ทีแรก ไม่รู้หรอกว่า เรื่องอะไร 

      เพื่อนเราก็คงไม่รู้จะชวนใคร เพราะนาทีสุดท้าย มีบัตรเหลืออีก 1 ใบ

      เพื่อนๆ มักจะรู้กันว่า เราเป็นคนใจง่าย .. เอ่ย.. ชวนง่าย  ชวนไปไหน ถ้าว่าง ไปได้ จะไป

      อันที่จริง  เกือบๆ จะปฏิเสธ เพราะคืดว่า จะอยู่กับลูกชายสักวัน แต่ก็ตกลงรับปากกับเพื่อนว่าจะไปด้วย  ทั้งๆ ที่ฟังดูสถานที่แสดงก็ไกลนะ  ไปถึงรังสิต  ขับไปเองอีกด้วย

      ถามลูกชายว่า ไปทางไหนดี ลูกก็อธิบายนิดหน่อยว่า ให้แม่ขับขึ้น Tollway ไปลงรังสิตเลย 

      เพื่อนนัดเจอกันประมาณ 14.00 - 14.15 น. ลูกชายบอกว่า แม่ต้องออกจากบ้าน 12.30 น. เลยนะ  ถึงจะทันนัด  เพราะไกลนะ จากบ้านเรา ที่ลาดพร้าว

      เราก็ออกจากบ้านตามลูกชายแนะนำ

      จะทานข้าวกลางวันไปก่อนรึก็ยังไม่หิว  เพราะวันหยุดตื่นสาย  (... ทีจริง นอนดึก ตื่นสายทุกวัน ตั้งแต่เกษียณจากงานประจำ..) รีบเอาอาหารแช่แข็งอุ่นใน Microwave ติดตัวออกไปด้วย  กะว่าไปทานเอาที่ ม.รังสิต เมื่อไปถึง  คงจะพอดีหิว

      ลูกสะไภ้คนสวย ทำ cup cake เก่ง  เอาให้ไปด้วย เผื่อว่าแม่สามีจะหิว

      ขับรถส่วนคัวไปขึ้น Tollway ตามที่ลูกชายแนะนำ 

      เดี๋ยวนี้ค่าใช้ทางเป็น 70 บาทแล้ว  ... อุแม่เจ้า.. !!  เมื่อไม่นานมานี้ ยัง 60 บาทอยู้เลย  แอบขึ้นเป็น 70 บาทตั้งแต่เมื่อไรนี่..?!

      ขับไปเรื่อย ๆ เจอทางออกรังสิตได้ 2 ทาง  ... ทางไหนละนี่

      รังสิต ลำลูกกา  หรือ รังสิต ปทุมธานี ?

      ตัดสินใจไปทาง รังสิต ปทุมธานี... ขับไปเรื่อย ๆ เจอทางแยก...ต้องรีบตัดสินใจด่วน... เจ้ากรรม  ดันตัดสินใจผิด ..!  ขับกลับมาทางเข้ากรุงเทพฯ ซะนี่... นึกตำหนิตัวเองว่า ไม่รู้จักเปิด Google Map ดูให้แน่ก่อนออกจากบ้าน.. จึงต้องหาทางวกกลับไปรังสิตใหม่

      เคราะห์ดีที่ เมื่อวกกลับนิดเดียว นึกถึงคำแนะนำของเพื่อนได้ว่า  เลยตลาด 4 มุมเมืองไปนิดเดียว  ก็จะเจอป้ายบอกทางไป ม. รังสิต แล้วให้ขับต่อไปอีกประมาณ 2 กิโลเมตร

      ก็ขับไปเรื่อยๆ  เริ่มเห็นป้าย RSU บอกทาง 

      ไปสักพักใหญ่  อ้าว... ป้าย RSU หายไปไหน..?!   หลงทางอีกแล้วซิเรา... ขับวกกลับมาใหม่

      เจอทางเลี้ยวไป ม. รังสิต  

      เข้าไปทางเข้า  รับบัตรเข้า มหาวิทยาลัย จากยามเรียบร้อย ถามเขาว่า อาคารดนตรีฯ ไปทางไหน.. ยามชี้ไปโน่น  บอกว่า ขับตามคันโน้นไปเลยนะ  ตามป้ายไปเรื่อยๆ

      ตามป้ายอีกแล้ว... 

      รถคันโน้นก็ขับเร็วจัง  หายไปแล้ว..

      ขับตามมางไปเรื่อย ๆ วกไปวนมา  ความรู้สึกว่า ทำไมไกลจัง ?

