- - - - - เงาตนบนรอยซาย ความหมายและรางวัลแห่งการรอคอย - - - - ซื้อหนังสือเล่มนี้มาตั้งแต่ งานสัปดาห์หนังสือเมื่อเมษายน 2549 ผ่านไปปีกว่า ถึงได้สอยหนังสือลงมาจากชั้นหนังสือ และดีใจที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ข้ามปี 2550 ต่อปี 2551 เงาตนบนรอยซาย เป็นบันทึกของ ม.ล.ปริญญากร วรวรรณ กับความพยายามบากบั่นถ่ายรูปกวางผา บนดอยอินทนนท์ และดอยอื่นๆ อีกหลายดอยซึ่งอยู่ในบริเวณลุ่มน้ำปิง ( ซายคือชื่อเรียกกวางผา ในภาษาม้ง) เขาใช้เวลารวบรวมภาพถ่ายอยู่ 3 ปี ( 3 ปีในการรวบรวมภาพ แต่ความสนใจที่มีต่อกวางผามีมาตั้งแต่ปี 2534 ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ ม.ล.ปริญญากร ได้พบกวางผา บนดอยม่อนจอง เขตรักษาพันธ์สัตว์ป่าอมก๋อย ) " ท้องฟ้าสีครามเข้มในฤดูหนาว หมอกหนาทึบในฤดูฝน ควันไฟป่าคละคลุ้งในฤดูแล้ง ผมดำเนินชีวิตไปพร้อมๆ กับบรรยากาศเหล่านี้" ม.ล.ปริญญากร บอกไว้ว่าอย่างนั้น ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขาต้องฝ่าความหนาวเย็นและความเปียกชื้นของสายฝนไปรออยู่เป็นวันๆ ในซุ้มบังไพร เพื่อรอถ่ายภาพกวางผา ซึ่งในสามเดือนแรก แทบจะผ่านไปพร้อมกับความล้มเหลว เพราะสภาพอากาศไม่เป็นใจ แต่นั่นไม่ได้ทำให้ช่างภาพสัตว์ป่ามืออาชีพอย่างเขาย่อท้อ งานที่ทำอยู่กับธรรมชาติ ทำให้เขาพบว่าการฝืนธรรมชาติ ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์อย่างเราๆ สามารถทำได้ การอ่านหนังสือของ ม.ล ปริญญากร เป็นการอ่านที่ให้อารมณ์แบบ สุภาพบุรุษ อารมณ์แมนๆ แบบนิ่งๆ ทำให้เราได้ไคร่ครวญถึงความต้องการจริงๆ ของชีวิต สิ่งหนึ่งที่เรามักพบเสมอในงานของเขา คือการพูดถึงคนเล็กๆ ( ในความหมายของคนเล็กๆ จริง-ไม่ได้พูดเพื่อเอาเท่ เหมือนที่เรารู้สึกเวลาอ่านเจอในหนังสือเล่มอื่น) คนเล็กๆ ที่เป็นเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่า เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติ ระดับล่างๆ คนม้ง คนกะเหรี่ยง คนเหล่านี้คือตัวละคร คือเพื่อนร่วมงานของเขา ดิฉันชอบ ตอนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้มาก เป็นตอนที่ ม.ล.ปริญญากร กลับมาจากซุ้มบังไพร ริมผา เมื่อมาถึงแค้มป์ที่พัก เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่า เพื่อนร่วมงาน ถามเขาว่า วันนี้ทำไมกลับช้า เขาบอกว่า มัวแต่ยืนดูกวางผายืนมองพระอาทิตย์ตกอยู่ เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติ เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งของเขา ถามกลับไปว่า ได้รูปดีใช่ไหม " รูปไม่ดีหรอก แต่ได้ความรู้สึกดีๆ " ผมตอบ กวางผาตัวนั้นขึ้นมายืนบนชะง่อนหินตั้งแต่เย็น เขายืนนิ่ง นานๆ จึงหันมองทางซ้าย-ขวาสักครั้ง เวลาส่วนใหญ่คือมองไปทางขอบฟ้าด้านตะวันตก ช่วงเวลานั้นขอบฟ้ามีความงดงามไม่น้อยไปกว่าตอนเช้า ขณะลัดเลาะไปตามหน้าผาในความมืดเพื่อกลับแคมป์ ผมรู้แล้วว่า ทำไมกวางผาชอบยืนอยู่บนชะง่อนหินเหม่อมองไปทางทิศตะวันตกยามพลบค่ำ " ด้วยความรู้สึกแบบสัตว์ป่าตัวหนึ่ง ซึ่งไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะได้พบกับแสงอุ่นๆ ของดวงอาทิตย์หรือไม่ การเฝ้ามองแสงงดงามช่วงสุดท้ายของวันนั้น เป็นเรื่องจำเป็น " ( เงาตนบนรอยซาย หน้า 125) เมื่ออ่านหนังสือเล่มนี้จบลง ( ทั้งๆ ที่ไม่อยากให้จบ ) ดิฉันค้นพบว่า หนังสือเล่มนี้ ตอกย้ำสิ่งที่ดิฉันเชื่อมาตลอด นั่นคือ ปลายทางและจุดมุ่งหมายอาจไม่ใช่สิ่งจำเป็นนัก ระหว่างทางต่างหาก คือ สิ่งที่เราควรใส่ใจ การเร่งรีบดำเนินชีวิตไปให้ถึงจุดหมาย อาจทำให้เราลืมมองรายละเอียดระหว่างทาง เวลาที่เรารอสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เรามักจะรีบร้อนให้สิ่งที่เรารอปรากฏขึ้นโดยไว จนเราลืมไประหว่างการรอนั้นมีสิ่งงดงามระหว่างทางเกิดขึ้นเสมอ สวัสดีปี ใหม่ค่ะ บล็อกที่เกี่ยวข้อง โลกระหว่างรอกาแฟ ป.ล. กลับไปดูรายชื่อหนังสือที่ซื้อมาจากงานหนังสือเมื่อปีก่อนๆ ช่างดองได้ดีจริงๆ เห็นทีต้องค่อยๆ สอยลงมาจากชั้นหนังสือ เอามาอ่านเสียที ถือว่าเป็น wish list ของปีนี้เล้วกัน อ่านหนังสือที่ดองไว้ให้หมด   Create Date : 02 มกราคม 2551 49 comments Last Update : 29 สิงหาคม 2557 18:44:25 น. Counter : 1996 Pageviews. Share Tweet

