ใครเคยสอบได้ที่1บ้าง



ใครเคยสอบได้ที่1บ้าง


ผมอ่านเรื่องจากในเว๊ปบอร์ด ... ได้ความคิดว่า “การเป็นที่ 1 ตลอดไปนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย”



มีหลายคนทีเดียวที่เรียนเก่ง ได้ที่ 1 เมื่อเรียนชั้นประถม ....แต่พอโตขึ้น ต้องเปลี่ยนโรงเรียน มีเพื่อนที่เก่งๆจากที่อื่นมาร่วมเรียนด้วย วิชาก็เปลี่ยนไป ความถนัดก็เปลี่ยนไป นิสัยก็เปลี่ยนไป เวลาว่างก็เปลี่ยนไป สภาพความเป็นอยู่ก็เปลี่ยนไป ...การรักษาระดับการเรียนการสอบให้ได้ที่ 1 ของห้อง จึงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ



แม้ตนจะไม่ได้ลดความเก่งลง แต่คู่แข่งที่เก่งขึ้น วิชาที่ไม่ถนัดเข้ามาอยู่ในบทเรียน แล้วอะไรล่ะ จะเกิด....





002




Palmy ถามว่า :

เพื่อนๆ ใครเคยสอบได้ที่หนึ่งกันบ้างคะ?


ปาล์มมี่ เคยสอบได้ที่ 1 ตลอด ตั้งแต่ป.1 ถึงป.6 มันทำให้เกิคความผยอง คิดว่าตัวเองเป็นเลิศในปฐพีไม่มีใครเทียบ จนเข้า ม.1 ในโรงเรียนดังประจำจังหวัด สอบเทอมแรกออกมาได้ที่ 15 จากนักเรียนในห้องทั้งหมด 40 คน รู้สึกตกใจค่ะ และตั้งแต่นั้นมาก็ไม่เคยสอบได้ที่ 1 อีกเลยค่ะ


มันเป็นการเปิดโลกทัศน์ครั้งยิ่งใหญ่ในตอนนั้นว่า ในโลกนี้ ยังมีคนที่เก่งกว่าเราอีกเยอะ เราเป็นเพียงแค่มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น แล้วคุณล่ะ....




003




ชาลีนี

ไม่เคยสอบได้ที่หนึ่งค่ะ แบบว่าตกเลขกับพละตลอด


ยิ่งพละนี่...ครูให้ผ่านเพราะรำคาญ ไม่อยากเห็นหน้าตอนมาแก้ศูนย์...เลขนี่ ยังพอกล้อมแกล้มได้บ้าง อาศัยลอกคนโน้นคนนี้ตอนสอบ.... แต่พละนี่ ลอกมะได้เลย




Basic Mouse

ผมเคยคับ บ่อยด้วย 4.00 ก็เคย เมื่อก่อนเรียนเก่งมั่ก แต่ทุกวันนี้ ขอแค่เอาตัวรอดไปวันๆ




004




Thaiguy

เหมือนกันเลยครับ เรียนชั้นประถม ได้ที่ 1 มาตลอด แต่พอขึ้น ม.1 ต้องไปเรียนที่ใหม่ เจอคนที่แน่กว่า จ๋อยไปเลย มีเพื่อนร่วมห้องอยู่คน ไม่รู้มันเรียนยังไง ได้ 4 ทุกวิชา เพื่อนคนนี้พอเรียนจบ ม.3 มันก็ย้ายไปเรียนที่อื่น แต่ผมยังอยู่โรงเรียนเดิม


พอขึ้น ม.4 ต้องเลือกสายการเรียน ผมเลือกสายวิทย์ แล้วก็ต้องย้ายห้องให้ตรงสายที่เลือก ทำให้ได้เพื่อนใหม่ แล้วก็ได้เจอคนเก่งอีกคนแระ มันเรียนได้ 4 ทุกวิชาเหมือนกัน (ตอนนี้มันเป็น ผู้ช่วยศาสตราจารย์ สอนอยู่ที่มหาลัยแห่งหนึ่ง) โห....ทำไมเจอแต่คนเก่งๆทั้งนั้นเนี่ย ตูเรียนแทบตาย ทำยังไงก็ไม่ได้ ... 4 ทุกวิชา


แต่ถึงแม้จะไม่ได้เกรด ...4 ทุกวิชาเหมือนพวกโคตรเก่ง แต่ผมก็ยังภูมิใจนะครับ ที่อย่างน้อยคะแนนสอบภาษาอังกิดของผม ก็ติดอันดับหนึ่งเกือบทุกเทอม ได้เห็นชื่อตัวเองติดอยู่บนบอร์ดข่าวสารของโรงเรียน แล้วปลื้มจาย....อิอิ




Want2PlugBeam

เหมือนผมเลยครับ ตั้งแต่ม.1 - ม.3 เกรดสูงที่สุดในห้องตลอด คือได้ไม่ต่ำกว่า 3.8 ทุกเทอม แต่พอขึ้นม.ปลาย ติดเพื่อน ติดแฟน การเรียนดรอปลงมา แต่ไม่ได้หล่นวูบนะครับ.... ยังอยู่ 1-10 ของห้องอยู่


ปัจจุบันก็พอไหวครับ เรียนเข้าใจ ความจำดี แต่ว่าห่วยแกรมม่า พอถึงวิชาที่ต้องเขียนทีไร ตายเพราะแกรมม่าทุกที เนื้อหาสาระที่เขียน มานผ่านหมด ครบทุกเม็ด แต่แกรมม่า พาผมตายจริง ๆ




005





ROCK

สำหรับผม อยู่ท๊อปทรี ตลอดอ่ะ แต่ผมว่างั้นๆแระ เพราะบางครั้ง คนที่เรียนดีใช่ว่าจะแก้ไขปัญหาชีวิตได้ดีครับ




Poseidon

ไม่เคยเลย อิอิ เพราะระบบที่เรียนไม่มีการวัดผลเป็นลำดับ แต่เกรดที่ได้ก็อยู่ในเกณฑ์สูงมาตลอด


เห็นคนที่ได้เกรด 4.00 แล้ว สงสารเขานะคับ ชีวิตนี้มีเพื่อเรียนจริงๆ ไม่มีเรื่องอื่นเลย ส่วนผมน่ะ ครบเกือบทุกเรื่อง สนุกกับชีวิตมาก เกรดก็เลยไม่เคยถึง 4.00 สักที แค่เกือบๆน่ะคับ




006





LikeAviRgiN


เคยครับ... สอบได้ที่ 1 ตั้งแต่ อนุบาล1 - ป.6 ตลอด แต่พอโตขึ้นๆ เริ่มขี้เกียจ ก้อค่อยๆ ห่างออกมาๆ อิอิ




Wit

คล้ายๆ กันครับ โตขึ้น โลกกว้างขึ้น คู่แข่งมากขึ้น มีคนเก่งขึ้นจริงๆครับ




007





Pasta

พาสต้าไม่เคยสอบได้ที่ 1 เลยอะ มีแต่คนเก่งกว่าทั้งนั้น เคยได้สูงสุดแค่ที่ 2 อะ แต่ก็เฉยๆอะฮะ ไม่ได้ให้ความสำคัญเท่าไหร่ เพราะถึงเราจะเก่งยังไงยังไง ในแผ่นดินนี้ก็ต้องมีคนที่เก่งกว่าเราอยู่ดีอะ ขอทำตัวน่ารักพอดีๆ แบบนี้ไปเรื่อยๆ ดีกว่าอะ




jeo_elf


ตอนผมอยู่ ป.1-ป.6 สอบได้ที่ 30 กว่าๆ ตลอดเลย ไม่เคยสัมผัสเลขตัวเดียว แต่พอมาอยู่ ม.ปลาย ท๊อป 5 ตลอด แต่ก็ยังไม่ได้ที่1 อยู่ดี อิอิ แต่จะได้ที่เท่าไหร่ มะสำคัญ ขอเป็นเด็กดีก็พอครับ




008





talbot

เด็กๆจำได้ว่าได้ที่เลขหลักเดียวก็หรูแล้วค่ะ ไม่ต้องได้ที่ 1 ก็ได้ค่ะ ได้แล้วคงจะคัน




cozyNERD

ตอนประถม เรียนด้วยความสนุก อยากรู้ ได้ 4.0 ตลอด

ม.ต้น ก็ยังพอสนุกอยู่ ได้ 3.8

ม.ปลาย เริ่มไม่เข้าใจว่า ทำไมต้องเรียนบางวิชาด้วย ได้ 3.6

มหาลัย เบื่อหน่าย รู้ว่าหลายๆอย่าง ทั้ง สูตรกับทฤษฎีมากมายเหล่านั้น ไม่มีทางได้ใช้แน่ๆ ในอาชีพและในชีวิตนี้ (แต่ก็ต้องเรียน) เกรดเหลือ 2 กว่าๆ ! ความมั่นใจสูญสิ้น..


