนนี้ยังไม่ได้ทำรูปเที่ยวลอนดอนเลยยังไม่ได้อัพ ขอทัวร์เยี่ยมขอบคุณสื่อมวลชนก่อน อิอิ
สบายดีน้า

โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน

วันที่: 14 มกราคม 2552 เวลา:10:27:30 น.

อ่านเรื่องราวของคุณแล้ว ประทับใจในความคิดสร้างสรรค์ ตั้งแต่หมูทอด ผนังร้านและภาพในร้าน ขอให้ประสบผลสำเร็จตามที่ตั้งใจไว้นะค่ะ

โดย: Be Happy ja

วันที่: 14 มกราคม 2552 เวลา:22:38:58 น.

ได้อ่านเรื่องราวแล้วประทับใจมากๆค่ะ

ร้านที่ทำเองน่ารักจริงๆ

สู้!!!! ค่ะ

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมนะคะ

ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ^^

โดย: ฝนเอยฝนตก

วันที่: 14 มกราคม 2552 เวลา:23:33:51 น.

แวะมาเยี่ยมแล้วก็ทักทายค่ะ
บล็อคสวยจัง อยากทำเป็นแบบนี้บ้าง แง๊ๆๆๆๆๆๆ สวยง่ะ....

ขอบคุณที่แวะไปทักทายลุงฝ้ายจร้า....

โดย: หลานลุงฝ้ายยยยย (cator

) วันที่: 15 มกราคม 2552 เวลา:13:41:56 น.

ขอบคุณนะคะี่แวะมาทักทายกัน

ช่ายแล้วค่ะ พะเนินทุ่ง เป็นจุดชมวิวที่ อยู่ในอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน จ.เพชรบุรี

ร้านที่พี่ทำน่ารักมากจริงๆเลยค่ะ
ยังไงก็สู้ๆนะคะ

โดย: baiyaka

วันที่: 15 มกราคม 2552 เวลา:21:32:48 น.

กรี๊ดดดดดดดด

ว่าจะมาเม้นต์

แต่มาเห็นภาพในช่องเม้นต์ คุณขาจะให้ดิชั้นทำอย่างไรได้หละค่ะ นอกจากกรี๊ดดดดดด

เอาหละค่ะ

หมี่มาบอกว่าขอบคุณมากมากเลยที่มาเยี่ยมหนูหมี่ ให้ดีเรียกว่าแมมมอส... อารายยนะค้าาาาาา หมี่ไม่ได้ยิน... นี่หมี่มีคู่แข่งตำแหน่งขวัญใจน้ำหนักแล้วหรือนี่ หมี่ให้จขบ บ้านหลังนี้เป็นยูนิคอนนละกันนะค้า ให้หมี่เป็นแมมมอสต่อไปเถิดเนาะ ฮิฮิ

อันนี้ตอบเพื่อนๆพี่น้องที่ไปเยี่ยมบล็อคนะคะ

เรียนน้อง พี่ ที่แวะหลงทางกันเข้ามา

แมมอสหมี่ขอเรียนให้ทุกท่านทราบว่า ปัจจุบัน หมี่จัง เจ้าของบล็อกกำลังประสบสภาวะเซ็งทางจิตอย่างแรง และไม่ทราบว่าจะมุดหน้าไปไหน

ได้ dvd ของบิยิงเซ้มาเป็นของขวัญปีใหม่ด้วยค่ะ แล้วก็ โฮ คนอะไรสวยจางงงง มันก็เลยจำเค้าไม่ได้เลย ที่เห็นในรูปนี้ แม่เจ้า หมี่เนี่ยนะค้า จะบังอาจไปเทียบเท่า

เฮ้อ รูปนี้มันไม่เหมือนเค้าเลยอะ เอวหมี่ไม่มีแน่ๆ หุ่นแมนมั๊กๆ เอวไม่มีเลยกระมัง และเน้นระบบเพละด้านข้าง

ต้องขอขอบคุณ ขอคุณทุกพี่น้องพ้องเพื่อนทีหลงทางมาด้วยนะค้า

:) Good Nite จาก Siamประเทศ ค่ะ

-----

มาว่ากันเรื่องหมูทอดทรงเครื่อง อ่านแลวสนุมากมายและต้องชื่นชมบ้านหลังนี้เก่งมากมาก ทำได้ทุกอย่างและทำได้ดีเสียด้วยซี สร้างอาคารนั่นก็ดูไม่ได้ง่ายเลยยย หมี่ทำไม่เป็น ต่อยากทำได้ คุณท่านพี่บ่าวก็เก่งมากมายยย ซ่อมอะไรต่อมิอะไรได้อีก