อ่านแล้วก็ได้ข้อคิดดีๆ เสริมปีใหม่จริงๆนะคะ และแน่นอนว่าอ่านแล้วก็อยากไปสำรวจอีกเหมือนกัน ว่าเหลืออีกกี่เล่มที่ยังไม่ได้อ่านและสะสมเอาไว้ อยากอ่านหนังสือได้เยอะๆ จังค่ะปีนี้   โดย: JewNid 2 มกราคม 2551 10:56:09 น.

ปีนี้ก็ว่าจะอ่านหนังสือให้เยอะขึ้นเหมือนกันครับ   โดย: pick IP: 202.41.187.247 2 มกราคม 2551 12:08:11 น.

อ่านข้อเขียนของคุณแล้ว รู้สึกอุ่นๆในหัวใจ ข้อความที่คุณยกมาจากหนังสือ ตอกย้ำให้เราเชื่อมั่นและกระจ่างในสิ่งเราคิด ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่แนะนำในวันที่สองของปีค่ะ มีความสุขมากๆ และดื่มด่ำกับชีวิตดีๆในทุกๆวันนะคะ   โดย: เจ๊มาเองจ้ะ 2 มกราคม 2551 12:27:42 น.

ผมพึ่งอ่านหนังสือเล่มใหม่ของคุณทินกรจบ อ่านแล้วรู้สึกมึน ๆ คล้ายกับตอนอ่านมูราคามิ (แต่ของมูราคามิทำเอาหนักหัวกว่ามาก ๆ )   โดย: I will see U in the next life. 2 มกราคม 2551 14:40:11 น.

