เริ่มไตรมาศที่ 2
วันที่ 17 มิถุนายน 2555 คุณหมอนัดตรวจครบ 4 เดือนแล้วคะ
วันนี้ครบ 16 สัปดาห์กับอีก 5 วันจ้ะลูกรัก แม่ไปพบคุณหมอวิชัยตามนัดคุณหมอไม่ได้ u/s แต่ฟังเสียงหัวใจของหนูพบว่าปกติและหนูดิ้นแล้ว จริงๆ หนูก็ดิ้นมาตลอดแหละ แต่แม่ยังไม่รู้สึกได้ คุณหมอกับพยาบาลพูดพร้อมกันเลยว่าหนูดิ้น แม่แอบขำ ส่วนป๊าก็เข้ามาดูด้วยตอนคุณหมอตรวจแม่แม่ได้ยาแคลเซี่ยมกับธาตุเหล็กกลับมาทานและฉีดยากันบาดทะยักเข็มแรกด้วยแม่ปวดแขนไปอีก 1 สัปดาห์แหน่ะและนัดครั้งหน้าอีกทีเพื่อเจาะน้ำคร่ำและตรวจ u/s ครั้งใหญ่โดยแพทย์เฉพาะทาง ซึ่งแม่เลือกอาจารย์วรพงษ์ ที่เป็นอาจารย์แพทย์จาก รพ.จุฬา อาจารย์เค้าเคยเจาะน้ำคร่ำให้ป้าของหนูมาแล้วแม่เลยไว้ใจ นัดอีกทีวันที่ 8 กค 2555 จ้ะลูกรัก

แม่รู้สึกว่าหนูดิ้นตั้งแต่ 17 สัปดาห์เลยจ้ะ แต่เบาๆ เหมือนมีอะไรดุ้กๆ ในท้องแม่นานๆ ทีจะรู้สึก แม่จะรอวันที่รู้สึกแบบปลาตอดนะจ้ะ คุณหมอบอกว่าหนูยังตัวเล็กเลยจะมีพื้นที่ในท้องแม่เยอะเวลาดิ้นแม่จะยังไม่ค่อยรู้สึกมากจ้ะ

ในที่สุดก็รู้จักปลาตอด
วันนี้วันที่ 2 กค 2555 เวลา 14.20น. แม่กำลังเล่นไอแพคอยู่เพลินๆ อยู่ๆ แม่รู้สึกมีอะไรตอดแรงพอสมควรในท้องแม่ข้างขาวต่ำกว่าสะดือลงไปหน่อย ดีใจมากที่สุดแม่รอวันนี้มาหลายเดือนแล้วจ้ะลูกรัก คืออาการที่หนูดิ้นแบบปลาตอดนะเอง แม่รีบคว้าโทรศัพท์โทรหาป๊าทันที บอกว่าหนูน้อยของแม่ตอดท้องแม่แว้วววว...
แล้วก็เงียบไป มาหนแรกทีเดียวเองเหรอ แม่กำลังคิดในใจ พอ 14.27 น. ลูกของแม่จัดมาเป็นชุดเลยจ้ะ แต่เบากว่าครั้งแรกหน่อย อิอิ แม่จั้กกะจี้พึกลึกดีจัง แต่มีความสุขที่สุด เป็นอีกวันที่น่าจดจำในขณะตั้งท้องหนู ช่วงนี้อาการแม่เหมือนคนปกติ ยกเว้นท้องที่ใหญ่ขึ้นเล็กน้อย แต่ก็เริ่มเชื่องช้าแล้ว

