・'゜☆。.・'゜สึนามิ 2 ปี แห่งความสูญเสียผ่านไป แต่พลังน้ำใจ และความห่วงใยยังคงอยู่...มิรู้ลืม ・'゜☆。.・'゜ จนป่านนี้... ย้อนนึกกลับไป อิชั้นก็ยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่า... เหตุการณ์เลวร้ายที่ผ่านมา มันจะเป็นเรื่องจริง.... .... อิชั้นไม่ได้ติดตามข่าวสาร การช่วยเหลือผู้ประสบภัยของหน่วยงานต่าง ๆ มานานพอสมควรค่ะ... ไม่ทราบและไม่แน่ใจว่า ตอนนี้ความช่วยเหลือต่าง ๆ ยังคงมีอย่างต่อเนื่องหรือเปล่า.... .... สิ่งที่อิชั้นจะบอกต่อไปนี้... เพียงแค่อยากร่วมรำลึก และเพียงแค่อยากบันทึกเรื่องราว เหตุการณ์การรวมพลังน้ำใจครั้งยิ่งใหญ่ ของพวกเราคนไทยที่ชาวโลกต่างยอมรับ.... ว่าถึงแม้ความสูญเสียครั้ง ยิ่งใหญ่จะผ่านพ้นไป... แต่พลังน้ำใจอันงดงามและยิ่งใหญ่จะยังคงอยู่ และจะไม่เหือดหายไปจากสังคมชาวไทยเด็ดขาด.... .... 5 คืน 6 วัน.... กับความตั้งใจครั้งยิ่งใหญ่ของอิชั้น... และเหล่าอาสาสมัครทุก ๆ คน.... คือช่วงเวลาที่วิเศษที่สุดในชีวิตค่ะ.... .... ณ ตอนนั้น.... ลืมสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว... ลืมความโกรธ ความแค้นเคืองสารพัด.... ที่รุมสุมทรวงอิชั้นมาเนิ่นนานหลายปี.... .... ณ ตอนนั้น.... เรื่องราวในอดีต เรื่องส่วนตัวมลายหายไปจนหมด.... .... ณ ตอนนั้น.... ในใจ และสมองสั่งการให้คิดเพียงอย่างเดียวว่า.... ทำยังไงถึงจะไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยให้ได้.... จะต้องไปให้ได้.... +++ พี่ชายบังเกิดเกล้า ที่ทะเลาะ และโกรธกันมานานหลายปี วัน ๆ ไม่มีอะไร นอกจากตีกัน ทะเลาะกัน ด่าทอกันสารพัด.... น่าแปลกมาก ที่ตอนนั้น อิชั้นลืมความรู้สึก และเรื่องราวแย่ ๆ เหล่านั้นไปเสียสนิท.... ลืมแบบหมดไปจริง ๆ ค่ะ.... +++ .... พี่ชายแท้ ๆ คนนี้.... คือคนที่อิชั้นไปอ้อนวอน ขอร้องให้ขับรถพาไปช่วยผู้ประสบภัยค่ะ.... เราตกลงร่วมทางกันมาด้วยความงุนงน ปนตกตะลึงของทุก ๆ คนค่ะ.... "ว่ามันจะไปด้วยกันได้ยังไง... แทนที่มันจะไปช่วยเค้า แต่สงสัยคนอื่นต้องมาช่วยมัน 2 คน ไม่ให้ตีกันตายมากกว่า....  ซึ่งนอกจากความภาคภูมิใจในการได้มีส่วนช่วยเหลือในครั้งนี้ ((แม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาไม่กี่วันก็ตาม))แล้ว... อีกหลากหลายความรู้สึกที่มันไม่สามารถบรรยาย หรือบอกให้ใครรับรู้ได้ค่ะ.... นอกเสียจากว่า... ต้องไปยืนอยู่ ณ จุดนั้นด้วยตัวเอง.... .... แต่สิ่งที่อิชั้นสามารถบอกออกมาได้อย่างเต็มปาก เต็มคำ และบอกแทนเหล่าอาสาสมัครทุก ๆ คนได้เลยว่า... ตลอดระยะเวลาตั้งแต่วินาทีแรก กระทั่งวินาทีสุดท้ายของพวกเราคือ.... ความภูมิใจและปลาบปลื้มใจอย่างหาที่สุดไม่ได้.... กับการได้เกิดมาเป็นคนไทย... อยู่บนผืนแผ่นดินไทย...