"ขาดใครไม่ได้สักคน" วลีทองของน้องกัน
<<
สิงหาคม 2553
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
29 สิงหาคม 2553

กัน เดอะสตาร์ 6 Back to Suphan with friendly friends




ท้องฟ้าสดสวยด้วยเมฆอ่อน แสงร้อนแรงของตะวันจืดจางลง ลมอุ่นโชยไหวผ่านมา และโอบไล้ผิวกายอย่างละมุนละไมเมื่อย่างเท้าเข้าสู่เขตแดนแห่งจังหวัดสุพรรณบุรี ดินแดนเป้าหมายในการมาเยือนครั้งนี้ สองฟากฝั่งถนนที่กว้างขวางดูเวิ้งว้างเหมือนมีแต่ตึกแถวและบ้านเรือนที่ปราศจากผู้คน คาดว่าพวกเขาแปรสภาพเป็นกองทัพเสื้อฟ้าที่มารวมตัวกันที่โรงละครแห่งชาติ ภาคตะวันตก เพื่อชื่นชมคอนเสิร์ตของลูกหลานคนสุพรรณ น้องกันและเพื่อนที่น่ารักทั้งสองคน คือน้องเซนและหมอเก่ง




สุดรัก น้องกัน เดอะสตาร์ 6



เราขับรถเลยไปที่ตลาดสามชุก ตลาดเก่าแก่ที่มีอายุมากกว่าร้อยปี ที่นี่เราได้พบกองทัพเสื้อฟ้าหลายกลุ่มที่มาเยี่ยมเยียนคนตลาดและมาจับจ่ายซื้อของ ส่วนใหญ่เป็นหญิงสาววัยสวยใสเดินมาเป็นกลุ่ม ๆ พวกเขาใส่เสื้อสีฟ้าเหมือนกัน แต่การสกรีนตัวอักษรแตกต่างกันแล้วแต่สังกัด ทำให้เรารู้ว่าแฟนคลับน้องกันมาหลายก๊กหลายเหล่าจริง ๆ รวมทั้งเราด้วยก็คงจะเป็นอีกก๊กหนึ่ง


เสร็จจากตลาดสามชุกแล้ว เราขับรถย้อนผ่านไปทางตัวจังหวัดอีกครั้ง เลี้ยวขวาเพื่อมุ่งไปสู่วัดป่าเลย์ไลก์ ได้เบียดเสียดผู้คนเพื่อไหว้พระปิดทอง ทำให้จิตใจเอิบสุข ก่อนจะขับรถมุ่งตรงไปสู่เป้าหมายของการมาเยือนสุพรรณในครั้งนี้


ตอนที่เลี้ยวรถเข้าไป เห็นกองทัพแฟนคลับขนาดย่อมของน้องเซ็นยืนรอน้องเซนอยู่ที่หน้าทางขึ้น พร้อมกับรูปจำลองน้องเซนที่เป็นกระดาษแข็ง พวกเขาไชโยโห่ร้องเมื่อเห็นรถของน้องเซ็นเลี้ยวผ่านเข้ามา




สุดใจ หมอเก่ง เดอะสตาร์ 6



เราหาที่จอดรถได้แล้วจึงเดินไปที่ทางขึ้น กองทัพเสื้อฟ้ามากมายรวมตัวกันอยู่ที่นั่น มีคนกลุ่มหนึ่งนั่งอยู่กับพื้นพร้อมกับรูปขนาดใหญ่ของน้องทั้งสามคน บรรดาแฟนคลับต่างฝากลายมือของตนเขียนบอกรักน้องมากมาย เราจึงตามน้ำไปกับเขาด้วย รู้สึกปลื้มใจแทนน้องทั้งสามคนที่มีแฟนคลับทุกเพศ ทุกวัยมาให้กำลังใจอย่างล้นหลามแบบนี้


ที่เคาน์เตอร์รับบัตร ทุกคนจะได้ของที่ระลึกเป็นถ้วยเซรามิกมีหูใบเล็ก ติดรูปหัวใจสีฟ้าสองด้าน มีป้ายคล้องชื่อว่า GUN เมื่อนำบัตรไปที่ประตูทางเข้า จะมีคนปั๊มข้อมือเป็นหลักฐานว่าตรวจบัตรแล้ว แล้วก็เข้าไปหาที่นั่งงตามบัตรของตน งานนี้ไม่มีการตรวจอาวุธ ไม่มีตำรวจคอยรักษาการณ์ เหมือนกับเชื่อใจในตัวแฟนคลับทุกคนว่าจะไม่มีผู้ก่อการไม่สงบแฝงเร้นเข้ามา จะไม่มีพวกมือเบาเข้ามาขอยืมสิ่งของจากกระเป๋าของเราไปโดยไม่บอกกล่าว


กำหนดการของคอนเสิร์ตจะเริ่มเล่น 16.00 น. แต่ในเวลานั้นการเช็คบัตรเข้าชมยังไม่เรียบร้อย หลายคนยังรอบัตรจริงจากเจ้าหน้าที่ที่ดูจะสับสนวุ่นวายเล็กน้อย ดังนั้นคอนเสิร์ตจึงเริ่มแสดงช้ากว่าเวลาจริงประมาณ 15 นาที




มาดหนุ่มสุพรรณ กัน เดอะสตาร์ 6



พิธีกรเริ่มต้นรายการด้วยการกล่าวถึงจุดประสงค์ของงานครั้งนี้ว่าน้องกันจะไม่ขอรับค่าตัว แต่จะยกให้กับจังหวัดสุพรรณบุรี ได้ฟังแค่นี้เราก็ขนลุกซู่ด้วยความปลาบปลื้มใจแทนน้องกันที่มีความกตัญญูต่อบ้านเกิด เมื่อได้ดีแล้วยังไม่ลืมบ้านเกิดของตัวเอง เพียงแค่สามเดือนให้หลังที่ได้เป็นเดอะสตาร์ น้องสามารถกลับมาสร้างประโยชน์ให้กับบ้านเกิดของตัวเองได้ น่าภาคภูมิใจแทนครอบครัวและคนสุพรรณบุรีทุกคน แบบนี้จะไม่ให้บรรดาแฟนคลับรักน้องกันเพิ่มมากขึ้นทุกวันได้อย่างไร


แล้วงานนี้ คุณหญิงแจ่มใส ศิลปอาชา ภริยาของ ฯพณฯ บรรหาร ศิลปอาชา อดีตนายกรัฐมนตรีของไทย ได้ให้เกียรติมาร่วมชมคอนเสิร์ตครั้งนี้ด้วย จึงเป็นความปลาบปลื้มใจอย้างล้นเหลือที่ได้เห็นใบหน้าอันอิ่มเอิบและรอยยิ้มอันอบอุ่นของท่านเจ้าของบ้าน ผู้ก่อร่างสร้างเมืองสุพรรณให้น่าอยู่อาศัย มีความเจริญจนถึงปัจจุบัน




มาดมีเสน่ห์เท่สุดใจ กัน เดอะสตาร์ 6



จากนั้นพิธีกรจัดให้มีการจับฉลากหางบัตรเพื่อมอบรางวัลให้กับผู้โชคดี 10 คน โดยเป็นของที่ระลึกจากน้องกันที่เตรียมมาให้ จะมอบให้ตอนงานเลิก ตอนนี้เชื่อว่าทุกคนต่างคาดหวังที่จะเป็น 10 คน ในผู้ชมประมาณ 900 คนที่มาชมคอนเสิร์ต พิธีกรอ่านหมายเลขที่นั่งของผู้โชคดีแบบครั้งเดียวจบ เรากลายเป็น 1 ใน 10 ของผู้โชคดีนั้น ตื่นเต้นจริง ๆ อยากรู้จังว่าน้องกันเตรียมของที่ระลึกอะไรไว้ให้กับแฟนคลับครั้งนี้ เลิกงานคงได้กรี๊ดดังสนั่นแน่ ๆ กับของที่ระลึกที่ถูกใจ


รายการเริ่มแล้วโดยย้อนหลังให้ผู้ชมได้ระลึกถึงที่มาของน้องกัน ด้วยการเปิดวิดิโอให้ชมน้องกันและเพื่อนตอนที่ได้รับการคัดเลือกให้เป็น 8 คนสุดท้ายของ The Star 6 ภาพน้องกันขณะอยู่ร่วมบ้านกับเพื่อน และสุดท้ายคือภาพแห่งความประทับใจในวันประกาศผลที่น้องกันได้เป็นแชมป์ The Star 6




รักมากมาย กัน เดอะสตาร์ 6



หลังจากนั้นจึงเปิดตัวน้องกันให้ร้องเพลงประจำตัวเพลงแรก เพียงแค่น้องกันเดินออกมาจากฉาก เสียงกรี๊ดก็ดังสนั่นห้องประชุม ใบหน้าทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใสเพื่อต้อนรับน้องกัน และรอคอยความสุขที่น้องกันจะมอบให้ตลอดสองชั่วโมงเต็มนี้


ป้ายไฟโชว์กันพรึ่บพรั่บท่ามกลางความมืดเพื่อให้กำลังใจน้องกัน รวมทั้งปากของทุกคนที่ขยับตามเพลงระยะทำใจ พร้อมกับดวงตาทุกดวงที่เปล่งประกายเจิดจ้าดุจแสงวิบวับของดวงดาว เสริมด้วยรอยยิ้มที่ฉาบไปด้วยความสุขเต็มสีหน้า


น้องกันร้องเพลงด้วยเสียงนุ่มที่ไพเราะมากๆ ทั้งหมด 3 เพลง ได้กำลังใจจากแม่ยกด้วยพวงมาลัยแบ้งค์ และข้าวของอีกมากมาย อันแสดงถึงความรัก ความศรัทธาที่แฟนคลับมีให้แก่น้องกัน และแฟนคลับแม่ยกเหล่านี้ดูสีหน้าแล้วเป็นคนวัยทำงานที่มีฐานะเลี้ยงตัวเองได้แล้วเกือบทั้งนั้น ส่วนวัยรุ่น วัยสาว ส่วนใหญ่จะให้กำลังใจด้วยการส่งเสียงกรี๊ดและถือป้ายไฟ เมื่อคิดถึงของที่ระลึกทั้งหมดแล้วน่าจะมีราคามากกว่าค่าตัวในการร้องเพลงครั้งนี้เสียอีก




