.｡✿*ﾟ’ﾟ✿｡.:*Happy Birth Day TO... Me... To... Me... .｡✿*ﾟ’ﾟ✿｡.:* เพราะช่วงนี้มีเรื่องให้คิดทบทวนกลับไปถึงชีวิตที่ผ่านมา... คิดไปถึงวันเก่า ๆ ตั้งแต่เกิดมาจนเติบโตมาทุกวันนี้ .... ว่าที่ผ่าน เราเคยไปสร้างความเดือดเนื้อร้อนใจอะไรให้กับเตี่ย แม่ พี่ น้อง หรือญาติ ๆ รึเปล่า... เท่าที่จำความได้... และเท่าที่นึกออก... คือไม่มีและไม่เคย.... จะมีบ้างบางครั้ง ที่เราอาจดื้อ ซนบ้างตามประสาเด็กธรรมดาทั่วไปก็เท่านั้นเอง .... สมัยเด็ก ๆ จนโตมาก็เรียนเก่ง เป็นเด็กดี เป็นนักเรียนดีเด่น ได้รับรางวัลและใบประกาศเกียรติคุณต่าง ๆ มากมายเป็นกระตั่ก ๆ จากโรงเรียน... ได้เป็นประธานนักเรียน ได้เป็นนักกีฬาโรงเรียน ได้ทำชื่อเสียงให้กับโรงเรียนมากมายมาตลอด... ที่สำคัญ ตั้งแต่ชั้น ม. 1 จนจบปริญญา เราก็พยายามทำงาน หาเงิน ส่งเสียตัวเองเรียนมาตลอด... แทบจะไม่เคยรบกวนทางบ้านเลย... แถมเรียนจบปริญญาปุ๊บ ก็มีงานทำ หางานทำเองโดยไม่ต้องรบกวนเตี่ย แม่เลย... ในชีวิตประจำวัน ก็ใช้ชีวิตแบบให้ดำเนินไปตามกรอบ ตามแผน ประพฤติตนดี ช่วยเหลืองานที่บ้านทุกอย่างเท่าที่จะทำได้.... ช่วงที่แม่เปิดร้านขายข้าวแกง เราก็เป็นคนจัดการทุกอย่าง เตรียมทุกอย่าง แกงเองทุกอย่าง เหนื่อยแสนเหนื่อย.... ไม่มีเวลาพักผ่อนเลย... แถมเงินทุกบาทที่ขายได้ เราก็ให้แม่ทั้งหมดทุกบาท ไปเรียนก็ไม่รู้เรื่อง.... หนังสือก็ไม่มีเวลาอ่านสอบ... กระทั่งไปทำงานเป็นนักข่าว ยิ่งแย่แสนสาหัส เพราะกลับบ้านดึกตลอด... กลับถึงบ้าน ก็ต้องกลับมาเตรียมกับข้าวทุกอย่าง ไว้แกงขายอีก... กว่าจะได้นอนก็ ตี 1 ตี 2... เช้าก็ต้องตื่นตั้งแต่ยังไม่ตี 4 เพื่อมาทำสารพัดแกงเตรียมไว้ให้แม่ลงมาเปิดร้านขายตอนเช้า... ตี 5... นิด ๆ ถึงได้อาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน .... ชีวิตวน ๆ เวียน ๆ อยู่แบบนี้... เหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ... ยามเจ็บไข้ได้ป่วย... ไม่เคยมีใครพาไปหาหมอ... ป่วยหนักขนาดที่ลุกเดินเองยังไม่ไหว ก็ยังไม่มีใครสนใจ และห่วงใยพอที่จะมาประคองเราไปร.พ. อย่างดีก็มีแค่เอายาแก้ไข้กับน้ำ มาตั้งไว้ให้หน้าห้อง... รถก็มีตั้หลายคัน ทุกคนขับรถเป็นหมด... แต่ไม่มีใครพาไปหาหมอ... ครั้งไหนที่สาหัสจริง ๆ จนแทบทนไม่ไหว ก็อาศัยโทรจ้างวานคนข้างบ้านขับรถไปส่งให้... หลังจากนั้นจะนอนที่ร.พ. กี่วัน ให้น้ำเกลือกี่ขวดไม่เคยมีใครรู้ ไม่เคยมีใครถาม... ไม่เคยมีใครโผล่มาเยี่ยม เพราะทุกคนพูดเหมือนกันหมดว่า... "ไม่ว่าง... เสียเวลาทำมาหากิน" ครั้นจะออกจากร.พ. ก็ไม่เคยมีใครมารับ.... ก็มีแต่แท๊กซี่ที่ทางร.พ.เรียกให้นั่นแหล่ะ ที่ไปส่งให้ถึงบ้าน .... ดังนั้นเรื่องค่ารักษา ค่ายา ค่าหมอคงไม่ต้องบอกว่าใครจะต้องรับผิดชอบ.... นอกจากตัวเราเอง ปีนึงเข้านอนร.