ผมต้องโทษตัวเอง ที่ไม่มีความสามารถพอ ที่จะเรียนให้ได้ดี


ปล. เคยถามรุ่นพี่ที่จบไปแล้ว ทุกคนบอกกับผมว่า กว่า 90% ของที่เรียนมาน่ะ ไม่ได้ใช้หรอก ผมเองเรียนจบมาทำงาน ก็ยืนยันได้ว่า จริง




009





chalee1983

เคยครั้งหนึ่งค่ะ แปลกใจมากเลย ได้มาได้อย่างไร พ่อเดี้ยนยิ่งแปลกใจค่ะ พาไปทำบุญใหญ่เลยค่ะ เดี้ยนก็ยังงงงง จะพาไปทำไม แต่ตั้งแต่เรียนประถมนู่แหละค่ะ.....




ole69

มันเป็นอดีตสมัยประถมครับ พอขึ้นมัธยม ผมก็ไม่เคยได้สัมผัสมันอีกเลย รู้จักแต่เลขสาม กับเลขสี่ ครับ




010





dapper

ได้ที่ 1 สลับกับที่ 2 มาตลอด ตั้งแต่ประถมจนถึงมัธยมคับ โดนจับให้เป็นหัวหน้าชั้นบ่อยจนเบื่อ แต่ไม่เคยติด TOP 10 ตอนเรียนปริญญาตรีที่คณะวิศวะคับ


ยอมรับเลยว่า ที่เรียนน่ะไม่ชอบ แต่อยากจบมาแล้วได้เงินเดือนเยอะๆ เลยทนเรียนให้จบ ตอนนี้ก็สมปรารถนาคับ ไม่มีอะไรยากเกินความพยายามคับ




Guanteen

สอบได้ที่ 2 เพราะนั่งใกล้กับคนสอบได้ที่ 1




011





Dajiahao

ผมเคยได้ ที่ 1 แต่เป็นรายๆ วิชาไปอ่ะครับ ถ้าคะแนนรวมทุกวิชา มันจะมีพวกวิทย์คณิต มาฉุดลงอ่ะ ก็เลยไม่ได้ที่ 1 ของห้องซะที …แต่ก็ top5 top10 ไม่เคยหลุดจากนี้


ไอ้ที่ 1 ที่ว่านี่ จะเป็นพวก วิชาภาษาอังกฤษครับ ตอนประถมได้ที่ 1 ของสายชั้นมาตลอด ทุกปีเลย เข้ามัธยม ก็ยังที่ 1 ของสายชั้นอยู่เหมือนเดิมครับ 1 ในตองอูเลย ภูมิใจ .....แต่วิทย์คณิตนี่ ก็ห่วยสุดๆเช่นกัน 55555




Patcher

ก้อเคยสอบได้ที่ 1 กับเค้าบ้างเหมือนกันครับ แต่ไม่รู้ว่าทำไมกราฟผลการเรียนของผมตั้งแต่เริ่มเข้ามัธยมปลาย มันกลายเป็นกราฟขาลง ก็ไม่รู้เหมือนกัน


ตั้งแต่ อนุบาล จนถึง ป.4 สอบได้ที่ 1 ของห้องมาตลอด พอ ป.5 - ป.6 ย้ายไปเรียนที่เชียงใหม่ ด้วยความฟิตหรือบ้าพลังอะไรก้อไม่รู้ ขยับจากที่ 1 ของห้องขึ้นไปเป็นที่ 1 ของระดับชั้น สองปีรวดเลย แถมสอบ pre-ประถมปลาย ได้คะแนนวิชาสังคมเป็นที่ 1 ของภาคเหนืออีกต่างหาก (ดีใจมั่กๆ)


แต่...พอกลับมาเรียนมัธยมต้นที่กรุงเทพ เกรดเทอมแรกที่ได้คือ 2.67(จะเป็นลมตาย) ก้อเลยฟิตเรียนพิเศษกันสุดๆ จนไต่กลับขึ้นมาอยู่ตำแหน่งเดิมได้ พิสูจน์ได้จากการสอบ pre - ม.ต้น ได้คะแนนรวมเป็นอันดับที่ 7 ของประเทศ(อันนี้ดีใจกว่าเมื่อกี้อีก)


เอาแล้วครับ...กราฟขาลงของการศึกษาของผมได้เริ่มขึ้นแล้ว


ด้วยความสนุกสนานและความเพลิดเพลิน(จนเกินเหตุ) ในการทำกิจกรรมของผม ทั้งงานกีฬาสี งานกรรมการนักเรียน จนทำให้เกรดตกลงมาเรื่อยๆ ลงมาตั้งแต่ 3.5 ไล่ลงมา 3.2 และจบมัธยมปลายด้วยเกรด 3.0 ครับท่าน


เท่านั้นยังไม่พอ พอเข้าอยู่ในมหาวิทยาลัย ก้อด้วยนิสัยเดิมๆอีกนั่นแหละครับ รู้สึกว่าจะมีเพียงแค่ 2 เทอมเท่านั้น ที่เกรดผมโผล่พ้นระดับ 3.00 มาได้ ส่วนใหญ่จะเกาะอยู่ระดับ 2. กว่าๆ มาตลอดเลย...ร่วงไปถึง 1 ต้นๆ ก้อเคยมีมาแล้ว...(ช่วงนั้นอกหักรักคุด...ไม่เรียนมันซะเลย)


แต่สุดท้ายก้อจบออกมาได้ครับผม...ถึงจะมี D มี F เอาไว้ประดับบน Transcript บ้าง ก้อช่างมันเถ๊อะ อิอิ .....บ่นมาเยอะละ ว่าแต่อย่าลืมไปลงประชามติกันด้วยนะคร๊าบบ




012





pepee

รับประกันค่ะว่าเครียดสุดๆ แต่บังเอิญมีหัวทางเรียนหนังสือ แต่ก็ทำให้มีนิสัยไม่ดีติดตัวมาจนเดี๋ยวนี้ คือ ยอมแพ้ไม่ค่อยได้น่ะค่ะ


ขนาดมาทำงานแล้ว พอมีการแข่งขัน คนอื่นเขา ไม่ได้ที่หนึ่งก็ไม่เป็นไร แต่อิฉันเป็นค่ะ นายถามเลยว่า ไม่ได้ที่หนึ่งนี่จะตายไหมเนี่ย ตอบง่ายๆค่ะ ไม่ตายหรอกค่ะ แต่จะอายจนต้องลาออก ...โชคดีไปไม่ต้องลาออก


ความจริงก็รู้นะคะว่า วันหนึ่งก็จะต้องมีคนขึ้นมาแทนเรา แต่มันทำใจย้ากกกกกกก ยาก แก่จนปูนนี้ นิสัยนี้ ยังแก้ไม่ได้เลยค่ะ.....




TH

เคยครับ ตั้งแต่ป.1 ถึง ม.6 ส่วน ป.ตรี ตกกระป๋อง เพราะเทอมหนึ่งเข้าเรียนไม่กี่ครั้ง ยกเว้นวิชาที่ อ.บังคับ เช็คชื่อครับ ส่วน ป. โท ติดทอป 10 ครับ เลือกวิชาเลือกผิดคิดจนตัวตาย ไม่อย่างนั้น ทอป 5 แหงๆ






013






หมายเหตุจากจขบ. ... จะสอบได้ที่หนึ่งหรือไม่ ผมคิดว่า อยู่ที่ความเข้าใจในวิชาที่เรียนแล้วตอบข้อสอบให้ได้ดี ...และคนอื่นก็ต้องตอบข้อสอบได้ไม่เอาไหนด้วย



แต่ชีวิตคนเรา ก็ใช่ว่าจะฝากไว้เฉพาะการแข่งขันจากการสอบอย่างเดียว ..อย่ากังวลเกินไปนักเลยกับการสอบให้ได้ที่ 1




เพื่อนของผมคนหนึ่งครับ เรียนเก่งมาก เรียนเก่งมาตั้งแต่ปีที่ 1 เรียนเก่งมาตลอดทั้ง 4 ปี เธอได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่งเหรียญทอง อาจารย์ก็อ้าแขนรับเป็นอาจารย์ที่คณะ และมีโอกาสได้ไปเรียนต่อเมืองนอกและจบด๊อกเตอร์ แล้วก็กลับมาสอนที่คณะ ..แต่เธอออกจะเป็นผู้หวงวิชาครับ เพราะตอนเรียน เธอไม่ค่อยชอบติวให้เพื่อนๆ เธอสอนนิสิตก็สอนแบบไม่ค่อยอธิบายทำให้นิสิตเข้าใจยาก นิสิตจึงไม่ค่อยชอบเธอ งานสอนของเธอจึงไม่เวิร์ค



สุดท้ายเธอก็เบื่องานสอน เลยลาออกไปแต่งงานอยู่กับสามีที่บ้าน แต่ก็อยู่กินกันได้ไม่นานอีก เพราะเธอมีอีโก้ค่อนข้างสูง สุดท้ายได้ข่าวว่าเธอย้ายออกมาอยู่คนเดียว ทำธุรกิจเองคนเดียว แต่ท่าทางจะไม่ค่อยรุ่ง มั๊ง? เพราะเพื่อนๆไม่เคยเจอข่าวใดๆของเธอทางสื่อมวลชนเลย แม้การสังสรรค์กับเพื่อนเก่า เธอก็ไม่เคยมาร่วมกับเพื่อน