วันที่ 8 กค 2555 นัดเจาะน้ำคร่ำ
วันนี้มีนัดเจาะน้ำคร่ำตอนบ่ายสามกับคุณหมอวรพงษ์ แม่ตั้งเลือกอาจารย์เพราะเคยเจาะให้ป้าหนูมาแล้วตั้งแต่ตอนที่เค้ายังเป็น รศ. จนตอนนี้เค้าได้เป็น ศ. แล้วและรู้มาว่าอาจารย์เป็นแพทย์ที่มีความชำนาญ เคยได้เห็นบทความวิจัยเกี่ยวกับการเาะน้ำคร่ำของอาจารย์เค้าอยู่บ้างเลยตั้งใจให้อาจารย์เป็นคนเจาะน้ำคร่ำให้แม่ แม่ไป รพ เร็วกว่าใบนัดเลยได้ตรวจเร็วด้วยเข้าพบคุณหมอก็อธิบายเรื่องการเจาะและผลที่อาจเกิดขึ้นให้แม่กับป๊าฟัง และถามว่าตกลงจะยังเจาะไหม โถ่แม่กับป๊าตั้งใจมาเจาะแน่นอนแล้วก็เป็นคนขอหมอวิชัยเอง ว่าไม่ทำ screening test จะขอเจาะเลย แม่ไม่อยากลุ้นหลายหนแถมผลที่ได้เป็นแค่ความเสี่ยงต่อให้ หนึ่งในล้านแม่ก็รับไม่ได้อยู่ดี เพราะไปอ่านเจอคนที่เค้าตรวจผลจากเลืิอด หนึ่งในหมื่นสอง แต่สุดท้ายลูกเค้าออกมาเป็นดาวซินโดมทำความเจ็บปวดแสนสาหัสทั้งกับแม่และเด็กยิ่งนัก ด้วยอายุแม่ความเสี่ยงสูงอยู่แล้วแม่ไม่ลังเลเลยที่จะตัดสินใจเจาะน้ำคร่ำไปเลย ถึงเจ็บยอมจ้ะ ดังนั้นแล้วแม่กับป๊าเซนต์ชื่อในใบที่คุณหมอให้เซนต์ทันทีแลัวไปนั่งรอหน้าห้องเจาะน้ำคร่ำนาทีสย๋องกำลังจะใกล้เข้ามาแล้ว ลูกรัก
ห้องที่ใช้้เจาะก็ห้องทำ u/s หนูนั่นแหละก่อนทำ หมอจะซาวดูหนูก่อนอย่างละเอียด นี่เป็นครั้งที่ 3 ที่แม่จะได้เห็นหนูแต่ครั้งนี้จะได้เห็นอย่างชัดเจนเพราะหนูเริ่มตัวใหญ่แล้วจ้ะ คุณหมอเอาเครื่องมือวางที่หน้าท้องแม่ทันทีนั้นเห็นหนูปุ้บเลย อิอิิ คุณหมอเลื่อนเครื่องมือปุ้บก็อุทานป้าบ ว่านี่คืออะไรเอ่ยถามมาทางแม่ที่นอนบนเตียง นาทีนั้นแม่ยังงงๆ มองหน้าจอคอมของหมอเอ้ะนี่มันอะไรหว่าอวบๆ ตุ้มๆปลายจีบๆ งงพะยะคะ ป๊าก็ยืนเงียบแม่เลยถามว่าผู้ชายเหรอคะแบบไม่ทันตั้งตัวคุณหมอตอบกลับว่าช่ายแล้ว 555 ป๊าเงียบต่อไป แหม ช่างรักษาฟอมร์ดีจริงๆ หรือว่างงอยู่ก็ไม่รู้แม่อุทานต่อ ตายแล้ว!หมอกับพยาบาลขำกับใหญ่ ก็ตระกูลเราผู้ชายทั้งน้านอิอิ ขำๆ ลึกๆ แม่ดีใจมากๆ ก็อาม่าหนูมาบิ้วว่าแม่จะได้ลูกสาวนี่นา บอกว่าถอดไพ่ทุกทีออกแต่ลูกสาวๆ แกตั้งชื่อหลานสาวเตรียมไว้หลานชื่อด้วยซ้ำ 555 แม่ก็มาบิ้วป๊าต่อว่าสงสัยจะได้ลูกสาว จู่ๆ เห็นแหนมตุ้มจิ๋วอวบซะขนาดนั้น เด้งเชียวแม่ก็ตกใจและดีใจปนกันเลยล่ะลูกจ๋า แล้วคุณหมอก็ซาวด์ต่อไปแม่เห็นแขนนิ้วมือฝ่าเท้ากระดูกทุกชิ้น ขา ขนาดท้องและศรีษะหนูชัดเจน แม่รอวันนี้มานานแล้วดีใจและตั้งใจดูที่สุด ถามย้ำคุณหมอหลายครั้งสรุปว่าหนูของแม่สมบูรณ์ทุกอย่างเลยจ้ะและน้ำคร่ำปริมาณปกติ หาตำแหน่งที่เจาะและมาคร์จุด
เริ่มขบวนการเจาะ ป๊าต้องไปรอหน้าห้องเพราะเป็นขบวนการปลอดเชื้อ แม่นอนรอหมอกับพยาบาลเอาเครื่องมือมาวางขั้นตอนเจาะเลยแล้วกันหมอทาเบทาดีนที่พุงแม่และเอาผ้ามาวางทับเปิดมีช่องสี่เหลี่ยมตรงที่จะเจาะไว้หมอพยาบาลเตรียมเข็มกระบอกฉีดยา คุณหมอถามแม่ว่ากลัวไหมคะ แม่ตอบแบบ Thailand only เลยจ้ะ นิดหน่อยคะแต่เดี๋ยวหนูปิดตา 555 สรุปว่าหนูกลัวม้วกกก หมอคงเข้าใจขณะท่ี่ทำไปก็คุยกับพยาบาลกันเพลิน แม่เลยไม่ค่อยเครียดดีเหมือนกันแต่ว่าเจ็บได้รสชาติเลยจ้ะลูกรัก เข็มแรกยาชาสบายๆ จิ้มพุงเจ็บนิดหน่อยหมอบอกว่าจะเดินยาแล้วนะคะ เสร็จแล้วเอาเข็มยาวเฟื้อยเลยมาจิ้มข้างๆถามแม่ว่าเจ็บไหมคะ แม่บอกเจ็บคะ หมอเอาจิ้มอีกทีถามว่ารู้สึกไหมคะแม่พยักหน้าหมอก็เอาเข็มจิ่มตรงที่จะเจาะแล้วบอกว่ารู้สึกใช่มะแต่ว่าจะไม่เจ็บแบบตะกี้ แม่พยักหน้า แหมนึกว่าจะจิ้มแบบไม่รู้สึกอะไรเลยที่ไหนได้แค่บรรเทาเจ็บเองแต่จริงๆตอนหมอเสียมเข็มยาวลงพุงมันรู้สึกตลอดเลยจ้ะลูกรัก แม่เอียงหน้าหนีภาพมันหวาดเสี่ยวนี่จ้ะ หมอบอกแม่ตลอดว่าจะตึงๆหน่อยนะคะ นิดนึงนะคะ (ไม่รู้หมอรู้ได้ไงแกเป็นผู้ชายไม่น่าจะเคยโดนเจาะอะเน้อะ ปกติเป็นแต่คนเจาะแต่ที่หมอบอกอะใช่เลยจ้ะมันตึงๆและเสียวและเจ็บนิดๆ ) แม่ท่องคาถาในใจอีกแล้ว "เพื่อลูกรักแม่ทนได้ๆๆๆ" ท่องซ้ำๆ อยู่อย่างนี้จ้ะ หันมองไปทางพุงเป็นระยะๆ พอคุณหมอปักเข็มลงถึงน้ำคร่ำพยาบาลจะเป็นคนดึงหลอดเพื่อดูดเอาน้ำคร่ำเอาสองหลอดจ้ะ อิอิ นาทีนั้นมันไม่น่าเกิน 5 นาทีแต่สำหรับแม่ที่มีเข็มปักกลางพุงมันนานเหมือนสักชั่วโมงได้ ในใจขอให้้เสร็จซะที แล้วก็ได้ยินหมอบอกว่าเสร็จแล้ว แม่หันไปดู เข็มถูกเอาออกจากพุงแม่แล้ว พยาบาลถือหลอดที่มีน้ำคร่ำสีเหลืองใสๆ อยู่ 2 หลอด พุงแม่ปิดพลาสเตอร์ยาแล้ว พยาบาลเช็ดทำความสะอาดอีกทีและนำหลอดน้ำคร่ำมาให้แม่ดูชื่อว่าถูกต้องหรือไม่เอาไว้แปะที่หลอดน้ำคร่ำนั่นเองส่งตรวจ รอผลสามอาทิตย์ ให้แม่ไปนอนพักอีกห้องนึง 15 นาทีแล้วหมอแวะมาซาวดูหนูอีกทีว่ายังหัวใจเต้นปกติเป็นอันเรียบร้อย ป๊าไปจ่ายตังส์รวมแล้วหมื่นกว่าบาทแม่ถูกนั่งรถเข็นไปรอป๊าขับรถมารับที่หน้า รพ หลังเจาะตอนนอนกับนั่งไม่เจ็บแหะ แต่พอเดินมันเจ็บๆ ตึงๆ เสียวๆ นิด บอกไม่ถูก หมอให้กลับมาบ้านนอน 2 วัน หากมีน้ำและเลือดออกให้ไป รพ ด่วน กลางคืนแม่ต้องกินยาแก้ปวดเชียวแหละไข้ขึ้นเลยจ้ะ ตอนนี้ผ่านมาแล้ว 2 วันมีปวดและเจ็บบ้างเวลาเดินแต่ตอนนี้ไม่ค่อยเจ็บแล้วจ้ะพออาการดีขึ้นหนูก็เริ่มดิ้นอีกแล้ว หลังจากที่หนูนิ่งๆ ไปตั้งแต่ตอนเจาะ คงเป็นสัญชาตญาณ อิอิ แม่ไปอ่านเวบที่คนเค้าเคยไปเจาะกันบอกว่าไม่เจ็บไม่ปวด หึหึ... ที่ไหนล่ะไม่ลองไม่รู้ แต่ถึงเจ็บแม่ก็ทนได้เพื่อลูกของแม่