สามหนุ่ม สามมุม สามสหาย เซน กัน เก่ง เดอะสตาร์ 6



จากนั้นน้องกันจึงเข้าไปพักผ่อนและยกเวทีต่อไปให้หมอเก่ง ซึ่งออกมาเต้นด้วยลีลาน่ารักตามสไตล์ว่าที่คุณหมอศิริราชที่เต็มไปด้วยความจริงใจและอบอุ่น ทั้งสามเพลงของน้องเก่งเป็นเพลงเร็วทั้งสิ้นรวมทั้งเพลงปากเก่งด้วย และบรรดาแฟนคลับของน้องทั้งสามคนต่างร้องตามได้หมด งานนี้หมอเก่งแสดงให้เห็นถึงพัฒนาการในการร้องเพลงที่ดีขึ้น รวมทั้งการพูดที่มีสีสันละลีลาประทับใจ เรียกเสียงหัวเราะจากผู้ชมได้ตลอด เหมาะสมแล้วที่หมอเก่งได้เป็นพิธีกรรายการ Entertainment Update ของทีวีช่อง Act channel ในขณะนี้ งานนี้น้องเก่งได้ของที่ระลึกมากมาย รวมทั้งพวงมาลัยแบ้งค์ด้วย


ต่อไปจึงเป็นคิวของน้องเซนที่มาโชว์พลังเสียงอันยิ่งใหญ่ 3 เพลงเช่นเดียวกัน และแฟนคลับของน้องทั้งสามคนต่างร้องเพลงทั้งหมดได้ น้องเซนก็เป็นอีกคนหนึ่งที่มีพัฒนาการในการร้องเพลงที่ดีขึ้นมาก และมีมุขตลกสอดแทรกในการพูด ทำให้ผู้ชมผู้ฟังได้ฮาตลอด ได้ใจแฟนคลับทุกคนแบบนี้ จึงได้รับของที่ระลึกและพวงมาลัยแบ๊งค์เช่นเดียวกัน




หนุ่มเหนือ เซน เดอะสตาร์ 6



คิวต่อไป ไฟปิดมืด แต่มองเห็นได้ลาง ๆ ว่าน้องเก่งเข้าประจำที่ที่เปียนโน และทีมงานยกเก้าอี้ขาสูง ไม่มีพนักออกมาตั้งหน้าเวที ตอนนั้นผู้ชมเงียบกริบ ไม่รู้ว่าทุกคนคิดอะไรอยู่ แต่ตัวเรานั้นหัวใจเต้นตูมตามคิดว่าจะได้ฟังเสียงกีตาร์จากการเกาของน้องกัน หรือได้ฟังเสียงขลุ่ยอันโหยหวนจากหนุ่มสุพรรณบ้านนาคนนี้


ไฟเปิดแล้ว น้องกันนั่งที่เก้าอี้แล้วร้องเพลงโดยมีหมอเก่งดีดเปียนโนอยู่ด้านหลังไกล ๆ ตอนนี้เรารู้สึกเหมือนใจหล่นหายด้วยความรู้สึกหวิวไหวในใจ


สิ่งหนึ่ง คือ ทีมงานน่าจะยกเปียนโนที่หมอเก่งจะเล่นมาวางกลางเวทีคู่กับน้องกันที่กำลังร้องเพลง จะได้โชว์คนร้องและคนเล่นดนตรีให้โดดเด่น ในเมื่อเราเชิญหมอเก่งมาแล้ว เราก็ควรให้เกียรติแขกรับเชิญอย่างเต็มความสามารถด้วย


อีกสิ่งหนึ่ง คือ อุตส่าห์ยกเก้าอี้ออกมาแล้ว น่าจะมีอะไรที่ประทับใจมากกว่าแค่นั่งร้องเพลง เสร็จแล้วน้องกันก็ลุกจากเก้าอี้ออกมายืน และสุดท้ายก็มานั่งห้อยขาหน้าเวทีเพื่อร้องเพลงอยู่ดี แล้วเก้าอี้ตัวนั่นล่ะ ดูจะไร้ความหมายไปเลย หากน้องกันได้เล่นกีตาร์ หรือเป่าขลุ่ย เชื่อว่าอารมณ์ของ สว. คงไม่นิ่งสงบเท่านี้อย่างไรก็ตาม บรรดาแฟนคลับต่างก็ให้กำลังใจน้องทั้งสองคนด้วยของที่ระลึกและช่อดอกไม้มากมายเหมือนเดิม




หลับตา น่ารัก ใช่เลย เซน เดอะสตาร์ 6



อีกฉากหนึ่ง ทีมงานยกโต๊ะออกมาวางข้างเวทีเหมือนยกครัวย่อม ๆ มาไว้ที่นี่ น้องเซนเห็นเข้าจึงยกแครอทขึ้นมา แล้วบอกว่า แคราย เรียกเสียงหัวเราะจากผู้ชมได้ว่าน้องเซนนี่มีมุขขึ้นเยอะ ไม่ใช่พ่อครัวเรียบร้อยเหมือนตอนอยู่ที่บ้านเดอะสตาร์คนก่อนนั้นแล้ว ฉากนี้หมอเก่งและน้องเซนให้น้องกันแต่งตัวเป็นพ่อครัว ให้น้องกันตีไข่ออกมาเต้นและร้องเพลงร่วมกัน เพลงอะไร เราไม่รู้ รู้แต่ว่ามีความหมายเกี่ยวกับในครัวนั่นแหละ น้องทั้งสามคนถืออุปกรณ์ในครัวออกมาร้องและเต้นแบบสไตล์ใครสไตล์มัน แฟนคลับสาว ๆ เต้นตามกันอย่างสนุก ในขณะที่ สว.หลายคนนิ่งเงียบสนิท


เพลงเร็วเริ่มแล้วจึงตามด้วยเมดเล่ย์ของหนุ่มสุพรรณ หนุ่มเชียงราย และหนุ่มศิริราช ทั้งสามหนุ่มใส่แว่นสุดเท่ ทั้งเต้นทั้งร้องยาว...ยาว...และยาว...วัยรุ่นบนชั้นลอยร้องกรี๊ดกร๊าดและเต้นตามอย่างถูกใจ ป้ายไฟสว่างวาบ ๆ และเคลื่อนไหวตามเสีนงเพลง ความมันส์ในอารมณ์เริ่มขึ้นแล้วอย่างไม่มีขอบเขตจำกัด ทว่า...สีหน้าของคนต่างวัยบางคนกลับเหมือนทะเลที่ราบเรียบ คนข้างหลังเราหลับตาลง ร่างกายไม่เคลื่อนไหวตามเสียงเพลง และคนข้าง ๆ ที่นั่งมองเวทีด้วยดวงตาที่เลื่อนลอย และริมฝีปากปิดสนิท


ทั้งร้องทั้งเต้นจนเหนื่อยหอบ พิธีกรจึงออกมาหน้าเวทีให้น้องเก่งและน้องเซนได้พูดถึงน้องกัน ให้น้องกันได้นำพวงมาลัยไปคารวะแสดงความขอบคุณต่อคุณหญิงแจ่มใส ศิลปอาชา และสุดท้ายน้องกันได้กล่าวแสดงความในใจและขอบคุณทุกคนที่เป็นกำลังใจให้น้องกัน แล้วคอนเสิร์ตก็จบลงด้วยความเรียบง่ายแต่ประทับใจ


ไม่มีภาพถ่ายน้องทั้งสามคนกับแฟนคลับบนเวที เพราะเมื่อน้อง ๆ รับของที่ระลึกจากแฟนคลับครั้งสุดท้ายแล้วก็เดินเข้าหลังเวที เหลือแต่ภาพแฟนคลับที่ถ่ายภาพกันเองพร้อมป้ายไฟบนเวที และออกมาถ่ายภาพหมู่หน้าโรงละครเพื่อเป็นที่ระลึก แฟนคลับส่วนหนึ่งมายืนรอส่งน้อง ๆ ขึ้นรถตู้ที่เข้ามาจอดเทียบ




สละมีดหมอ ขอถือไมค์ เก่ง เดอะสตาร์ 6



เรารีบออกมาข้างนอกแล้วไปที่เคาน์เตอร์จ่ายบัตรเพื่อรับรางวัล ใบหน้ายิ้มละไมด้วยความปลิ้มใจกับของที่ระลึกของน้องกัน จะเป็นอะไรน้า...ตื่นเต้น...ตื่นเต้น...คนอื่นที่มีโชคก็เช่นเดียวกัน ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวัง ความดีใจแบบปิดไว้ไม่อยู่


คนแรกรับของมา ทุกสายตามองดูด้วยความอยากรู้ สีหน้าของเขาเรียบเฉย เดินหงอย ๆ ออกไป ไม่มีเสียงกรี๊ดสนั่นว่าฉันคือผู้โชคดี บางคนรับแล้วม้วนใส่ถุงหรือกระเป๋าที่ถืออยู่ แล้วเดินจากไป เราเองก็ไม่ต่างไปจากพวกเขา เพราะภาพน้องกันขนาด 8 x 12 นิ้ว พร้อมลายเซ็นน้องกันนั้น เห็นทีมงานเดินถือกันเกลื่อนมาก่อนแล้ว