ส่วนตัวไม่ค่อยได้อ่านหนังสือแนวนี้เท่าไรนัก แต่อ่านรีวิวแล้วรู้สึกว่าหนังสือบางเรื่องที่เราไม่คิดว่ามีอะไรดี กลับมีดีซ่อนอยู่ ไม่รู้ว่าอ่านแล้วจะได้ความรู้สึกลึกซึ้งเท่า จขบ. หรือไม่ แต่จะพยายามหาเรื่องนี้มาอ่านค่ะ ชอบประโยคนี้จัง " รูปไม่ดีหรอก แต่ได้ความรู้สึกดีๆ "   โดย: กระปุกกลิ้ง 2 มกราคม 2551 16:17:47 น.

อา คนอยู่กับธรรมชาิตินี่ช่างลึกซึ้ง ดู wish list แล้วก็ขอร่วมขบวนการด้วยพี่ ทะลายกองดองแรนเจอร์   โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat ) 2 มกราคม 2551 17:40:35 น.

ชอบชื่อหนังสือจังค่ะ เนื้อหาก็น่าอ่านมาก คุณgrappaแวะไปบอกชื่อหนังสือแล้วเกิดกิเลสทันควัน แต่สงสัยว่าคงไม่มีขายแล้วมั้ง   โดย: haiku 2 มกราคม 2551 19:20:25 น.

^ ^ หมายถึงหนังสือชื่อ "ตึก ต้นไม้ และแสงอรุณ โลกทัศน์ของสถาปนิก " ใช่ไหมคะ คงไม่มีขายแล้วล่ะค่ะ หนังสือพิมพ์นานมากแล้ว   โดย: grappa 2 มกราคม 2551 19:29:45 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่... หนูก็เหลืออีกหลายเล่มเลยที่ยังอ่านไม่จบ.. เพิ่งลงมาจากภู.... เข้าใจนะว่าทำไมพระอาทิตย์ตกจึงดึงให้เราหยุดได้...   โดย: กาแฟดำไม่เผ็ด 2 มกราคม 2551 19:36:18 น.

สวัสดีปีใหม่จ้าพี่แป๊ด   โดย: แพนด้ามหาภัย 2 มกราคม 2551 22:01:27 น.

สุขีปีใหม่เทอญ   โดย: ข้าวตู 2 มกราคม 2551 22:14:49 น.

สวัสดีปีใหม่อีกครั้งครับ ช่วงหยุดปีใหม่หลายวัน ได้อ่านหนังสือที่เก็บไว้หลายเล่ม "ที่เกิดเหตุ" เป็นหนึ่งในนั้น อ่านแล้วชอบครับ (ต้องเอาไปวางไว้คู่กับ "กรณีฆาตกรรมโต๊ะอิหม่ามฯ" เลย คลุมเครือๆ) หนังสืออีกเล่มที่ผู้เขียน "ที่เกิดเหตุ" เขียนร่วมกับผู้เขียนท่านนี้ก็มีแล้ว กำลังจะหาเวลาอ่านต่อไป เล่มที่คุณ grappa เขียนถึงนี่ก็น่าสนใจครับ หนังตัวอย่างที่เอามาเล่าช่างยั่วน้ำลายดีแท้ ไปๆ มาๆ ผมรู้สึกว่า ผมชอบอ่านหนังสือประเภทบันทึกทรรศนะหรือความรู้สึกของนักเขียน มากกว่าเรื่องสั้นหรือนวนิยายแฮะ   โดย: คนทับแก้ว 3 มกราคม 2551 16:58:43 น.

เห็นด้วยกับพี่มากๆ เรื่องรายละเอียดระหว่างทางเดินน่ะค่ะ แต่ก็..นะ บางคนเขาก็กลัวว่าเวลาในชีวิตเขาน้อยเกินกว่าจะมัวมาเก็บความงดงามระหว่างทางเดินได้ เขาถึงพยายามไปสู่จุดหมายให้รวดเร็วที่สุดน่ะค่ะ สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ เอ่อ..รบกวนพี่เรื่องหนึ่ง หนูไม่สามารถคอมเม้นท์บล็อกน้องเอก มาร์เวลลัสบอยที่เอกซ์ทีนได้น่ะค่ะ แต่เห็นพี่คอมเม้นท์ได้ รบกวนถ้าพี่ไปเยี่ยมบล็อกน้องเอกอีกเมื่อไหร่ ช่วยบอกน้องเค้าด้วยนะคะว่าหนูพยายามจะไปแวะทักทายเขาแล้ว แต่ทำไม่ได้น่ะค่ะ ขอบคุณค่ะพี่   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 3 มกราคม 2551 18:36:29 น.

