น้ำฝน
อยู่กับปัจจุบัน
เปาะ...เปาะ...เปาะ..แปะ..
เสียงเม็ดฝนเริ่มหล่นจากฟ้า ซู่...ซู่...ซ่า...ซ่า..
เสียงน้ำฝนบนฟ้า...เทลงมาสู่ดิน เวลาฝนตกหนัก ๆ
คุณเคยนั่งพักริมหน้าต่างไหม แล้วปล่อยใจให้ว่าง
แทนที่จะเร่งรีบ หากตัดความกังวล
นั่งนิ่ง ๆ และมองไปที่หน้าต่างใส
มองไกล....ดูสายน้ำฝนที่กำลังกระหน่ำ
และความชุ่มฉ่ำที่สนามหญ้า หรือจะเลือกมองใกล้
มองไปที่บริเวณหน้าต่างใส และจ้องไปที่ละอองน้ำฝน
ซึ่งกระจาก....ประปรายที่กระจก แล้วอะไรจะเกิดขึ้น
หากตาเลือกมองที่น้ำฝน แต่ปล่อยใจให้ปรุงแต่ง
แต้มด้วยอารมณ์หลากหลาย เศร้า....โศก....หรือเสียใจ
กับใครบางคนที่ห่างไกล หรืออาจเพ่งใจไปที่การงาน
หรือคิดอยากกลับถึงบ้านเร็ว ๆ ฝนตก...รถติด.....
ช่างน่าหงุดหงิด......ใช่ไหม แล้วจะแก้อะไรได้
หากไม่หยุดปรุงแต่งอารมณ์ ลองเริ่มปรับสภาพใจ
ไม่ให้ปรุงแต่งไปไกล หรือปรับสภาพจิต
ให้คิดและมองใหม่....กับสิ่งที่อยู่ใกล้ อย่างหยดน้ำฝน
แล้วใช่หยดน้ำฝนที่สดใหม่ ที่ทำให้คุณทุกข์ร้อน......หรือไม่
หรือเป็นเพราะอะไรกัน ที่ทำให้ใจคุณว้าวุ่น
แล้วใช่หยดน้ำฝนไหม ที่กระทบกับแสงแดด
จนสีกระจายสู่สายตา ดูดั่งสายรุ้งทีสดใสแบบคาดไม่ถึง
ชีวิตในบางครั้ง หากทำอะไรใหม่ไม่ได้
บางครั้งก็ต้องหันมาทำใจ ฝึกมองใหม่.......ให้อยู่กับเวลาขณะนั้น
*************
จากหนังสือสร้างสุขจากใจ
รองศาสตราจารย์ ดร.ปาริชาต สถาปิตานนท์
ขอบคุณกรอบและไลท์สวยๆคุณเหมียวค่ะ
จ๊ะเอ๋..พี่สาวคนดี
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ดาวจ๋า
ดาวจ๋าดาวจ๋า
ดาวจ๋าดาวจ๋าดาวจ๋า
ดาวจ๋าดาวจ๋าดาวจ๋าดาวจ๋า
ดาวจ๋าดาวจ๋าดาวจ๋าดาวจ๋าดาวจ๋า
ดาวจ๋าคนซนๆ ขอเจิมบล็อก พี่นู๋ดี คนน่ารัก ค่ะ