แต่ที่ประทับใจคือ ท่อนนี้เลยค่ะ

ป้าบอกว่าจะซื้อไปเป็นกับข้าวงานวัน เกิดหลานชายที่กรุงเทพฯ ค่ะ.... หมูทรงเครื่องอิชั้นแสนจะไฮโซได้ขึ้นเครื่องบินไปกรุงเทพฯ ด้วย.... ฮ่ะ ๆ ๆ ๆ ฮ่า

ปล.....อ่านเรื่องเจ้าของที่ เดาไว้แล้วเชียวววว มันน่านัก

โดย: บะหมี่น้ำแสนอร่อย

วันที่: 17 มกราคม 2552 เวลา:0:29:28 น.

ร้านน่ารักมากค่ะ

อยากชิมหมูทรงเครื่องมั่งจัง...อิอิ

โดย: มนวินนี่ (tomdome

) วันที่: 17 มกราคม 2552 เวลา:12:44:32 น.

อยากมีโอกาสแวะไปทานที่ร้านจังครับ

โดย: granun

วันที่: 18 มกราคม 2552 เวลา:17:20:08 น.

เอามายั่วจ้า อิอิ

โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน

วันที่: 19 มกราคม 2552 เวลา:5:17:15 น.

เจอศิลปินตัวจริงเข้าแล้ว...รูปที่เห็นในบล็อคไม่ใช่ฝีมือเราหรอกค่ะ เป็นของเพื่อนรุ่นพี่คนนึงค่ะ พี่เค้ามาฝากขายที่ร้านค่ะ สนใจจะเอาไปวางขายที่ร้านบอกได้นะคะ หลังไมล์มาแล้วเดี๊ยวจะให้ที่อยู่ติดต่อกับพี่เค้าเลยค่ะ

ชอบผู้หญิงทำงานค่ะ อ่านเรื่องที่เขียนแล้ว รู้สึกดีจังเลยค่ะ ร้านอยู่แถวไหนค่ะเนี่ย เผื่อจะช่วยๆกันแนะนำแขกไปใช้บริการกันบ้าง ฝากโบร์ชัวร์มาโฆษณาที่ร้านได้นะคะ

ขอให้มีความสุขกับการทำงานและขอให้มีลูดค้าเยอะๆนะคะ

โดย: นักเดินทางพเนจร (นักเดินทางพเนจร

) วันที่: 19 มกราคม 2552 เวลา:19:14:58 น.

เอารองเท้าเหลืองกระบี่มาฝากสาวเมืองกระบี่จ้า

โดย: B/W

วันที่: 20 มกราคม 2552 เวลา:14:53:58 น.

สวัสดียามค่ำคืนค่ะ
ขอตามมาเที่ยวด้วยคนค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ
เต็นท์ที่ภูฟ้าป่าสัก ให้เช่า จำราคาไม่ได้ค่ะ เต็นท์แบบมีแอร์ก็มีค่ะ ไฮโซ ดีค่ะ
ขอให้มีความสุขนะค่ะ

โดย: iamorange

วันที่: 20 มกราคม 2552 เวลา:21:50:22 น.

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมที่บล๊อคนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆ ค่ะ

โดย: leslie

วันที่: 21 มกราคม 2552 เวลา:8:23:35 น.

อ่านเเล้วขำมากๆค่ะ บางที่เราก็เป็นอารมณ์นั้นเหมือนกัน เบื่อๆคอม กลับถึงบ้านเราไม่ดูเลยนะค่ะ ปิดเลยค่ะ

โดย: ellie@aggie

วันที่: 21 มกราคม 2552 เวลา:10:48:51 น.

สู้ๆค้าบ คุรเป้นคนสู้งานแบบนี้อนาคตสบายแน่นอนค้าบ...

โดย: smartman หล่อสุดๆ

วันที่: 21 มกราคม 2552 เวลา:14:09:43 น.

น้องรัตน์จ๋า ----
เปนอย่างไรบ้าง ...ได้พักผ่อนบ้างรึป่าว
ขายดี ๆ ซินะ ---น้องเรา ^^

..

แว๊บ ๆ มาบอกว่า ----
แอบบ คิด กะ ถึง จ๊า จุ๊บ ๆ

Ps Comment ตั้งใจม่ะให้ผิดตัวอักษรเลยค่ะ ...
ก้อ แบบว่า ผิดประจำ จนน้องรัตน์รู้ทันแล้วนี่หน่า

แอบบ เขิน กะ อาย เปนน๊า ^^

โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ

) วันที่: 22 มกราคม 2552 เวลา:0:14:43 น.