หนังสือก็คือหนังสือ ป่าก็คือป่านะพี่ 555 อิอิ ลมเย็นจัง   โดย: เต๋อ IP: 58.8.229.11 3 มกราคม 2551 22:05:42 น.

แอนนา เพนกวิน กับน้องหงษ์ห่าน ไปงานเปิด pause & play มาแล้ว เห็นบอกว่าเก๋ดี น่าไปแฮะ ป.ล.1 กำลังจัดอันดับ หนัง-เพลง อย่างหัวฟู (และคงไม่มีหนังสืออีกแล้ว แหะๆ) ป.ล.2 ใกล้งาน 2008 แล้ว มี 2 ความรู้สึก 1. ตื่นเต้น (อยากดูหนังคนอื่น) และ 2.อาย (หนังตัวเอง 5555) อ้อ ลุ้นหนังคุณทศพลด้วย   โดย: merveillesxx 4 มกราคม 2551 3:49:55 น.

สวัสดีปีใหม่ค่า ขอให้พี่แกรปมีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะคะ^^...   โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) 4 มกราคม 2551 9:15:29 น.

แวะมาทักทายค่ะ เป็นบล็อกที่น่ารักจัง มีเรื่องดีๆ มาให้อ่านเรื่อยเลย ชอบ...ชอบ...ชอบ....   โดย: มินมู 4 มกราคม 2551 16:38:36 น.

ประโยคเกี่ยวกับแสงอาทิตย์สุดท้ายของวันงดงามจังค่ะ   โดย: concubine IP: 203.144.236.211 4 มกราคม 2551 17:31:15 น.

ฮืม ทำไมรู้สึกว่าตัวเองเม้นท์บล๊อกนี้ไปแล้ว แต่ไม่เห็นแหะ งง ปลายทางไม่สำคัญเท่าระหว่างทางจริงๆค่ะ บางทีถึงแล้วยังไม่อยากให้ถึงเลย เพราะว่าข้างทางมันเพลิ้นเพลิน   โดย: DropAtearInMyWineGlass 4 มกราคม 2551 18:23:05 น.

เห็นภาพ "กวาง" ชัดขึ้นเลย สวัสดีปีใหม่ค่ะ   โดย: แอนนา เพนกวิน IP: 58.8.116.251 4 มกราคม 2551 19:29:23 น.

โลกระหว่างทางนี่เป็นสิ่งที่ไร้ขอบเขตมากๆ เลยนะคะ เรามักจะหลงอยู่ระหว่างทางเสมอ บางทีเรียกได้ว่าเถลไถล แต่ก็ได้ค้นพบสิ่งแปลกใหม่ น่าตื่นเต้น จนบางครั้งเปลี่ยนเส้นทางชีวิตเราไปเลยก็มี สนุกดีค่ะ ชิวๆไปเรื่อยๆ อ่านที่เขียนข้างบนอีกที รู้สึกเหมือนเป็น dejavu เลยค่ะพี่แป๊ด เหมือนว่าจะเคยคุยเรื่องนี้ไปแล้วครั้งหนึ่ง Happy New Year na ka   โดย: Le Petit Panx 4 มกราคม 2551 22:32:15 น.

สงสัยพี่จะสนใจเรื่องนี้ จริงๆ อ่ะแป้ง เลยดูเหมือนจะเคยพูดไปแล้ว   โดย: grappa IP: 58.9.224.168 4 มกราคม 2551 23:13:46 น.