และการได้เห็นพลังน้ำใจที่ยิ่งใหญ่ของคนไทย... ที่ต่างร่วมมือรวมใจกันอย่างลืมเหน็ดเหนื่อย.... และพยายามที่จะช่วยเหลือมากบ้าง น้อยบ้าง ตามแต่กำลัง ตวามสามารถ และโอกาสจะเอื้ออำนวย.... .... ขณะเดินทางไปตาม จ.ภูเก็ต และ จ.พังงา... พวกเราก็แวะนำเสื้อผ้า ของใช้นิด ๆ หน่อย ๆ ที่พอขนกันมาได้... แบ่งให้พ่อ แม่ พี่ น้องผู้ประสบภัยค่ะ.....  .... แต่ของส่วนใหญ่ที่ไปขอรับความช่วยเหลือมาจากคนแถวบ้านก่อนวันเดินทาง ถูกส่งลงที่ศาลากลาง จ.ภูเก็ตค่ะ....  .... รวมทั้งแบ่งปันเสื้อผ้า ให้เหล่าอาสาสมัครด้วยกันเอง แต่คนละหน่วยงานกันด้วยค่ะ.....  .... ผ่านตรงไหน ที่คิดว่าพวกเขาน่าจะเดือดร้อน... พวกเราก็พยายามจะช่วยเหลือบ้าง เท่าที่พอทำได้กันขณะนั้นน่ะค่ะ....  .... สภาพชายหาดป่าตอง... ตลอดไปจนหาดกมลา... เกิดความเสียหายตลอดทั้งเส้นทาง  .... หากไม่พบสภาพของซากปรักหักพัง....และความเสียหาย ก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ.... เพราะหากมองเพียงแค่บริเวณชายหาดแล้ว... ยังคงมีสภาพสวยงามเหลือเกินค่ะ....  .... นี่เพียงแค่เศษของเศษเสี้ยวน้ำใจ ที่หลั่งไหลมาสู่ผู้ประสบภัยค่ะ....  .... ตลอดเส้นทาง และ 2 ข้างทางที่อิชั้นพบเห็น... จะมีผู้ใจดีนำสิ่งของมาช่วยเหลือ แบ่งปันไม่ขาดสายเลยค่ะ.... มากขนาดเป็นขบวนใหญ่โต... คาราวานบรรทุกสิ่งของเต็มท้องถนนทุกเส้นทาง... จนการจราจรติดขัดไปหมดค่ะ...ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจ และน่าปลาบปลื้มใจมาก ๆ ค่ะ....  .... นอกจากนี้.... ยังได้เห็นการทำงานของเหล่าอาสามูลนิธิฯ ที่มุ่งมั่นช่วยเหลือ และทำงานร่วมกันได้ด้วยใจ โดยไม่มีปัญหา ไม่แบ่งแยกสี และไม่เกี่ยงพรรค เกี่ยงพวก...  .... ไม่ว่าจะมาจากหน่วยไหน ค่ายไหน เคยบาดหมางกันยังไง เมื่อมาถึงจุดนั้น...พวกเราก็ต่างทำงานกันด้วยใจล้วน ๆ ค่ะ....  ซึ่งนอกจากความภาคภูมิใจในการได้มีส่วนช่วยเหลือในครั้งนี้ ((แม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาไม่กี่วันก็ตาม))แล้ว... อีกหลากหลายความรู้สึกที่มันไม่สามารถบรรยาย หรือบอกให้ใครรับรู้ได้ค่ะ.... นอกเสียจากว่า... ต้องไปยืนอยู่ ณ จุดนั้นด้วยตัวเอง.... .... แต่สิ่งที่อิชั้นสามารถบอกออกมาได้อย่างเต็มปาก เต็มคำ และบอกแทนเหล่าอาสาสมัครทุก ๆ คนได้เลยว่า... ตลอดระยะเวลาตั้งแต่วินาทีแรก กระทั่งวินาทีสุดท้ายของพวกเราคือ.... ความภูมิใจและปลาบปลื้มใจอย่างหาที่สุดไม่ได้.... กับการได้เกิดมาเป็นคนไทย... อยู่บนผืนแผ่นดินไทย...และการได้เห็นพลังน้ำใจที่ยิ่งใหญ่ของคนไทย... ที่ต่างร่วมมือรวมใจกันอย่างลืมเหน็ดเหนื่อย.... และพยายามที่จะช่วยเหลือมากบ้าง น้อยบ้าง ตามแต่กำลัง ตามสามารถ และโอกาสจะเอื้ออำนวย....  .... ตั้งแต่วันนั้น.... อิชั้นกล้าพูดได้เลยว่า.... นี่คือที่สุดของการมีอยู่ชีวิตอยู่ และหากตายไปก็ไม่เสียดายชีวิตแล้วค่ะ.... แม้ว่าเวลาจะผ่าน มาครบ 2 ปีแล้ว แต่อิชั้นไม่เคยลืมเลือน และความรู้สึกต่าง ๆ ยังคงไม่จางหายไปเลยแม้แต่น้อย... และอิชั้นคิดว่า เหล่าอาสาคนอื่น ๆ ก็คงจะรู้สึกไม่ต่างจากอิชั้นสักเท่าไร... .... อย่างน้อยที่สุด.... สิ่งที่ได้กับตัวอิชั้นเองก็คือ... มุมมองชีวิตที่เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นมากมาย... อย่างที่ไม่อาจเป็นได้ด้วยซ้ำ หากอิชั้นไม่ได้มีส่วนร่วมในการช่วยเหลือครั้งนั้น ... อย่างน้อยมันก็ทำให้อิชั้น... รู้และเข้าใจในความหมายของ.... +++ การยอมรับความจริงกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิต...+++ +++ การให้อภัยกับคนที่คิดว่า จะไม่มีวันให้อภัย...+++ +++ ความโกรธ.. เกลียด.. อาฆาตแค้นในใจจางหายไป...+++ +++ การใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง และไม่ประมาทในแต่ละวัน...+++ +++ การปลง... ปล่อยวาง... และสงบมากขึ้น...+++ +++ ความเสียสละ และการเป็นผู้ให้... และให้โดยไม่หวังสิ่งตอบเทน...+++ +++ .... ฯลฯ .... +++ +++ ที่สำคัญ... ทำให้อิชั้นเข้าใจและเรียนรู้คุณค่าของชีวิต (ตัวเอง) และของทุกชีวิตมากขึ้น...+++  .... และอิชั้นก็คิดว่า...ผู้ร่วมเหตุการณ์นี้ทุกคน ก็คงรู้สึกคล้าย ๆ กัน.... รวยล้นฟ้า.... ยิ่งใหญ่คับจักวาล.... มีชื่อเสียงโด่งดังทะลุโลกแค่ไหน... สุดท้ายก็ไม่เหลืออะไร และเอาอะไรติดตัวไปไม่ได้เลยแม้เพียงสักนิด .... นอกเสียจากคุณงามความดี... ที่เคยทำ เคยสร้างเท่านั้น ที่จะยังคงไม่สูญสลาย และมันจะยังคงตราตรึง ให้คนอื่นนึกถึงตราบนานเท่านาน...แม้ไร้ลมหาย +++ ถึงแม้ว่าจะผ่านไปกี่วัน กี่เดือน กี่ปี... ทุกภาพ ทุกความทรงจำของเหตุการณ์นี้.... ก็จะยังคงอยู่ในใจของอิชั้นตลอดไป +++ ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับผู้สูญเสียทุกท่าน.... อีกครั้งค่ะ... และขอขอบพระคุณแทนผู้สูญเสียทุกท่าน กับน้ำใจอันยิ่งใหญ่... หงาดเหงื่อทุกหยด... และหยาดน้ำตา... ของผู้เสียสละทุกท่าน... อีกครั้งค่ะ... ส่งท้ายด้วยภาพเหตุการณ์เลวร้าย ที่แฝงด้วยความสวยงาม.... จากนักปีนเขา เพื่อนพี่บ่าวค่ะ.... .... ในภาพเป็นคลื่นยักษ์ที่กำลังซัดเข้าหาดต้นไทร และไร่เลย์ค่ะ.... ที่อิชั้นอยู่ตอนนี้ค่ะ...  เพียงแค่อยากบอกว่า... บางครั้งไม่ได้มีอะไรที่เลวร้ายสุด ๆ ไปซะหมดทุกอย่างน่ะค่ะ....  .... เพราะในความเลวร้าย หรือความสูญเสียบางครั้ง ก็อาจส่งสร้างสิ่งสวยงาม หรือเป็นจุดกำเนิดของสิ่งดีงามที่เราคาดคิดไม่ถึงเท่านั้นเองน่ะค่ะ....  .... และนี่คือสภาพร้านเก่าของพี่บ่าวค่ะ....  .... และเพราะร้านพี่บ่าวพัง เสียหายหมดแบบนี้... จึงทำให้เราได้มีโอกาสใกล้ชิดกัน และเห็นใจกันมากขึ้น... และทำให้เราร่วมกันสร้างร้านใหม่ด้วยกันมาจนทุกวันนี้ค่ะ... .... ประมาณว่า.... ในความโชคร้าย ก็ยังมีความโชคดี.... หรือโชคดีนะ... ที่โชคร้ายน่ะค่ะ.... ทั้งหมดนี้...