สวัสดีค่ะคุณรัตน์ คุณรัตน์เก่งมากๆ เลยค่ะ ทำงานได้ครบถ้วนจริงๆ เห็นร้านที่คุณรัตน์ทำแล้ว
ทึ่งสุดๆ ทำได้เจ๋งจริงๆ ค่ะ
ขออวยพรให้กิจการเจริญก้าวหน้ารุ่งเรืองร่ำรวยๆนะคะ

ปล.อยากกินหมูทอดจังเลยค่ะ ต้องอร่อยแน่ๆ

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 22 มกราคม 2552 เวลา:22:32:35 น.

แวะกลับมาแปะอีกรอบ
เอาคลิปมาฝากคนอดดูครับ

คลิปแข่งมาแล้วครับ แฟนพันธ์แท้ครึ่งแรกครับ

โดย: granun

วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:0:44:06 น.

สุดยอดหญิงนักสู้เลยหละ ขอให้ร้านใหม่เวิร์คๆๆๆนะครับ เสียดายอยู่ในทะเล เลยไม่ได้ไปเยี่ยม 555

อยากกินหมูทอดทรงเครื่อง นะ

โดย: ลุงแมว

วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:21:59:15 น.

น้องรันต์จ๋า ....
พี่หนี่ฯ แว๊บ ๆ มา"สวัสดีวันปีใหม่จีน" กับน้องรัตน์ และพี่บ่าวของน้องรัตน์ค่ะ
ขอให้มั่งมี ศรีสุข กิจการค้าขายร่ำรวย เฮง ๆ ตลอดไปนะคะน้องรัตน์

.

แอบบ คิดถึงเสมอ ...
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ทำงานหนักก็ต้องหมั่นเอาใจใส่
ถ้าได้อยู่ใกล้ ๆ จะไปช่วยนะเนี่ย
เลิฟ เลิฟ น้องสาวคนนี้เสมอ จุ๊บ ๆ

^
^

หนี่ฯ ขอ "สวัสดีวันปีใหม่จีน" ทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ

โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ

) วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:22:50:03 น.

อุตส่าห์ตรวจทานซะอย่างดี
กลัวน้องรัตน์ แอบบ แซวพี่หนี่ฯ
แต่ก้อ ....ทุกที .....

พี่หนี่ฯ ขอโทษอีกแล้วค่ะ

โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ

) วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:22:52:45 น.

โดย: Lucky in Life

วันที่: 24 มกราคม 2552 เวลา:7:26:16 น.

หวัดดีจ้า...คุณรัตน์....
เฮงๆ...รวยๆ...โชคดีตลอดปีและตลอดไปนะคะ

โดย: คนชุมแสง

วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:7:41:56 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

โดย: maelona (maelona

) วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:18:19:34 น.

มาให้กำลังใจครับ

ถ้าได้ไปแถวอ่าวต้นไทร

จะแวะไปทักทายนะครับ

โดย: สตีเฟ่น

วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:22:23:03 น.

Gong xi .... Gong xi fa cai ตะลุ้งตุ้งแช่ เย้ๆๆ

ตรุษจีนแล้วจ้า ขอให้น้องรัตน์ร่ำรวย
มั่งมีศรีสุข มีความเจริญก้าวหน้าในทุกๆด้าน
เซงลี้ฮ้อๆ ทำมาค้าขึ้นและเฮงๆในทุกๆเรื่องตลอดปีน่ะจ๊ะ

วันนี้เอาทะเลหมอกที่บ้านที่กรุงเทพเมื่อวานมาฝากจ้า

โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน

วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:22:53:11 น.

........... ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ครับ ...........

ร่ำรวยเงินทอง มีความสุขเยอะๆนะครับ

โดย: B/W

วันที่: 26 มกราคม 2552 เวลา:9:40:18 น.

ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวกใช้
ปีใหม่ขอให้ทุกอย่างสมหวัง ปีใหม่ขอให้ร่ำรวย

ซินเจิ้งหรูอี้ ซินเหนียนฟาไฉ
ปีใหม่ขอให้ทุกอย่างสมหวัง ปีใหม่ขอให้ร่ำรวย

เจาไฉจิ้นเป้า
เงินทองไหลมาเทมา ทรัพย์สมบัติเข้าบ้าน

ฟู๋ลู่ซวงฉวน
ศิริมงคลเงินทองอำนาจวาสนา

จู้หนี่เจี้ยนคัง
ขอให้คุณสุขภาพแข็งแรง

จู้หนี่ฉางโส่ว
ขอให้คุณอายุยืนยาว

จู้หนี่ซุ่นลี่
ขอให้คุณประสบความสำเร็จ

โดย: yoja

วันที่: 26 มกราคม 2552 เวลา:10:33:56 น.