ลูกแม่ฟังเพลงแล้ว
ตอนนี้แม่ตั้งครรภ์ได้ 19 สัปดาห์ กับอีก 2 วันแล้วจ้ะ ตั้งแต่เมื่อวานวันที่ 11 กค 2555 แม่ก็เริ่มให้หนูฟังเพลงแล้วจ้ะ แม่เอาหูฟังแนบกับพุง พอหนูได้ยินครั้งแรกดิ้นตุ้ปเลย แม่รีบเบาเสียงสงสัยว่่าหนูจะตกใจมากกว่า คงเหมือนคนกำลังนอนอยู่ๆ ใครมาเปิดเพลงอะเน้อะ อิอิ ช่วงนี้หนูเริ่มดิ้นเป็นเวลามากขึ้นเช่น เช้า 8 โมง สายๆ ก็ 10-11 โมง บ่ายก็ 14.00 ค่ำๆ ก็ 6โมงเย็น ดิ้นๆ หยุดๆ ถึง 4 ทุ่มเลยบางวัน มีหยุดพักนอนบ้างครึ่ง-1 ชม. แม่เริ่มชินกับการดิ้นของหนูแล้วมีสะดุ้งบ้างบางที ป๋าก็จะเล่านิทานสลับกับร้องเพลงให้หนูฟังทุกคืนเลยจ้ะ เวลาหนูดิ้นแม่จะจับมือป๊ามาวางบนท้องแม่หนูเตะจนป๊ารู้สึกได้เลย แม่กับป๊าดีใจมากๆ มีความสุขสุดๆ เราคุยกันเรื่องหนูทุกวันเลยช่วงนี้ อาการปวดขาหนีบยังเป็นอยู่แต่แม่รับมือไหวจ้ะ ช่วง18 สัปดาห์แม่นอนผิดท่าไปหน่อยทำให้เลือดที่แขนไม่หมุนเวียนปวดอย่างหนักมากเพราะร่างกายแม่ช่วงนี้มีปริมาณเลือดเพิ่มมากขึ้น หากเกิดการสะดุดหรือไหลเวียนไม่ดีจะปวดได้ แต่แม่ค้นพบว่าถ้าแม่นอนราบกับเตียงแม่จะไม่ปวด 3 วันกว่าจะค้นพบเล่นเอาแม่ปวดกระดูกข้อมือข้อนิ้วทุกข้อเลย ปวดทรมานมากๆ อุอุ