สวัสดีปีใหม่ 2551 ขอให้พบกับสิ่งดี ๆ และประสบความสำเร็จในสิ่งที่คิดฝันไว้ สุขภาพกายใจแข็งแรงและเข้มแข็งตลอดปีนะครับ   โดย: คนเดินดินฯ 4 มกราคม 2551 23:17:05 น.

สวัสดีปีใหม่ครับ พี่แป๊ด   โดย: ปรีดา (Aka Prita ) 5 มกราคม 2551 2:27:52 น.

สวัสดีปีใหม่ครับ เห็นด้วยเรื่อง "ระหว่างทางนะครับ"   โดย: แฟนผมตัวดำ 5 มกราคม 2551 12:50:56 น.

มีความสุขปีใหม่นะครับ.... อ่านหนังสือข้ามปี ไอเดียนี้น่าสนใจริงๆ   โดย: calcium_kid 5 มกราคม 2551 13:26:33 น.

สวัสดีปีใหม่ ปี 2551 สวัสดีปีใหม่ครับ พี่แป๊ด ขอให้มีความสุข มีรอยยิ้มละเมียดละไม มีบทเพลงอันงดงามให้ฟัง มีหนังสือให้อ่าน มีการเดินทางให้ท่องไป สวัสดีครับ   โดย: เจียง IP: 58.9.237.87 5 มกราคม 2551 17:39:01 น.

"ด้วยความรู้สึกแบบสัตว์ป่าตัวหนึ่ง ซึ่งไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะได้พบกับแสงอุ่นๆ ของดวงอาทิตย์หรือไม่ การเฝ้ามองแสงงดงามช่วงสุดท้ายของวันนั้น เป็นเรื่องจำเป็น " อ่านถึงตรงนี้แล้วแบบว่ามันจี๊ดเข้าไปในใจเลยค่ะ สำหรับฉันแล้วการเฝ้ามองบางอย่างนั้นเป็นเรื่องจำเป็นเหมือนกัน แต่ด้วยความเร่งรีบของการดำเนินชีวิตก็ทำให้ไม่สามารถใช้เวลาได้อย่างใจชอบ แต่ว่าก็ต้องอาศัยช่วงเวลาที่พอมีกับการมองนั้นๆ ถ้ากวางฝาเฝ้ามองแสงงดงาม ฉันก็คงมองท้องฟ้าในทุกครั้งที่มีโอกาสเงยหน้าขึ้นมอง ไม่ว่าจะเป็นตอนขับรถ นั่งมอเตอร์ไซค์หรือตอนตื่นนอนตอนเช้า การแหงนหน้ามองฟ้าเหมือนเติมเต็มบางอย่างให้กับชีวิต เห็นด้วยกับที่คุณ grappa บอกว่าการไปถึงเป้าหมายนั้นไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต แต่ระหว่างทางคือสิ่งที่เราควรใส่ใจ ขอบคุณสำหรับการแนะนำหนังสือค่ะ   โดย: cottonbook 6 มกราคม 2551 10:24:14 น.

พี่แป๊ด ไม่ไหวแล้ว อยากให้พี่อ่านประชาคม ลุนาชัย แล้วมาเขียนรีวิวให้หน่อย เมื่อกี้เพิ่งอ่าน กลางทะเลลึก จบไปอีกเล่ม พูดไม่ออกเลย   โดย: pick IP: 202.41.187.247 6 มกราคม 2551 19:59:02 น.

ปกสวยจังพี่ สวัสดีปีใหม่คร๊าบบ   โดย: lolay IP: 58.9.201.123 6 มกราคม 2551 20:51:47 น.

happy new year ครับท่านพี่   โดย: alienboon IP: 124.120.169.225 6 มกราคม 2551 21:59:59 น.

กำลังอ่าน โลกของเขาขาวไม่เท่ากันที่นักเขียนท่านนี้กับคุณวรพจน์ พันธุ์พงศ์ค้างไว้อยู่เลยครับ ติดใจแกตั้งแต่ได้อ่านบทสัมภาษณ์ในจีเอ็ม   โดย: ฟ้าดิน 7 มกราคม 2551 5:16:04 น.

