|
|
"โรงเรียนแห่งความรัก หรือ ดวงใจ" ฉบับที่ 14
เพื่อนของข้าพเจ้า
(ด.ช. เสนาะ ลูกพนักงานขับรถไฟ)
4 มิถุนายน
หยุดเรียนเพียงสองวันเท่านั้นรู้สึกเหมือนไม่ได้พบหน้าเสนาะเป็นเวลานาน ยิ่งคุ้นเคยกับเสนาะมากก็ยิ่งรู้สึกชอบเขามากขึ้น ไม่แต่ข้าพเจ้าเท่านั้น ทุกคนก็รู้สึกเช่นเดียวกัน นอกจากคนที่หัวสูงจึงเกลียดเสนาะไม่พูดกับเขา เพราะเสนาะไม่ยอมให้เขาขี่คนได้นั่นเอง ถ้าเด็กคนโตเงื้อมือจะตีเด็กคนเล็กพอเด็กเล็กร้องเรียกชื่อเสนาะขึ้นเท่านั้น เด็กคนโตก็ต้องหดมือทันที
พ่อของเสนาะเป็นพนักงานขับรถไฟ เมื่อเล็กๆ เสนาะเจ็บป่วยออดแอด ฉะนั้นจึงมาเข้าเรียนเมื่อโต เขาสามารถยกเก้าอี้ได้โดยมือเดียว กินอะไรต่ออะไรเก่ง เป็นคนมีนิสัยดีมาก ไม่ว่าดินสอ ยางลบ มีด ยอมให้เพื่อนยืมหรือให้เลยได้ทั้งนั้น เวลาเรียนไม่พูด ไม่หัวเราะ นั่งเงียบอยู่บนม้าซึ่งเล็กไม่สมตัว เหนือไหล่ทั้งสองคือหัวที่ค่อนข้างโต หลังค่อมเล็กน้อย ในเวลาที่ข้าพเจ้ามองดูหน้าเขา เขายิ้มเสียจนตาหรี่ลงไปครึ่งหนึ่งเหมือนกับจะบอกว่า ประเสริฐ เราเป็นเพื่อนกันนะ
พวกเราพอเห็นหน้าเสนาะเข้าก็ต้องหัวเราะกับเขาทุกที รูปร่างเขาสูง ไหล่เขากว้าง เสื้อกางเกงแขนเสื้อดูเล็กและสั้น ส่วนหมวกก็เล็กเสียจนเกือบจะสวมไม่ลง เสื้อนอกมีรอยปะ รองเท้าก็ขาด แต่หน้าตาของเขานั้นไม่ว่าใครก็อยากจะนั่งใกล้เขาทั้งนั้น เขาทำเลขได้ดี มักใช้หนังแดงผูกหนังสือ เขามีมีดตัดกระดาษใหญ่เล่มหนึ่ง ที่ด้ามมีหอยฝังอยู่ ซึ่งเขาเก็บได้ในทุ่งเมื่อคราวทหารซ้อมรบใหญ่เมื่อปีก่อน ครั้งหนึ่งมีดนี้ได้บาดนิ้วเขาลึกเกือบถึงกระดูก แต่เขาไม่ได้ปริปากให้ใครรู้สึกคนจะหัวเราะเยาะเย้ยหรือล้อเลียนเขาอย่างใด เขาก็ไม่โกรธ แต่ในเวลาที่เขาจะพูดอะไรถ้ามีคนไปว่า โกหก เขาจะฉิวขึ้นมาทันที หน้าตาแดง อาจจะทุบจนม้านั่งพังได้
วันเสาร์วันหนึ่งเขาเห็นนักเรียนชั้นปีที่ 2 คนหนึ่งทำสตางค์หายไป ไม่มีจะซื้อสมุด ยืนร้องไห้อยู่กลางถนน เขาก็เอาสตางค์ให้เด็กคนนั้น ในวันเกิดของแม่เขา เขาได้เสียเวลาเขียนจดหมายอวยพรมารดาของเขาฉบับเดียวถึง 3 วัน เป็นจดหมายยาว 8 หน้ากระดาษ รอบข้างกระดาษยังใช้ปากกาวาดลวดลายต่างๆ เสียสวยงาม ครูชอบมองดูเขาในเวลาเดินผ่านเขาไปมักใช้มือตบต้นคอเขาเบาๆ ข้าพเจ้าชอบเสนาะมาก เมื่อเวลาที่ข้าพเจ้าจับมือเขา ข้าพเจ้ารู้สึกมีความสุขอย่างยิ่ง มือของเขาเมื่อเทียบกับมือเราก็เหมือนมือเด็กกับมือผู้ใหญ่ ข้าพเจ้าเชื่อแน่ว่าเสนาะอาจจะยอมเสียสละชีวตตนเองเพื่อช่วยเหลือเพื่อนได้ทุกเมื่อ จิตใจชนิดนี้เราจะเห็นได้อย่างชัดเจนจากนัยน์ตาของเขาและจากเสียงอันดังและกังวานของเขานั้นใครๆ ก็ย่อมรู้ได้ว่าเขามีหัวใจอันสำภาพเพียงไร
| Create Date : 30 มีนาคม 2550 |
| Last Update : 19 กันยายน 2550 9:53:00 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 201 Pageviews. |
|
 |
|
|
| โดย: กูรูขอบสนาม IP: 124.121.97.2 วันที่: 14 มีนาคม 2551 เวลา:14:40:36 น. |
|
|
|
|
| yui_tongthai |
 |
|
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เผอิญได้เขียนแนะนำหนังสือเรื่อง ดวงใจ ไว้ที่เวปหนึ่ง
//www.thaivi.com/webboard/viewtopic.php?t=32614
ลองค้นดูว่ามีใครโพสเนื้อเรื่องไว้หรือไม่ ก็มาเจอในบล็อคนี้
เลยขออนุญาต Link มาถึง
เผื่อเพื่อนๆสนใจอยากจะอ่านเรียกน้ำย่อยบ้าง
เพราะตัวหนังสือจริงๆก็คงจะหาซื้อยาก
ขอบพระคุณล่วงหน้าครับ
ถ้าคุณยุ้ย จะแวะไปเยี่ยมที่บล็อคส่วนตัวก็ตามนี้เลย
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=rungplob