เดือนที่ 5 (17 กค 2555)วันนี้หนูของแม่ครบ 5 เดือนเต็มแล้วจ้ะ สองวันก่อนป๊าพาแม่ไปทำสังฆทานที่วัดกลับมาบ้านอีกวันแม่ป่วยเลยจ้ะตาก็เจ็บทำท่าว่าจะเป็นกุ้งยิง แม่อดทนทานน้ำเยอะๆ 3 วันอาการดีขึ้น เลยไม่ต้องไปหาหมอ นี่ก็เข้าเดือนที่ 5 กว่าแล้วบางวันแม่ก็ยังมีอาการแพ้ท้องนิดๆ หน่อยๆ แต่เรื่องปวดขาหนีบนี่สม่ำเสมอจริงๆ แม่นอนเยอะไม่ได้ต้องพยายามนั่งบ้างไรบ้าง อาการปวดขาหนีบทุเลาลงบ้าง วันนนี้ 20 กค 2555 แม่เริ่มทำ baby check list เพื่อเตรียมจะซื้อของใช้ให้หนูแล้ว ป๊ากับแม่เราช่วยกันดู เพราะแม่ต้องเริ่มทยอยซื้อของแล้วจ้ะ กลัวว่าถ้าท้องแม่ใหญ่ไปกว่านี้แม่จะเดินช้อปไม่ไหวเอา ตอนนี้พุงแม่ก็เริ่มคันจนแม่นอนไม่หลับและพุงใหญ่ขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แม่ดูเป็นคุณแม่อุ้มท้องเต็มตัวแล้ว เป็นความฝันของแม่ที่เคยฝันไว้เชียวล่ะ ว่าอยากเดินพุงโย้อวดชาวบ้าน ความฝันอีกอย่างของแม่ก็คือไปเดินช้อปปิ้งของใช้ลูกน้อยของแม่นี่แหละ แอบดูคุณแม่คนอื่นๆ พุงโย้เดินซื้อของใช้ลูกมานานแล้ว นาทีนี่ที่แม่ฝันไว้ แม่มีความสุขมากๆ ขณะที่แม่ทำ check list ให้หนู หนูของแม่ก็ดิ้นตุ้บตั้บๆ ไปมา แม่ต้องคอยหยุดเป็นระยะ คุยเล่นกับหนูบ้าง เมื่อวานแม่กับป๊าก็เตรียมหา เนสเซอรรี่และอนุบาลไว้ให้หนูบ้างแล้ว ขนาดหนูยังไม่คลอดเลยนะเนี่ย เราสองคนก็เตรียมพร้อมไว้ให้หนูแล้วจ้ะ อยากให้หนูมีแต่สิ่งดีๆ ทุกคืนตอน 4 ทุ่มครึ่งหนูจะดิ้นหนักมากๆ แม่กับป๊าก็จะคุยกับหนูด้วย ป๊ายังคงอ่านนิทานและร้องเพลงกล่อมให้หนูฟังทุกวันนะจ้ะ หนูอยู่ในท้องแม่คงรับรู้ได้ รักนะลูกแม่กับป๊า