พี่แป๊ด เพิ่ม list ให้อีกเล่มซะแล้วครับ ช่วงนี้ผมลุย บันทึกนกไขลาน ไม่จบซะที สวัสดีปีใหม่ครับ   โดย: เด็กผู้ชายที่ไม่เตะบอลตอนกลางวัน (kanapo ) 7 มกราคม 2551 13:14:46 น.

อยากหยุดทำงานหนึ่งปี อ่านหนังสืออย่างเดียวจังเลยคะพี่   โดย: Mutation 7 มกราคม 2551 19:53:19 น.

ช่วงนี้อ่านอะไรโหด ๆ อย่างเดียวเลยครับ สุดท้ายก็ได้ซื้อ "สยองขวัญ" ของ เอโอกาวะ รัมโป เป็นเล่มที่ชอบมาก เคยอ่านตอนเป็นวัยสะรุ่นทำให้หลงใหลในเรื่องแนวนี้ไปเลย   โดย: ShadowServant IP: 202.28.27.6 8 มกราคม 2551 11:03:58 น.

"ด้วยความรู้สึกแบบสัตว์ป่าตัวหนึ่ง ซึ่งไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะได้พบกับแสงอุ่นๆ ของดวงอาทิตย์หรือไม่ การเฝ้ามองแสงงดงามช่วงสุดท้ายของวันนั้น เป็นเรื่องจำเป็น " เป็นประโยคที่เพราะมากค่ะ อ่านแล้วต้องอ่านซ้ำถึงสามรอบ และอ่านแล้วรู้สึกทันทีว่า ต้องไปหาหนังสือเล่มนี้มาอ่านด่วน ขอบคุณค่ะที่ทำให้รู้จักหนังสือดีๆเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งเล่ม   โดย: Cafe_noir 10 มกราคม 2551 19:10:38 น.

:)   โดย: โณ IP: 125.25.152.155 11 มกราคม 2551 15:18:14 น.

ขอบคุณที่แวะไปที่บล็อกค่ะ (รับตำแหน่งต่อจากพี่เนี่ย แอบเครียดนะ แบบว่า..สาระน้อยกว่ากันมากมาย)   โดย: ยาคูลท์ 11 มกราคม 2551 23:11:45 น.

เล่มนี้ยังไม่เคยอ่านเลย แต่ว่าอ่านหนังสือเล่มที่เอามารวมคู่กะพี่หนึ่งอยู่ค่ะ ป.ล.ไปหาราคาไม่เจออะค่ะ ไม่รู้ไปเก็บไว้ที่ไหน ขอโทษทีนะคะ   โดย: fonkoon 12 มกราคม 2551 21:15:47 น.

ขอบคุณคับ แต่เล่มก่อนที่ยืมมายังไม่ได้อ่านเลยพี่ ถ้ายืมเล่มนี้มา็ก็ไม่รู้จะได้อ่านหรือเปล่า เพราะที่จริงอยากอ่านเรื่องรักๆ (ของชาวบ้าน) อ่ะค่ะ (ป้าซีโมนบอกว่ากลับไปอ่าน Second Sex ให้จบซะก่อนดีกว่านะนังหนู กร๊ากกกก)   โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat ) 13 มกราคม 2551 20:54:58 น.

อืม เพิ่งได้มาอ่านบล้อกนี้ที่พูดถึงหนังสือเกี่ยวกับคนที่รักสัตว์ป่าพร้อมๆกับได้รับรู้ข่าวเกี่ยวกับกลุ่มคนที่ทำการฆ่าวัวกระทิงป่าแล้ว ช่างขัดแย้งกันจริงๆ ฝ่ายนึงชื่นชมและรู้ถึงคุณค่าชีวิต อีกฝ่ายเห็นชีวิตเป็นแค่ของล่าเพื่อเอาไปขายให้กลุ่มคนที่มีตัณหาอยากกินสัตว์ป่า เฮ้อ   โดย: ข้าวตู 13 มกราคม 2551 21:14:03 น.