ผู้สูงวัยคนหนึ่งเดินตามหลังเรามาและถามว่าได้อะไรเป็นรางวัล เรายื่นภาพให้ดู ท่านมองภาพแล้วมองหน้าเรา ไม่พูดอะไรต่อ แต่แววตาส่อแววอะไรบางอย่างที่เราไม่อยากจะอ่าน เมื่อออกมาข้างนอก เราทันได้เห็นคุณพ่อคุณแม่หมอเก่งเดินออกมา หอบข้าวของที่แฟนคลับให้เต็มสองอ้อมแขนไปขึ้นรถยนต์ส่วนตัวที่จอดอยู่ กองทัพเสื้อสีฟ้าก็ตามถ่ายภาพเหมือนกับท่านเป็นดาราคนหนึ่ง เสียงคุณพ่อบอกว่าอยากให้แฟนคลับน้องเก่งเหมือนแฟนคลับน้องกันจังเลย อย่าลืมน้องเก่งนะ ทำให้เรานึกแปลกใจว่าทีมงานที่จะดูแลหมอเก่งไม่มีหรืออย่างไร จึงไม่มาช่วยหิ้วข้าวของ ปล่อยให้คุณพ่อเดินไปเอาของไปใส่รถเองตั้งหลายรอบกว่าจะหมด




จะอยู่ในใจฉันตลอดไป กัน เดอะสตาร์ 6



จริง ๆ แล้ว แฟนคลับทั้งหมดต่างรอคอยจะส่งน้องกันขึ้นรถ และขอถ่ายรูปน้องกันเป็นครั้งสุดท้าย อนิจจา...แฟนคลับต่างรอเก้อ ไปตาม ๆ กัน รวมทั้งเราด้วย เพราะน้องกันและน้องเซนออกไปอีกทางหนึ่งเพื่อขึ้นรถเก๋งขับอย่างเร็วผ่านหน้าแฟนคลับไปแล้ว โดยไม่มีใครได้เห็นหน้าเพราะฟิล์มกันแสงที่หนาทึบนั้น


สุดท้ายน้องเก่งเดินออกมากับคุณพ่อ แฟนคลับที่ผิดหวังจากน้องกันจึงฮือฮาไปที่น้องเก่ง ตากล้องกดถ่ายกันมือเป็นระวิง หมอเก่งเดินไปแทบไม่ได้ แม้ขึ้นรถแล้ว แฟนคลับก็ยังออกันอยู่รอบรถ คุณพ่อเปิดประตูที่นั่งด้านคนขับ ตากล้องก็ยังยื่นกล้องเข้าไปในรถเพื่อถ่ายรูปหมอเก่งที่นั่งอยู่หน้ารถให้ได้ รวมทั้งยื่นรูปจำลองหมอเก่งที่เป็นกระดาษแข็งเข้าไปในรถ กว่าคุณพ่อจะปิดประตูรถและล้อหมุนได้ เรียกว่าใช้เวลานานทีเดียว


ท้องฟ้าที่เคยสดสวยด้วยเมฆอ่อนแปรเปลี่ยนเป็นสีเทา แสงร้อนแรงของตะวันลับหายไปกับขอบฟ้าอันไกลโพ้น ลมอุ่นที่เคยโชยไหวผ่านมาเหลือแต่ลมเย็นที่ลอยคว้าง และพัดผ่านผิวกายอย่างไร้เยื่อใย เราทรุดกายลงนั่งที่ขอบสนาม มือถือรูปรางวัลนั้นไว้แน่นเพราะเป็นสิ่งเดียวที่ใช้แทนใจที่กำลังสั่นไหวนั้นได้ วันนี้ได้เห็นหน้าน้องกันอย่างใกล้ชิด ได้ฟังเสียงร้องที่นุ่ม หวาน และไพเราะ ได้เห็นพัฒนาการในการ entertain ของน้องกันว่าดีขึ้นมากมาย ได้เห็นลีลาการเต้นตามแบบฉบับของน้องกัน ได้เห็นแสงสีอันตระการตาจากการ set ฉากที่ดีเยี่ยม ได้รับความสุขจากเสียงเพลง การร้อง การเต้น การแสดงของน้องอีกสองคน และยังได้ภาพน้องกันกลับบ้าน



เป็นความสุขและความอิ่มใจที่ได้รับ เหมือนคนกำลังหิว แล้วได้กินข้าวและอาหารที่แสนอร่อย เพียงแต่ว่ายังไม่อิ่มท้อง และยังไม่อิ่มใจเท่านั้น เรายังอยากกินมากกว่านี้ ยังอยากได้ความรู้สึกเหมือนคอนเสิร์ตสามคนสุดท้าย และคอนเสิร์ตสองคนสุดท้ายในวันนั้น คอนเสิร์ตที่อิ่มทั้งตาและอิ่มทั้งใจ คอนเสิร์ตที่ต่ออายุผู้สูงวัยที่ทำให้ท่านยิ้มและหัวเราะได้อย่างเต็มที่ แต่ในวันนี้.....



คงต้องมีบทสุดท้ายของ Back to Suphan with friendly friends แล้วละค่ะ (คาดว่าจะเป็นวันพุธ แดดร่มลมตกเหมือนเดิมนะคะ)




Create Date : 29 สิงหาคม 2553
Last Update : 29 สิงหาคม 2553 17:36:31 น. 52 comments
Counter : 1331 Pageviews.  

 
บรรยายซะเห็นภาพเลยค่ะ


โดย: blog pu วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:17:54:50 น.  

 
สวัสดีตอนค่ำค่ะ

โห..บรรยายได้เหมือนไปนั่งดูเองเลยค่ะ...


โดย: nootikky วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:19:32:57 น.  

 
บางที บางเรื่อง บางอย่าง ก็มีบางเหตุผล นะคะ

บางอย่างก็เป็นไปในแบบที่เราหรือใครไม่อยากให้เป็น

ขอเพียง...เข้าใจ....เข้าใจ...และเข้าใจ.....

โดยเข้าใจอย่างจริงใจ..จริงใจ....และจริงใจ

ว่าบางที...อาจจะยังไม่ถีงเวลา..อ่ะค่ะ



โดย: ปลาตะเพียนน้อย IP: 124.121.235.116 วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:20:03:38 น.  

 
ภาพสวย & เล่าเรื่องชัดเจน
ขอบคุณค่ะ




โดย: Blue wide or narrow Way IP: 125.26.9.148 วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:20:39:09 น.  

 
อิ อิ รออยู่ว่าเมื่อไหร่จะปล่อยบทความ ยังไม่ได้อ่านแต่ต้องการทักทาย จขบ ก่อน


โดย: ดนตรีสด IP: 58.9.146.131 วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:20:40:52 น.  

 
From what I saw and read...I laughed, I smiled, I cried..... I am so happy...

And I think this is just the beginning...Imagine a future concert when he is ready...when he has full supports and planning... How wonderful it would be.... I will patiently wait for that day and hope to go back to Thailand and be a part of it... ;-)

Khob Khun naka for another great article... Will continue to be your fan ;-)...


โดย: Spencer IP: 173.21.223.213 วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:20:57:13 น.  

 
เขียนได้เข้าใจง่าย เห็นภาพ เชียรืน้องกันเสมอขอให้มีคนรักเพิ่มขึ้นทุกวันๆ


โดย: แดง IP: 119.42.116.192 วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:20:57:55 น.  

 
เรากลายเป็น 1 ใน 10 ของผู้โชคดีนั้น

ยินดีด้วยครับ..ผมว่าทีมงานต้องพัฒนาอีกเยอะครับเพราะที่ตามข่าวมาเกือบทุกหน..ปัญหาจากการวางแผนของทีมงานยังไม่ดีพอ ทำงานเหมือนว่าให้มันจบไป และก็ไม่ให้น้องได้ทำ ได้แสดงออก เหมือนที่น้องต้องการเท่าไรนัก

หวังไว้ว่า..วันหน้าศิลปินจะได้มีโอกาส "พูด"และ ทีงาน ต้อง "ฟัง" บ้าง

รับเป็นเพื่อนเสมอครับ..




โดย: CEO นิ้วก้อย วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:21:07:47 น.  

 
ดีใจที่ได้เห็นคุณ Ably ที่นนี่อีกนะคะ หลายไปนานเลยนึกว่าจะไม่มีบทความดีๆถึงน้องกันมาให้อ่านแล้ว

แค่ขึ้นต้นเรื่องก็ซึ้งไปกับตัวอักษรของคุณ

มาทักทายก่อนนะคะเพราะเห็นบล๊อกชื่อที่มี Ably ต้องขอคลิกเข้ามาก่อนเลย

อย่าหายไปนานอย่างนี้อีกนะคะ............คนอ่านคิดถึงค่ะ


โดย: น้ำขุ่นอยู่ใน น้ำใสอยู่นอก IP: 222.123.193.5 วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:21:14:11 น.  

 
อ่านบทความนี้แล้วก็ค่อนข้างเข้าใจความรู้สึกของ

คุณ Ably

เพราะบทความที่แล้ว " กัน เดอะสตาร์ 6 ศิลปิน

ที่ยิ่งใหญ่ต้องคิดอะไรแปลกใหม่อยู่เสมอ " คุณ Ably

คาดหวังไว้สูงกับคอนเสิร์ตครั้งนี้ ซึ่งดิฉันก็เห็นด้วย แต่

ก็ได้เขียนคอมเม้นต์ไว้เหมือนกันว่าต้องขึ้นอยู่กับ

ทีมงาน และความพร้อมหลายๆอย่างด้วย

แต่เท่าที่เห็นตารางการทำงานของกัน ซึ่งดูเหมือนว่า

จะไม่มีเวลาเลย ยังคิดเลยว่าข้อเสนอของคุณ Ably

คงยังไม่ได้รับการสนองตอบเท่าที่ควร

อย่างไรก็ดี หว้งว่าคุณ Ably ยังคงให้โอกาสน้องกัน

และทีมงานต่อไปนะคะ

เห็นด้วยกับคุณปลาตะเพียนน้อยด้วยค่ะว่า

บางทีอาจจะยังไม่ถึงเวลาในสิ่งที่เราอยากเห็น

น้องกันน่าจะดังอีกยาวนาน สิ่งดีๆประทับใจ

ความเป็นไทยๆในคอนเสิร์ตที่คุณ Ably และดิฉัน

อยากเห็น คงได้ดูสักวันหนึ่ง





โดย: ป้าเล็ก IP: 124.120.54.29 วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:21:22:38 น.  