ผลเจาะน้ำคร่ำ (26/7/2012)

ใกล้ครบ 3 สัปดาห์เข้าไปทุกที แม่เริ่มวิตกกังวลเรื่องฟังผลเจาะน้ำคร่ำขึ้นเรื่อยๆ แบบไม่รู้ตัว เล่นเอาแม่เครียดกันเลยทีเดียว ทำเอาไมเกรนขึ้นเลยจ้ะลูกรักทั้งที่เกิดมาแม่ไม่เคยเป็นไมเกรนมาก่อนจนป๊าต้องมากอดแม่เอาไว้แม่เริ่มนอนไม่หลับความคิดฟุ้งซ่านมันเข้ามาในหัวเอง เพราะความเป็นห่วงลูกของแม่ทั้งที่ลูกแม่ดิ้นตรงเวลาทุกวันและดิ้นแรงมากทีเดียวเลยจ้ะ ในใจแม่แอบคิดเสมอว่าลูกแม่ต้องเป็นเด็กแข็งแรง แต่ความวิตกกังวลก็ยังมาเยือนแบบไม่รู้ตัว คนไม่เคยเจาะน้ำคร่ำคงไม่เข้าใจ แม่ต้องรอจนกว่าจะถึงวันนัดคือวันอาทิตย์ที่ 29 กค 2555 หรือนี่ยังนึกไม่ออกว่าคืนก่อนไปฟังผลแม่จะนอนหลับลงหรือเปล่านะ และแล้วข่าวดีก็มาเยือน...

