Group Blog
 
All blogs
 
ต่อยอดจากครั้งที่แล้ว...

ตอนนั้นพิมในเวลาเรียน ที่มีอยู่น้อยนิด...

รู้อยู่หรอกว่า... ท่านสอน ท่านแนะนำ...
แต่ว่า.. ทำไมเหมือนดูถูกดูแคลนงานที่เราทำ และนำเสนอแบบนั้นล่ะ
(ให้ความรู้สึกแบบนั้นจริงๆๆนะ)

สไตล์การพูด การจา ออกแนวหาเรื่อง ไม่ใช่เสนอแนะที่ดีเลย..

แล้วเราล่ะ ทำไง อยู่หน้าคอม.. เพื่อนรายงาน เออ มันหยุด เราจะรู้ไหมว่าจะเอาไงต่อ
จะพูดต่อ หรือเพจต่อไป...

แหล่งข้อมูล จากอินเตอรืเนต ใครไ ก็พิมพ์ได้ มันก็จริง...
แต่ถ้าคนพิมพ์ เค้าไม่มีความรู้ หรือต้องหาข้อมูลมาก่อน จะพิมพ์ออกมาเป็นบทความได้เหรอ
คิดอะไรแปลกๆๆ นะ อ. ท่านนี้...

ต่อด้วยความรู้สึกถึงเพื่อน...
จะบอกว่า เพื่อนคนนี้ รู้ว่าเธอนิสัยยังไง...
แต่ว่า เราไม่ได้เถียงกับอาจารย์ ให้ฟัง ก็ฟัง..
แต่ อ. พูดแบบนี้ เราก็บอกว่า เออ รูปการ์ตูน
แล้วทำไมเอามาใส่ ก็มันว่างไงค่ะ พท.
ไหนย้อนไปหน้าที่แล้วสิ... ก็ย้อนให้ดูนะ
เค้าบอกว่า... ทำไม รูปนี้ไม่ให้เพื่อนคนอื่นดูนานๆ ล่ะ
ให้ดูทำไม รูปการ์ตูน ถ้าเป็นเด็กมาฟัง... เค้าจะฟังเราไหม
เค้าก็ดูแต่ตัวการ์ตูนบนนั้นแทน...
เออ..อ. ค่ะ ปัญญาชนระดับมหาวิทยาลัย..
เค้าคงไม่จ้องแต่ตัวการ์ตูนมั้งค่ะ (คิดในใจ ก๊ากๆๆ)
แล้วนี่คือวิชาสันทนาการ ที่สอนให้รู้ว่ามันเป็นยังไง..
ไม่ได้ฝึกให้เราเป็นผู้นำสันทนาการ... คือไอ้วิชาผู้นำสัน.. จะบอกว่า อ. ยังพูดดีกว่าอีก
(เกี่ยวกะเพื่อนตรงไหนเนี่ย ฮ่าๆ)
เพื่อนมันไม่ให้เราเถียง อ. เราก็ไม่ได้เถียงนะ
แต่เราก็แค่ว่า เออ ในเมื่อจะดูรุปนานๆ เราก็เอารูปให้ดู ก็อธิบายไปสิ..
ตามใจอาจารย์ไง... ไม่ได้ตามใจเพื่อน...

แล้วดูมันดิ.. มันก็บอกว่า ไม่ชอบนิสัยแบบนี้ เราทำอะไรให้..
ฃเราให้มันได้เกือบทุกอย่าง.. เพื่อนอ่ะ แต่ได้รับกับมา มันก็แค่เสี้ยวเดียว

คำพูดเพื่อน มันทำร้ายจิตใจเรามากกว่า คำพูด อ. ท่านนั้นอีก...
ทั้งๆๆ ที่เพื่อน ไม่ใช่พ่อใช่แม่แท้ๆๆๆ
ถ้าเป็นเราเป็นเธอ... เราไม่ทนหรอก ที่จะเอาของๆ คนที่ตัวเองไปว่า ไปพูดแบบนั้น
ไปใช้ ไปดู พูดง่ายๆๆ ยืมอ่ะนะ
เราจะเอามาคืน ตอนนั้น เด๋วนั้น..
ถึงจะดูไม่ดี... แต่มันสบายใจเราที่สุดในเวลานั้น..

ตอนไปเที่ยวก็ทีแล้ว...
พุดมาได้ว่า อย่าเป็นเหมือนตอนนั้นอีกนะ
ไม่ทราบว่า... ไปเที่ยวแล้วไม่คิดจะเผื่อเวลาพักผ่อน ตอนกลับเลยเหรอ...
เหนื่อยนะเว้ย... แผนวางไว้แบบไหน ก็ควรจะเป็นแบบนั้น..
จะไปเลื่อนได้ไง.. ถ้าเกิดหลังไปเที่ยว มีนัดสำคัญกับที่บ้านอยู่แล้วล่ะ

คำพูดนั้น คำเดียว... ทำให้ตัดสินใจได้เลย...
ไม่ไป

คนเรา ไม่ใช่แค่จะพุดแบบนั้นแล้วเดินนี้... ทำให้เรารู้สึกอึดอัด..
ก็ไม่ควรจะพูดดีกว่า..
เงียบๆๆกันไป...


ยาระบาย... ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
เรียบร้อย...
เฮ้อออ โล่ง....

วันครู คงจะเป็นวันที่ดีต่อไป...
ในฐานะที่เรียนครู เราคงไม่พูดจาที่ดูหาเรื่องแบบนั้นแน่...
ถ้าเด็กมันไม่หาเรื่องเราก่อนนะ ฮาาาา


Create Date : 14 มกราคม 2553
Last Update : 14 มกราคม 2553 14:21:44 น. 0 comments
Counter : 540 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

yuwon_muika
Location :
ปราจีนบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เด็กสาวจากบ้านไร่....
มีชีวิตที่แสนธรรมดา...
แต่มันก็ธรรมดาจริงๆๆนั้นแหล่ะ
Friends' blogs
[Add yuwon_muika's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.