 
เห็นด้วยกับ ป้าเล็กค่ะ
พร้อมทั้งยังรักและเอ็นดูเจ้ากันเสมอ


โดย: joysmt IP: 183.89.83.76 วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:21:26:30 น.  

 
ขอขอบคุณคุณAblyมากๆค่ะบรรยายได้เห็นภาพจริงๆเลยค่ะคุณโชคดีจังเลยได้เห็นหน้าน้องกันแล้วส่วนน้าต๋อยคนนี้ยังไม่มีโอกาสได้เห็นเลยแล้วก็ยังไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้มีโอกาสเหมือนคนอื่นบ้าง น้องกันตัวจริงน่ารักมั้ยคะ ถึงแม้ว่าคอนฯครั้งนี้อาจจะไม่ได้ดังใจที่คิดไว้แต่คุณโชคดีมากๆที่ได้ทำบุญร่วมกับน้องกัน น้าต๋อยขอให้คุณรักน้องกันต่อไปนะคะ น้าต๋อยรักน้องกันมากๆ วันพุธเจอกันอีกครั้งนะคะ


โดย: น้าต๋อย IP: 125.27.248.151 วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:21:42:28 น.  

 
Nobody is perfect.
Just don't let the expectation ruin the joy of life.


โดย: Owanina IP: 117.47.107.234 วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:21:54:53 น.  

 
คุณ Ably อิอิ ไม่รู้คนไหน แต่เข้ามาอ่านบล๊อคคุณบ่อยค่ะ

ก็เข้าใจความรู้สึกนะคะว่าอาจจะยังไม่เต็มอิ่มกับคอนฯครั้งนี้

ด้วยเวลาและภาระงานของน้องอาจจะมีอะไรที่ขุกขลักไปบ้าง ยังใหม่ๆอยู่ค่ะ เพราะจริงๆแล้ว ไม่ใช่คอนฯที่ทางบริษัทจัดค่ะ แต่เป็นทางสุพรรณฯจัดค่ะ

ต่อๆไปงปรับได้ แต่ก็ถือว่าคุ้มนะคะ เห็นพัมนาการของน้องท่ดีขึ้นทกครั้ง แค่นี้ก็มีความสุขแล้วค่ะ


โดย: Jaynatanon IP: 114.128.200.94 วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:22:43:01 น.  

 
ขอบคุณมากคะ คุณ Ably เล่าเหตุการณ์วันนั้นได้ดีคะ

เราก็เป็น 1 ใน 900 ท่านที่ได้ไปชมน้อง น้องเก่งมาก

ทั้งร้อง เต้น เล่นละครประกอบบทเพลง เต้นรำทำครัว

แค่ 3 เดือนกว่า น้องมีพัฒนาการได้ดีมาก จากเป็นเด็ก

ไม่ค่อนพูด ก็พูดเก่งขึ้น อ้อนแฟนคลับเก่งอีก มีพูดคำว่า

(ที่รัก) ด้วย เสียงกรี๊ดดังสนั่น เราต้องปิดหู แต่เรางงมาก

คอนเสริ์ตจบอย่างรวดเร็วเวลา แห่งความสุขทำไมมันรวด

เร็วมากจริงๆ ตอนจบเราอยากให้มีเพลงอะไร ซึ้งๆ มอบให้

แฟนคลับ จบแบบห้วนๆ เรายังไม่รู้ว่าจบเลย น่าเสียใจที่

แฟนคลับที่มาไกลๆ จากหลายจังหวัด ยังไม่เต็มอิ่มกับน้อง

เห็นตอนคอนเสริ์ตจบ แฟนคลับต่างกันไปหน้าเวที เพื่อ

ถ่ายรูปน้องใกล้ๆ เป็นที่ระลึก ก็ยังไม่มีโอกาสได้ถ่าย

อยากให้ทางบริษัท หรือบุคคลที่ดูแลน้อง ให้น้องได้ใกล้

ชิดกับแฟนคลับน้องบ้าง เราก็ผู้ใหญ่แล้ว เห็นเด็กๆ วิ่งตาม

น้อง น่าสงสารเด็กพวกนั้นมาก เราเคยเห็นแฟนคลับ

Super Junior คลั่งศิลปิน แต่คิดว่าแฟนคลับน้องกัน

วัยทำงาน โตๆ กันแล้ว มีความคิดความอ่านที่ดี คงไม่คลั่ง

อย่างเกาหลี


โดย: tangtam IP: 124.120.102.110 วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:23:17:00 น.  

 
สงสารแฟนคลับที่ไปยืนรอส่งขึ้นรถตู้ ที่ทำทีว่าต้องเป็นคันนี้แน่ๆ แต่ก็โดนสับขาหลอกขึ้น BMW ไปซะงั้น... ผมกับเพื่อนก็โดนหลอกด้วย 55


โดย: เสือน้อย ณ ซอยเสือใหญ่ IP: 58.64.65.58 วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:23:34:44 น.  

 
คุณ Ably ขา อิฉันอยากจะบอกว่า.....คุณได้ใช้หัวใจมองหัวใจของน้องกันค่ะ...เพราะข้อเขียนที่อิฉันแอบซุ่มอ่าน ตัวหนังสือเหล่านั้นมันเต้นตามเสียงจังหวะหัวใจของคุณและน้องกันเสมอ...ไม่ว่าจะอย่างไร สิ่งที่เกิดขึ้น ย่อมดับลงในอีกห้วงเวลาหนึ่งเสมอ เพราะหัวใจมันสั่งเช่นนั้น...ขอบคุณสำหรับงานเขียนที่ทำให้อยากเข้าใจทุกตัวอักษรเสมอ...


โดย: ยายเอง ณ กันเดอะสตาร์ IP: 183.89.219.217 วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:23:36:16 น.  

 
บางคนอาจจะคาดหวังสูงกับคอนเสริต์..ครั้งนี้ของน้องกัน..
รวมทั้งตัวเองด้วย..ขนาดคอนเสริต์จบแล้วยังไม่รู้ตัวเลย..
รู้สืกว่าทำไมจบเร็วจัง..ยังไม่เต็มอิ่มกับงานนี้เลย...
แต่พอได้พูดคุยกับผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับงานครั้งนี้...
เรื่องบางเรื่อง..อาจไม่ได้อย่างใจ..เพราะมีเงื่อนไขบางประการเป็นตัวกำหนด...ทำให้พอเข้าใจมากขึ้น..และทำใจได้เยอะขึ้น..แต่งานนี้ก็ทำให้เห็น..พัฒนาการของน้องไปอีกขั้นหนึ่ง..น้องเก่งขึ้นมาก..แล้วเวลาที่อยู่กับเพื่อนๆ..
น้องดูสนุกสนาน..น้องให้ความสำคัญกับแฟนคลับมาก..น้องรับรู้ได้ถึงความห่วงใยของพวกเรา..ที่มีต่อน้อง..
น้องสัญญาว่าจะป็นเด็กดี...และจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง
ต้องขอบคุณผุ้จัดงานครั้งนี้ที่ทำให้เห็น..พลังของคน..รัก"กัน"มากกว่าที่คิด..หลายคนยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เลยว่า..ทำไมถึงหลงรักเด็กน้อยตัวดำๆหน้าบ้านๆคนนี้ได้มากขนาดนี่..
...คุณAbly อย่าหายไปนานๆนะคะ...


โดย: jungkoshika IP: 222.123.92.98 วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:23:45:45 น.  

 
เข้ามาให้กำลังใจคุณAblyค่ะ
เรื่องบางเรื่องไม่ได้อยู่ในการควบคุมของตัวศิลปินเอง มันมีกฎ มีเงื่อนไข และมีข้อจำกัดมากมาย
เราเองก็เคยเป็นแฟนคลับศิลปินท่านอื่นมาก่อน แรกๆไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นแบบนั้น แบบนี้ แต่เวลาและสิ่งที่ได้รับรู้และเห็นมา ทำให้คิดได้หลายๆอย่าง
ครั้งนี้อิ่มใจค่ะ แต่ยังไม่เต็มอิ่ม เพราะยังอยากเห็นน้องกันทำอะไรอีกมากมาย (แต่ก็อย่างที่คิดไว้ คือ คงมีเงื่อนไขและข้อจำกัดอีกมากมาย ที่น้องคงไม่สามารถทำตามใจตัวเองและแฟนคลับได้ทุกเรื่องไป)
คิดซะว่า น้องกันยังคงต้องร้องเพลงให้เราฟังกันไปอีกนาน งานหน้ายังคงมีแน่นอน
เมื่อวันที่น้องมีPowerมากกว่านี้(หมายถึงมีชื่อเสียงระดับที่สามารถเรียกร้อง หรือบ.ต้นสังกัดต้องฟังน้องบ้าง) เราคงได้เห็นของดีจากพ่อหนุ่มสุพรรณคนนี้อีกเป็นแน่


โดย: ปลาดุกอุย IP: 222.123.204.65 วันที่: 30 สิงหาคม 2553 เวลา:0:31:29 น.  

 
โดยรวมพอใจกับคอนครั้งนี้80% เพราะเราเป็นแฟนคลับน้องกันมั้ง รักน้องไงเล่นแค่นี้ก็รัก 555

แต่ความจริงไม่เต็มอิ่มจริงๆแหละ มันขาดเกินๆอย่างมุขโต๊ะทำครัวก็แปลกๆไม่เห็นจะมีอะไร เหมือนเด็ก3คนเค้าคิดมุขกันเองหรือเปล่าหนอ

อาจจะเพราะไม่ใช่มืออาชีพแบบแกรมมี่ทำค่ะเลยให้อภัย แฮ่
ตอนงานจบก็ห้วนๆเร็วมาก งง อ้าวจบแล้วเหรอ น้องรับของยังไม่หมดเลยก็มีคนคอยชิงเอาตัวไปแระ

เอ งานนี้ทำไมน้องโดนฉกตัวขึ้นบีเอ็มไป แล้วทำไมหมอเก่งกลับกับคุณพ่อคุณแม่ได้ เค้ามีงานอะไรต่อนะ บ้านก็ไม่ได้กลับไปนอน น่าสงสัยจิงง


โดย: iberry IP: 124.121.180.25 วันที่: 30 สิงหาคม 2553 เวลา:2:04:09 น.  