26/7/2012 15.05 น.

อยู่ๆ มีเสียงโทรศัพท์เข้ามือถือแม่ เดินไปดูเอ่ะใจเบอร์คนไม่รู้จัก ในใจแม่แอบคิดว่าเป็นเซลบัตรเครดิตแน่ๆ รับปุ้บมีเสียงผู้ชายพูดเบาๆ คุณอังคนาหรือเปล่าครับ... แม่ตอบใช่คะ เสียงปลายสายแนะนำตัวว่า ผมหมอวิชัยนะ (นาทีนี้วิ้งเลยอยู่ๆ หมอโทรมามีอะไร) ยังไม่ทันที่แม่จะนึกอะไรต่อไปหมอวิชัยพูอต่อทันทีว่าผลเจาะน้ำคร่ำมาแล้วเลยโทรมาแจ้งก่อนวันนัด ว่าผลออกมาได้ลูกชายนะ...(อันนี้แม่รู้มาก่อนแล้วเพราะหมอวรพงษ์ตอนซาวแม่หนที่เจาะน้ำคร่ำเคยบอกแม่แล้ว) และผลตรวจโครโมโซมเป็นคู่นะคือปกติ <--- คำพูดอันนี้นี่แหละที่ทำให้แม่เหมือนขึ้นสวรรค์ ช่างดีอะไรเช่นนี้แม่ไม่ต้องลุ้นอะไรอีกแล้ว เป็นอะไรที่แม่ไม่ทันตั้งตัวเลยจ้ะ แม่ขอบคุณคุณหมอไปและรีบกดโทรอออกหาป๊าทันที (15.11 น.) ปรากฏว่าป๊ากำลังอยู่ในห้องน้ำอ่ะ เห้อออ บอกว่าเดี๋ยวโทรกลับ แต่แม่รอได้เวลานี้ไม่มีอะรไที่จะทำให้แม่หงุดหงิดได้หรอกลูกรัก ข่าวดีขนาดนี้ ซักพักป๊าก็โทรกลับมาหาแม่เล่าเรื่องให้ฟังป๊าดูดีใจมากเหมือนกัน เป็นครั้งแรกที่ป๊าแสดงออกเยอะหน่อย เราสองคนดีใจกันสุดๆ ข่าวดีอันนี้ยิ่งกว่าถูกสลากออมสินอีก 555 คุยเสร็จป๊ารีบบอกให้แม่โทรหาอาม่าเเจ้งข่าวดีจ้ะ อาม่าดีใจเช่นกันแต่ไม่เยอะแล้วเพราะอาม่ามั่นใจว่าลูกแม่ต้องแข็งแรงอยู่แล้ว แม่แทบอดใจรอวันที่จะได้เจอกับหนูไม่ไหวแต่ไม่เป็นไรจ้ะยังไงแม่ก็ต้องเตรียมของไว้ให้หนูอีกเยอะเลย...ลูกรักของแม่กับป๊า

วันอาทิตย์ที่ 29/7/2012

วันนี้แม่มีพลังเหลือเยอะ อาการปวดหน่วงแปรบๆ ของแม่เริ่มทุเลาบ้าง เลยไปเดินเซนทรัลกับป๊า เริ่มหาของใช้ลูกกันแล้ว ไปดูรถเข็น+กระเช้าเด็ก เจอที่ถูกใจป๊ายิ่งนักเลยได้สอยมาเรียบร้อยแล้ว แต่แม่ฝากของไว้ที่ห้างก่อนไว้ใกล้ๆ ค่อยให้เค้ามาส่งของที่บ้านเรา ไว้หนูคลอดออกมาจะได้ใช้อยากให้หนูนั่งสบายหลับไม่ต้องมีใครกวนใจ ป๊าเลยเลือกรุ่นกระเช้า ถ้าเวลาหนูหลับป๊าก็สามารถพาหนูไปไหนๆ ได้โดยไม่ต้องอุ้มหนูทำให้หนูตื่นไงจ้ะ หนูจะได้หลับต่อในกระเช้า อันนี้แม่กับป๊าตั้งใจเลือกเพื่อหนูของแม่โดยเฉพาะ ถึงแม้วาากระเช้าจะใช้ใส่หนูได้ไม่นานแต่แม่กับป๊าก็ยอมที่จะเสียเงินจ้ะ กระเช้าจะเหมาะกับทารกแรกเกิดและปลอดภัยที่สุดเวลานั่งรถไปไหนมาไหน

