เนื่องจากวันหยุดที่ผ่านมา อิชั้นก็ไม่ได้หยุดไปพักผ่อน หย่อนสะดือกับชาวบ้านชาวช่องเค้าที่ไหนหรอกค่ะ…. เหอ ๆ .... ทำไงได้ล่ะค่ะ อิชั้นมันคนเบี้ยน้อย หอย (ไม่)น้อย ก็งี๊ล่ะค่ะ.... เกิดเป็นลูกจ้างเค้า เจ้านายสั่งอะไรก็ต้องรับมาปฏิบัติตามไว้ก่อนค่ะ.... ก่อนที่จะไม่มีข้าวกินไงคะ... อิอิ

...... วันหยุดที่ผ่านมา คุณบรรดาเจ้านายของอิชั้นเค้าไปเที่ยวเขาค้อ ที่อยู่ใกล้ ๆ กะเขาทรายกันอ่ะค่ะ .... อุ๊ย ๆ ไม่ใช่ค่ะ อยู่ที่เพรชบูรณ์ตะหาก.....

...... ตอนแรกอิชั้นก็ระริกระรี้อยากไปด้วยใจจะขาดค่ะ เพราะที่นี่ (เขาค้อ) อยากไปมานานแล้วค่ะ แต่ไม่เคยได้ไปสักที.... อีกอย่างช่วงนี้เศร้า ๆ ซึม ๆ เลยถือโอกาสไปเที่ยวดีกว่า...

...... แต่คิดไปคิดมา... คิดมา คิดไป.... ไม่ไปดีกว่าวุ๊ย.... เนื่องจากอารมณ์เหงาติดพันค่ะ อยากอยู่คนเดียวเงียบ ๆ คราวนี้ถือเป็นโอกาสดีที่จะได้อยู่ลำพังคนเดียว ไม่ต้องวุ่นวายกับใคร....

...... แต่ในเมื่อเค้าชวนแล้วไม่ไป.... ผลที่ได้คือ... “งั้นมานอนเฝ้าบ้านให้ด้วยนะ” ..... นี่คือคำสั่งจากเจ้านายค่ะ

...... เอาก็เอาวะ..... แค่มานอนเฝ้าบ้าน ก็ยังดีกว่าไปปุเลง ๆ ..... ดีซะอีก... จะได้อยู่เงียบ ๆ

...... แต่เอาเข้าจริง มันไม่เป็นอย่างที่คิดแฮะ.....

...... ด้วยความที่ห่างหายร้างราจากไมค์โครโฟนมานานพอสมควร แม๊... มันช่างเหมาะเหม็ง เหมือนหัวเหม่งใครก็ไม่รุ....

...... อิชั้นเลยชวนน้องสาว น้องชาย มาร่วมวงเปิดปฏิบัติการยึดบ้านเจ้านายชั่วคราว.... แล้วสุมหัวกันแปลงร่างเป็นผีไมค์กันซะเลยค่ะ..... ที่สำคัญอิชั้นไม่ต้องเสี่ยงกับการโดนผีหลอกคนเดียวอีกตะหาก.....

...... ว่าแต่ว่า มันเกี่ยวกะหัวเรื่องไข่ยัดไส้ตรงไหนละเนี่ยยยยย.....

ก็นี่ไงคะ แหม... มันต้องบอกที่มาที่ไปกันก่อนจิ... เพื่ออรรถรสของไข่ยัดไส้ เอ๊ย ๆ อรรถรสในการอ่าน และเพื่อความคล้อยไหวของเรื่องราวค่ะ.... อิอิ

...... เอาล่ะ ใกล้ได้ชิมไข่ยัดไส้เต็มแก่แล้วค่ะ.... ใจเย็น ๆ ค่ะ ยังไม่ต้องน้ำลายสอ.... หึหึ

- - -