 
ดิฉันต้องขอบคุณคุณAblyที่เขียนบทความให้อ่านค่ะ ดิฉันก็เป็นหนึ่งใน900คนในโรงละครแห่งนั้น ได้เข้าชมสมกับรอคอยมานาน มองไปรอบๆแล้วเราไม่เหงาเพราะส่วนใหญ่เป็นพวก สว. เสีย 80 เปอร์เซ็นต์ เมื่อคอนฯเรี่มน้องออกมา น้องกันน่ารัก แม้จะร้องผิดบ้างก็ยังน่ารัก ถามน้องๆที่นั่งอยู่ข้างเคียงว่ามาจากไหนกัน มาจากจังหวัดอื่นทั้งนั้นเลย เขามีความตั้งใจมากที่จะมาชมคอนฯในครั้งนี้ หลังคอนฯจบ น้องๆที่มาไกลถามว่าพี่จบแล้วเหรอคะ ก็บอกน้องว่าจบแล้วค่ะ ดิฉันก็ออกมาข้างนอกก็เห็น fc รอส่งน้องกัน ดิฉันก็มาเจอfcอีกกลุ่มหนึ่งเขาบอกว่าอี่มใจที่ได้เจอน้อง แต่คอนฯยังไม่ประทับใจเพราะมันน้อยไปสำหรับการแสดงในครั้งนี้(ไม่ได้ว่าน้อง แต่อยากจะบอกทึมงานที่ดูแลน้องเพราะดิฉันเป็นห่วงfc ของน้องที่อยู่ทั่วประเทศ) ดิฉันยืนดูด้วยน้ำตาตกในเพราะสงสารมากๆที่เห็นfc วิ่งไป วิ่งมาเพื่อจะรอส่งน้องเพราะแต่ละคน อายุก็มากแล้ว ถูกหลอกอีก อันนี้ของฝากทีมงานเอาไปพิจารณาดู ศิลปินจะอยู่ได้ต้องมีคนดูและแฟนคลับ คนที่ชื่นชอบ มี fcอีกกลุ่มหนึ่งทำงานที่เดียวกับคุณพ่อของน้องกันที่ยังไม่อีมใจ เพราะน้อยไป ส่วนตัวดิฉันเองก็ยังช่วยดูแลแฟนคลับของน้องที่ไม่มีโอกาสได้เจอน้องเพราะอยู่รอบนอก ให้รักน้อง สนับสนุนน้องกันตลอดไป


โดย: ปลายฟ้า IP: 125.25.220.3 วันที่: 30 สิงหาคม 2553 เวลา:2:13:14 น.  

 
ขออนุญาติ คุณ Ably เข้ามาอ่านนะคะ

ให้กำลังใจแฟน ๆ น้องกันทุกคน เห็นด้วยกับ คุณ ป้าเล็ก อย่างยิ่งเลยค่ะ ให้เวลาน้องหน่อยนะคะ น้องเพิ่ง จะ 20 ขวบเอง ยังอยู่อีกนาน ประสปการณ์ยังน้อยอยู่

หลังเลิกคอน เห็นที่บ้าน ครก บอกว่า น้องกัน เซน ต้องไปทานข้าวกับผู้ใหญ่ มาก ท่านนึง ซึ่งก็ คาดว่า น่าจะเป็น ท่านอดีต นายกฯ ทีมงานคงไม่อยากให้ผู้ใหญ่ รอนาน เพราะ เลยเวลานัดมากว่าครึ่งชั่วโมง

รัก...กัน...นาน ๆ น๊า อย่าไปไหน


โดย: yy IP: 222.123.52.232 วันที่: 30 สิงหาคม 2553 เวลา:6:38:27 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


สวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะ


โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว วันที่: 30 สิงหาคม 2553 เวลา:6:47:07 น.  

 
ขอบคุณก๊าบบบบ ที่ชอบผลงานนะคะ วันนี้มีมาโชว์อีกหละ ยังไงตามไปดูนะคะ เป้นตุ๊กตาถุงเท้าค่ะ ปล.วันนี้คงทานอะไรไม่ลงเพราะอิ่ม อิอิ


โดย: เอื้องผึ้งจันทร์ผา วันที่: 30 สิงหาคม 2553 เวลา:9:01:36 น.  

 
ขอบคุณคุณ Ably ค่ะ เห็นด้วยกับคุณ Ably เช่นเคยค่ะ
หนูพันก็เป็นส่วนหนึ่งใน 900 คน ตื่นเต้นเหมือนกันนะค่ะ เพราะเป็นครั้งแรกที่จะได้ดูน้องร้องสดๆ
โดยรวมประทับใจถ้าเต็มร้อยให้ แปดสิบห้าค่ะ ขอหักออก สักสิบห้านะคะ เพราะรู้สึกไม่อิ่ม อาจจะเป็นเพราะคาดหวังไว้เยอะ ว่าจะได้ฟังเพลงโน้น เพลงนี้ ที่น้องเคยร้องตามอีเว้นท์ เช่น เล่าสู่กันฟัง คู่แท้ แต่ก็เข้าใจเนื่องด้วยเวลาที่จำกัด และต้องเอาใจคนที่มาร่วมที่มีวัยแตกต่างกัน เพลงออกมาเท่านี้ก็โอเคค่ะ
พอมาถึงช่วงจบ งง มากๆ แบบจบแล้วหรอ ชั้นขออีกเพลงได้มั้ย แต่ก็ไม่มี น้องโดนดึงตัวไปแล้วทั้งๆ ที่ยังรับของจาก แฟนๆ ไม่หมด สงสัยมีงานต่อ
พอออกมาจากหอประชุม เจอคุณพ่อคุณแม่ของน้องกัน น่ารักมากค่ะ ยืนให้แฟนๆ ถ่ายรูปอย่างไม่ปฏิเสธเลย และอีกพักก็มีเสียงบอกว่าไปส่งน้องกัน เราก็วิ่งตามไป แฟนๆ เสื้อฟ้าทั้งนั้นเลยแถวยาวมาก(แอบถ่ายรูปไว้ด้วย) รอกันอย่างมีความหวังแต่ก็ผิดหวังน้องออกไปอีกทางแล้วว เห้ออออออออออออ

แต่ก็ไม่เป็นไร พยายามเข้าใจว่าคงมีธุระที่สำคัญ เอาเป็นว่าทริบนี้ก็คุ้ม เพราะได้ไปเจอคนรักกัน เหมือนๆ กัน และได้เที่ยว ได้ไปฟังน้องกันด้วย

ปล. มารบกวนบ่นใน blog คุณ ably ไม่ได้เกี่ยวกะเนื้อหา เท่าไหร่เลยขอโทษด้วยค่ะ
ปล2. จะติดตามตอนจบนะคะ


โดย: หนูพัน IP: 113.53.61.251 วันที่: 30 สิงหาคม 2553 เวลา:10:36:36 น.  

 
ดีใจไปกับคุณเพื่อนที่รัก คุณAbly ด้วยนะคะ ที่ได้ไปตามหาหัวใจอีกครึ่งหนึ่งที่ จ.สุพรรณบุรี
(สรุปเจอไหมนั่น 555...แค่เห็นผู้ชายตาหวาน ยิ้มแก้มบุ๋ม ออดอ้อนปานน้ำผึ้งเดือนห้า...ก็โอเคแล้วเนอะ )


อิจฉานะเนี่ย...ที่บรรยายเป็นบทความข้างต้นมาทั้งหมดเนี่ย...ทำให้คนที่คลั่งน้องกันอย่างเรา ยิ่งบ้าเข้าไปใหญ่
ถึงแม้จะไม่มีโอกาส ได้ไปอย่างคนรักน้องคนอื่น
แต่พลอยได้รับความสุข และอิ่มใจผ่านตัวอักษร และรูปภาพ ได้อย่างมากมายเชียวค่ะ


แม้จะไม่ได้เป็นคอนสริต์ ที่เราดูแล้วต้องอิ่ม แต่ก็เชื่อว่า คุณ Ably และคนรักน้องกันทุกคน ต้องมีความสุขอย่างแน่นอนค่ะ
เชื่อว่า...ถ้าน้องเป็นคนคิดคอนเซ็บเอง...น้องต้องทำให้ได้มากกว่านี้แน่นอนค่ะ


เพราะอะไรที่มันต้องอยู่ในกฏ ระเบียบ ของการเป็นศิลปินในค่ายยักษ์ใหญ่....เราต้องยอมรับให้ได้ค่ะ
(แม้จะคิดอยู่ในใจว่า ถ้าไม่มีพวกเราอุดหนุน พวกคุณจะอยู่ได้หรือไม่ก็ตาม...บลาๆๆ)


ปล. เอาไว้พวกเราออกตังค์กัน...สร้างบริษัทเพลงเอง แล้วก็ให้น้องกันมาเป็นศิลปิคนแรกและคนเดียวเลยดีไหมคะ...555...แค่คิดก็บ้าไปกันใหญ่แล้ววววว


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 30 สิงหาคม 2553 เวลา:12:58:57 น.  

 
เห็นใจและเข้าใจหลายๆคนที่คาดหวังรูปแบบคอนครั้งนี้ไว้สูง แต่อาจผิดหวังบ้าง แต่ไม่เป็นไรนะคะ ไม่สนุกก็ไม่ต้องเรียกกันว่ากัน ก็เรียก ที่รัก เลยก็แล้วกันเนอะ เห็นมั้ยว่ามันก็ดีไปซะหมด ให้โอกาสน้องนะคะเด็กน้อยที่เพิ่งเริ่มเดินในโลกที่กว้างจะได้สมบูรณ์แบบก็อาจไม่เต็มอิ่มสำหรับวัยที่ผ่านโลกมามากกว่า แบบเราๆ 55555 สำหรับเราถึงไม่เต็มอิ่มแต่โคตระสุขใจที่เห็นน้องยิ้มและมีความสุขเต็มที่ในการกลับบ้านเกิดเมืองนอนของเค้าเอง ได้เห็นพัฒนาการทีดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ก็ ชิลๆค่ะ


โดย: rakgunmakja IP: 110.49.193.140 วันที่: 30 สิงหาคม 2553 เวลา:15:56:53 น.  