อาการปวดช่วงล่าง
ตอนนี้แม่อุ้มท้องลูกชายแม่ได้ 5 เดือนกับ 2 สัปดาห์แล้ว อาการปวดช่วงล่างของแม่หนักมากๆ สาเหตุมาจากการตั่งครรภ์ จะลุก จะเดิน หรือแม่กระทั่งตอนนอนแล้วจะพลิกตัว แม่จะปวดแปรบๆ สุดจะทนเลยจ้ะลูก เกิดมาแม่ไม่เคยปวดทรมานอะไรได้เท่านี้ สังเกตุว่าถ้าแม่นั่งบ้างอาการปวดแปรบๆ จะเปลี่ยนเป็นปวดหน่วงๆ ตึงๆ แทน แต่ปวดแบบนี้ทรมานน้อยกว่าปวดแปรบๆ ไม่มียารักษา ทนอย่างเดียว เป็นทีแรกแม่คิดว่าเพราะกระเพาะปัสสาวะแม่อักเสบเพราะแม่ฉี่บ่อย จนป๊าต้องลางานพาแม่ไปหาหมอที่ รพ หมอตรวจแล้วไม่พบเชื้อสรุปแม่ไม่ได้เป็นกระเพาะปัสสาวะอักเสบจ้ะ หมอแจ้งว่าคงเป็นผลจากการตั้งครรภ์ที่ใหญ่ขึ้น โอวสรุปว่าแม่ต้องอดทนเอา เพื่อลูกแม่ต้องทนให้ได้ หนูของแม่ก็ดิ้นทุกวันถึงแม่จะจุกแต่แม่ก็ดีใจแม่จะคุยกับหนูเกือบทุกครั้งเลยเวลาหนูดิ้น อยากให้หนูรับรู้ได้จัง ป๊ายังคงร้องเพลงสลับเล่านิทานและคุยกับหนูทุกคืนก่อนนอนจ้ะ

14/8/2012
วันนี้ครบ 6 เดือนเต็มแล้วลูกรัก เมื่อเช้าป๊าถ่ายรูแม่เรียบร้อยแล้ว จะเอาไว้ให้หนูดูไงลูก ว่าตอนแม่ท้องยื่นเป็นยังไง 2 สัปดาห์มานี่แม่มีอาการท้องผูกอย่างหนักเรียบร้อยแล้วจ้ะ กลุ้มใจแต่ก็มีความสุขเพราะรู้ว่าเป็นอาการอย่างหนึ่งของคนท้องระยะนี้ แม่พยายามดูแลเรื่องการกินให้ดีขึ้น ท้องอืดและท้องผูกก็ยังเป็นอยู่แต่เพื่อลูกแล้วงแม่ทนได้จ้ะ แม่ดีใจมากๆ ที่ในที่สุดม่ก็อุ้มท้องลูกชายของแม่กับป๊าผ่านมาได้ถึง 6 เดือน ระยะนี้หนูเก่งมากเลยรู้ไหมจ้ะ หนูดิ้นแรงขึ้นมากและรู้มากซะด้วยเวลาแม่คุยกับคนแปลกหน้าหนูจะเตะกระจายเลยทุกครั้ง เหมือนๆ หนูจะบอกว่าหนูไม่ชอบให้แม่คุยกับคนที่หนูไม่คุ้น ยกเว้นป๊าเวลากลางคืนพอหนูเริ่มดิ้นป๊าก็จะเล่านิทานสลับกับร้องเพลงให้หนูฟัง แม่สังเกตุว่าหนูจะดิ้นเบาและน้อยลงจะเงียบๆ ฟังป๊า อิอิ ป๊าชอบคุยกับหนู แม่ว่าป๊าแอบเห่อหนูด้วยล่ะ เราสองคนช้อปแหลกเลยลูก ทั้งเสื้อผ้า ของใช้ของหนู รถเข็นอะไรต่อมิอะไรเพียบเต็มห้องนอนแม่กับป๊าไปหมดแล้ว นี่ยังไม่ครบนะเนี่ย แม่ถ่ายรูปเอาไว้แล้ว พอหนูโตขึ้นจะได้รับรู้เรื่องราวตอนหนูอยู่ในท้องแม่ได้ไงจ้ะ รักลูกมากๆ นะ แม่กับป๊ารอคอยวันที่เรา 3 คนจะได้ออกมาเจอกัน อีกไม่นานแล้ว ลูกรัก...

