BlogGang.com : : นภันต์-สุดขอบฟ้า : น้องของฉัน

น้องของฉัน

วันนี้เป็นการเขียนเริ่มต้นครั้งแรก
เมื่อวานคิดถึงน้องสาวของเราขึ้นมา
เรื่องราววันนี้จังเป็นความผูกพันระหว่างพี่สาวและน้องสาว

เราเป็นพี่คนโต เกิดก่อนน้อง ๑ ปี กับ ๕ เดือน

ในวัยเด็กครอบครัวเรามีฐานะยากจนมาก ต้องเรียนโรงเรียนวัด
ไม่ต้องจ่ายค่าเทอม ยืมหนังสือจากโรงเรียนเรียน

รองเท้าแตะ กระโปรงสีน้ำเงิน เสื้อไม่รู้ว่าเคยขาวมาก่อนหรือเปล่า
แต่ทุกวันที่ใส่ไม่เคยรีด ไม่เคยอาบน้ำตอนเช้า
ขี่จักยานของย่าไปโรงเรียน เพื่อน ๆ ชอบล้อเรื่องจักรยาน
เราไม่ชอบกัน พ่อเลยซื้อจักยานให้น้องใหม่ BMX
แต่เราต้องขี่คันเดิม เป็นอย่างนี้จนจบ ม.๓

ตอนเด็กทะเลาะกันบ่อย แย่งของเล่นกัน ก็พวกกะละมะพร้าว
เอาไว้เล่นขายหม้อข้าว หม้อแกงกัน ไม่เคยมีของเล่นใหม่

ชีวิตในวัยเด็กก็เป็นแบบนี้เรื่อยมา แต่ก็มีความสุขดี
จบม.๓ เราต่อ ม.ปลาย โรงเรียนประจำจังหวัด เรียนดีตลอด
ส่วนน้องเริ่มมีแฟน เรียน ปวส

เราจบ ม.ปลายก็สอบติดโควต้า ม.ทางภาคเหนือ
ส่วนน้องก็เรียน ๆ เล่น ๆ จบก็แต่งงาน
แต่งก่อนพี่มานอีก มีลูกสาวน่ารัก ช่างพูด เรียนเก่ง ติดป้ามานแหง ๆ
ส่วนเราเรียนจบตรีก็ทำงานประมาณ ๒ ปี ก็แต่งงานบ้าง
มีลูกน่ารักกกกก

น้องสาวย้ายไปทำงานใน กทม รายได้ดี เป็นเจ้าของกิจการเอง
เราก็ดีใจกับน้องมัน สร้างครอบครัวได้ มีเงินใช้จ่ายอย่างคล่องมือ
เราตอนนี้กำลังตกงาน แต่ก็ไม่เคยคิดอิจฉาริษยาน้องเลย
คอยแต่ปราม ๆ ให้เก็บเงินไว้เยอะ ๆ ลูกจะได้เรียนสูง ๆสบาย ๆ

เรากับน้องไม่ค่อยสนิทกันนัก เราไม่เคยปรึกษาอะไรกันเลย
ต่างคนต่างมีแนวทางของตัวเอง ไม่เคยก้าวก่ายกัน
แต่ในใจเราก็รัก และเป็นห่วงเสมอ เราไม่เคยเปรียบเทียบว่าใครเก่งกว่ากัน
ใครดีกว่ากัน ใครประสบความสำเร็จมากกว่ากัน

น้องสาวและน้องเขยเป็นคนจิตใจดี หลานเราก็น่ารัก ตอนนี้กำลังอยู่อนุบาล ๓
ปีหน้าก็เข้า ป.๑ แล้ว ส่วนลูกเรากำลังจะ ๒ ขวบ
ว่าแล้วก็โทรหาน้องดีกว่า คิดถึง

Create Date : 18 สิงหาคม 2554

Last Update : 18 สิงหาคม 2554 8:59:11 น.

0 comments

Counter : 252 Pageviews.