 
อ่านแล้วรู้สึกประทับใจคะ แม้บ้างครั้งแฟนคลับอาจจะไม่รู้สึกเต็มอิ่มกับคอน ครั้งนี้ ก็อยากให้แฟนคลับเป็นกำลังใจให้น้องกัน ต่อไป การจัดงานครั้งนี้อาจมีเงื่อนไข กฎเกณฑ์ บ้างอย่าง
อย่างไงก็อย่าทิ้ง กัน ช่วยกันดูแล ดาวดวงนี้ให้ เจิดจรัสอยู่บนฟากฟ้า เพือที่จะได้มี กันและกันไปนานๆ


โดย: เด็กบ้านสวน IP: 58.8.90.208 วันที่: 30 สิงหาคม 2553 เวลา:18:28:55 น.  

 
สวัสดีค่ะ บรรดาพื่อนรักแฟนน้องกันทุกคน

ไม่ได้คุยกันซะนาน นิสัยไม่ค่อยดีค่ะ ต้องไปอบรมสัมมนาตั้ง 2 สัปดาห์ ตั้งแต่เช้าถึงสามสี่ทุ่มทุกคืน ไม่ได้เข้าเน็ตเลย หัวถึงหมอนก็หลับยาว

เสร็จวันศุกร์ก็รีบเดินทางมา กลัวไม่ทันคอนเสิร์ตน้องกันวันเสาร์ แล้วก็อย่างที่รู้ค่ะ สุขใจจนบอกไม่ถูก

ดีใจนะคะที่เพื่อนมาแสดงความคิดเห็น ทำให้เราได้มุมมองหลาย ๆ ด้าน หลายความเห็นดีมาก ๆ ค่ะ

คุณ ปลาตะเพียนน้อย เปิดประเด็นได้ดีมาก ในที่สุดก็เข้าใจน้องกันว่าบางอย่างไม่ได้เป็นไปอย่างที่เราคิด ต้องเข้าใจน้อง ก็เลยเข้าใจตอนนี้ละค่ะ

รวมทั้งเพื่อนทุกคนด้วยนะคะ ขอบคุณจากใจค่ะที่ช่วยเตือนสติ ก่อนจะเตลิด 555

ตอนนั้นยอมรับว่าเข่าอ่อน เห็นใจผู้สูงวัยหลายคนที่มีสีหน้าบอกไม่ถูก บรรยายไม่ได้ ถ้ามีใครได้สังเกตใกล้ ๆ และได้พูดคุยด้วยจะรู้สึกทันทีเลยค่ะ

เป็นคนแคร์ความรู้สึกผู้สูงวัยมาก อาจจะเพราะเคยอยู่กับคุณย่าคุณยายมาแต่เล็กก็ได้

ขออนุญาตทำงานต่อก่อนนะคะ หรุ่งนี้เดินทางแต่เช้า คงได้เข้าบล้อกอีกครั้งวันพุธนั่นแหละค่ะ

แล้วจะเอารูปน้องกันที่ได้เป็นรางวัล กับถ้วยชามาฝาก

หลับฝันดีทุกคนนะคะ


โดย: Ably วันที่: 30 สิงหาคม 2553 เวลา:22:17:28 น.  

 
ทุกคนอิ่มเอมกับความสุข ตังแต่ คอน.เริ่ม และเมื่อ ทั้ง3คนออกมาเมดเล่ย์..อย่างเมามัน...แล้วให้เพื่อน2คนพูดถึงความรู้สึก...แล้วก็บอกลาผู้ชม...ช๊อคเลยค่ะ...ทำไมจบห้วนๆ แบบนี้...น้องกันจะไม่ออกมาลามิตรรักแฟนเพลงด้วยเพลง..ที่ซาบซึ้งตรึงใจให้ผู้สูงอายุมากมายที่หลงรักเสียงน้อง เช่นเพลง ยอยศพระลอ รู้ไม๊บางคนรอการร้องเพลงแบบน้องมาทั้งชีวิต...วันนี้เขาก็ต้องรอต่อไป ส่วนเด็กๆ เขาอิ่มกับ เมดเล่ย์แล้ว...และก็เพลงปิดท้ายความหมายดีๆ...ที่เราได้มาพบกัน มารักกัน และจะรักกันตลอดไป...เช่นเพลง...ขอบคุณที่รักกัน...ก็ได้...มันคงะจะเป็นภาพที่สวยงามตราตรึง มิรู้ลืม....แต่ทั้งหมดมันก็แค่...จินตนาการ...ของคนคนหนึ่งเท่านั้นเอง...มันเป็นจินตนาการ...ของคนที่เดินออกจากโรงละคร แบบงงๆ....ทำไมมันจบแบบนี้...ไม่กล้าบอกใคร แอบคิดในใจ เดินเรื่อยเปื่อย เพราอารมณ์ยังค้างคา...เห็นคนมากมายที่รักน้อง มารอส่งน้อง และผิดหวัง...มีแต่คำถามในใจมากมาย ทำไม ทำไม ทำไม...แต่คิดอีกที...ถ้าน้องออกมา คงจะต้านกระแสฝูงชนที่หลงรัก ความเก่ง ความน่ารัก ของน้องในวันนี้ไม่ได้แน่.........ความรู้สึกในใจหลังคอน.จบมันก็ยังคงค้างคาในใจ แม้ว่ากระแสที่ออกมาจะดีเลิศเลอเพียงใด.......จนมาวันนี้ วินาที...อ่านบทความนี้...น้ำตามันเอ่อล้น ไหลเป็นสายน้ำ พร้อมเสียงสะอื้น.............................ท้องฟ้าที่เคยสดสวยด้วยเมฆอ่อนแปรเปลี่ยนเป็นสีเทา แสงร้อนแรงของตะวันลับหายไปกับขอบฟ้าอันไกลโพ้น ลมอุ่นที่เคยโชยไหวผ่านมาเหลือแต่ลมเย็นที่ลอยคว้าง และพัดผ่านผิวกายอย่างไร้เยื่อใย เราทรุดกายลงนั่งที่ขอบสนาม มือถือรูปรางวัลนั้นไว้แน่นเพราะเป็นสิ่งเดียวที่ใช้แทนใจที่กำลังสั่นไหวนั้นได้ วันนี้ได้เห็นหน้าน้องกันอย่างใกล้ชิด ได้ฟังเสียงร้องที่นุ่ม หวาน และไพเราะ ได้เห็นพัฒนาการในการ entertain ของน้องกันว่าดีขึ้นมากมาย ได้เห็นลีลาการเต้นตามแบบฉบับของน้องกัน ได้เห็นแสงสีอันตระการตาจากการ set ฉากที่ดีเยี่ยม ได้รับความสุขจากเสียงเพลง การร้อง การเต้น การแสดงของน้องอีกสองคน และยังได้ภาพน้องกันกลับบ้าน .......................คุณ ably คะ ภาษาหนังสือของคุณ มันทำให้สิ่งที่ค้างคาใจของดิฉัน ปลดปล่อยออกมาเป็นสายน้ำจากดวงตา...ดิฉันสบายใจแล้ว ไม่มีอะไรค้างคาใจอีกแล้ว.....ขอบคุณ เข้าใจ และรักคุณ ably มากค่ะ........




โดย: คิดถึง IP: 58.9.31.147 วันที่: 30 สิงหาคม 2553 เวลา:23:35:14 น.  

 
คุณ ably เขียนได้ตรงใจเหมือนเดิมเลยค่ะ

จะรอดูพัฒนาการของน้องกันต่อๆ ๆไป


โดย: คนรักกันอีกคน IP: 124.157.145.160 วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:10:53:39 น.  

 
อ่านเรื่องของคุณ Ably คราวนี้แล้วรู้สึกเศร้าจังเลยค่ะ เข้าใจความรู้สึกของคุณ น้องกันมีแฟนคลับหลายวัย เลยถูกคาดหวังแบบกว้างมากๆ แต่เมื่อมองจากมุมของคนที่ต้องคอยดูแลน้องก็น่าเห็นใจ ถ้าน้องออกมาเจอแฟนคลับ รับรองว่าต้องโดนทึ้งแน่ๆ ถึงแม้ว่าแฟนคลับน้องกันจะไม่ใช่เด็กๆ แล้วก็เถอะ
เคยไปดูน้องร้องเพลงตามงานเหมือนกันค่ะ แล้วก็เห็นสภาพที่การ์ดต้องพาตัวน้องออกไปอย่างรวดเร็ว ประหนึ่งหนีแฟนคลับ แล้วแฟนคลับก็วิ่งกรูตามน้องไป เห็นแล้วสยองปนขำ นึกว่าน้องกันเป็นผู้ร้ายมาทำแผน ท่ี่ตำรวจต้องรีบกันตัวน้องออกไป ไม่งั้นจะโดนไทยมุงรุมประชาทัณฑ์ ความคิดนี้อาจจะดูเวอร์ไป แต่ก็คิดแบบนั้นจริงๆ นะคะ
แต่ก็ต้องขอบคุณคุณ Ably ที่สะท้อนความคิดอีกมุมหนึ่ง ตัวเองได้เก็บไว้เป็นแง่คิดเหมือนกันค่ะว่า บางทีคนอื่นเขาก็มีเหตุผลของเขา บางทีความคาดหวังของเรามันก็ย้อนกลับมาทำร้ายความรู้สึกของตัวเราเอง




โดย: เปิ้ล IP: 210.213.59.188 วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:14:19:02 น.  

