ครานั้นขุนช้างฟังรับสั่ง
คิดถึงความหลังดังไฟจี้
ขุนแผนความแค้นของมันมี
ถ้าได้ทีนานไปคงใส่กู

เอาวันทองของมันมาจากข้าง
มันก็หมายจะล้างทำลายอยู่
กูจะผลาญชีวิตดังพิษงู
ครู่เดียวให้ยับดังสับปลา

คิดแล้วยกข้อขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้าไม่มุสา
เข้าเวรร่วมกันหลายวันมา
เห็นบ่นถึงภรรยาอยู่ทุกวัน

วานนี้บอกว่าจะไปบ้าน
เกล้ากระหม่อมทัดทานก็หุนหัน
ขู่รู่ด่าว่าสาระพัน
ครั้นดึกได้สักยามสามปลาย

ขุนแผนปีนข้ามกำแพงวัง
โอหังหยาบช้าเป็นเหลือหลาย
หม่อมฉันว่าก็จะฆ่าเสียให้ตาย
เห็นจะป่ายไปบ้านภรรยา ฯ

ครานั้นพระองค์ผู้ทรงภพ
ฟังจบก็กริ้วเป็นหนักหนา
กระทืบพระบาทตวาดมา
อ้ายนี่ตกว่าไม่เกรงใคร

อ้ายขุนช้างว่ากล่าวกลับห้าวหาญ
บังอาจปีนปราการออกไปได้
โทษถึงฆ่าฟันให้บรรลัย
เสียบหัวอย่าให้ดูเยี่ยงกัน

หากคิดนิดหนึ่งความชอบมี
หาไม่ชีวีจะอาสัญ
อีเมียอย่างไรไม่จากกัน
ฤาลอยมาแต่สวรรค์จึงลืมกลัว
เหวยราชามาตย์ไปบัดนี้

พาอีลาวทองมาจากผัว
อ้ายขุนแผนกูไม่ขอเห็นตัว
มันทำชั่วให้อยู่กาญจน์บุรี
ให้คุมไพร่ไปเที่ยวตระเวนด่าน

ต่อราชการเกิดศึกในกรุงศรี
จึงจะเกณฑ์มันให้ไปต่อตี
แต่ในราตรีจงรีบไป
ฝ่ายราชามาตย์ก็รับสั่ง

ออกมาจากวังไม่ช้าได้
ขึ้นม้าพาพวกตำรวจใน
ออกจากเวียงชัยในราตรี ฯ

จะกล่าวถึงลาวทองผ่องโสภา
ค่อยคลายโรคาที่หมองศรี
กลางคืนนอนแนบแอบสามี
เปรมปรีดิ์จนหลับกับที่นอน

นางฝันว่ายักษ์ใหญ่เข้าในห้อง
จับลาวทองมัดลากไปจากหมอน
ไปใส่กรงเหล็กไว้ให้อาวรณ์
เดือดร้อนทุกข์ทนทั้งตาปี

ในฝันนั้นว่าผัวตัวตามไป
ก็ตกในเหวห้องคิรีศรี
ได้ความยากแค้นแสนทวี
แล้วมีชายหนึ่งเรืองฤทธิไกร

มาอุ้มเจ้าลาวทองกับขุนแผน
ออกจากแดนยักษ์ตรงมาส่งให้
สิ้นฝันพลันฟื้นตื่นตกใจ
ปลุกปลอบผัวให้ทายพลัน ฯ

ฝ่ายราชามาตย์ได้ฟังถาม
บอกความขุนแผนเป็นถ้วนถี่
ขุนช้างกราบทูลพระพันปี
ว่านายหนีปีนข้ามกำแพงมา

ขุนช้างว่าได้ขัดทัดทาน
กลับห้าวหาญหุนหันจะฟันฆ่า
โทษนายถึงที่มรณา
พระเมตตาว่าตีได้เชียงทอง

ห้ามเฝ้ามิให้เข้าไปวังใน
สั่งให้พรากเมียเสียจากห้อง
เหตุเพราะว่าผัวตัวลำพอง
เมียของท่านเราจะเอาไป ฯ

โอ้กรรมใดหนอมาดลจิต
สองคิดเคืองขุ่นไม่สูญหาย
ถ้าศึกเสือมาล้างให้วางวาย
ถึงจะตายน้ำใจไม่ย่อท้อ

น้อยใจเวรใดมาดลจิต
ให้หม่อมพลายวายคิดที่แค้นหนอ
มันคนผิดมาแต่หลังยังรั้งรอ
ในใจคอพ่อไม่เห็นว่ากริชคด

ทั้งวันทองห้องหอก็หาญหัก
ชิงรักริบรวบเอาจนหมด
ดังแมงป่องหางงอนช้อนชด
บอกพยศกูนี้ไม่มีตรง

พ่อยังไปไว้เนื้อเชื่อใจ
เหมือนพ่อเปิดช่องให้สมประสงค์
ทางเตียนฤาไปเวียนเข้าในดง
ต่อเดินหลงแล้วจึงรู้ว่าผิดทาง

เข้าตาจนเพราะผลแห่งความสัตย์
เมียจะต้องพรากพลัดไปจากข้าง
แสนระทมกรมใจร้องไห้พลาง
กลิ้งกลางห้องไห้ไม่สมประดี ฯ

ฝ่ายราชามาตย์มากลางทาง
ลาวทองขี่ช้างสะอื้นอ้อน
สองวันคืนหนึ่งถึงพระนคร
บ่าวไสช้างย้อนมาบ้านพลัน

ราชามาตย์ก็เข้าไปในวัง
ลาวทองตามหลังขมีขมัน
พาเข้าเฝ้าองค์พระทรงธรรม์
ผินผันพระพักตร์ชำเลืองมา

เอออีนี่ฤาเมียอ้ายขุนแผน
ดูอ้อนแอ้นเอวกลมสมหน้า
ผ่องผิวคิ้วคางสำอางตา
ติดจะเคียงเข้ามากับเด็กกู

กระนี้ฤาอ้ายขุนแผนจะละเลย
ปีนกำแพงแรงเตยไม่หยุดอยู่
เจ้าขรัวนายจงหมายสั่งประตู
คอยดูอย่าให้ออกไปนอกวัง

ให้เป็นชาวสะดึงกรึงไหม
เจ้าขรัวนายผู้ใหญ่ก็รับสั่ง
ให้ลาวทองอยู่ทิมที่ริมคลัง
ปักสะดึงกรึงนั่งทุกเวลา

เย็นเช้าเฝ้ารำพึงถึงแต่ผัว
ราชการงานตัวก็แน่นหนา
ฝากตัวเจ้าขรัวนายทั้งหลายมา
อุตส่าห์เจียมตัวกลัวโทษกรณ์ ฯ