อิชั้นเพียงแค่อยากให้ทุกคนยิ้มให้กันมาก ๆ... มองโลกนี้ให้งดงาม.... กล้าลงมือทำในสิ่งที่ถูกที่ควรและเมื่อโอกาสมาถึง... ก่อนที่เวลาของเราจะหมดลงไปอย่างไร้คุณค่า... และต้องพร้อมที่จะเผชิญกับทุกปัญหาที่จะเกิดขึ้นตลอดเวลา แล้วอย่ายึดติดว่า ปัญหาของเรานี้ยิ่งใหญ่เกินกว่าจะแก้ไขค่ะ... ++++ Merry Chrismas & Happy New Year ++++ ค่ะ... ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองทุก ๆ คน.... ให้ประสบแต่ความสุข ความเจริญในทุก ๆ วัน... สุขภาพร่างกายแข็งแรง... ร่ำรวยกันถ้วนหน้าค่ะ.... เดินทางกลับบ้าน หรือไปเที่ยวที่ไหน ก็ขอให้แคล้วคลาด ปลอดภัย สนุกสนานกันทุก ๆ คนนะคะ.... ++++สวัสดีปีใหม่ 2550 ค่ะ ++++ 
 สวัสดีตอนเย็นของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า คำทักทาย ส่งตามblog ว่า คิดถึง ความคำนึง ซ่อนมาตาม ตัวอักษร คำคำหนึ่ง ที่เขียนซึ้ง เป็นบทกลอน คำคำนี้ มีไว้ให้ มอบแด่เธอ ** มีความสุขมากๆๆกับคนที่คุณรักนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
 วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:0:56:40 น. โดย: N_BEE810
วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:7:52:36 น.อารุณซาหวัดยามเช้าก้าบบ แวะมาส่งฟามสุขก้าบบ แระก้อ สุขสันต์วันปีใหม่ด้วยก้าบบ ขอหั้ยมีฟามสุขมาก ๆ นะก้าบป๋มมมม
โดย: สาวหน้าหวาน
วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:9:03:43 น.hello . How r u?
Happy New Year na ja โดย: ซ่อนทรายแก้ว (ซ่อนทรายแก้ว
) วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:13:02:08 น.ขอบคุณที่ไปอวยพรที่บล็อกนะคะ
สวัสดีปีใหม่ค่า  โดย: printcess of the moon
วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:14:17:47 น.เหตุการณ์ซึนามิเป็นภัยพิบัติร้ายแรงจริงๆ เศร้าไปกับผู้สูญเสียจังค่ะ
คิดถึงคุณรัตน์นะคะ  โดย: ทูน่าค่ะ
วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:17:25:10 น.
สวัสดีปีใหม่จ้ะน้องรัตน์ ขอให้สุขภาพแข็งแรง เงินทองไหลมาเทมานะคะ โดย: nissan4848
วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:19:08:46 น.เผลอแป๊บเดียว ครบรอบ 2 ปีสึนามิแล้ว
ไม่เคยลืมเหตุการณ์นี้เหมือนกันจ่ะ ความสูญเสีย น้ำตา ... น้ำใจของคนไทยต่อคนไทย ... น้ำใจของคนไทยต่อคนต่างชาติที่ประสบภัย ... //ไม่มีวันลืมเลย และอย่าใ้ห้เกิดเหตุการณ์ร้ายแรงอย่างนี้อีกเลย  มาส่งความสุขล่วงหน้าค่ะน้องรัตน์ ^^" สวัสดีปีใหม่นะคะ คิดถึงจ้า
โดย: ตะกร้าหวายสีขาว
วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:20:21:48 น.พี่โมแวะมาสวัสดีปีใหม่จ้า
มีความสุขมากๆนะคะ โดย: Love U forever.
วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:23:06:01 น. สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าค่ะน้องรัตน์ พี่จำเรื่องที่น้องรัตน์เล่าว่าลงไปช่วยเหลือ ผู้ประสบภัยได้ค่ะ ผ่านไปแล้วก็หวังว่าจะไม่เกิดขึ้นอีกนะ มีความสุขมากๆ นะคะ สบายกายและใจค่ะ^^...  โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie
) วันที่: 28 ธันวาคม 2549 เวลา:7:28:28 น.สุขกาย สุขใจตลอดไปนะครับน้องรัตน์ผู้เข้มแข็ง  โดย: สะเทื้อน
วันที่: 28 ธันวาคม 2549 เวลา:20:23:55 น.May properity and good health be yours throughout this new coming year. Happy New Year 2007 ครับ
โดย: น้องหอมแดง
วันที่: 28 ธันวาคม 2549 เวลา:22:27:33 น. สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าค่ะน้องรัตน์ มีความสุข สุขภาพแข็งแรง กิจการรุ่งเรืองน๊า^^... โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie
) วันที่: 29 ธันวาคม 2549 เวลา:7:35:25 น.ระลึกถึงวันสูญเสียอีกครั้งค่ะ
และ สวัสดีใหม่ให้น้องรัตน์เช่นกันค่ะ ...ขออวยพร...เทวัญ...จากชั้นฟ้า ......มอบคำว่า..."จงรวย"...เป็นของขวัญ .........ทรัพย์มากมี...เงินทอง...กองอนันต์ ............วันสำคัญ...ปีใหม่...ให้โชคดี ...............อย่าได้มี...ความเศร้า...ความเหงาโศก ..................อย่าวิตก...เศร้าครอง...จิตหมองศรี .....................วันปีใหม่...จงมีชัย...และโชคดี ........................ญาติวงศา...น้องพี่...สุขีเทอญ แครอท.เขียน แป๋มนำมาฝากจากใจค่ะ ปล. รูปสวยด้วยโฟโต้ช๊อปค่ะ โดย: หยิ๋งแป๋ม
วันที่: 29 ธันวาคม 2549 เวลา:14:40:09 น.แหม...ใจบุญอย่างนี้ นี่เล่า ถึงได้คนที่
ดีมาเป็นคู่ครอง... จ้า...ยังก็ขอให้น้องรัตน์ กับพี่ดั๊มสุดหล่อ มีความสุขเยอะเย๊อออออออ  ในวันปีใหม่นะจ้ะ..มีเงินมีทองไหลมาเทมา...ให้สมกับที่ขยันกันมาตั้งนาน อย่าเจ็บ อย่าจน กันนะน้องนะและที่สำคัญ หมั่นเติมกำลังใจให้กันตลอดนะจ้ะ ช่วงกำลังสร้างเนื้อ สร้างตัวก็เหนื่อยอย่างนี้แหละ อีกหน่อยรวยแล้วก็สบายเองแหละ จะได้เป็นที่พึ่งให้พี่บ้าง  ....อ๊ะจ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกโดย: พี่ฝ้ายเองงงงงง (moutain black
) วันที่: 30 ธันวาคม 2549 เวลา:0:21:44 น.จำเรื่องนี้ของคุณรัตน์ได้ดีเชียวค่ะ..
หวังว่าเรื่องราวร้ายๆๆจะไม่เกิดขึ้นอีก.. มีความสุขมากๆๆนะคะ  โดย: ธูปหอมเทียนสว่าง
วันที่: 30 ธันวาคม 2549 เวลา:0:52:12 น.อ่านจากน้องรัตน์เขียน คนเราสุดท้ายก็เอาอะไรไปด้วยไม่ได้
ขอให้ทำความดี สู้ๆน้องรัตน์  ขอให้น้องรัตน์กับพี่บ่าวประสบผลสำเร็จ รวยๆๆๆ มีความสุขนะคะ โดย: yadegari
วันที่: 30 ธันวาคม 2549 เวลา:3:08:01 น.....พี่เจนนี่แวะมาชวนไปรับของขวัญปีใหม่ค่ะ ฮิฮิ....