วันนี้เอาผีเสื้อมัวๆเบลอๆเยินๆจากสวนรถไฟมาฝากจ้า
ยิ่งถ่ายยิ่งถอยหลังลงคลอง อิอิ

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล็อคน้า

อ้อ ที่ถามเรื่องหมอกอ่ะ พี่ถ่ายที่บ้านนั่นแหล่ะ อยู่บนตึกชั้น 42 แถวๆสุขุมวิท มันเลยโชคดีได้เห็นยอดตึกทะเลหมอกแบบในรูปนั่นไงจ้า

พี่เป็นคนภูเก็ตน่ะ ใต้แท้ๆเลยล่ะ ถึงทำผัดสะตอเป็นไง
แถวกระบี่เป็นไงบ้าง ช่วงนีนักท่องเที่ยวเยอะมั้ย ยังอยู่ในหน้าพีคนี่หน่า ธุรกิจโรงแรมการท่องเที่ยวแถวนั้นต้องดีมากๆแน่ๆ

โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน

วันที่: 29 มกราคม 2552 เวลา:9:48:00 น.

ดีจ้าหนูมัง สบายดีนะ

โดย: โสมรัศมี

วันที่: 29 มกราคม 2552 เวลา:17:14:42 น.

มาบอกว่ายังเปงกะลังจายให้อยู่นะจ๊ะนู๋รัตน์...

โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four

) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:21:13:23 น.

เก่งจังเลยค่ะ ลงมือเองทุกขั้นตอน

โดย: Augusta & Mummy

วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:10:13:41 น.

แง้...

โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four

) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:26:20 น.

ไม่ได้แวะมาเยี่ยมเยียนเสียนาน เห็นน้องรัตน์สบายดี พี่บ่าวดูแลดี ก็ดีใจ กิจการอู้ฟู่มากๆเลย หวังว่าคงจะทำเงินทำทองได้เยอะๆนะครับ ช่วงนี้อะไรๆก็แย่ ตั้งแต่พวกสัตว์ม้นปิดสนามบิน เฮ่อ รายได้หดฮวบๆๆๆ คิดว่าก็คงแย่กันหมดในภาคส่วนท่องเที่ยว หวังว่าทางโน้นคงไม่แย่เหมือนทางพี่ ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วย ขอให้รวยๆๆๆนะครับ

โดย: job ไม่ได้ล๊อกอิน IP: 202.57.132.197 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:35:21 น.

ตอนนี้แผลที่มือเริ่มแห้งแล้วค่ะ

ไม่ต้องปิดผ้าแล้ว...เฮ้อ...โล่ง...

แต่ตรงข้างปากยังต้องปิดอยู่อ่ะจ่ะ…

ป้าไม่โกรธเค้าหลอกจ่ะ...แต่กลับสงสานเค้ามากกว่า

ทุกวันเวลากลับจากทำแผล...เค้าจะร้องทัก...

ตั้งกะหู้ยังไม่เปิดประตูรั้วเลยอ่ะจ่ะ...

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมนะคะ...

โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four

) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:15:13:30 น.

พี่รัตน์ขยันจังเลยค่ะ
เห็นพี่รัตน์ทำงานแล้ว ฝนต้องต้องสู้ต่อเหมือนกัันค่ะ
ขนาดทำงานนั่งโต๊ะสบายๆ ยังเริ่มขี้เกียจเลย

ยังไงก็สู้ๆ นะค่ะ ยังเป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ

โดย: sky_and_sea

วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:13:41:19 น.

แวะมาดูหน้าตาครับ เพราะเห็นแว็บไปดูรูปดอกไม้ในบล็อก ยังไม่ทันได้อ่านดี แล้วจะแวะมาใหม่ สบายดีนะครับ

โดย: ภูเขียว IP: 58.147.46.212 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:13:53:18 น.

คุณรัตน์เก่งจังเลย ขยันมากๆ สุดยอดดดด นับถือจิงๆ เลยยย

เป็นกำลังใจให้นะคะ ^^

เก้กลับมาและ แอบหายไป 2-3 เดือน ไปปฏิบัติภาระกิจสำคัญมาเหมือนกัน

โดย: i_nookae

วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:03:08 น.