พ. ประมาณ 3-4 ครั้ง ให้น้ำเกลือประมาณ 10-12 ขวด เป็นแบบนี้เรื่อยมา.... เนื่องจากร่างกายไม่ได้พักผ่อนสะสมเป็นเวลานาน วันทั้งวัน มีเวลาเท่าไหร่ก็อุทิศให้คนอื่นจนหมด... จนไม่มีเวลาหันมาใส่ใจดูแลตัวเอง.... เกิดมามีครบอวัยวะ 32 ก็จริง.... แต่ไม่มีอะไรสมบูรณ์ แข็งแรงเลย.... (จะมีก็คงเพียงแต่หัวใจเฉา ๆ ดวงนี้แหล่ะ ที่มันไม่เคยยอมแพ้ต่อความเจ็บปวดของรางกาย) ช่วงเวลาตั้งแต่จำความได้.... จนกระทั่งก่อนที่จะตัดสินใจมาอยู่กระบี่... (เมื่อเกือบ 4 ปีที่แล้ว) "ความสุขคืออะไร... เราไม่เคยรู้จัก.... ความรักที่บริสุทธิ์โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน... เป็นยังไง เราไม่เคยรับรู้ ความสวยงามของโลกใบนี้... อยู่ตรงไหน.... เราไม่เคยสัมผัส ความหวัง.... แปลว่าอะไร เราไม่เคยมี ขออยู่แค่ให้มันผ่าน ๆ ไปวันนึงแค่นั้นพอ คุณค่าของตัวเราเอง... มีด้วยหรือ... ทำไมเราไม่เคยมองเห็น" นี่เกือบ 4 ปีแล้วนะ.... ที่เราค้นพบสิ่งดี ๆ เหล่านี้ ที่เราไม่เคยคาดคิดว่าจะได้สัมผัสด้วยตัวเองจริง ๆ ความสุข.... ความรัก... ความสวยงาม... ความหวัง... และคุณค่าของตัวเอง... มันมีอยู่จริง สิ่งเหล่านี้มันมีอยู่ที่นี่... รึอาจมีอยู่ในทุก ๆ ที่... ยกเว้นที่บ้านของเราเอง... .... เราไม่เคยผิดหวัง หรือเสียใจเลย ที่ตัดสินใจก้าวออกมา .... ออกมาเผชิญโลกภายนอกและค้นหาตัวตน... ความต้องการที่แท้จริงของตัวเราเอง .... ออกมาจากความสับสนวุ่นวายของคนที่อยู่ร่วมบ้านเดียวกัน แต่ทำเหมือนคนไม่เคยรู้จักกัน.... ถึงแม้ว่ามันจะเหนื่อยกายแสนสาหัสขนาดไหน.... ที่เราต้องต่อสู้ อดทน ฟันฝ่าอุปสรรคต่าง ๆ นานา แต่เราไม่เคยเหนื่อยใจเลย.... แต่เมื่อไหร่ที่เรากลับไปบ้าน.... กลับไปหาคนที่เค้าเรียกกันว่าครอบครัว... เมื่อนั้นความสุขมลายหายสิ้น .... มันจะเป็นการอกตัญญูไม๊... ที่เรารู้สึกแบบนี้... เรากลายเป็นคนเนรคุณหรือเปล่า มันมีหลายสิ่งหลายอย่างมากมายเหลือเกินที่หลาย ๆ ครั้งเราก็ไม่สามารถสื่อสารออกมา หรือบอกให้ใครข้าใจได้....หากเค้าไม่ได้สัมผัส รับรู้ หรือประสบพบเจอด้วยตัวเอง เราก็อดคิดไม่ได้ว่า... ถ้าคนอื่นเจอแบบเรา เค้าจะทนได้แบบนี้ไม๊... หรือเค้าจะยังคงมีความสุขดี... หรือเค้าอาจจะทำอะไรเตลิดเปิดเปิง เสียผู้เสียคนไปแล้ว หลาย ๆ ครั้ง ที่เราเห็นเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ หรือคนที่รู้จัก.. มีปัญหากะที่บ้านนิด ๆ หน่อย ๆ ก็รับไม่ได้.... พ่อ แม่ ว่ากล่าวตักเตือนหน่อย ก็ทนไม่ได้ ร้องไห้ ร้องห่มปานจะขาดใจตายไปตรงนั้น... แม่ขึ้นเสียงหน่อย ก็หนีออกจากบ้าน... พ่อตะคอก เรียกขึ้นอี....หรือมรึง-กรู ก็จะฆ่าตัวตายแล้ว... เรางี๊แอบขำกลิ้งเลย... พาลให้นึกถึงที่บ้านตัวเองไม่ได้ว่า.... คำว่าอี... นี่พี่บ้านเรา เค้าใช้เป็นคำนำหน้า สำหรับพี่ชายเรียกน้องสาว... รึพ่อ เรียกลูกสาว... ที่ไพเราะเสนาะหูที่สุดแล้ว ................................. ที่จริง วันดี ๆ แบบนี้.... อิชั้นน่าจะเริ่มต้นอายุใหม่ด้วยสิ่งดี ๆ เรื่องดี ๆ มากกว่า... ไม่น่ามาคิดอะไรที่มันชวนให้หดหู่ขนาดนี้เลย... พอดีช่วงนี้.... บอกได้คำเดียวค่ะว่า.... เป็นช่วงเวลาที่เลวร้าย ต่อเนื่องยาวนานมากที่สุด เท่าที่ชีวิตแย่ ๆ ของอิชั้นเคยเจอมา ปรกติอิชั้นเป็นคนร้องไห้ยาก.... ต่อให้เสียใจ ผิดหวัง อกหัก รักคุดซะขนาดไหน อย่าหวังว่าจะได้เห็นน้ำตาของอิชั้นเลยค่ะ ไม่มีวันซะหรอก แต่ตั้งแต่วันที่ 9 กุมภา (วันมาฆบูชา) เป็นต้นมา.... จนบัดนี้ ไม่มีวันไหนที่อิชั้นจะกลั้นน้ำตาไว้ได้เลย... บางวันอาการหนักขนาด 3 เวลาหลังอาหารเลยค่ะ... จนอยากจะผูกคอตายให้รู้แล้วรู้รอด... มันท้อแท้ เสียใจ น้อยใจ ผิดหวัง.... ทุกความรู้สึกแย่ ๆ มันประดังประเดเต็มอยู่แน่นหัวกบาลโต ๆ ของอิชั้นเลยค่ะ... จนไม่รู้จะบอกใคร ยังไงดี... คิดทีไรน้ำตาก็ไหลเอ่อทุกที... ยิ่งเวลาที่คนที่บ้านอิชั้นโทรมาด้วยแล้ว... มันยิ่งเสียใจ น้อยใจ เจ็บจี๊ดที่หัวใจอย่างแสนสาหัสค่ะ มีเพียงพี่บ่าวคนเดียวเท่านั้น.... ที่รับรู้ และเข้าใจทุกเรื่องราว.... พี่บ่าวคนเดียวเท่านั้นที่คอยอยู่เคียงข้าง และคอยเช็ดน้ำตาให้อิชั้นทุกครั้งเสมอมา ในความโชคร้ายของอิชั้นที่เติบโตมากับครอบครัวที่แตกแยก มีแต่ความรุนแรง.... ก็ยังมีความโชคดีที่หลายต่อคนอาจไม่เคยได้สัมผัสเลยนั่นก็คือ... ความรักที่มาจากหัวใจอันบริสุทธิ์ของพี่บ่าว ที่พร้อมมอบให้อิชั้นเสมอมา.... ความรักจากพี่บ่าวที่อิชั้นได้รับนี่แหล่ะค่ะ.... คือยาใจขนานเอก ที่คอยเยียวยารักษาอาการบอบช้ำของจิตใจอิชั้นครั้งแล้ว ครั้งเล่า... ให้หายเจ็บ หายปวดด้วยดีมาโดยตลอด แม้ว่าบางครั้งมันอาจจะยังไม่หายขาด แต่มันก็ทำให้อาการทุเลาเบาบางลงได้จนแทบไม่เหลือร่องรอยเลย และพี่บ่าวคนนี้.... เป็นคนที่ทำให้คนไร้ค่า ไร้ความหวังอย่างอิชั้น ได้รู้จักคุณค่า และความหวังของชีวิต ซึ่งอิชั้นได้ค้นพบแล้วว่ามันมีอยู่เต็มเปี่ยมมากมายมหาศาลแค่ไหน .... นับจากวันนี้เป็นต้นไป.... อิชั้นจะใช้เวลาทุกนาที ทุกวินาทีให้มีคุณค่าและมีความสุขที่สุด....ให้คุ้มค่าที่สุดกับความรักจากหัวใจบริสุทธิ์ที่พี่บ่าวมีให้อิชั้นเสมอมา (ที่ตายแล้วเกิดใหม่อีก 10 ชาติก็หาไม่ได้อีกแล้ว) .... นับจากวันนี้เป็นต้นไป.... อิชั้นจะรักและดูแล เอาใจใส่พี่บ่าวให้ดีขึ้นกว่าเดิม (เดิมก็ดีและมากอยู่แล้วนะคะ) ให้สมกับความรักที่พี่บ่าวมีให้มา และจะรักษาความรักนี้ไว้ให้ดีที่สุด และที่สำคัญที่สุด.... นับจากวันนี้เป็นต้นไป.... น้ำตาของอิชั้นจะมีไว้ให้สำหรับความภาคภูมิใจ... ชัยชนะ และมีไว้สำหรับความสำเร็จในชีวิตกับสิ่งที่เรา 2 คนตั้งใจเท่านั้น Happy Birth Day To me.... ขอให้นับจากวันนี้เป็นต้นไป... อิชั้นและพี่บ่าวจงมีแต่ความสุข สดใส... ขอให้มีแต่สิ่งดี ๆ เรื่องดี ๆ เข้ามาในชีวิต... ขอให้เราสมหวังในางที่เราตั้งใจทุกอย่าง... และขอให้สุขภาพกายและหัวใจของอิชั้นและพี่บ่าวแข็งแรง อยู่ดูแลกันไปจนแก่เฒ่า.... ทุกความสุขและความสนุกสนาน จงเป็นของเราด้วยเถิดดดดดดดดดดดดดดดดดด...... สาธุ... สาธุ... สาธุ  ((( ไม่เอาแล้วนะ... ความเศร้า ความทุกข์ ความเสียใจ.... ขอให้มันมลายหายไปในบัดนี้... โอมมมม... เพี้ยงงงงงง!!!! ))) ขอขอบคูณรูปถ่ายสวย ๆ จากพี่จิ๊ก พี่สาวที่ใจดี ที่กรุณาเสียสละเวลาไปถ่ายให้เราสองคน ที่สวนรถไฟค่ะ... ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ... สวยมาก ๆ เลยค่ะ...วิว... เหอ ๆ.. (นางแบบยังกะผีเสื้อสมุทร) 
 glitter-graphics.com เรื่องในครอบครัวเนี่ย คนอื่นๆจะไม่เข้าใจมาก พี่คิดว่าน้องรัตน์พบคนที่ดีที่สุดแล้วล่ะน้อง เดี๋ยวนี้คนดีๆไม่ใช่ว่าจะพบเจอกันง่ายๆ น้องบ่าวกับน้องรัตน์ร่วมสุขทุกข์กันมาย่อมรู้ใจกันและกันและเติมเต็มให้กันและกัน ดูๆแล้วน้องรัตน์ก็ไม่ได้อ้วนมากนะน้อง แต่ลดหน่อยก็ดีจะ ของพี่ก็จาลดน้ำหนักเหมือนกัน การ์ดของน้องที่เมลส่งมาให้สวยมากๆเลยจ้า สวยหล่อสมกันนะน้อง ขอให้น้องรัตน์มีชีวิตที่ก้าวต่อไปข้างหน้าอย่างสะดวกและราบรื่นตลอดไปนะน้อง  โดย: อินทรีทองคำ
 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:07:00 น.เรื่องราวบางเรื่องสำหรับคนอื่นเค้าอาจจะไม่เข้าใจ
แต่ว่าสำหรับคนที่เจอเองมันรู้น่ะน้องรัตน์ เอาว่า ไม่ต้องสนใจคนอื่น ตัวเรา รู้กันเอง เรารู้ว่าเราเจอกับอะไร เรารู้สึกยังไง ... ระบบการป้องกันตัวเองมันมีไม่เหมือนกันคะ เราอาจจะเจอแบบนี้แล้วคนอื่นอาจจะเจออย่างนั้น ก็แล้วแต่กันไป ... สิ่งแย่ๆ มันผ่านมา .. เรารับรู้ เราก็คงต้องค่อยๆ คิดแก้หรือว่าค่อยๆ เลี่ยงกันไป แต่เหมือนที่ว่าค่ะว่า ในความโชคร้ายที่เจอเรื่องชวนคิดให้รู้สึกแย่ เราก็ยังเจอกับคนดีๆ อย่างพี่บ่าวนะคะ ขอให้ความรักยั่งยืนคะ และก็ขอให้มีความสุขมากๆ จ้ะ  โดย: JewNid
 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:41:48 น.สุขสันต์วันเกิดค่า
คิดหวังสิ่งใดก็จงสมปรารถนานะคะ ไม่ได้เจอกันนาน คิดถึงนะคะ โดย: printcess of the moon
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:10:03:18 น. Happy Birthday ค่ะ จากนี้ไปขอให้คุณเจอแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต เรื่องร้ายๆที่ผ่านมาจงให้มันสูญสลายไปกับสายลมและวันเวลา มีความสุขสมหวังดังที่ตั้งใจนะคะ  โดย: sailamon
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:08:44 น. พรใดทีเป็นของชาวโลก สุขใดที่ช่วงโชติของชาวสวรรค์ รักใดที่อมตะและนิรันดร์ ขอรักนั้นและพรนั้น จงเป็นของ...จขบ...จ้า โดย: หน่อยอิง
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:29:10 น.ดีจ้า คุณรัตน์ กิจการเป็นไงบ้าง ขอให้เจริญๆน้า
 โดย: โสมรัศมี
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:31:57 น. สุขสันต์วันเกิดค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ มีสุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจ ทำสิ่งใดก็ขอให้ประสบความสำเร็จทุกประการค่ะ โดย: แม่น้องแปงแปง