ผมเองมีความคิดว่า การเรียนและการสอบ ไม่ควรจะมุ่งหวังเป็นที่หนึ่งหรือมุ่งหวังของการเป็นเลิศตลอดเวลา ....ไม่มีความสุขหรอกหากอยู่ในสภาพทั้งกดทั้งดันเช่นนั้น ... เพื่อนๆก็ไม่ค่อยจะมี ...ก็เพราะตนเองนั่นแหละเป็นคนตัดเพื่อน






แม้ใครจะเก่ง จะฉลาด และเรียนได้เป็นเลิศ แต่ผมอยากจะชี้แนะว่า ควรจะหวังเป็น ตั้งแต่ที่ 3 – ที่10 ก็พอแล้ว



เพราะการเป็นที่หนึ่งจะต้องเครียดมากๆ กลัวคนอื่นจะขึ้นมาแซงหน้าตลอด ต้องอ่านหนัก ต้องทำรายงานหนัก ต้องมีสมาธิอย่างหนัก เที่ยวก็ไม่ได้ ไปสายก็ไม่ได้เพราะจะอดนั่งแถวหน้า กินแทบจะไม่เป็นอันกิน เรื่องออกกำลังกายนั้นไม่ได้ทำเลย เพราะมัวแต่มุ่งจะอ่านจะเรียนอย่างเดียว ถ้าบังเอิญผู้อื่นทำคะแนนล้ำหน้าไปนิดหน่อย ตนเองก็จะเครียดเพิ่มขึ้น กินแทบจะไม่ได้กิน นอนแทบจะไม่ได้นอน




และที่สำคัญ มนุษยสัมพันธ์กับผู้อื่นจะเสีย เพราะใครจะมาขอลอกแลคเชอร์ ตนก็จะไม่ให้ ใครจะมาขอร่วมทำรายงาน ตนก็จะรังเกียจ ใครจะมาถามอะไร ตนก็จะบอกให้ไปค้นหาเอาเอง แบบนี้ก็มีแต่เพื่อนๆหงุดหงิดและรำคาญ




แต่หากการเรียน เรียนไปพร้อมๆกับเพื่อนๆ ติวไปด้วยกัน เล่าสู่ความรู้ความเข้าใจต่อกันก่อนสอบ ตอนเรียนก็แบ่งเวลาเรียนไปด้วย ทำกิจกรรมไปด้วย ช่วงกลางคืนก็อ่านทบทวนบ้าง แล้วนอนหลับให้สนิท ตื่นขึ้นมา หากมีธุระไปเรียนสาย เพื่อนๆก็จะช่วยจองที่นั่งไว้ให้ หรือให้ลอกแลกเชอร์ ถึงทีเพื่อนมาสายบ้าง ตนก็เป็นฝ่ายช่วยเหลือเพื่อนตอบแทน





014






การเรียน การทำรายงาน และการทำกิจกรรม หากได้ทำเป็นทีม ผลัดกันช่วยเหลือ ก็จะไม่เหนื่อยไม่เปลืองแรง ชีวิตที่ไม่ตึงเกินไป จะมีแต่ความสุข และจะเรียนจบออกมาได้คะแนนเทียมเท่ากับเพื่อนๆที่ร่วมติวด้วยกันมา และยังจะมีเพื่อนๆพึ่งพาต่อกันได้ ในชีวิตการทำงานต่อไป




ที่สำคัญ ได้สร้างทัศนคติการทำงานแบบรวมกลุ่ม และได้สร้างทัศนคติการมีชีวิตแบบไม่จำเป็นต้องเป็นที่หนึ่ง ในสังคมของโลกใบนี้...




ความสุขสงบก็จะอยู่รอบๆตัวผู้นั้น











โดย yyswim









Create Date : 23 สิงหาคม 2550
Last Update : 23 สิงหาคม 2550 21:35:54 น. 55 comments
Counter : 4452 Pageviews.
Share

 
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

....................................



โดย: Yoawarat วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:22:01:12 น.  

 
เคยได้ที่ 1 ตอนม.4 สาเหตุเพราะโกรธครู หน็อย...มาว่าเราติงต๊อง


โดย: gluhp วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:22:43:04 น.  

 
ไม่เคยเลยครับ 5555555


แบบว่าชีวิตนี้ ไม่เคยคิดจะไปแย่งที่หนึ่งกับใครเขาเลยครับ ขออย่างเดียว ขอเก่งวิชาใดวิชานึงที่สุดก็พอ วิชาอื่นขอแค่รอดได้ แค่นี้เองครับ


โดย: เข็มขัดสั้น วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:23:06:03 น.  

 
ไม่เคยสอบได้ที่หนึ่งเลยค่ะ แม้แต่เลขหลักเดียวก็ไม่เคย

ชอบความเห็นนี้จัง



ROCK

สำหรับผม อยู่ท๊อปทรี ตลอดอ่ะ แต่ผมว่างั้นๆแระ เพราะบางครั้ง คนที่เรียนดีใช่ว่าจะแก้ไขปัญหาชีวิตได้ดีครับ




ภาพเด็กภาพนี้ลูกใครน้อช่างน่ารักจริง




โดย: Malee30 วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:23:18:29 น.  

 


ดีที่สุดในชีวิตได้ที่ 2 ค่ะ

แต่ได้เป็นหัวหน้าห้อง
เพราะคุณครูต้องการ
เลือกคนที่เรียนเก่งที่สุดในห้อง
มาเป็นหัวหน้าห้อง
แต่คนที่สอบได้ที่ 1 เรียบร้อยเกินไป
คงคุมเพื่อนในห้องไม่ได้
ลิงอย่างดี.คงจะเหมาะกว่า อิอิ
การเป็นที่ 2 ของดี.จึงไม่เป็นรองใคร
เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย

จริงๆแล้วไม่เคยคำนึงเลยว่าจะสอบได้ที่เท่าไหร่
แต่ปีที่ได้ที่สองน่ะตั้งใจแข่งกับคนที่ได้ที่ 1
แต่ก็สู้เค้าไม่ได้จริง เค้าเก่งกว่ามากๆๆๆ
ไม่แข่งกับคนอื่น แข่งกับคนนี้คนเดียว อิอิ
สมมติเค้าได้ที่30 ดี.ก็อยากได้ที่ 29
ตอนนั้นเด็กๆอ่ะค่ะ คิดแบบเด็กๆ
(แต่เด็กแบบร้ายๆ555+)


พรุ่งนี้ดี.จะไปสวนผึ้ง ราชบุรี
แล้วจะเที่ยวเผื่อน๊า

คืนนี้ฝันดีนะคะ







โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:23:21:18 น.  

 
ไม่เคยได้ที่ 1 หรอกครับ เพราะผมเรียนไป เล่นไป
แต่ก็เอาตัวรอดได้ ผมภูมิใจที่มีเพื่อนดีมากกว่า


โดย: basbas วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:23:49:18 น.  

 
//www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5719486/A5719486.html ฝากช่วยโหวตให้ด้วยค่ะ วงที่ 35 เพลงลูกกรุงค่ะ ขอบคุณนะคะ แล้วจาแวะมาเยี่ยมใหม่นะคะ




โดย: lamduanjazz วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:0:15:50 น.  

 
แปลกแฮ่ะ!
ท่านสินเปลี่ยน blog เร็วกว่าปกติ

ชีวิตในห้องเรียนของผม เรียนก็พอผ่าน ทั้งๆที่มีคนบอกว่าน่าจะเรียนเก่ง (ไม่ได้โม้!) ตอนสอบก็มีคนมาขอลอกคำตอบเยอะ (ผมก็ลอกเค้ามาอีกที 555)

ตอนเรียนประถม จำได้ว่าเคยสอบได้อัดับดีที่สุดคืออันดับ 4 อันดับเลวที่สุดคือ 11 (นร.ในชั้น 36 คน)

พอเข้ามัธยม ก็เปลี่ยนเป็นเกรด สัมผัสมาแล้วทุกรสชาติ ก,ข,ค,ง,จ, มส (หมดสิทธิ์สอบ), แล้วก็ ร.

พอมาเรียนอาชีวะ ก็ๆได้ครบอีกเช่นกัน A,B,C,D,E,F ปวช.(ประวัติชั่ว) เรียนตามเกณฑ์แป๊ะ 3 ปีจบ แต่ปวส.(ประวัติเสีย) นี่ซิ กลัวไม่แน่น เค้าให้เรียน 2 ปี ผมฟาดไป 4 ปี (โดนรีทาย์ 1 ครั้ง)

จบออกมาทำงานได้ซักพัก อยากกลับไปเป็นเด็ก ลงทุนไปเรียน รฎ. สวนสุนันทา คราวนี้เรียนแบบนายทุน คือพอทำงานกลุ่มเราก็ออกแต่เงิน ให้น้องๆในกลุ่มทำงาน ตอนสอบ อ.คงเห็นว่าเราแก่แล้ว เรียนก็แค่มาเอาวุฒิ ก็เลยหลับหูหลับตาให้จบไปให้พ้นๆ ..