26/8/2012

ครบ 25 สัปดาห์ 5 วัน วันนี้คุณหมอนัดแม่ไปตรวจอัลต้าซาวด์ดูน้ำหนักลูกของแม่ แม่กับป๊าไปถึงแต่เช้า เลยได้เห้นหน้าหนูด้วยนะ คุณหมอทำ 4D ให้ดูแม่กับป๊าได้เห็นเดลต้าด้วยนะจ้ะ ลูกแม่นอนหลับอยู่หันหน้าเข้าด้านในอีกแถมเอามือมาบังหน้าด้วย คุณหมอต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะแอบมองหน้าเดลต้า ในที่สุดก็ได้เห็นถึงจะไม่ชัดๆ แต่ก็ทำให้แม่กับป๊ายิ้มได้ อิอิ ป๊าเอาไอแพดไปถ่ายหนูด้วยจ้ะ กลับมาบ้านแม่กับป๊านอนดูหน้าหนูทุกคืนเลยลูกรัก รอวันเวลาที่จะได้เห็นหนูจริงๆ อยากรู้จักว่าจะน่ารักขนาดไหน ขนาดแม่่ได้เห็นแค่ 4D ของหนูแม่กับป๊าาก็ฝันหวานเลยล่ะ นักอีกครั้งก็ 1 เดือนถัดไปจ้ะลูกถึงตอนนั้นแม่ห็เข้าไตรมาศ 3 เต็มๆ แล้ว
อ่อ ช่วงนี้ท้องแม่ใหญ่ขึ้นมากเวลาทานอาหารเข้าไปก็จะตตึงปรี้ยะเลยละลูก จะลุกจะนั่งแม่ทำเองแทบจ่ได้แล้ว ต้องให้ป๊าช่วยจ้ะ ท้องแม่ก็เริ่มจะหายผูกบ้างแล้งหลังจากที่แม่งดยาแคลเซี่ยม เปลี่ยนมาทานอาหารที่มีแคลเซี่ยมแทน แต่ริดซี่ก็มาเยือนแม่ซะแล้ว คุณหมอให้ยาเหน็บกับยาทามาจ้ะ อาการค่อยๆ ดีขึ้นมาก แต่ลำไส้ก็ยังทำงานได้ช้าอยู่ดี สาเหตุเพราะลูกแม่ไปเบียดอวัยะต่างๆ ในท้องรวมถึงลำไล้ด้วยจ้ะ ก็เลยทำให้มีอาการต่างๆ นาๆ ขึ้นได้ แต่แม่ทนได้นะ แคคคิดถึงหนู แม่ก็มีกำลังใจอดทน อุ้มท้องได้อย่างมีความสุข ป๋๊ายังคงเล่านิทานสลับกับร้องเพลงให้หนูฟัง และยังมีภาระกิจหาชื่อจริงให้หนู ป๊าต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพราะแม่ขอให้ป๊าหาเตรียมไว้ทุกวัน จันทร์- อาทิตย์ เลยจ้ะ อิอิ แถมแม่ก็ยังเรื่องมากไม่พอใจซะที ก็แม่อยากให้หนูมีชื่อที่ดีที่สุดนี่จ้ะ ลูกรัก อยากให้หนูรู้ไว้ว่าแม่กับป๊ารักหนูที่สุดนะจ้ะ ลูกรัก ลืมบอกไปลูกแม่ตอนนี้หนัก 700 กรัมแล้วจ้ะ