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:54:57 น. สุขสันต์วันเกิดค่ะ ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง สมหวังในสิ่งที่รักและดีงามตลอดไป โดย: I_sabai
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:22:07 น.
โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four
) วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:57:59 น. ลูกสมอเรือ วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:15:17:30 น.็Happy birthday มีความสุขมากๆนะคะ
โดย: พิ้ง (honeypink
) วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:08:55 น.
โดย: satineesh
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:57:23 น.สุขสันต์วันเกิดค่ะคุณรัตน์
คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนา สุขภาพแข็งแรง ทั้งกายและใจ ความทุกข์ใดใด อย่ามาใกล้คุณรัตน์เลย  ฝากพี่บ่าวของคุณรัตน์ ดูแลหญิงเหล็กคนนี้ดี ๆ นะคะ ปล. การ์ดปีใหม่รูปทะเลกระบี่ ได้รับแล้วค่ะ ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ โดย: ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:22:09 น.ขอให้รัตน์ กับพี่บ่าว มีความสุขมากๆมาย รักกันยิ่งขึ้นๆๆๆไป กิจการก้าวหน้า ทำอะไรก็รุ่งเรือง ทำมาค้าขึ้น สมหวังในทุกสิ่งนะครับ
 โดย: joblovenuk
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:48:19 น.สุขสันต์วันเกิดค่ะ ขอให้ทั้งคู่มีความสุขมาก ๆ น่ะค่ะ  โดย: บ้านดินริมสวน
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:21:33:18 น.Happy Birthday NaKa
Wishing you special happiness Wonderful memories And all the best On your Birthday and every day!!! โดย: พิมพ์ IP: 125.24.68.116 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:21:21:34 น.
 ขอให้มีความสุขเหมือนชื่อวันเลยน้า... คืนนี้ขอให้น้องรัตน์นอนหลับฝันดีนะจ๊ะ... โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four
) วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:35:28 น. ย้อนหลังไปนิด 1 แต่ความจริงใจที่จะอวยพรให้เต็ม100 ขอให้มีความสุขตลอดไปนะคะ คิดหวังสิ่งใดสมหวังและสมหวังเน้อ โดย: อุ้มสี
 วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:21:09:34 น.สวัสดีเจ้าค่ะอัพบล็อกแล้วเจ้าค่ะ
กลับมาแล้วเจ้าค่ะ...เอาบุญมาฝากมากมาย.. กัลยาณมิตร..มาร่วมอนุโมทนานะเจ้าคะ  โดย: yoja
วันที่: 3 มีนาคม 2552 เวลา:14:25:54 น.มีความสุขเยอะๆ ร่ำรวยๆ นะจ๊ะ   ขอเป็นเพียง ผู้ชายขายบริการ Blog no.99 โดย: B/W
วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:22:24:12 น.ขออวยพรวันเกิดย้อนหลังนะคุณรัตน์....