แม้ว่าผมจะเรียนหนังสือไม่เก่ง แต่ผมก็ชดเชยด้วยการมีแฟนที่เรียนหนังสือ(โครต)เก่งนะคร้าบบบ


โดย: merf1970 IP: 125.26.249.216 วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:9:01:51 น.  

 

ที่ผมพอจำได้คือวัยเด็กตอนชั้นประถมและช่วงม้ธยมต้นครับ...แต่หลังจากนั้นความประมาททำให้ผมไม่สามารถรักษาตำแหน่งไว้ได้และต้องยกให้กับเพื่อนคนเก่งของผมไปครับ...จวบช่วงมัธยมปลายที่เป็นหัวเลี้ยวหัวต่อที่ทุกคนต่างมีระเบียบวินัยในชีวิตมากขึ้นเพื่อหมายมั่นในการสอบเข้าสู่ประตูรั้วมหาวิทยาลัย...ช่วงนั้นผมยอมรับว่าผมไม่ค่อยซีเรียสกับการเรียนที่โรงเรียนและสอบให้ผ่านๆ ไปเท่านั้นครับ...จุดหมายของผมมุ่งหน้ากับการเอ็นทรานส์มากกว่าเพื่อให้สามารถผ่านเข้าสู่ประตูรั้วที่ผมตั้งใจไว้...

ผมว่าการเรียนให้เก่งมีองค์ประกอบหลายอย่าง...และการเรียนให้เก่งไม่ได้หมายความว่าต้องเรียนแบบเอาเป็นเอาตาย...แต่ต้องมีชีวิตให้สมดุลทุกๆ ด้าน...ผมเห็นว่าคนรุ่นเก่าๆ ที่เรียนหนังสือได้ดีกลับไม่ใช่คนที่ร่ำรวยเป็นทุนเดิม...แต่การเป็นคนเก่งคือการที่เก่งครบทุกด้านไม่ใช่ว่าการแข่งขันกับการเรียนเท่านั้น...หลายคนที่ผมได้อ่านประวัติทำให้ผมรู้ว่าชีวิตไม่ได้มีเพียงการเรียนเท่านั้น...หากแต่มีหลายสิ่งหลายอย่างมากกว่านั้น...

ผมอยากให้พ่อแม่ยุคใหม่เลี้ยงลูกไม่ตกขอบแต่ให้ลูกรู้จักแยกแยะถึงความรับผิดชอบมากขึ้น...และสอนให้ยอมรับในความผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้น...การเป็นคนเก่งจึงไม่ได้อยู่เพียงแค่ว่าคนอื่นจะเก่งกว่าตนเองกลับกันต้องหัดมีน้ำใจเป็นนักกีฬาและรู้จักยอมรับเมื่อเราไม่สามารถที่จะเป็นผู้ชนะในบางครั้ง...สิ่งนี้เมื่อมีการขยายออกสู่วงกว้างจะทำให้เป็นคุณประโยชน์กับประเทศชาติมหาศาล...ดังนั้นหากบ้านใดมีลูกเก่งคงต้องอบรมสั่งสอนให้เป็นพลเมืองที่ดีให้เขาได้มีส่วนช่วยพัฒนาในการสร้างคนเก่งที่ไม่ใช่ห่วงและหวงว่าใครจะเก่งกว่าตนเพียงเท่านั้น

ขอบคุณนะครับพี่สินที่บล็อกนี้ทำให้ผมได้ทบทวนและย้อนกลับไปมองตัวเองในอดีตได้อีกครั้ง...ณ ปัจจุบันที่ยังคงเดินเฉียดกรายกับการเรียนผมไม่ค่อยคิดว่าตัวเองต้องเลอเลิศและหวงวิชากลับกันผมพยายามรักษามาตรฐานของตัวเองที่พอใจกับสิ่งที่ตนได้รับ...สิ่งสำคัญที่ผมบอกตัวเองตลอดคือการเห็นคุณค่าของเวลาและเรียนให้เข้าใจแบบถ่องแท้ อาจต้องเสียเวลาบ้างในขณะอ่านที่อาจต้องค้นคว้าแต่ผมว่าทำให้การเรียนเป็นเรื่องที่สนุกและไม่ใช่เรื่องที่ยากเย็นรวมถึงหากผมมีโอกาสผมคงได้แบ่งปันให้กับเพื่อนๆ พี่ๆ หากผมถูกขอให้ช่วยอธิบายในความไม่รู้ที่อาจมีขึ้นได้เสมอๆๆ

ผมขอคัดบทกลอนที่ผมได้อ่านพบและใช้เตือนใจตัวเองมาตลอดไม่ว่าผมจะก้าวข้ามไปเรียนในศาสตร์ สาขาอื่นๆ ที่อาจจะไม่ใช่สิ่งที่ผมถนัดหรือเคยเรียนมาก่อนก็ตาม...แต่ทำให้ผมมีความพยายามมากขึ้นที่ต้องอดทนแต่ผมไม่เคยท้อถอยกับสิ่งที่ผมตั้งใจเข้าไปแสวงหาความรู้ยังสถาบันการศึกษา

"คิดให้รอบ เจาะให้ลึก ถึงแก่นแท้
ให้แน่วแน่ ยุติธรรม ไม่แปรผัน
แยกให้ชัด เทียบให้เหมือน ค่อยจำนรรจ์
อันเหตุผล ของเรื่องนั้น ไม่ผันแปร"

ศ.ดร.ปรีดี เกษมทรัพย์

พี่สินสบายดีนะครับ...ขอบพระคุณที่พี่ชายชี้แนะสิ่งดีๆ หลายอย่างให้กับน้องชายและผมต้องขอฝากเนื้อฝากตัวรับการเรียนรู้จากพี่ชายคนเก่งของผมไปเรื่อยๆ นะครับ...ขอเก่งได้สักครึ่งของพี่ชายก็คงดี...


โดย: J.C. IP: 203.146.196.18 วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:9:09:00 น.  

 
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ..

ตั้งแต่เรียนมา ไม่เคยได้ที่ 1 เลยสักที
ขนาด 1 ใน 10 ยังไม่เคยติดอับดับเลย..
แต่ปีทีแล้ว ฟรุ๊คอย่างไรก็ไม่รู้ ได้คะแนนเต็มเกือบทุกวิชาที่ลงเรียน
ได้คะแนนเยอะกว่าคนเรียนเก่งเธอคนนั้น ..
ดีใจมากของมากๆๆ รีบกลับบ้านเอาเกตมาให้คุณลุงดู
และโทรกลับบ้านบอกพ่อกับแม่..
ได้รางวัลจากคุณครุสอนภาษา เป็นดินสองกับสมุดจดบันทึก

ครั้งหนึ่งชีวิต และจนถึงวันนี้ ก็ไม่เคยได้ที่ 1 หรือชนะเธออีกเลย





โดย: ดอกหญ้าเมืองเลย วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:10:14:59 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณสิน ปอ

ว่าจะแวะมาเมนต์เรื่องถุงยาง เปลี่ยนเป็นเรื่องเรียนไปซะแล้ว


สอบได้ที่หนึ่งก็เคยสอบได้ ตอนเป็นเด็กๆ ประถมน่ะค่ะ บ่อยมาก จนมาเรียนมัธยมก็จะเจอเพื่อนที่เก่งมากๆ ก็ไม่เคยได้ที่หนึ่งอีกเลย ก็เรียนๆ เล่นๆ ไปเรื่อย ไม่ขยัน แต่ไม่เครียดเท่าตอนเป็นเด็ก จริงๆ ต้องบอกว่าสมัยมัธยมไม่ตั้งใจเรียนเลย พ่อ-แม่กลุ้มมาก เพิ่งจะมาเอาสนใจเอาจริงจังตอนจะเข้ามหาวิทยาลัย ทำได้ดีมากๆ คือ วิชาภาษาไทยค่ะ นอกนั้นพอใช้

พอเข้ามหาวิทยาลัยแล้วก็เล่นๆ อีก กินๆ นอนๆ จนกระทั่งเข้าเรียนวิชาคณะ ชอบมาก เรียนแล้วสนุก เลยทำได้ดีขึ้น ไม่ได้ที่หนึ่ง แต่ถนัดและทำได้ดี ถึงดีมากในบางวิชา ส่วนวิชาที่เหลือ ก็ถือว่า ดีพอใช้

จัดว่าปอเป็นคนเรียนปานกลาง เกรดก็สาม นิดๆ แต่ทำกิจกรรม และทำงานอย่างอื่นเยอะ ได้ทักษะอย่างอื่นมาเสริมพอสมควร ก็แค่นั้นเองล่ะค่ะ ปอไม่ใช่คนฉลาดมาก หัวไบรท์อะไรเลย แต่เป็นคนที่มีความพยายาม เท่านั้นเอง (เคย เป็น อ่ะค่ะ ตอนนี้ไม่รู้ไง)

แค่เรียนปานกลางนี่ก็ยังเหนื่อย ทำไงให้มันไม่แย่ไปกว่าเดิม ตอนนี้ยิ่งเหนื่อย ทำไงให้มันจบปริญญาใบนี้ก็พอค่ะ



โดย: ปอ (O_Sole_mio ) วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:15:25:26 น.  

