ความหมายวันออกพรรษา

   คือวันที่สิ้นสุดระยะจำพรรษา (นับตั้งแต่วันแรม ๑ ค่ำเดือน ๘  ซึ่งเป็นวันเข้าพรรษา  จนถึงวันขึ้น๑๕  ค่ำ เดือน ๘ จนถึงวันขึ้น ๑๕ เดือน  ๑๑  ครบ ๓ เดือนพอดี)  หรือออกจากการอยู่ประจำที่ในฤดูฝน    พระสงฆ์จาริกไปแรมคืนที่อื่นได้    เมื่อเผ่ยแพร่พระธรรมคำสอนองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตามประสงค์    โดยไม่จำเป็นต้องค้างแรม   ณ วัดที่ตนสังกัด

ประวัติวันออกพรรษา

เหตุที่พระพุทธเจ้าทรงอนุญาติให้พระสงฆ์ทำปวารณาด้วยสมัยหนึ่ง   พระพุทธองค์ทรงประทับ

อยู่ที่พระเชตวันมหาวิหาร   เมืองสาวัตถี    มีภิกษุพวกหนึ่งจำนวนหลายรูปจำพรรษาอยู่ในวัดแห่งแคว้นโกศล  ประสงค์จะป้องกันวิวาทมิให้เกิดแก่กันและกัน   จึงตั้งกติกาไม่ให้พูดกัน   ใครมีกิจอย่างไรก็ทำตามหน้าที่   วิธีนี้เรียกว่า  มควัตร   หรือปฏิบัติเหมือนคนใบ้  ครั้นออกพรรษาแล้วพากันไปเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า     พระพุทธองค์ทรงตำหนิ    ว่าถ้าปฏิบัติอย่างนี้อีกจะปรับโทษเป็นอาบัติทุกบท    จากนั้นทรงอนุญาตให้ภิกษุผู้จำพรรษาครบ ๓  เดือน ปวารณาแก่กันคือ  กล่าวตักเตือนข้อผิดพลั้ง  ตามที่ได้เห็นได้ยิน     ทั้งนี้เพื่อความบริสุทธิ์ในหมู่สงฆ์ และความบริสุทธิ์ของพระพุทธศาสนา