Bloggang.com : จอมบงการนายอ้วนดำปื๊ดปื๊อ : ทำบุญไม่ขึ้น

ทำบุญไม่ขึ้น

เมื่อวานพี่ยีนส์แวะมาบ้านผม เป็นเรื่องธรรมดาที่เรา2 คน จะทนทำเป็นผู้มีวัฒนธรรมและมีวินัยอยู่ได้ประมาณ 10 นาที พอแม่ผมแม่พี่ยีนส์เริ่มนั่งเมาส์กัน พี่ยีนส์และผมก็ลืมตัว และลืมระเบียบวินัยกฎเกณฑ์ที่ได้รับการป้อนข้อมูลมาเรียบร้อย ส่วนใหญ่ผู้ที่หลุดพ้นกฎก่อนมักจะเป็นพี่ยีนส์ เพราะพี่ยีนส์ทนนั่งฟังแม่ๆ เราคุยกันนานไม่ได้ พี่ยีนส์ต้องไปหยิบจับหาของเล่นมา ซึ่งทันทีที่ผมเห็นพี่ยีนส์เริ่มสอดส่ายหาของเล่นผมก็ทนหักห้ามใจอยู่เฉยๆ ไม่ได้เช่นกัน ผมต้องวิ่งตามพี่ยีนส์ออกไป พี่ยีนส์เล่นอะไรผมต้องเล่นด้วย แบบว่าเราต้องแย่งกันเล่นของเล่นชิ้นเดียวกัน อย่างวันนี้พี่ยีนส์คว้าจักรยานออกมาขี่ ผมก็ต้องออกไปขึ่ด้วย แต่พี่ยีนส์คว้าจักรยานมาได้ก็ขึ้นควบแล้วขี่ด้วยความเร็วสุดๆ ผมก็เลยวิ่งตามจักรยานพี่ยีนส์เสียลิ้นห้อยเลย

หลังจากขี่จักรยานได้พักหนึ่งพี่ยีนส์มาชวนผมให้ไปขออนุญาติจอมบงการ เพื่อไปขี่จักรยานไปเลี้ยงปลาที่ทะเลสาบที่หมู่บ้าน แต่ฝนตั้งเค้ามาทำท่าจะตก แม่ผมเลยสงเคราะห์ขับรถไปส่งให้

พอรกจอดปุ๊บ ด้วยความใจร้อนผมกับพี่ยีนส์วิ่งเต็มฝีเท้าด้วยความเร็วสุดไปยังริมฝั่ง จนพื้นพสุธาเลื่อนลั่นดัง ตึง ตึง :laughing:

พอไปถึงปุ๊บพี่ยีนส์ก็แกะขนมปังปาลงทะเลสาบด้วยความเมามันส์ ผมก็รีบวิ่งไปรอดูปลาจนชิดขอบตลิ่งแต่ดูเท่าไหร่ๆ ก็ไม่เห็นมีปลาโผล่มาสักที พี่ยีนส์กับผมก็เลยเริ่มเถียงกันว่า.. ทำไม... ปลาไม่มา

พี่ยีนส์บอกว่า.. ปลาไม่มากินขนมปัง เพราะปลากลัวบัดดี้ บัดดี้ตัวโตน่ากลัว แถมวิ่งเสียงดังกระเทือนแผ่นดินจนปลาคิดว่าแผ่นดินแยกถล่มไปแล้ว ต้องหลบอยู่ในถ้ำที่ปลอดภัย:wassat:

ผมเลยเถียงว่า... ปลาไม่มาเพราะพี่ยีนส์ต่างหากล่ะ พี่ยีนส์วิ่งแรงเหมือนกัน จำได้หรือเปล่าคราวก่อนที่พวกคุณยายที่รำไทเก็กเลี้ยงเต่าอยู่ ซึ่งมีเต่าอยู่ริมตลิ่งนับสิบตัว แต่พอผมกะพี่ยีนส์เห็นเข้าก็วิ่งกรูเข้าไปดูเท่านั้นแหละ เต่าได้ยินเสียงแผ่นดินสะเทือนจากการวิ่งของเราทั้งสอง เต่ารีบกระโดดหนีแผลวๆ ลงน้ำไปจนหมดเลย เมื่อผมกะพี่ยีนส์มาถึง พวกคุณยายที่รำไทเก็กยังบอกว่าทีหลังเดินเบาๆ สิเต่าจะได้ไม่หนี :tongue:

แต่วันนี้เราทั้งสองก็ดันลืมตัววิ่งลงมาอีก ผมกับพี่ยีนส์เลยสรุปว่า.. พวกเต่ากับปลาคงกำลังกลัวแผ่นดินถล่มแน่เลย เลยหลบอยู่แต่ในถ้ำ เพราะตกใจเสียงฝีเท้าตึงๆ ของเราทั้ง 2 คน แล้วเราก็คุยกันเรื่องความน่ากลัวของแผ่นดินถล่มต่อ ขณะที่เราทั้งสองกำลังบิวท์อารมณ์ความกลัวแผ่นดินถล่มทั้งคู่

ทันใดนั้นเราทั้งสองก็ได้ยินเสียงจอมบงการประกาศิตออกมาว่า ... นี่แหละเป็นตัวอย่างของคนขี้ขลาด และกลัวโดยไม่มีเหตุผล แค่ได้ยินเสียงอะไรมาก็เอามาจินตนาการเป็นตุเป็นตะ กลัวจนพลาดโอกาส ถ้าปลาและเต่ารู้จักคิดและรู้จักโผล่ขึ้นมาพิสูจน์สักนิดก็จะได้กินขนมปัง ไม่ต้องไปนั่งกลัวหัวหดอยู่อย่างนั้น แล้วจอมบงการก็หันมาถามเราทั้ง 2 ว่า.. ใช่ไหม

พี่ยีนส์กะผมเลยบอกว่า... "ใช่ครับ น้องยีนส์จะไม่กลัวและไม่เชื่ออะไรโดยไม่ได้คิดพิจารณา หรือพิสูจน์ก่อนว่า.. สิ่งนั้นๆ หรือเรื่องนั้นๆ เกิดจากอะไร มีที่มาอย่างไร เพราะเดี๋ยวเราจะพลาดโอกาสที่ผ่านมาเพราะความไม่มีวิจารณญาณของเรา" :tongue:

อย่างเช่น ปลาและเต่าวันนี้ที่ผมและพี่ยีนส์ตั้งใจจะมาทำบุญทำทานเลี้ยงอาหาร กลับตกใจเสียงวิ่งของเรา แล้วแปรเจตนาเราผิด คิดไปว่า.. เสียงวิ่งของเรา คือ เสียงแผ่นดินแยก ทำให้เรากลายเป็นคนทำบุญไม่ขึ้นไปเลย :laughing:

Create Date : 07 มกราคม 2552

Last Update : 7 มกราคม 2552 2:24:13 น.

0 comments

Counter : 403 Pageviews.