 
ตามมาอ่านเรื่องราวของน้องกันจากพี่ Ably ค่ะ น่าเศร้าจังนะคะ

ขอบคุณที่เข้าไปทักทายบ๊วยนะคะ ส่วนที่พี่ Ably ถาม... บ๊วยเรียนจบแล้วค่ะ ทำงานได้ปีนึงแล้ว และกำลังจะเรียนต่อโทในเร็วๆ นี้ค่ะ ^_^


โดย: อันติกา วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:15:36:28 น.  

 
มาให้กำลังใจคุณ Ably ค่ะ อย่าเพิ่งน้อยใจนะค่ะ ก็ให้รัก นภัทรตลอดไป ตอนนี้น้องคงทำอะไรตามใจตัวเองได้ไม่มากนัก ไว้วันข้างหน้า หากน้องมีชื่อเสียงมากขึ้น ทีมงานคงให้น้องมีส่วนร่วมในการตัดสินใจต่างๆ ได้มากกว่านี้ น้องคงอยากทักทาย fc ทุกคนหลังเลิกคอนเหมือนกัน


โดย: คนรักกัน IP: 118.173.66.113 วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:21:19:21 น.  

 
แวะมาทักก่อนเข้านอนครับ...


โดย: CEO นิ้วก้อย วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:22:05:58 น.  

 
แวะมาทักก่อนเข้านอนครับ...


โดย: CEO นิ้วก้อย วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:22:05:59 น.  

 
ดิฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ได้ไปชมคอนฯที่สุพรรณของน้องกัน ดิฉันอยู่ไกลถึงจังหวัดสุรินทร์ ขับรถประมาณ 8 ชั่วโมงถึงเมืองสุพรรณ คืนวันศุกร์ก็อดนอนทั้งคืน แต่ก็มีความสุขที่ได้เจอคนที่เรารักเป็นครั้งแรก แถมยิ่งอิ่มเอมใจเป็นอย่างยิ่งที่ทราบว่างานครั้งนี้รายได้มอบเป็นการกุศลทั้งหมด ถึงจะยังไม่จุใจแต่ดิฉันก็เข้าใจทุกอย่างได้ดี เพราะน้องกันไม่อยู่ในฐานะที่คิดและทำอะไรได้เองทุกอย่าง น้องต้องออกงานทุกวัน แม้จะได้ไปบ้านเกิดของตัวเองก็ยังไม่ได้กลับไปบ้าน คิดดูว่าน้องคงต้องทรมารจิตใจแค่ไหน น้องซาบซึ้งในน้ำใจของพวกเราที่รักและคอยสนับสนุน จนได้เห็นน้ำตาของน้อง เรารักน้องก็ขออย่าได้คาดหวังอะไรในตัวน้องให้มากไป จนทำให้น้องกัน คนที่พวกเรารักต้องทุกข์ใจ ปล่อยให้น้องเติบโตไปตามธรรมชาติโดยมีพวกเราคอยรดน้ำพรวนดิน คอยดูแลสนับสนุน ให้น้องกัน ได้อยู่ให้ความสุขกับพวกเราไปนานๆ ดิฉันคิดว่าถ้าทำได้น้องกันก็คงจะทำตามใจแฟนคลับทุอย่าง แต่นี่น้องมีคนอื่นจัดการให้ทุกอย่าง ดิฉันเชื่อว่าพวกเรารักน้องโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ เป็นแน่แท้ สิ่งที่เราคิดเราหวังบางอย่างเมื่อถึงเวลาเราก็คงจะสมใจเองนั่นแหละเน๊าะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณ Ably และคนรักกันทุกคนนะคะ


โดย: vrisa IP: 110.49.57.102 วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:22:08:45 น.  

 
ขอบคุณคุณ Ably ที่มาเล่าให้ฟังนะคะ อ่านแล้วเข้าใจเลยค่ะว่าคุณ Ably และอีกหลาย ๆ คน โดยเฉพาะผู้สูงวัย คงเพิ่งเป็นแฟนคลับดาราเป็นครั้งแรกแน่ ๆ เลยงง ๆ กับศิลปินที่สังกัดค่ายใหญ่ ยิ่งถ้ามีงานเยอะ ๆ บางวันต้องวิ่งหลายงาน หายใจยังจะไม่ทันเลยค่ะ เชื่อว่างานนี้น้องกันคงรู้ตัวว่าจะไม่ได้คุยกับแฟนคลับหลังเลิกงานแน่ เลยทั้งร้อง ทั้งเต้น ปล่อยมุก ยิ้มตลอดเวลาเลย ชดเชยที่ดูแลแฟนคลับไม่เต็มที่

ตอนนี้สงสารทั้งน้องกันและแฟนคลับเลยค่ะ น้องยังเล็กมากในวงการนี้ อยากจะทำอะไรก็ทำไม่ได้หรอกค่ะ แค่จะโปรโมทเพลงใหม่ก็ยังทำไม่ได้เลย

เป็นกำลังใจให้น้องกันและแฟนคลับนะคะ



โดย: แบบว่าสบายดี IP: 114.128.122.52 วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:22:56:31 น.  

 
มาเติมกำลังใจให้คุณAblyค่ะ...ตามอ่านมาหลายวันแล้ว...แต่ไม่กล้าแสดงความเห็นค่ะ...ใจที่รักน้องกัน นภัทรเป็นทุนเดิมอยู่แล้วจะทำให้คุณAblyค่อยๆดีขึ้นค่ะ...รออ่านของวันพุธอยู่นะคะ...


โดย: แม่น้องนิว IP: 183.89.249.12 วันที่: 1 กันยายน 2553 เวลา:8:27:27 น.  

 
ไม่ได้ดูคอนครั้งนี้ค่ะ เห็นใจและเข้าใจทั้งสองฝ่าย คาดว่าเมื่อถึงเวลาอันสมควร ต้องมีคอนที่จุใจแฟนคลับ และเต็มที่สำหรับศิลปิน น้องคงอยากแสดงอะไรมากกว่านี้แน่ รอก่อนนะคะ ป้าก็อยากฟังเพลงเก่าๆๆ เพราะๆๆ
และตอนนี้ก็รอหวังดีประสงค์รัก แต่ไม่ได้ฟังซักที เข้าใจค่ะว่าบริษัทต้องโปรโมทเพลงของรุ่นพี่ก่อน แบ่งๆๆกันไป (แอบน้อยใจนิดๆๆ เพราะรอมานานๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)


โดย: chayen IP: 202.12.97.100 วันที่: 1 กันยายน 2553 เวลา:11:06:16 น.  

 
ได้อ่านข้อความของคุณvrisaแล้วน้ำตาไหลสงสารน้องกันจังเลย


โดย: น้าต่อย IP: 125.27.248.82 วันที่: 1 กันยายน 2553 เวลา:16:05:53 น.  

 
ต๊ายยยยยยยยยยย เราหนอเรา พึ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่าน
ได้ไปดูคอนฯ ครั้งนี้เหมือนกันแล้วก็คิดเหมือนคุณ Ably ว่า
ตอนที่เขายกเก้าอี้ออกมานึกว่าจะได้ฟังน้องเกากีตาร์ให้ฟัง
555555555555555 และยังมีความรู้สึกว่ายังไม่จุใจเท่าไหร่
เพราะน้องร้องเพลงมากกว่า guest 2 เพลง แต่เอาน่าแค่นี้
ก็มีความสุขพอสมควร ไว้รอคอนฯ เต็ม ๆ ของน้องดีกว่า


โดย: วา (narjeet) IP: 223.206.168.197 วันที่: 1 กันยายน 2553 เวลา:17:34:23 น.  

 
ถ้า"น้องกัน"มาอ่านตรงนี้ อาจรู้สึกมากมายหลายอย่าง หนึ่ง เสียใจที่ไม่สามารถอยู่รอพบแฟนคลับได้หลังเลิกคอนเสิร์ต สอง ดีใจที่มีแฟนคลับเข้าใจ อืม ไม่เข้าใจว่าผู้ที่ตัดพ้อน้องเขา มีจุดประสงค์อะไร น้องเขาเหนื่อยกายมากอยู่แล้ว ตอนนี้อาจกำลังทุกข์ใจใหญ่หลวงก็ได้เมื่ออ่านกะทู้นี้ หากรักน้องเขาก็ไม่ควรทำร้ายจิตใจที่ดีงามของน้องเขาเลย น้องอาจเด็กเกินไป ยังไม่มีภูมิคุ้มกันเรื่องนี้พอ


โดย: คนรักน้องกัน IP: 202.29.52.220 วันที่: 2 กันยายน 2553 เวลา:19:41:14 น.  