มีหนังสือหลายเล่ม อยากอ่านแต่ไม่มีโอกาสได้อ่าน นักเขียนหลายคนที่ชอบ แต่ก็ไม่ได้อ่าน - - คนนี้ก็ชอบ, อ่านจาก อสท. เขียนเรื่องเกี่ยวกับป่าได้เจ๋งสุด.. พี่--เชื่อมะ ทำงานห้องสมุด ยังต้องเป็นสมาชิกร้านเช่าหนังสือ และยังเป็นมาชิกของห้องสมุดอื่นอยุ่เลย...   โดย: ดาริกามณี 15 มกราคม 2551 12:07:44 น.

หวัดดีปีใหม่ค่ะ คุณกรัปปา ห่างเหินจากวงการบล๊อกไปนาน ตอนนี้ว่างสองสามวัน เลยรีบมาเก็บอ่านของเก่า เคยอ่านงานของม.ล.ปรัชญากร เกี่ยวกับชีวิตสัตว์ป่า แล้วก็อึ้งกับความรู้สึกที่ลื่นไหลของภาษา แต่ประโยคที่คุณยกมา เรื่องศัญชาตญาณของกวางผานั่น ตรึงใจจริงๆค่ะ ไม่ใช่แต่สัตว์ป่าเท่านั้นนะคะ ที่เป็น มนุษย์อย่างเราๆก็เถอะ เวลาใกล้ค่ำ จะเป็นช่วงที่วูบหนึ่งเราจะรู้สึกเหงาๆไม่ใช่หรือ ยิ่งเวลาจากบ้านไปนานๆ พอพระอาทิตย์เจียนตก เล่นเอาคิดถึงบ้านจับจิต ปล.เราเหมือนกันเลยค่ะ หนังสือที่สอยมาในงานรอการอ่านอีกเพียบ แต่ กำลังอ่าน ศานตาราม รอบสองอยูนะคะ ชอบใจความคิด ความรู้สึก ของตัวละครมาก เป็นเพราะชีวิตที่ต้องหลบหนีมาตลอด ทำมห้เค้ารู้สึกว่า ตัวเองนั้นเป็นอะไรก็ได้ เหมือนน้ำ ที่ไหลซึมเซาะได้ในทุกพื้นที่ อ่านแล้วรู้สึกดีต่อโลก ต่อชีวิตในอีกแง่มุมที่เราไม่เคยเห็น ไม่เคยรู้จัก จากที่เค้าเขียนนะคะ กองขยะในสลัม เมื่อมองผ่านแว่นของน้ำใจ ก็สวยได้... คิดถึงคุณกรัปป้าเสมอนะคะ   โดย: นางกอแบกเป้ 15 มกราคม 2551 18:30:04 น.

โหย คราวนี้พี่แป็ดดองบล๊อกนานจริงๆนะคะเนี่ย (หรือว่าเราเข้าบล๊อกบ่อยไป)   โดย: DropAtearInMyWineGlass 16 มกราคม 2551 3:21:27 น.

เหมือนความเห็นข้างบน ฮิๆๆ   โดย: แฟนผมตัวดำ 17 มกราคม 2551 9:03:29 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะพี่   โดย: Mutation 17 มกราคม 2551 17:18:58 น.

กี๊ซซซซซซซ ทำไมเวลาจิ้มไปที่ล็อกอินที่มาคอมเม้นท์ให้พี่แป๊ด ถึงได้มีวินโดว์เล็กๆ โชว์ให้ด้วยอะคะ? เก๋มากมาย   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 18 มกราคม 2551 17:14:14 น.

เอ่อ แฟนๆ ทุกท่าน พี่แป๊ดยังอยู่ดีมีสุขสบายลัลล้าดีในกรุงเทพครับ ไม่ได้เดินทางไปธิเบต โมร็อกโค อัลบาเนีย ไนจีเรีย หรืออย่างใด วันนี้ยังไปเจอตัวเป็นๆ มา 5555   โดย: merveillesxx 20 มกราคม 2551 5:02:20 น.

พี่ครับ เน็ตเจ๊ง เอ็มเด้ง พยายามส่งเมลอยู่คร้าบ   โดย: A+ IP: 58.41.170.117 20 มกราคม 2551 23:24:54 น.