BlogGang.com : : YuRaGi - 20082008-30082008 in JAPAN part 5

Group Blog

All Blogs

20082008-30082008 in JAPAN part 5

ใครบอกว่า Akihabara เป็นสวรรค์คนรัก Anime

นรกสิไม่ว่า...

มีเท่าไหร่ก็จ่ายเท่านั้น
หมดตัวกันได้เลยทีเดียว
มีแต่อะไรน่าโฮก...
ถ้าคุณชอบ ANIME
(แต่สำหรับเรา หมดตัวกับที่อื่น ฮ่า)

ดื่ม อะเซลอร่าอีกขวด แก้เครียด..

ก่อนจะไปย่ำราตรี เราก็แวะไปกิน kaiten sushi กัน ก่อนจะข้ามไปซื้อของที่ Don Quiote ห้าง หรืออะไรก็ไม่รู้ รู้แต่ว่า มีทุกอย่าง และเปิดถึงเช้า ของถูกด้วย

สอยเสื้อกันหนาวสีชมพูมา...

จากที่บอกไปว่ามันร้อนใช่ป่ะ... หนูนามาถึง..ฝนตก หนาว สั่น...

..อาเพศอะไรกันเนี่ย T___T

OK~ ได้เวลาย่ำ คาบุกิโจ

โฮสต์ของแท้!!!!!!!!!!!!!!
โฮสต์ทั้งถนนเลยยยยยยยยยยยยย

โฮสเตสก็มี แต่เราโฮกโฮสหนุ่มผมตั้งๆ ตาชี้ๆ กันคิ้วเรียวๆ หน้าตาญี่ปุ่นๆ

หันไป อ๊ะมีจอแอลซีดีเปิดมิวสิควีดีโอของ CLUB PRINCE อันโด่งดังด้วย
คนที่ไปด้วยตกใจใหญ่ว่าทำไมเราถึงทำท่า Love Dokkyu ของ CLUB PRINCE ได้

ก็บอกแล้วว่า ทริปนี้มา "โฮกผู้ชาย" *หัวเราะร้าย*

อ่ะ แต่เราไม่ได้ไป HOST CLUB แต่อย่างใด เสียใจด้วย...

เราไป

"ร้านคาราโอเกะ"

มาญี่ปุ่นก็ต้อง KARAOKE

แต่คาราโอเกะที่เราไปมา
เป็น คาราโอเกะเพลงไทย ชื่อร้านว่า

"รัชย์ดา"

เปรี้ยวปะล่ะ..
มาร้องเป๊กออฟไอซ์ที่โตเกียว ได้ฟัง มามิจัง สาวญี่ปุ่นร้องดา เอนโดรฟิน...

และได้ดื่ม

DITA ORENJI!

เจ๊ก เอ๊ย ยูระซังคะ (มือเบส Kra)เดี๊ยนได้กินเหล้าโปรดของคุณแล้วค่ะ

อร่อยเหาะเลย

และก็ไปดื่ม ยันเช้า
ที่ผับไทย...
ชื่อร้านว่า
"อ้อยน้อย ไทยอิสาน"

เปรี้ยวอ่ะ เปรี้ยวมาก เป็นผับที่คนญี่ปุ่นไปสังสรรค์กัน
ที่สำคัญคนเหล่านี้ชอบเพลงไทย...

เป็นความสนุกอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
พี่บ๋อมนิยามว่า เหมือนอยู่ผับไทยสมัยก่อน...

หนูเห็นด้วยค่ะพี่..

พี่เบียร์(อีกแล้วค่ะ) เป็นทูตวัฒนธรรมไทยญี่ปุ่นที่ดีที่สุดที่เราเห็นมา
แดนซ์กระจาย ตีสองยันตีห้า... ไม่เห็นพี่เบียร์นั่งหรือหยุดดื่มเลยค่ะ...

...เอาเป็นว่า ได้เห็นอะไรที่ไม่ควรเห็น หรืออะไรที่ไม่น่าจะเห็นมากมายเหลือเกินจากที่นี่

ก็สนุกไปอีกแบบนะ...

และงานเลี้ยงก็มีวันเลิกรา เมื่อถึงตีห้า รถไฟขบวนแรกจะเริ่มวิ่ง
มามิจัง(เพื่อนพี่บ๋อม สาวญี่ปุ่นที่แรงงงงงงงงงงง ได้อีก) ก็เริ่มตาแดงๆ เพราะชีต้องกลับโอซาก้า สองวันที่เจอกัน มามิจังน่ารักมากๆ เสียดายไม่ได้ชักภาพกับมามิจังเท่าไหร่

คิดถึงมามิจังนะจ๊ะ

อา... ชิบูย่ายามเช้า...
น้อยคนจะได้เห็นนะเนี่ย