ช่วงนั้นจ๊อกไม่ได้เข้าบล๊อกเลย... ขอให้คุณรัตน์...มีความสุข...สุขภาพแข็งแรงไม่เจ็บไม่ไข้กิจการเจริญก้าวหน้า...มีลูกค้าเยอะๆนะคะ แล้วตอนนี้กิจการคุณรัตน์เป็นอย่างไรบ้างคะ ลูกค้าเยอะไหม...แล้วสบายดีหรือเปล่า... คิดถึงเสมอนะคะ โดย: คนชุมแสง
วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:9:34:27 น.เข้ามา HBD ช้าไปนิดหนึ่ง ไม่ว่ากันนะครับ
ชอบวลีนี้จัง " หัวใจบริสุทธิ์ที่พี่บ่าวมีให้อิชั้นเสมอมา (ที่ตายแล้วเกิดใหม่อีก 10 ชาติก็หาไม่ได้อีกแล้ว)" มีความสุขมากๆนะครับ และขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม..  โดย: wicsir
วันที่: 18 มีนาคม 2552 เวลา:13:15:29 น. คิดถึงนู๋รัตน์...หญิงเหล็กของป้าหู้ ขอให้มีความสุขมากๆนะจ๊ะ...หลานรักของป้า... โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four
) วันที่: 22 มีนาคม 2552 เวลา:14:47:06 น.แวะมาทักทาย บายดีนะคร๊า...
รักษาจิตใจจนหายดี กลับมาคราวนี้สดใสกว่าเดิม อิอิ โดย: เจกเบ่ง
วันที่: 23 มีนาคม 2552 เวลา:23:59:53 น. จา...ดู...หนางง...อ่ะ...???...อ้าว..!!!.. นู๋รัตน์หายปายนานจังเลย...ป้าหู้คิดถุงน้า.... โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four
) วันที่: 7 เมษายน 2552 เวลา:13:58:22 น.แวะมาทักทายคุณรัตน์ด้วยความคิดถึงค่ะ
สุขสันต์วันปีใหม่ไทยนะคะ  โดย: ทูน่าค่ะ
วันที่: 13 เมษายน 2552 เวลา:15:22:07 น.โดย: largeface
วันที่: 13 เมษายน 2552 เวลา:23:25:59 น.หวัดดีค่า น้องรัตน์ คิดว่าตอนนี้ คงแข็งแรงขึ้นกว่าตอนที่เขียนบล็อกนะ ..... ไม่ได้แวะมาหานาน แล้วก็ขอโทษที่วันสำคัญของน้องรัตน์ ไม่ได้ไปร่วมแสดงความยินดี แต่พี่ก็เชื่อว่าน้องรัตน์ได้คนดีที่สุดอยู่เคียงข้างแล้ว ขอให้มีความสุขมากขึ้นทุกวันๆๆ นะคะ
โดย: พี่หนูชล IP: 61.47.16.162 วันที่: 25 เมษายน 2552 เวลา:12:29:47 น.
พี่แนนเข้ามาhappy Birthday ช้าไปรึป่าวเนี่ย.. ขอให้น้องรัดมีความสุขมากๆๆนะคะ ขอให้ชีวิตการงานดีขึ้นมากๆ ... ขอให้น้องรัดประสบความสำเร็จในชีวิตทุกเรื่องเลยนะคะ..
โดย: ซ่อนทรายแก้ว IP: 58.9.219.250 วันที่: 27 เมษายน 2552 เวลา:16:15:30 น.
อวยพรวันเกิด มีความสุขนะคะ
โดย: ศรินรัตน์ IP: 1.0.143.174 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2557 เวลา:21:55:15 น.
|
largeface
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] บางครั้ง..... เปรี้ยวอย่างมะนาว.... บางคราว..... หวานปานน้ำผึ้ง.... บางที..... ก็ทะลึ่งอย่าบอกใคร... อิอิ     
Group Blog All Blog
Friends Blog
|
|||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||||
ไม่มีเวลาทำให้สวยงาม รึตรวจทานต้องขออภัยด้วยนะคะ
เวลามีน้อยจริง ๆค่ะ
คิดถึงทุก ๆ ๆ คนมาก ๆ ๆ ค่ะ
ฝันดีนะคะ