 
ถามคำถามนี้ไม่อยากตอบเลยค่ะ
ตอนประถมเคยได้ พอมัธยมเรียนเก่งขึ้น ที่ก็มากขึ้น
เดี๋ยวนี้อย่าถามเลยค่ะ แค่เอาตัวรอดไปวันๆพอแล้ว


ขอบคุณคุณสินที่ร่วมสนุกทายรูปเกาะพร้าว

เฉลย : เกาะพร้าวคือรูป A
ถ้ามองดีๆจะเห็นชายหาดเล็กๆที่ด้านขวาของเกาะค่ะ

ขอแสดงความยินดีกับเพื่อนที่ตอบถูก ดังนี้

น้อง Due_n
คุณ yakyingnuk
คุณ yyswim
คุณ แซนด์ซี

ไม่ต้องเกรงใจนะคะ กรุณาส่งชื่อ ที่อยู่มาหลังไมค์ จะส่งของที่ระลึกที่ทำเองไปให้ค่ะ

โอกาสหน้าร่วมสนุกกันอีกนะคะ


โดย: ซออู้ วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:22:07:34 น.  

 
แวะมาขอบคุณที่ไปอวยพรวันเกิดที่บล็อกครับ


เคยสอบได้ที่หนึ่งบ้างครับ แต่ไม่ใช่ในห้องเรียน
เป็นการได้ที่หนึ่งในการแข่งขันวิชาการครับ
คงประมาณว่าเก่งเฉพาะทาง ไม่เก่งโดยรวมอ่ะครับ


:)


โดย: TonMai2K วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:6:48:17 น.  

 


คุณเยาวราช..... เห็นชื่อคุณบ่อยๆในบล๊อกแก๊งค์ ขอบคุณนะครับ


คุณgluhp .....ครูมอบความท้าทายให้ละมั๊ง


เข็มขัดสั้น.......เห็นบอกว่า “ขออย่างเดียว ขอเก่งวิชาใดวิชานึงที่สุดก็พอ ..”

ก็เลยรุ่ง มาจนถึงทุกวันนี้


คุณน้ำฝน......ภาพเด็ก ผมนำมาจากเว๊ปของเมืองนอก เป็นเว๊ปที่ชาวบ้านส่งรูปที่ตัวเองถ่ายไปโชว์กันครับ


คุณดี.....เกือบได้ที่ 1 ดีนะครับ ดีกว่าหลายคน

ผมก็เคยเป็นหัวหน้าครับ สงสัยว่าจะเป็นคนคล่องแคล่ว ทำโน่นทำนี่เร็วมั๊ง คนถึงเลือก


น้องบาส......มีเพื่อนดี เหตุเพราะ เราเป็นคนทำดีต่อเพื่อน

เชียร์ให้ ทำต่อไป




โดย: yyswim วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:11:59:09 น.  

 


นิ๊ง.....บล๊อกนี้อัพเร็วไปนิด ช่าย แต่เพราะบางช่วงอัพช้า ก็เลยถัวๆกันน่ะ

เห็นบอกว่า ....”แต่ผมก็ชดเชยด้วยการมีแฟนที่เรียนหนังสือ(โครต)เก่งนะคร้าบบบ” โอว์ วาสนา นิ๊งชวนให้แฟนเขียนในบล๊อกนิ๊งมั่งดิ จะรออ่าน


เจษ.....คอมเมนต์วันนี้ นำมาเขียนลงบล๊อกได้นิ(ปรับปรุงให้อ่านง่ายนิดนึง)

“ ผมว่าการเรียนให้เก่งมีองค์ประกอบหลายอย่าง...และการเรียนให้เก่งไม่ได้หมายความว่าต้องเรียนแบบเอาเป็นเอาตาย...แต่ต้องมีชีวิตให้สมดุลทุกๆ ด้าน...ผมเห็นว่าคนรุ่นเก่าๆ ที่เรียนหนังสือได้ดีกลับไม่ใช่คนที่ร่ำรวยเป็นทุนเดิม”


คุณดอกหญ้าเมืองเลย.....ประสบการณ์ที่ได้โทร.บอกคุณพ่อคุณแม่ ....คุณพ่ออาจบอกว่า เหมือนฝัน แต่เยี่ยม อิอิ


คุณปอ......ของคุณปอ ผมเป็นกองเชียร์อยู่นะ ทั้งเชียร์ให้จบไวๆ ทั้งเชียร์ให้ไม่เหงา มีเพื่อนดีๆ

อย่างคุณปอ ผมไม่กล้าเชียร์เรื่องขอให้เจอผู้ชายดีๆรักจริง เพราะมีวิจารณญานอยู่แล้ว โฮะโฮะ


คุณซออู้....เดาเหมือนกันว่าคุณซออู้ คงจะเคยได้ในตอนเด็กๆ

ของที่ระลึก ผมยังไม่ขอรับครับ จะขอรับเป็นรางวัลใหญ่ อิอิ เช่นตั๋วเครื่องบินไปสุราษฏร์ไปกินขนมจีนกัน ....ทำอะไรขึ้นมาเหรอ? มีน้ำใจเอื้อเฟื้อต่อเพื่อนๆมากนะครับ อยากจะขอโหวตเป็นคนดีของบล๊อกแก๊งค์


คุณต้นไม้......ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยม อย่างคุณต้นไม้ถ้าจะสอบเอาตำแหน่ง ผมว่าคงจะไม่เกินฝีมือ อุอุ ชักอยากรู้ว่า คล่องวิชาอะไร?





โดย: yyswim วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:12:26:21 น.  

 

ขอบคุณครับพี่ชาย...สงสัยต้องผมต้องเขียนเคล็ดลับการเรียนให้รอดแบบไม่ใช่คนเก่งที่ผมได้ผ่านมาดีกว่า...อาจจะพอมีเรื่องเล่าสนุกได้บ้าง...ผมเข้าข่ายพวกหัวขี้เลื่อยแต่อาศัยความพยายามมุมานะแบบเต็มพิกัดซึ่งมันทำให้ผมพอจะฉวยเอาความสำเร็จมาครอบครองได้เหมือนคนอื่นๆ เขา...

พี่สินติงไว้เล็กน้อยทำให้ผมรู้ว่าผมยังคงต้องฝึกปรือกว่าจะได้วารยุทธ์เหนือชั้นแบบพี่ชาย...แต่ยินดีน้อมรับสิ่งที่พี่ชายบอกไปเขียนครับอาจพอได้เป็นประโยชน์กับผู้ที่กำลังเรียนอยู่บ้าง...ย้อนกลับไปอ่านใหม่สงสัยว่าภาษาผมมันคงจะด้านและยากไปจริงๆ เฮ้อ...

วันนี้พี่ชายไม่ไปเที่ยวไหนหรือครับ...ตอนนี้ผมกำล้งต้องขะมักเขม้นกับตำรับตำราอีกกองใหญ่ๆ เอาใจช่วยน้องชายหน่อยนะคร้บ


โดย: J.C. IP: 61.90.192.134 วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:14:03:37 น.  

 
หวัดดีครับ

ไม่เคยได้ที่ 1 ครับ เคยแต่ได้ที่ 2 ครับ


โดย: boatboat วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:14:06:50 น.  

 
เห็นด้วยกับเจ้าของบ้าน
การแข่งขันสร้างความเครียดและความกดดันอย่างยิ่ง


ระบบการเรียนยุคก่อนสนับสนุนเรื่องการจัดอันดับ
คนนั้นได้ที่ดี คนนี้ได้ที่โหล่


ผลพวงของเรื่องนี้ที่มีให้เห็นเป็นรูปธรรมคือ
การแข่งดีแข่งเด่นในแทบทุกหน่วยงาน
เฮ้ออออออ.....เครียดแทนจริงๆ


โชคดีนะที่หลุดพ้นวงโคจรมนุษย์เงินเดือนออกมาได้
ใครยังอยู่ถ้าทำใจไม่ได้ก็เครียดต่อแล้วกัน


ไปปั่นรถเล่นดีกว่า emo


โดย: JD. IP: 124.121.67.181 วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:16:53:22 น.  

 
สวัสดีคะ

Goodpeople เองคะ

แวะมาเยี่ยมในวันหยุดจ้า

ไปเที่ยวไหนหรือเปล่า


ขอบคุณที่มาเยี่ยมที่ blog goodpeople นะคะ


โดย: goodpeople วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:17:01:57 น.  

 
เป็นคนเรียนไม่เก่งเลย
ไม่เคยได้ที่ 1 ค่ะ
แค่เอาตัวรอดได้
ก็ยิ้มแล้ว

โชคดี
ที่บ้านไม่กดดันเท่าไร
คงเพราะเป็นคนเล็กในบ้าน

และพี่ ๆ ก็เรียนดี
พอทำให้พ่อแม่ปลื้มได้พอสมควรแล้วค่ะ


โดย: โสดในซอย วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:20:38:07 น.  

 
เด็กๆเรียนเก่ง ได้ที่1เกือบตลอด แต่พอเข้ามหาวิทยาลัย ก็เรียนไม่เก่งนับแต่นั้นมาจนถึงปัจจุบัน


โดย: coming soon (The Yearling ) วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:9:56:31 น.  