....อย่าลืมแวะไปรับของขวัญกันน่ะคะ.... ....HAPPY NEW YEAR จ้า.... โดย: jenny (สาวอิตาลี
) วันที่: 30 ธันวาคม 2549 เวลา:17:12:59 น.นับถือคุณ largeface จังครับ
ผมก็อยากไปนะตอนนั้น แต่คนที่ทำงานไม่อนุมัติ เขาบอกว่ากลัวผมไปจับหืดที่นั่น แล้วจะเป็นภาระ คือผมก็ไม่ได้เป็นโรคอะไรหรอก แค่เหนื่อยงานเพราะไม่ค่อยได้ออกกำลัง ก็เลยส่งแรงใจไป ให้กำลังใจคนที่ได้ลงไปตอนนั้น เหตุการณ์ครั้งนั้นสอนอะไรหลาย ๆ อย่าง แล้วก็เตือนอะไรอีกหลาย ๆ อย่างแบบที่คุณ largeface และ comment อื่นๆ ว่าไว้ วันนี้สิ้นปีแล้วครับ ผมมาสวัสดีปีใหม่คุณครับ ขอให้มีความสุข กิจการรุ่งเรืองนะครับ โดย: Plin, :-p
วันที่: 31 ธันวาคม 2549 เวลา:3:19:27 น.
โดย: ป้ามด
วันที่: 31 ธันวาคม 2549 เวลา:20:25:17 น. บัดดี้อยากอวยพร โดยขอวอนดาวทั้งฟ้า มาเรียงร้อยถ้อยภาษา ให้เพื่อนๆ คนดี สุโขสุขีวันปีใหม่เอย   ขอทุกก้าวทุกคืนวันคือก้าวที่มั่นใจ ขอปีใหม่ ก้าวไกลไปกว่าเดิม และความฝันที่เป็นจริงตลอดไป บัดดี้ ไวโอลิน ฮิปปี้    โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ
วันที่: 1 มกราคม 2550 เวลา:3:18:22 น.มาร่วมรำลึกถึงเหตุการณ์สึนามิด้วยค่ะ
ปีใหม่แล้ว ขอให้ประสบเรื่องดีๆ ตลอดไปนะคะ  โดย: Little_Lek
วันที่: 1 มกราคม 2550 เวลา:10:00:49 น.ยินดีด้วยกับ ความกล้า และความมีน้ำใจ ของคุณ กับพี่ชาย....
.. และสวัสดีปีใหม่ ขอให้เข้มแข็งกว่าเดิมทั้งกายและใจ...กล้าจะทำดีแบบนี้ ชีวิตจะเจอแต่สิ่งดีๆครับ  โดย: แร้ไฟ
วันที่: 1 มกราคม 2550 เวลา:14:42:39 น.  โดย: N_BEE810
วันที่: 1 มกราคม 2550 เวลา:15:29:07 น.กราบสวัสดีปีใหม่ ทุก ๆ ท่านค่ะ....
ขอโทษอย่างยิ่งเลยค่ะ ที่ยังไม่ได้แวะไปทักทายและอวยพรนะคะ.... ขอโทษจริง ๆ ค่ะ.... ช่วงนี้ที่ร้านยุ่งสุด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.... เลยค่ะ ไม่มีเวลากินข้าวเลยค่ะ  และขอขอบคุณทุก ๆ คำอวยพร จากทุก ๆ ท่านนะคะ..... ซาบซึ้งมากมายค่ะ....  ........................................... สวัสดีปีใหม่ ทุก ๆ ท่านค่ะ.... ขอให้มีความสุข สมหวัง สดชื่นแจ่มใส สุขภาพร่างกายแข็งแรง.... รวย ๆ ๆ เฮง ๆ ๆ กันถ้วนทั่วทุกท่านนะคะ..... ขอโทษอีกครั้งค่ะ.... สัญญาค่ะ.... ว่าเสร็จสิ้นภารกิจ การงานอันยุ่งเหยิงแล้ว จะไปทักทาย และอวยพรทุก ๆ ท่านค่ะ..... พรใด ที่ทุก ๆ ท่านให้มา ขอให้ย้อนคืนกลับ สนองต่อท่านและครอบครัวอีกหมื่น แสน ล้าน เท่าเลยนะคะ  โดย: largeface
วันที่: 1 มกราคม 2550 เวลา:19:13:06 น.
