เส้นทางชีวิต .... กว่าจะถึงพันตำรวจเอก ตอนที่ ๗๕
ผู้กำกับฯ คุณหลวงนรินทร์ฯเรียกตัวผมให้ไปพบทันทีที่รู้ว่าผมเข้าเมือง คุณพุฒ ผมว่าคุณออกจะห้าวเกินไป เรื่อง ไอ้เซียะ ทำไมคุณไม่บอกผมก่อน
น้ำเสียงของท่านชักจะไม่ใคร่ดีไม่ใคร่ชอบใจ นัยน์ตาวาว ผมก้มลงกราบท่าน ผมกราบขอโทษครับ ผมใจร้อน มันส่งคำท้ามาให้ผมโดยตรง ผมต้องกราบขออภัย ที่ไม่ทันได้นึกถึงว่า ควรจะรายงานท่านก่อน ไอ้เซียะไม่ใช่นักเลงธรรมดา คุณอาจยังไม่รู้มันเป็นคนของคุณหลวง... (ท่านออกชื่อคุณหลวงคนนั้น ซึ่งเป็นคนสำคัญของเมืองชลฯ คนหนึ่งที่มีคนเคารพนับถือมากคนหนี่ง) เรื่องนี้คงจะไม่จบง่ายๆ จะไปยิงใครต่อไปนี้ คุณต้องบอกผมก่อนทุกครั้ง ครับผม แล้วผมก็กราบลาท่านขึ้นบ้านพัก ไอ้น้อย เด็กของผมนั่งคอยอยู่ มันส่งจดหมายฉบับหนึ่งให้ผม บอกว่า มีผู้หญิงคนหนึ่ง ฝากไว้ที่กองกำกับจ่ากอง เอามาให้มัน ให้ส่งให้ผมด่วน ผมเปิดซองออกอ่านจดหมายที่บรรจุอยู่ในซองนั้น เป็นกระดาษสมุดธรรมดา มีลายมือซึ่งไม่น่าจะเป็นลายมือของผู้หญิง น่าจะเป็นลายมือของเด็กนักเรียนชั้นประถมมากกว่า ข้อความมีว่า ผู้เขียนจดหมายฉบับนั้น รู้จักผม เคยเห็นและชอบผมอยู่ในใจ ใช้ถ้อยคำแทนตัวเองว่าดิฉัน เขารู้ว่าผมมีเรื่องกับ เซียะ และเขารู้ว่า เซียะกำลังคิดการที่จะลอบฆ่าผม จึงเตือนมาให้ระวังตัวไว้ ผมจะเป็นอันตรายเพราะนางเอกลิเกที่หนองมน เขายินดีที่จะมาพบ ถ้าผมอนุญาต เมื่อใดก็ได้ ให้สั่งไว้ที่จ่ากองร้อยที่เขาฝากจดหมายนี้ไว้ให้ เมืองชลฯก็มีอะไรที่แปลกๆ อย่างนี้ ผมไม่ทราบว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ชื่ออะไร อยู่ที่ไหนและไม่ได้คิดสืบสาวราวเรื่องต่อไป จดหมายฉบับนั้นมาถึงผมช้าไปเพียงชั่วครู่เดียว ผมฉีกจดหมายฉบับนั้นทิ้ง ไม่ได้เอาใจใส่ แปลกใจอยู่นิดเดียวที่ทำไมเขาจึงรู้เรื่องนางเอกลิเกคนนั้นได้ ไอ้น้อยของผมคนนี้มักจะมีเรื่องที่เกี่ยวกับผู้หญิงมาบอกกับผมบ่อยๆ เดี๋ยวคนนั้น ให้มันมาบอกผมว่า เขาชอบผม เดี๋ยวคนนี้ ก็ให้มาบอกอย่างเดียวกัน ผมกลายเป็นหนุ่มเนื้อหอมของเมืองชลฯ ไปเสียแล้ว โดยไม่ได้ตั้งใจ บางรายมากระซิบกับคุณพี่อุ่นเรือนของหมวด ระคน ที่ผมอาศัยเรื่องอาหารอยู่นั่นเอง ให้เป็นแม่สื่อติดต่อผม เป็นที่เกรียวกราวมากในสมัยนั้น ไอ้น้อยบอกว่ามันอยากได้มีคุณนายตำรวจอย่างคนอื่นเขามั่ง เห็นคุณไม่ค่อยจะมานอนบ้าน มาก็ดึก มันต้องนั่งคอยอยู่หัวกระไดแทบทุกคืน คุณพี่อุ่นเรือนก็เคยมาบอกมันว่า ให้เตือนผมเสียบ้าง แล้วมึงจะให้กูเอาใคร ผมถามมันวันหนึ่งที่มันส่งข่าวเรื่องนี้กับผม ใครก็ได้ครับ เลือกเอาตามชอบใจ มันว่า คนที่ฝากจดหมายมาก็ได้ มึงเคยเห็นเขาหรือ ไม่เคยเห็นซักคน แต่คนเขียนจดหมาย เห็นจ่ากองบอกว่า ผมเกรียนเหมือนเพิ่งสึกมาจากยายชี ผมยกเท้ายันมันเข้าให้ ไหนมึงบอกว่า มีคนมาบอกกับมึงว่า เขาชอบกู เขาไม่ได้มาเองมี แต่แม่สื่อมาบอกผม ตัวใครเขาจะมาเองเล่า... คุณก้อ ผมไม่มีกะจิตกะใจที่จะรักใคร่ใครได้อีกแล้วผมยังลืมผาณิตไม่ลง ไม่ได้เอาใจใส่ว่า ผู้หญิงคนไหนในเมืองชลฯ จะสวยล้ำฟ้าแค่ไหน
| Create Date : 27 มีนาคม 2560 |
| Last Update : 29 มีนาคม 2560 1:59:43 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 530 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [