ระหว่างที่เหตุการณ์สงครามทั้งในยุโรปและเอเซีย กำลังเป็นไปอย่างสุดเหวี่ยงนั้น ผมยังอยู่เมืองชลฯ

ทางเมืองไทยญี่ปุ่นไม่ได้ก่อความเสียหายให้เรา เพราะรัฐบาลได้ร่วมเป็นพันธมิตรญี่ปุ่นไปแล้ว ร่วมรบอเมริกาไปด้วย

กองทัพญี่ปุ่นเข้ามาอยู่ในกรุงเทพฯ บางแห่ง ก็ไม่ได้ทำความเดือดร้อนให้ชาวบ้าน เป็นแต่เพียงมาพึ่งพาทางอาหาร และใช้เป็นทางผ่านที่จะส่งกำลังไปพม่า มาเลเซีย เท่านั้น

ในระยะนั้น คุณหลวงนรินทร์ฯ ผู้กำกับการของผมได้รับคำสั่งให้ไปเป็น รองผู้บังคับการเขต ๘ ซึ่งมีที่ตั้งกองบังคับการอยู่ที่แปดริ้ว หรือฉะเชิงเทรา ท่านรับทราบคำสั่งแล้วก็รีบไป

ท่านเป็นคนใจร้อนยังงั้นเอง รีบไปรับตำแหน่งใหม่ทันที 

ในวันรุ่งขึ้นที่ได้รับคำสั่ง แล้วท่านก็มอบหน้าที่ให้นายตำรวจคนใดคนหนึ่งรักษาการณ์แทนท่าน เพราะตัวผู้กำกับการคนใหม่ที่จะมารับตำแหน่งแทนยังไม่เดินทางมา จะรอให้คนใหม่เขามาเสียก่อนก็ไม่ได้ รีบไปทำไมก็ไม่รู้ แล้วท่านก็เขียนคำสั่งเป็นลายลักษณ์อักษรออกมาว่า

“ ให้ร้อยตำรวจตรี พุฒ บูรณสมภพ รักษาการณ์ในตำแหน่งผู้กำกับการตำรวจภูธรจังหวัดชลบุรี แทนข้าพเจ้า ”

เซ็นคำสั่งเสร็จ ท่านก็เรียกตัวผมไปรับทราบคำสั่งในห้องทำงาน ให้รับมอบหน้าที่เดี๋ยวนั้น เพราะท่านจะออกเดินทางในวันรุ่งขึ้น แล้วท่านก็ให้เจ้าหน้าที่กองกำกับการสำเนาคำสั่งนั้น ส่งไปทั่วตามสถานีตำรวจต่างๆ ให้รับทราบ

ก็ไม่รู้ว่าท่านเล่นอะไรของท่านจะไปแล้ว ยังไม่หายขี้เล่น

เล่นก็ได้ สมัยนั้นก็ต้องว่า เล่นไม่ยาก ผมเล่นได้

ผมออกหนังสือไปตามสถานีตำรวจต่างๆในเขตจังหวัด ให้มาประชุมที่กองกำกับการฯในวันรุ่งขึ้นที่ได้รับคำสั่ง

ทางพันตำรวจตรี บุศย์ สุเสวี ซึ่งจะมารับหน้าที่แทนนั้นก็เกิดยังไม่พร้อม บอกมาว่าจะต้องส่งมอบหน้าที่ทางตำแหน่งเก่า ให้คนที่จะมาแทน อีกประมาณเจ็ดวันจึงจะมารับตำแหน่งได้

ผมก็ต้องทำหน้าที่ผู้กำกับการฯ ด้วยยศเพียง ร้อยตำรวจตรี ไปอีกเจ็ดวัน