เส้นทางชีวิต... กว่าจะถึง พันตำรวจเอก ตอนที่ ๒
วันนั้น เป็นวันเปิดโรงเรียน หลังวันพระ เมื่อก่อนนี้ ไม่หยุดเสาร์-อาทิตย์อย่างเดี๋ยวนี้ ก่อนผมจะออกจากบ้านไปโรงเรียน ยายก็ให้สตางค์แดงไปห้าอันอย่างเดิมแต่ก่อนจะออกจากบ้าน ยายพูดว่า ไอ้หนู หมู่นี้เอ็งใช้อัฐหมดทุกวันที่ยายให้ เอ็งเอาไปซื้ออะไรบ้างบอกยายถี ผมชักอึกอัก จะบอกว่า ไอ้แกละมันขอแบ่งไปหมู่นี้ ก็ไม่กล้าบอก เลยตอบส่งเดชไปว่า มันหิวครับ คุณยาย ผมเลยซื้อหนมกินหมด เอ็งต้องหัดเป็นคนเขียมเสียบ้าง อย่าใช้อัฐเกินนัก โตขึ้นจะได้ไม่อด นะลูกนะ ผมพูดอะไรไม่ออก ได้แต่พยักหน้าหงึกๆ วันนี้ ถ้าเอ็งมีอัฐเหลือมาให้ยายเก็บ ยายจะดีใจมากและจะเติมให้เอ็งอีกครึ่งหนึ่งของที่เอ็งเขียมเอาไว้ได้ เก็บเอาไว้ เผื่อตอนโตนะลูก ยายพูดต่อ เก็บได้ไหมลูก ผมพยักหน้าหงึกอีกทั้งๆ ที่ใจลังเล และนึกถึงไอ้แกละ เออ ดีลูก ยายลูบหัวผมด้วยความรักและเอ็นดู พ่อเอ็งเขาจะได้ดีใจ เวลาเขามาเยี่ยมเอ็ง จะได้เอามาอวดเขา ผมไม่เคยพบหน้าพ่อมานานแล้ว พ่อไม่เคยมาเยี่ยมผมเลยตั้งเกือบสองปี ผมมีพี่อีกสองคน เป็นผู้หญิงคน ผู้ชายคน สองคนนั่นเขาอยู่กับพ่อซึ่งเป็นนายอำเภอ อยู่ต่างจังหวัดและเขาได้เรียนที่โรงเรียนประจำจังหวัด โก้กว่าผมแยะ ผมฟังยายพูดแล้ว ก็รู้สึกยังไงพิกล จะว่าน้อยใจก็ไม่ถูก จะคิดถึงพ่อก็ไม่เชิง แต่ที่ใจกำหนดเอาไว้แน่ๆก็คือ ผมเห็นจะต้องมีสตางค์เก็บไว้อวดพ่อให้ได้ เพื่อให้พ่อเห็นว่าผมก็มีความดีอยู่เหมือนกัน เวลาที่พ่อมาเยียม ผมจะเอามาอวดพ่อ อย่างยายว่า ไม่ใช่ว่า เพราะอยากทำให้พ่อรักหรอก ผมรักยายคนเดียว ผมอยากให้พ่อเห็นว่า ผมมีความดีอยู่บ้าง เท่านั้นเอง แล้วเมื่อไร พ่อจะมาเยี่ยม ผมก็ไม่รู้ แต่มันติดขัดอยู่ที่ไอ้แกละนี่แหละ มันคงจะต้องมาแบ่งของผมอีก ไม่ตังค์ ก็สองตังค์ ผมอาจจะต้องอดขนมสักวัน เพื่อเอาตังค์กลับมาฝากยาย ผมไปถึงโรงเรียน วันนั้น ไม่เห็นไอ้แกละ มันไม่มาโรงเรียน ผมโล่งใจขึ้นเป็นกอง ผมคงจะเก็บตังค์ได้แน่ วันนี้ ถึงตอนหยุดพักกลางวัน ผมกลับมากินข้างบ้าน แล้วก็รีบไปโรงเรียน วันนี้ จะกินน้ำแข็งกดใส่น้ำเขียว และขนมครกของยายเม้าให้อร่อยก็คงจะหมดไปสักสามสตางค์ อีกสองสตางค์ ผมจะเหลือเอามาฝากไว้กับยาย ยายจะได้เติมให้อีกตังค์หนึ่ง เป็นสามตังค์เก็บไว้ คิดแล้ว มันก็ครื้มดี ตามประสาเด็กๆ
Create Date : 04 มกราคม 2560 |
|
0 comments |
Last Update : 8 มกราคม 2560 15:02:26 น. |
Counter : 872 Pageviews. |
|
|
|