 
สวัสดีค่ะ

ตั้งใจมาขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดและน้ำใจที่มีให้กันemo

ปีนี้วันนี้พิเศษกว่าทุกปีเพราะมี เพื่อนๆ พี่ๆ และน้องๆมาอวยพรมากมาย

ยินดีและดีใจจริงๆที่ได้รู้จักกับคุณค่ะemoemo


โดย: เพียงแค่เหงา วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:16:02:53 น.  

 



โห เจษ....เห็นปริญญา4-5ใบของเจษแล้ว ...อยากจะพูดว่า “คนเก่งจริง มักจะไม่คุย”

วันเสาร์ที่ผ่านไปดูคอนเสิร์ต 25 ปีนิติพงษ์ ห่อนาค มาครับ จองตัวนานแล้ว เป็นเดือนเลย งานจัดดีครับ เรียบๆแต่ก็อาจนับว่าเป็นประวัติศาสตร์ได้ คนแน่นอิมแพคแทบไม่มีเก้าอี้ว่าง คนร่วมร้องเพลงในคอนเสิร์ตกระหึ่ม มีหลายๆตอนที่กินใจ


พี่น่ะ ไม่สันทัดเรื่องเพลง ก็เลย ไม่ค่อยทราบว่า เพลงที่ร้อง เพลงไหนชื่อว่าอะไร ไม่งั้นอาจจะเขียนเชิงรายงานในบล๊อกให้อ่าน อีกอย่าง พี่ไม่ได้นำกล้องไปเพราะรู้ว่าได้ที่นั่งไกล ถ่ายแล้วรูปจะออกมาไม่ชัด



คุณboatboat.....เคยสอบได้ระดับรองแชมป์มา อุอุ ระดับนี้ ห้ามหยาม



เจ๊.... มีพ่อแม่ของลูกหลายๆคน ยังเครียดอยู่ เครียดพอๆกะลูก หรืออาจจะมากกว่า คนไหนละกิเลสที่มากับการแข่งขันได้ ก็คงจะสบายใจนะครับ



คุณgoodpeaple……ขอบคุณนะครับที่เข้ามาเยี่ยมเป็นประจำ บล๊อกบ้านคุณ ผมก็หมั่นไปอ่านนะครับ และเห็นถามเป็นกระทู้ บางครั้งก็ได้ตอบ แต่บางครั้งไม่ได้ตอบ คือ อยากอ่านความคิดเห็นของคุณ มากกว่าเข้าไปอ่านคำถามที่คุณถามเพื่อนๆนะครับ





โดย: yyswim วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:18:59:37 น.  

 


คุณโสดในซอย....บอกว่า .”ไม่เคยสอบได้ที่ 1” …เป็นเรื่องปกติครับ คนอีกหลายร้อยล้านก็เป็นครับ

แต่มีน้อยคนนะครับ ที่จะมีคุณพ่อที่รักลูก และลูกที่รักคุณพ่อ แบบรักใคร่กลมเกลียวสนิทแน่นแฟ้นอย่างที่บ้านของคุณ



สุ่น.....เรียนได้ที่ 1 มีชื่อติดบอร์ดของโรงเรียนด้วยนิ ...ที่ไหนบ้างนี่?



คุณเพียงแค่เหงา.....สุขสันติ์วันเกิดครับ วันนี้ คงจะได้พบแต่สิ่งดีๆ ได้ทำกิจกรรมพิเศษบ้างนะครับ ขอให้มีความสุขในวันเกิดปีนี้นะครับ





โดย: yyswim วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:19:01:08 น.  

 
อิอิ คุณสินมะเห็นบอกเลยว่าเคยได้ที่หนึ่งหรือเปล่า
ข้อคิดดีมากค่ะ เคยมีเพื่อนที่ได้ที่ 1 แต่ไม่ share ความรู้กลัวคนอื่นตามทันอยู่เหมือนกัน น่ากลุ้มใจแทน

ชวนคุยเรื่องอะไรไม่รู้ ต้องระลึกกันนาน ก็มัน น้าน นาน นาน มาแล้วน้า


โดย: ladybear วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:19:43:52 น.  

 
สำหรับเปิ้น สอบผ่านเป็นเรื่องตลก
ส่วนสอบตก เป็นเรื่องธรรมด๊า ธรรมดา
เพราะตั้งแต่เรียนมายังไม่เคยมีประสบการณ์ด้าน...
สอบได้ที่ 1 มาก่อน อิอิ

มีความสุขนะจ๊ะคุณสิน...


โดย: fonrin วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:19:50:55 น.  

 
คุณสินคะ

ขอบคุณมากๆค่ะ ที่ช่วยเชียร์ให้จบไวๆ เรื่องอื่นไม่สำคัญค่ะ เอาที่เรียนอยู่ให้สำมะเร็จก่อนค่ะ อย่างอื่นแค่น้ำจิ้ม


โดย: ปอ (O_Sole_mio ) วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:21:20:10 น.  

 
ในชีวิตนี้ไม่เคยสอบได้ที่หนึ่งเลยค่ะ แต่คิดว่าถ้าเราตั้งใจเรียน เก็บเกี่ยวประสบการณ์มากๆ และเป็นคนดี แค่นี้น่าจะพอนะคะ ( แบบว่าเป็นครอบครัวสนุกสนาน เอาเกรดพอขำๆดีก่า )emoemo


โดย: rd_lam วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:23:45:42 น.  

 

อย่าพูดเช่นนั้นเลยครับพี่ชาย...คนเก่งจริงๆ เขาอาจไม่ต้องทำอย่างผมก็ได้...แต่สำหรับผมอาจเป็นลิขิตเบื้องบนที่กำหนดชีวิตของผมไว้ให้ต้องดำเนินไปแบบนี้ก็เป็นได้...ผมหวังเสมอว่าความรู้ที่ผมผ่านเข้าไปสัมผัสและผ่านมาตรฐานที่มหาวิทยาลัยกำหนดคงได้พอเป็นประโยชน์กับคนรอบข้างและสังคมนี้ครับ...

ผมได้เห็นทีเซอร์เกี่ยวกับคอนเสิร์ตนี้แต่เดือนที่แล้วแต่ก็คิดว่าตัวเองคงไม่อาจได้ไปดูจนลืมไปว่าคอนเสิร์ตจัดวันนี้บังเอิญวันที่พีชายไปดูผมต้องไปยืมหนังสือเลยปล่อยเฉิ่มไปเล็กน้อย...แต่ก่อนหน้าผมได้มีโอกาสชมผลงานการประพันธ์ของรุ่นพี่มหาวิทยาลัยคนเก่งบ้างเห็นแล้วก็อดชื่นชมไม่ได้...ยิ่งพี่ชายพูดว่าคอนเสริ์ตนี้แทบจะเป็นคอนเสริ์ตประวัติศาสตร์ผมยิ่งเชื่อครับ พี่ชายการันตีขนาดนี้...ผมได้แต่คิดว่าการได้ร่วมฟังและร้องเพลงที่เราชื่นชอบพร้อมๆ กับคนรอบข้างที่อินกับบทเพลงคงเป็นบรรยากาศที่อบอุ่นครับ...

ผมอาจจะพอสันทัดเพลงแต่อาจไม่หมดทุกเพลงคงเลือกชอบเป็นบางเพลงครับ ที่พอนึกออกคือ ปราสาททราย ทนได้ทุกที กวีบทเก่า ฯลฯ...ที่ผมพอจำได้ไม่ใช่จำได้นะครับแต่เพราะดูจากเว็บนี้ครับพี่ชาย...พี่สินอาจลองร่วมย้อนบทเพลงประทับใจได้นะครับ...

//www.nitipongfanclub.com/pdee_room/song00.html

ผมว่าการเขียนเพลงให้ติดหูอย่างพี่เจ้าของคอนเสิร์ตนี้ก็เป็นงานศิลปะที่ต้องอาศัยการฝึกฝนและฝึกปรือและคงไม่แพ้กับงานเขียนบล็อกเป็นแน่ๆ...แต่อย่างน้อยผมยิ่งต้องเจียมตัวครับว่าผมยังห่างไกลกับงานเขียนไม่ว่าจะเขียนอะไรก็ตาม...ผมคงต้องขอกำลังใจดีๆ จากพี่ชายนะครับ...มีพี่ชายคนเก่งให้ผมดูเป็นแบบอย่างรับรองว่าผมต้องสู้ขาดใจครับ


โดย: J.C. IP: 203.146.196.18 วันที่: 27 สิงหาคม 2550 เวลา:9:28:29 น.  

 


โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) วันที่: 27 สิงหาคม 2550 เวลา:18:06:16 น.  

 
แวะมาทักทายครับ

ในชีวิตนี้ผมก็ไม่เคยสอบได้ที่ 1 เลย แต่ในชีวิตการทำงานผมก็ยังไม่เคยเจอทางตันสักทีครับ

อิอิ

วันนี้ผมอัพบล็อคใหม่แล้วนะครับ เป็นเรื่องสยองครับ

" 4 สยอง .... ต้องร้องยี้ "

ถ้าทานข้าวแล้ว อย่าลืมแวะไปอ่านนะครับ

อิอิ emo


โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) วันที่: 27 สิงหาคม 2550 เวลา:18:09:13 น.  