 
คนข้างบนเป็นใคร ทำไมจึงคิดแทนน้องกัน รู้ได้อย่างไรว่าน้องเขาคิดยังไง น้องเขาไม่เคยพูดสักคำ คิดเองหรือเปล่า

ลองอ่านเรื่องนี้ดูใหม่ซิ ทุกคนเขารักน้องกันทั้งนั้น ทั้งรักทั้งหวังดี เขาไม่ได้หวังอะไร นอกจากให้น้องพัฒนาขึ้น ไม่ได้ตัดพ้อต่อว่า แต่เขาบรรยายตามความเป็นจริง
งานนี้เห็นใจคุณ Ably นะ เธอไม่ได้ใช้ข้อความตัดพ้อต่อว่าอะไรเลย นอกจากบรรยายตามความเป็นจริงที่เธอเห็น และที่เธอรู้สึก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่รักน้องกัน

มีแต่คุณ "คนรักน้องกัน" ละมั้งที่ไม่รักน้องกันจริง ตีความข้อความนี้ผิด ๆ ตีความความหวังดีของทุกคนเป็นความหวังร้าย คุณคอยแต่จะเอออวยน้องไปทุกเรื่อง ใครแนะนำอะไรก็คอยแต่จะแก้แทน รักน้องกันในทางที่ผิดหรือเปล่า เหมือนเรื่องพ่อแม่รังแกฉันเลย

จะบอกให้นะ คนที่รักกันจริง เขาต้องคอยช่วยเหลือ คอยดูแล ให้ความเอาใจใส่ คอยแนะนำเมื่อเกิดปัญหา ไม่ใช่คิดว่าสมบูรณ์พร้อมหมดแล้ว ไม่ต้องปรับปรุงอะไร แบบใครพูดถึงนิดหน่อยก็รับไม่ได้ หาว่าเขาคิดในทางร้าย

น้องกันเลือกจะทำงานด้านนี้ เหนื่อยกายยังไงก็ต้องทน เพราะเป็นเส้นทางที่เลือกแล้ว งานนี้คนดูเขาเสียเงินนะ ไม่ได้ดูฟรี ถ้าไม่เอาใจคนดู ทำแบบสุกเอาเผากิน ครั้งต่อไประวังให้ดี อาจจะไม่มีคนดูเท่านี้ เส้นทางสู่ความยิ่งใหญ่ก็จะก้าวไปไม่ถึง

ที่บอกนี่ไม่ได้แก้แทนใครทั้งสิ้น แต่พิจารณาจากเหตุผลและความเป็นจริง

แล้วที่บอกว่า น้องเขายังเด็กเกิน ยังไม่มีภูมิคุ้มกันเรื่องนี้ดีพอ

อยากจะบอกว่า ต้องฝึกให้น้องเขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่ได้แล้ว ให้เขายืนด้วยลำแข้งของเขาเอง เขามาประกวด เขาต้องรู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร เขาต้องยอมรับได้ ต้องสร้างภูมิคุ้มกันได้ ถ้าสร้างไม่ได้ คุณต้องช่วยเขา ไม่ใช่คอยมองว่าเขาเป็นเด็กอยู่ร่ำไป ทำแบบนี้เมื่อไรเขาจะเติบโตและช่วยตัวเองได้เล่า
แฟนคลับช่วยกันบอก คุณยังรับไม่ได้
ต่อไป คนนอกเขาบอก คุณจะรับได้หรือไม่ เพราะคนนอกเขาไม่มีใจเอนเอียงกับน้องเหมือนแฟนคลับ
คนนอกเขาจะพูดตรงมากกว่านี้

อยากขอให้ทุกคนช่วยกันไตร่ตรองให้ดี รักน้องแบบหลง แบบขาดสติ ใครเตือน ใครบแกไม่ได้
กันคนที่รักน้องอย่างหวังดี อย่างมีเหตุผล คอยบอก คอยดูแล คอยประคับประคอง
คุณจะเป็นคนไหน เลือกเอานะ







โดย: คนรอง IP: 202.29.18.253 วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:14:37:10 น.  

 
คุณ "คนรอง" ขอรับประกันว่าผมรักน้องเขาจริงๆ รักเหมือนลูกเหมือนหลานคนหนึ่ง ผมใช้คำว่า"อาจ"นะ เพราะไม่แน่ใจว่าน้องเขาคิดอย่างนี้หรือเปล่า ไม่ได้ตั้งใจคิดแทนน้องเขาเลย เพียงแต่คาดเดาเอาเท่านั้น เอาเหอะน่า คิด(เอง)ว่าทุกคนรักและหวังดีกับน้องเขาจริงๆ ที่เขียนข้างบนก็เพราะต้องการปลอบประโลมน้องเขา เกรงว่าจะคิดมากเกินไป (คิดแทนหรือป่าวเนี่ย) ข้อเสนอแนะทั้งหลาย น้องคงต้องรับไว้พิจารณา และฝากน้องกันว่าทุกข้อความที่โพสต์ที่นี่ คิด (เอง) ว่ามาจากคนที่รักน้องอย่างจริงใจ ขอให้คุณ "คนรอง" อ่านอีกข้อความของผมอีกครั้งหรือหลายๆครั้ง ผมไม่เคยเจตนาเขียนด้านลบนะ ลองกลับไปอ่านไหมล่ะกัน เปิดใจอีกนิด มองมุมบวกอีกหน่อย จะเข้าใจเจตนาที่แท้จริง ผมอายุเกิน 50 แล้ว


โดย: คนรักน้องกัน IP: 202.29.52.220 วันที่: 5 กันยายน 2553 เวลา:8:14:56 น.  

 
ต้องย้อนกลับมาอ่านเพื่อหาข้อมูลว่าจริงๆแล้วมันคืออะไร แล้วผมก็พอจะเข้าใจว่าคอนครั้งนี้คงจะถูกใจบางคน ไม่ถูกใจบางคน เพื่อนก็ตอบโต้กันไปมา ถือว่านานาจิตตังครับ แต่เชื่อว่าทุกคนอยู่บนพื้นฐานของความรักที่มีให้น้องกัน เพียงแต่ต่างมุมมอง นี่คือประชาธิปไตยที่แท้จริงครับ แต่คิดว่าเสียงของเพื่อนเหล่านี้ น้องกันน่าจะรับฟัง ถึงจะเป็นเสียงเล็กน้อยที่ดูเหมือนไม่น่าสนใจ แต่ที่นี่มีอะไรดีกว่าที่อื่น จขบ ให้อะไรแก่คนอ่านมากมาย ทั้งติทั้งชมเพื่อปรับปรุงแก้ไข ที่อื่นเห็นแต่อวยอย่างเดียว ไม่มีอะไรดีๆมาฝากแบบนี้ ให้กำลังเพื่อนทุกคนครับ


โดย: ผมเอง IP: 202.143.162.138 วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:7:56:35 น.  

 
คุณคนรักน้องกัน อ่านสิ่งที่คุณเขียนให้ดีๆ บัดนี้คงสะใจคุณแล้วใช่ไหมที่ จขบ เขาจากไป เพราะคุณไปว่าเขาว่าเขาทำร้ายจิตใจที่ดีงามของน้องกัน คงสะใจคุณแล้วนะ หาต้นตอตั้งนานว่าเกิดอะไรขึ้น ที่แท้อยู่ที่นี่เอง


น้องเขาเหนื่อยกายมากอยู่แล้ว ตอนนี้อาจกำลังทุกข์ใจใหญ่หลวงก็ได้เมื่ออ่านกะทู้นี้ หากรักน้องเขาก็ไม่ควรทำร้ายจิตใจที่ดีงามของน้องเขาเลย น้องอาจเด็กเกินไป ยังไม่มีภูมิคุ้มกันเรื่องนี้พอ


ไม่ต้องพูดถึงอายุว่าเท่าไร อายุไม่สามารถบอกได้ว่าคนคิดดีหรือไม่อย่างไร แต่ที่แน่ๆ คุณคิดแทนน้องเขาหมด คอยปกป้องไปหมด และคิดว่า จขบ ทำร้ายจิตใจน้องกัน ลองไปอ่านดูซิ จขบ เขารักน้องแค่ไหน มีงานเขียนที่ดีถึงน้องมากมาย คุณมาตัดสินคนแค่เขาแนะนำ หวังดีให้ดีขึ้น แล้วคุณอ้างว่าน้องเด็กเกินไป คนอายุเท่านี้มีลูกได้แล้วมีถมไป ถ้าเด็กเกินน้องคงไม่มาประกวดหรอก

น่าเสียใจแทน จขบ จริงๆ เราไม่ได้รู้จัดเธอหรอก แต่อ่านเรื่องที่เธอเขียน คิดว่าเธอหวังดีจริงๆ แต่คุณมาคิดกับ จขบ ในแง่ลบ สะใจคุณแล้วใช่ไหม เอไปแล้ว จะกลับมาเขียนอีกหรือเปล่า เพราะมีคนคิดแบบคุณนี้
เสียดายจริงๆ

แล้วที่คุณว่าเขียนเพื่อปลอบประโลมน้องกัน บ้าน่ะซิ เห็นชัดๆว่าคุณว่า จขบ เต็มที่ ข้อความไหนที่คุณคิดว่า จขบ ทำร้ายจิตใจน้องกัน ยังมองไม่เห็นเลย มีแต่ช่วยชี้แนะในสิ่งที่ดี ทำไมไม่มองคนอื่นในแง่ดีบ้าง น่าเสียดายและเสียใจแทน จขบ จริงๆ


โดย: คนรอง IP: 202.29.18.253 วันที่: 18 กันยายน 2553 เวลา:16:10:43 น.  

 
ขอไห้มีความสุขมากๆไนการทำงานและมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงนะค่ะ


โดย: เมรี่ IP: 192.168.6.12, 61.19.196.130 วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:10:42:57 น.  

 
รักกันนะรักรักตั้งแต่อยู่มัถยมแล้วจำเราได้มั้ยกัน


โดย: กัน IP: 192.168.6.12, 61.19.196.130 วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:10:47:03 น.  

 
พี่กันค่ะหนูอยากหั้ยพี่กันมาเป่าเค้กวันเกิดหั้ยจังเลยค่ะแต่ก็ต้องผิดหวังเพราะหนูอยุ่ที่เชียงไหม่ เฮ้อ อยากไปกรุงเทพจังแต่พ่อไม่วางค่ะพี่กันหน้าเหมือนพี่หนูจังแต่ยังไงก็เหอะพี่กันหล่อกว่าอยู่ดี


โดย: เมรี่ IP: 192.168.6.12, 61.19.196.130 วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:10:56:27 น.  

 
รักพี่กันจังเลยค่ะขอไห้มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะค่ะ


โดย: มีน IP: 223.204.80.235 วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:18:43:59 น.  

 
ขอหทั้ยพี่กันหล่อวันหล่อคืนนะค่ะ


โดย: เมรี่ IP: 223.204.80.235 วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:18:47:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Ably
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






ฉันก็แค่คนหนึ่งที่รักน้องกัน เชียร์น้องกัน โหวตน้องกันเสมอมา ถึงน้องจะไม่รู้ แต่ฉันรู้ เท่านี้ฉันก็ภูมิใจแล้ว
รักนะ...นภัทร อินทร์ใจเอื้อ



[Add Ably's blog to your web]