สุดยอดค่ะคุณรัตน์ เป็นผู้หญิงที่แกร่งมาก นับถือๆ ถ้าเราทำได้สักครึ่งของคุณคงจะภูมิใจในตัวเองไม่น้อย เพิ่งกลับจากเกาะเต่ามา คิดถึงเพื่อนบล้อกคนนี้ว่าเป็นยังไงบ้างแล้ว

เห็นร้านสวยๆ ก็ชื่นใจแทนค่ะ แลกมาด้วยหยาดเหงื่อยิ่งน่าภูมิใจ ขอให้กิจการรุ่งเรืองๆ นะคะ

โดย: พื้นที่สีเขียว

วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:18:58 น.

ขอให้คุณรัตน์ พบแต่ควมรักที่มั่นคงตลอดไปค่ะ

โดย: ไม้หอม (Maihom

) วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:14:52:52 น.

ป้ามาติดประกาศ..จร้า...

ช้าปายฉองวานมะเปงรายน้า...

โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four

) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:50:58 น.

เก่งกันมากมากเลยครับ .. ร้านออกมาดูสวยน่ารักดีมากเลยครับ ..ไว้ไปแถวนั้นจาไป อุดหนุน น่ะครับ

โดย: everything on

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:21:31:50 น.

เข้ามาทักทายน้องรัตน์จา วันก่อนเห็นน้องรัตน์ไปคอมเม้นบล๊อคอื่นด้วยอะ
สบายดีนะน้อง เรื่องนั้นตกลงทางบ้านว่าอย่างไรบ้าง ขอให้ทุกอย่างลงตัวนะน้อง

โดย: อินทรีทองคำ

วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:7:24:01 น.

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคร๊า....

ที่ราชบุรีเป็นบ้านของพี่สะใภ้ ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของคุณแฟนน่ะคะ (พูดแระงง)
ส่วนคุณแฟนเป็นคนเมืองสิงห์คร่า...อิอิ

แวะมาบล็อกนี้ อ่านซะเพลินเลยนะเนี่ย
น้ำพักน้ำแรงจิงๆ ขอให้กิจการรุ่งเรือง รุ่งโรจน์นะคร๊า....

โดย: ยัยบ๊องเอ๊ย

วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:15:02:22 น.

น้องรัตน์ ...

พี่ไม่รู้ว่าปัญหาของน้องรัตน์เป็นอะไรน๊าแต่ก็พอจะเดาได้ว่าต้องใหญ่หลวงนักเพราะขนาดเครียดกินไม่ได้ นอนไม่หลับ ร้องไห้น้ำตาเป็นเผ่าเต่าด้วยแบบนี้ ต้องเครียดจริงๆ จ้ะ ... พี่เป็นกำลังใจให้เรื่องราวมันไปสู่หนทางแก้ไขที่ดีเด้อ ...

พูดเรื่องเครียดพี่เองก็เป็นจ้า เป็นเรื่องใหญ่เหมือนกันจ้ะ ไม่ได้เพิ่งเกิด แต่ว่ามันมาตั้งแต่ต้นปีที่แล้วยันปีนี้ล่ะคะ ... เครียดแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และก็ต่อเนื่องไปอีกยาวนานค่ะ แต่ว่าที่อารมณ์ดีวันนี้ ก็เนื่องด้วยว่า บางทีการที่เราปล่อยเรื่องเครียดๆ วางเอาไว้เฉยๆ บ้าง เพราะมีอะไรให้คิดให้ทำมันก็พลอยจะลืมปัญหาไปได้ชั่วขณะค่ะ .. ถึงมันจะไม่ถาวรเพราะเดี๋ยวเรื่องมันก็กลับมาอีก แต่ก็นั่นล่ะคะ ช่วงจังหวะไหนที่เราปล่อยวางได้ก็ต้องทำ ... อย่างน้อยๆ มันยังมีช่วงหนึ่งสั้นๆ อ่ะน๊า ...

ผลเครียดๆ ของพี่ที่เกิดคือ นอนไม่หลับจ้ะ ตาเป็นแพนด้าดำปี๋มานานแล้ว เรียกว่าไม่เคยเครียดแบบนี้ด้วยล่ะ ... เอาว่า เครียดไม่ส่งเครียดเพิ่มดีกว่า .. แต่ว่าจะส่งกำลังใจแทนจ้ะ ...

สู้ๆ น๊า กำลังใจเราต้องมาก่อน แข็งเอาไว้ เดี๋ยวเรื่องอื่นมันจะค่อยๆ ดีขึ้นเองอ่ะค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:09:46 น.