โดย: Dying To Be Alive
วันที่: 1 มกราคม 2550 เวลา:20:48:26 น.สิ่งที่หล่อเลี้ยงโลกไม่ให้ร้อนแล้งจนเกินไปก็คือน้ำใจนี่แหละครับ
ชื่มชมมากๆๆเลยครับ สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้สิ่งดีงามทั้งหลายในห้วงจักรวาลนี้จงปกป้องคุ้มครองคุณและคนที่คุณรักให้ประสบพบเจอแต่สิ่งที่ดีงามดังใจปรารถนานะครับ โดย: นายเบียร์
วันที่: 2 มกราคม 2550 เวลา:2:54:20 น. ฝันดีน่ะตัวเอง คุณรัตน์ อากาศเย็นแล้วรักษาสุขภาพด้วยจ้าเป็นห่วง ที่สำคัญ ปีใหม่นี้ขอให้คุณรัตน์ รวย ๆๆๆๆเฮงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆตลอดปีและก้อตลอดไปจ้า โดย: icebridy
วันที่: 3 มกราคม 2550 เวลา:22:22:57 น.สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังเช่นกันคะ ขอให้กิจการรุ่งเรือง คิดหวังสิ่งใดก็สมปารถนา สุขถาพร่างกายแข็งแรง
พักผ่อนเยอะๆนะคะ ขอบคุณที่ไปอวยพรวันเกิดนะคะ โดย: วาฬอันดามัน
วันที่: 5 มกราคม 2550 เวลา:20:47:00 น.สวัสดีปีใหม่ค่ะ ปีใหม่นี้ขอให้ความสุขมากๆๆนะคะ สุขภาพแข็งแรงนะคะมาบล๊อกนี้มีกำลังใจดีๆเสมอค่ะ มาช้าไปนิดนะคะแต่ก็ยังตั้งใจมาและยังคิดถึงเสมอค่ะ หลับฝันดีค่ะ
โดย: oryzaja
วันที่: 7 มกราคม 2550 เวลา:23:04:41 น. สวัสดีตอนเย็นของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า แทนคำพูดที่....ซึ้งซึ้ง แทนความคิดถึง...สั้นสั้น แทนความห่วงใย.....ห่างห่าง แทนความรู้สึกที่มาก ...เกินบรรยาย ** มีความสุขมากๆๆกับคนที่คุณรักนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
 วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:0:08:51 น.ใช่ค่ะคุณรัตน์ ในความโชคร้าย ยังโชคดี เหมือนกับท้องฟ้าที่มืด ก็ยังมีแสงดาวอยู่ แต่ถ้าเป็นไปได้ เราก็อยากจะเห็นท้องฟ้าที่สว่างตลอดเวลาเนอะ
สึนามิ เป็นอีกเหตุการณ์ที่คนไทยไม่ลืมแน่ๆ ไม่ลืมความโศกเศร้า ไม่ลืมความมีน้ำใจ ไม่ลืมความช่วยเหลือกัน โดย: PANDIN
วันที่: 9 มกราคม 2550 เวลา:10:10:11 น. |
largeface
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] บางครั้ง..... เปรี้ยวอย่างมะนาว.... บางคราว..... หวานปานน้ำผึ้ง.... บางที..... ก็ทะลึ่งอย่าบอกใคร... อิอิ     
Group Blog All Blog
Friends Blog
|
|||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||||
เหตุการณ์นี้ก็ทำให้เราได้เห็นนะค่ะว่า หลายๆ คน เสียสละ ช่วยเหลือ ด้วยน้ำใจใสสะอาดสุดๆ เลยล่ะ ...
และขอแสดงความเสียใจกับผู้ประสบเหตุและครอบครัวทุกคนด้วยค่ะ ...
ปิดท้ายด้วยการส่งความสุขให้สาวสวย ขอให้มีความสุขมากๆ นะจ้ะ ...