 



คุณladybear….ผมไม่เคยสอบได้ที่ 1 ของห้องครับ ได้เพียงเลฃหนึ่งหลัก และบางวิชาได้ top


คุณเปิ้น......บางคนจะบอกว่าเป็นความสามารถเฉพาะตัว ห้ามลอกเลียนแบบ ก้อเรื่อง การเรียนทนเพราะรักสถาบัน


คุณปอ.....ผมลุ้นเต็มเหนี่ยว ให้กลับมากินลองกอง มังคุด ปีนี้ถูกมากครับ โลละ20บาทเอง


แม่ของหลานเควิ่น.....อิอิ เป็นครอบครัวที่สนุกสนาน น่ารัก เรื่องเกรดเอาพอขำๆ รักหลานเควิ่นคร้าบบบ


เจษ....พี่ก็เป็นสมาชิกคนหนึ่งของนิติพงษ์แฟนคลับอยู่ มีอะไรเขาก็จะส่งข่าวมาให้ แต่ไม่กล้าเข้าไปร่วมงานกะเขาหรอก อุอุ กลัวจะถูกให้ร้องเพลง


อาคุงกล่อง.....ฟอร์มอย่างอาคุงกล่อง ชาตินี้มีแต่รุ่งครับ ไม่มีวันอับจนหนทาง ขอนุยาด ฟันธง

อิอิ ผมทานข้าวเย็นเรียบร้อยละครับ ขอบคุณนะครับที่เข้ามาช่วยเตือน เดี๋ยวจะเหาะไปเยี่ยมนะครับ





โดย: yyswim วันที่: 27 สิงหาคม 2550 เวลา:23:13:23 น.  

 

ขอบพระคุณครับพี่ชายที่ตอบข้อความของกระผม...และเป็นการปิดท้ายหน้านี้แบบน่าละอายจริงๆ...หวังว่าพี่ชายคงให้อภัยในความไม่รู้ของผมนะครับ

แบบนี้ต้องคะยั้นคะยอขอฟังบทเพลงจากปลายปากกาของพี่นิติพงษ์ในแนวพี่สินบ้างแล้ว เอิ๊ก เอิ๊ก

รักษาสุขภาพนะครับพี่ชาย...ขอไปอ่านย่อยในบล็อกอันใหม่ของพี่ชายนะครับ...


โดย: J.C. IP: 203.146.196.18 วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:10:02:08 น.  

 
ตอนเด็กๆ เคยสอบได้ที่หนึ่งครับ
พอโตขึ้นก็เก่งขึ้น สอบได้เลขมากขึ้น


โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:1:44:12 น.  

 
สอบได้ที่1 ตั้งแต่ป.1 ยัน ป. 6 พอเข้า ม.1 เป็นที่ 15 เหมือนปาล์มมีเลย และตอนนี้ม.4 แล้ว ยังไม่เคยได้ที่ 1 เลย ตอนม.1 คิดว่าปล่อยไปช่างมัน แต่คราวนี้จะไม่ยอมอีแล้วววว


โดย: ตายซะ IP: 58.8.118.202 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:57:01 น.  

 
เคยอ่ะ ตอนเด็กๆ โตมาแฟนเยอะ ก็เลยไม่คร่อยมี่เวลาอ่ะ


โดย: โบซี IP: 125.25.243.67 วันที่: 26 มีนาคม 2551 เวลา:10:51:34 น.  

 
ประถมจำได้ว่าได้ที่สามมั้ง
ส่วนที่หนึ่งกะที่สองเพื่อนสองคนเขาผลัดกันได้ผลัดกันเสีย

ตอนนี้คนที่ได้ที่หนึ่งติดยา ค้ายา
คนที่ได้ที่สองทำงานโรงงานค่ะ ไม่มีโอกาสเรียนต่อ

น่าเสียดายคนเก่งๆ

พอเข้ามัดยมก็ไม่ต้องพูดถึงลำดับแล้วค่ะ คนตั้งห้าหกสิบ

ตอนนี้ฉันเรียนจบโทแร้วคร่า อิอิ ไม่ต้องเป็นที่หนึ่ง

แต่ขอทำงานร่วมกับคนอื่นได้ดีกว่าค่ะ

กลุ่มดิฉันเป็นเด็กกลางๆ ไม่เก่งมากแต่ก็ไม่ถึงกับเกเร

ชอบทำกิจกรรม ไม่ชอบทำงานคนเดียว มันหนาว

ทำเป็นทีมสนุกดี เพื่อนเยอะ ได้ไอเดียเยอะด้วย


โดย: ทีม IP: 58.8.182.209 วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:15:43:31 น.  

 
ไม่เคย เคยแต่ที่10กว่า


โดย: เท IP: 202.151.4.103 วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:14:41:27 น.  

 
อยากสอบได้ที่1จังเลยทำไงดีช่วยส่งข้อความมาบอกหน่อยคะ ถ้าไม่โกรธนะ


โดย: หยี IP: 202.151.4.103 วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:14:45:16 น.  

 
อยากทำแบบว่าที่มันมีรูปต่างๆทำไง


โดย: ไม่บอก IP: 202.151.4.103 วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:14:47:05 น.  

 
เคยคับครั้งแรกในชีวิตเลย ตอน ม.4


โดย: พั้นซ์ IP: 124.120.30.245 วันที่: 28 ตุลาคม 2552 เวลา:15:15:21 น.  

 
การสอบได้ที่1เนี่ย
ไม่ใช่เรื่องยากเลยค่ะ
แค่เราขยันอ่านหนังสือ ใช้เวลาในชั่วโมงให้เกิดประโยชน์สูงสุด แต่ไม่ต้องเครียดจนเกินไป และที่สำคัญก็คือคะแนนเก็บของเรา เราจะต้องพยายามทำงานทุกชิ้นให้เลิศ แบบว่าคะแนนเต็มหรือเฉียด เพราะคะแนนเก็บสำคัญมั่กมาก อีกอย่างต้องเอาใจครูด้วย เผื่อว่าเกรดตก ครูจะได้ช่วย แต่อย่าหวังแบบนี้ทุกครั้งนะเพราะเราต้องรู้จักการพึ่งตนเองด้วน

สำหรับเรา เราสอบได้ที่1มาทุกปี(ไม่ได้โม้)
แต่ก็ต้องมีการแอบเครียดกันบ้าง

เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆนะคะ

สวัสดีค่ะ


โดย: เตย IP: 114.128.94.30 วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:21:08:22 น.  

 
หนูเคยสอบได้ที่1ตอนป.1 2แต่ไม่รู้ว่าป.3จะสอบได้ที่1ไหม..พี่พี่ช่วยเป็นกำลังใจไห้หน่อยนะคะ...555
..พูดจริงจริงนะไม่ได้โกหก


โดย: สตางค์ IP: 113.53.75.7 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:10:35 น.  

 
พึ่งจะสอบได้ที่ 1 ตอนสอบที่พึ่งผ่านไปเมื่อกี้เองค่ะ


โดย: แพม IP: 192.168.182.119, 124.157.248.245 วันที่: 21 มีนาคม 2553 เวลา:9:04:06 น.  

 
หนูสอบได้ที่หนึ่งทุกป.เลย ป.1ก็สอบได้ที่1
เทอม2ก็ได้ที่1 ป.2ก็สอบได้ที่1เทอม2ก็สอบได้ที่1
ไม่ได้โกหกนะคะ สาบานเลยก็ได้ ป.3จะได้ที่1อีกมั้ยนะ ช่วยเป็นกำลังใจด้วยนะคะ


โดย: จินนี่ IP: 118.173.99.89 วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:14:43:35 น.  

 
เกรด 4 ทุกวิชานะคะ


โดย: จินนี่ IP: 118.173.99.89 วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:14:45:59 น.  

 
ผมเพิ่งได้ที่ 1 ครั้งแรกเมื่อสอบมิดเทอมที่ผ่านมานี่แหละคับ เพราะสอบครั้งที่ผ่านมามันมาจากคะแนนสอบล้วนๆไม่มีคะแนนเก็บเข้ามาช่วย ผมเลยสอบได้ที่1
แต่ถ้ามีคะแนนเก็บเข้ามาช่วยผมก็ไม่เคยติด1-5เลยคับตั้งแต่ขึ้นมอปลายเนี่ย
แต่มีเพื่อนผมคน1นะคับ
เวลาสอบปกติเค้าจะได้ที่40กว่าๆ
แต่ถ้ามีคะแนนเก็บเค้าจะไม่เกินที่12อะคับ
เพราะผมกับเพื่อนผมเห็นเค้าประจบอาจารย์บ่อย
เวลารวมคะแนนเก็บเลยดูดีขึ้นมาเยอะ
แล้วพอเค้ารเมได้ที่ดีๆจากคะแนนช่วยเค้าก็เที่ยวว่าคนอื่นโง่อะคับ



แพร่มมานานจริงๆแล้วผมอยากถามว่า
ทำยังไงผมถึงจะป้องกันตำแหน่งที่หนึ่งของผมได้
เพราะโรงเรียนของผมจะสลับกัน
ครั้งแรกสอบปกติ ครั้งสองมีคะแนนเก็บช่วย
ตอบด้วยนะคับผตองทำไง เอาแบบไม่ต้องประจบอาจารย์อะคับ


โดย: TA21 IP: 124.122.236.59 วันที่: 18 สิงหาคม 2553 เวลา:18:48:35 น.  