      ในที่สุดก็เจอ...อาคารดนตรี สุริยเทพ  เป็นอาคารสร้างใหม่  มีรูปปั้น ท่านสุริยเทพทรงขับราชรถประจำพระองค์ สวยงามมาก 

      ขับวนไปรอบอาคาร เพื่อหาที่จอดรถเหมาะ  ที่ไม่ไกลจากทางเข้าอาคารมากนัก  เพราะเรามาคนเดียว ถ้าหลงอีกคงไม่สนุกนัก 

      ในที่สุดก็เจอที่จอดรถหน้าอาคาร  กลางแจ้ง  ไม่เป้นไร เดี๋ยวก็เย็นแล้ว  กว่าจะออกมาตอนจบ

ดูท้องฟ้า  ตรึ้มๆ อยู่  ฝนอาจจะตก  แต่คิดว่า ไม่น่าจะตกแล้วช่วงนี้

      ดูเวลา.. เรามาเร็วกว่าเวลาเพื่อนนัด  13.45 น.  ขนาดหลงแล้ว หลงอีก..

      นึกขึ้นได้ว่า อุ่นข้าวผัดมาเพื่อทานก่อนขึ้นไปอาคาร  จัดการกับปากท้องตัวเองให้เรียบร้อยในรถนั่นแหละ...แล้วออกจากรถ  เดินไปรอบราชรถขององค์สุริยเทพ  ถ่ายรูปไว้ 2-3 มุม ด้วย iPad 

      แล้วค่อยขึ้นไปบนอาคารดนตรีฯ

      เจ้าหน้าที่ บอกว่าให้รีบขึ่นไป  เด๊่ยว คุณพลอยไพลิน จะมาเข้าชมด้วยเป็นการส่วนตัว

      ดีจริง..!  โชคดีแล้วเรา  จะได้เห็นคุณพลอยไพลิน ด้วยวันนี้

      ขึ่นไปนั่งรอเพื่อนที่เก้าอี้หน้าโรง

      ใกล้ๆ  14.15 น. ก็ยังไม่เห็นเพื่อนมา

      เจ้าหน้าที่ก็เร่งให้เข้าประจำที่ในห้องแสดง Opera แจ้งว่า เมื่อคุณพลอยไพลินมาถึง  ก็จะปิดประตูเลย  แล้วห้ามไม่ให้ผู้ใดเข้าไปในห้องแสดงอีก และห้ามถ่ายภาพใดๆ ภาพในห้องแสดง  ให้ปิดโืีทรศัพท์  ห้ามคุยเสียงดังเด็ดขาด  มิฉนั้นจะถูกเชิญให้ออกนอกห้องแสดง

      เราก็โทรศัพท์ หาเพื่อน  line บอกด้วยว่า  เรารออยู่หน้าโรงแล้วนะ

      เพื่อนไม่รับสาย  โทร 2 ครั้ง  เพื่อนจึงรับสาย  ถามว่า ุถึงไหนแล้ว?

       ... เรานั่งรออยู้ตั้งนานแล้ว  เพื่อน...เห็นคุณสมเถา สุจริตกุล เดินไปเดินมา  ผู้ชมก็ถ่ายรูปกับบอร์ทเป็นที่ระลึกกัน

      ในที่สุดก็หากันเจอ

      รับบัตรจากเพื่อน  และสูจิบัตรจากผู้บริหาร ที่เพื่อนรู้จัก 

      เข้าไปในห้องแสดง ก็ประทับใจว่า  อาคารนี้เพิ่งสร้างเสร็จ  ที่นั่งชมก็นั่งสบายกว่าที่ศูนย์วัฒนธรรมมาก ช่วงขา ระหว่างเก้าอี้ก็ว่างดี  

      มาถึงการแสดงบ้าง

      ทำได้ดีมาก  สมชื่อเสียงผู้กำกับการแสดงระดับสากล ของคุณสมเถา สุจริตกุล

      คนไปดูไม่มากนัก น่าเสียดาย 

      คงเพราะแสดงไกลมาก ถึง ม.รังสิต  และเป็นเทศกาลที่ผู้คนหยุดด้วย ช่วงวันเฉลิมพระชนม์พรรษาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู้หัว

      เครื่องแต่งกายผู้แสดง สวยมาก

      นักแสดงแยะ  

      ผู้แสดงเป็น พระสุวรรณสาม มีถึง 3-4 คน ตั้งแต่เด็ก จนโต

      ช่วงโต คือ คุณพจน์ปรีชา ชลวิจารณ์  เสียงดีมาก

      น้องคนนี้ เป็นหลานของเพื่อน  เคยรับเชิญมาร้องเพลงให้กลุ่มซอนต้าประเทศไทย ในงานเลี้ยงพิธีเปิดการประชุม  เมื่อเดือนกันยายน 2558 นี่เอง

     การแสดงมี 2 องค์ และความยาวเพียง 1 ชั่วโมง 20 นาทีเท่านั้น

     เชิญชวนให้ไปดูให้ได้นะคะ

     ยังทันค่ะ  แสดงอีกวันจันทร์ที่ 7 ธันวาคม 2558 อีก  2 รอบ  14.30 น. และ 19.00 น.

     ไปชมการแสดงระดับสากล

     มีคติสอนใจเรื่องความกตัญญูต่อพ่อ-แม่