 
หนูไม่เก่งภาษาอังกฤษตั้งเเต่เด็กเเต่พอขึ้นป.5ก็พัฒนาขึ้นมากเลยคะแนนเต็ม 50 คะแนนหนูได้ 41 คะแนน ป.1-ป.4คะแนนเต็ม 50 คะแนนภาษาอังกฤษหนูได้เเค่ 33 คะแนนแม่ของหนูสอนให้หนูอ่านหนังสือทุกวันแต่ด้วยความขี้เกียจอ่านหนูจึงไม่เก่ง


โดย: ข้าว IP: 118.172.145.128 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:07:49 น.  

 
เคยได้ที่ 1ตอนป.5เทอม2 2ตอนป.3เทอมแรก 3ตอนป.3เทอม2 4ตอนป.2เทอม1 5ตอนป.2เทอม2 6ตอนป.4เทอมสอง 7ตอนป.4เทอม1 12ตอนป.5เทอม1


โดย: ต่ำขึ้นเรื่อยๆ IP: 101.51.22.16 วันที่: 31 มีนาคม 2555 เวลา:18:38:05 น.  

 
ฮะๆ ไม่เคยได้ที่หนึ่งหรอกค่ะ ตอนนั้นอยู่ ป.6 อ่ะค่ะ อดได้ที่หนึ่งเลย ไอ้คนที่ได้ที่หนึ่งอ่ะคณิตมันอยู่ระดับ ม.5 ก็เลยแพ้คณิตไป จบเห่ มันคว้าที่หนึ่งไปเฉยเลยhttps://www.bloggang.com/emo/emo9.gif แต่ทุกวิชาเราได้เกรด 4 ตลอด ไม่เคยหล่นเลย นี่แหละที่เค้าว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า(ใช่เปล่าหว่าT^T)


โดย: I~C~E~ IP: 125.27.62.79 วันที่: 4 พฤษภาคม 2555 เวลา:15:04:11 น.  

 
าี้รีร


โดย: ่ีเราีาสรส IP: 171.98.89.64 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2555 เวลา:17:24:54 น.  

 
ตอนนี้อยู่ป.3นะตั้งแต่อนุบาลคือ
อ. 1 เทอม1 ได้ที่ 8
อ.1เทอม2 ได้ที่ 4
อ.2เทอม1 ไดที่1
อ.2เทอม2ได้ที่1
อ.3เทอม1ได้ที่1
อ.3เทอม2ได้ที่2
ป. 1 เทอม 1ได้ที่ 1
ป.1เทอม2 ได้ที่ 1
ป.2เทอม1 ได้ที่1
ป.2เทอม2 ได้ที่1
ส่วนป.3นี้ยังไม่รู้นะ ยังไม่ได้สอบ
ส่วนเกรดแต่ละวิชาก็
ไทย
1. A+. 2.A+ 3.A+
อังกฤษ
1.A+ 2.A+ 3.A+
คณิตคิดเร็ว
1.B 2.A+ 3.A
โจทย์ปัญหา
1.A 2.B
วิทย์
1.A+ 2.A+
สังคม
1.A+ 2.(ยังไม่รู้)
จีน
1. A+ 2.A+


โดย: Beam_chayanan IP: 27.55.3.63 วันที่: 5 กันยายน 2556 เวลา:16:17:02 น.  

 
คนเดิมจากBeam_chayanan. นะ
มีอีกคือ
บัณฑิตแนะแนว
คณิตศาสตร์ ได้ที่6 ของจังหวัด สูงสุด 80 ได้74
ภาษาไทยได้ที่ 2 ของจังหวัด สูงสุด 90 ได้88
วิทยาศาสตร์ได้ที่ 1ของจังหวัด สูงสุด 90 ได้90
สังคมศึกษา ได้ที่1 ของจังหวัด สูงสุด 88 ได้88
อังกฤษ ได้ที่ 14 ของจังหวัด สูงสุด 88 ได้74
รวมแล้ว ทั้งหมดคะแนนเฉลี่ย 166.44 ได้ที่1ของจังหวัด
ต่อไปของภาคตะวันออกจาก 1862คน
คณิตศาสตร์ ได้ที่ 70
ไทย ได้ที่32
วิทย์ได้ที่51
สังคมได้ที่55
อังกฤษได้ที่119
คราวนี้ของประเทศจาก10213คน
คณิตได้ที่220
ไทยได้ที่83
วิทย์ได้ที่79
สังคมได้ที่107
อังกฤษได้ที่296
รวมแล้วได้ที่55ของประเทศ
ต่อไปเป๋นภาคบ่ายระดับจังหวัด
ไทย ได้ที่ 3สูงสุด18 ได้ 17
คณิตได้ที่67สูงสุด19ได้12
วิทย์ได้ที่24สูงสุด 20ได้16
อังกฤษได้ที่6สูงสุด20ได้17
สังคมได้ที่13สูงสุด18ได้15
สุขศึกษาได้ที่80 สูงสุด16ได้10
ภาคตะวันออก
รวมแล้วได้ที่133
ประเทศ
รวมภาคบ่ายแล้วไดั356



สำหรับตัวเราแล้วอายุ8ขวบได้ที่1ของจังหวัดเป็นเรื่องที่น่าภูมิใจมากๆๆๆ


โดย: Beam_chayanan IP: 14.207.49.89 วันที่: 5 กันยายน 2556 เวลา:16:42:06 น.  

 
เคยได้ที่ 1 สองครั้งค่ะ ตอน ป.2 ค่ะ


โดย: เนย IP: 171.101.109.23 วันที่: 7 กันยายน 2557 เวลา:18:57:31 น.  

 
ที่ 1 ตั้วแต่ ป.1-6 ได้ที่ 2 ตอน ป.3 ครั้งเดียว เพราะย้ายบ้านไป ตจว. หลายแห่ง
..รางวัลชนะเลิศ โครงการความเป็นเลิศทางวิชาการกรุงเทพมหานคร สาขาสร้างเสริมลักษณะนิสัย (สลน.) ประถมปีที่ 3 ปีการศึกษา 2529 จากโรงเรียนประถมสังกัด กทม. 471 โรงเรียน สมเด็จพระเทพฯ ประทานรางวัลเป็นเข็มเขิดชูเกียรติพร้อมวุฒิบัตร
มัธยมต้น ที่ 1 สามปี เรียนฟรีไม่เสียค่าเทอม 2 ปี ที่อำนวยศิลป์ธนบุรี
..ต่อมาเรียน กศน. ที่บ้านไม่มีเงิน ทำงานด้วยเรียนด้วย จนจบ ม.6
ก็ทำงานมาเรื่อยๆ พออายุ 25 ไปเรียน ปวศ.ภาคค่ำ
...สอบได้ที่ 1 ตลอด 2 ปี 4 เทอม
ได้รางวัลอันดับ 2 ทักษะการตอบปัญหาธุรกิจ รร.เอกชนทั่วประเทศ ปี 2546
...และไปเรียน ม.สุโขทัยธรรมาธิราช จนจบ ป.ตรี แต่ไม่สนใจจะเอาเกียรตินิยมอะไร เพราะเป็นมหาลัยเปิด
...สอบเป็นลูกจ้างชั่วคราว กรมสุขภาพจิต จพง.พัสดุ อันดับ 1 ตอนอายุ 34 ปี
..สอบเข้ารับราชการเป็น ข้าราชการรัฐสภาสามัญ ลำดับที่ 1 จพง.พัาดุปฏิบีติงานตอนอายุ 38
....
...แต่ปัจจุบันโอนย้ายมาทำงานเป็น ขรก. อบต.เล็กๆ ในจังหวัดชายแดนใต้ และทำสวนไปด้วย มีบ้านหลังเล็กๆ กำลังจะมีลูก..มีความสุขมากๆ
...ผู้บังคับบัญชาอยากให้สอบเป็นนักวิชาการ...ผมไม่เอาแล้วหล่ะ


โดย: ริน IP: 1.46.206.135 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:21:33:27 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

yyswim
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [?]


บล็อกสรรสาระนี้ จขบ.ไม่ได้เขียน-ไม่ได้ถ่ายภาพ-ไม่ได้อัพโหลดคลิปเอง หากแต่ทำหน้าที่เป็นบรรณาธิการบล็อก เสาะหาเรื่องดีๆ รูปสวยๆ คลิปแปลกๆ มาไว้ในบล็อก


ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยม ขอเชิญชมหรืออ่านตามสบาย ไม่ต้องคอมเมนต์ก็ได้ จขบ.ชอบการเข้ามาเยี่ยม แบบกันเอง ง่ายๆ สบายๆ




เริ่มเขียนBlog เมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ.2548


เมื่อวันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ.2550 เวลา 23.30 น.


เริ่มนับจำนวนผู้เข้าเยี่ยมชม




Latest Blogs

New Comments
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add yyswim's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.