น้องปอมปอม
Name : Pom PomDOB : 22 November 2003น้องปอมปอมเป็นยอร์คตัวแรกในชีวิตของแม่ แม่ได้หนูมาจากผู้ใหญ่ที่แม่นับถือสองท่านให้มา หลังจากที่แม่ไม่ได้เลี้ยงหมามาสิบกว่าปีแล้วเพราะว่าคุณยายทนเห็นแม่ร้องให้ตรอมใจและอดข้าวอดน้ำตอนน้องหมาตายไม่ได้อีกต่อไปตั้งแต่สมัยแม่อยู่ชั้นมัธยม คุณยายก็เลยห้ามเลี้ยงหมาเด็ดขาด แต่ตอนที่แม่ได้หนูมาแม่ทำงานอยู่ในกรุงเทพส่วนคุณยายอยู่ต่างจังหวัด คุณยายเลยห้ามไม่ทัน ตอนที่แม่ไปรับหนูที่บ้านเจ้าของเก่านั้นหนูอายุแค่สองเดือน ตัวเล็กกว่าฝ่ามือแม่อีก หนูตัวสั่นมากๆเลย แม่เห็นหนูปุ๊บก็ปิ๊งปั๊บเลย ตอนนั้นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหนูเป็นพันธุ์อะไรและโตมาจะหน้าตาเป็นยังไง(มารู้ทีหลังว่าหนูคือหมาในฝันตัวเล็กๆขนยาวๆผูกจุกผูกโบว์สีแดงที่แม่เคยเห็นรูปและเคยใฝ่ฝันอยากได้สมัยเด็กๆ) แต่แม่ก็เตรียมพวกอาหารและของใช้จำเป็นไว้ให้หนูแล้ว โดยมีเพื่อนของเพื่อนแม่อีกทีเป็นคนให้คำปรึกษาเพราะเค้าเลี้ยงน้องหมาพันธุ์เล็กๆและขนยาวเหมือนกัน พอได้หนูมาอยู่ด้วยแม่ก็เริ่มหาความรู้เกี่ยวกับยอร์คโดยการหาซื้อหนังสือเกี่ยวกับยอร์คมาอ่าน แต่ว่าน่าเสียดายที่หน้าปกเป็นรูปยอร์ค แต่ข้างในมีเนื้อหาประวัติและลักษณะของยอร์คเพียงเล็กน้อย นอกนั้นก็พูดถึงการเลี้ยงดูสุนัขโดยรวมๆ (มาได้ความรู้เรื่องยอร์คอย่างจริงจังก็ตอนที่ได้เจอเว็ปไซต์ของหนู Cha Cha กับหม่ามี๊ลูกตาลโน่นแหละ) แต่แม่ก็พยายามเลี้ยงหนูอย่างดี หมั่นพาไปหาคุณหมอที่โรงพยาบาลสัตว์เล็กจุฬาเป็นประจำ ได้หนูมาอยู่ด้วยไม่กี่วันแม่ก็ขอร้องให้คุณยายมาอยู่เป็นเพื่อนหนูช่วงกลางวันที่แม่ไปทำงานเพราะกลัวว่าหนูอยู่คนเดียวจะเหงาตอนเด็กๆหนูหน้าตาตลกมาก แถมยังนิสัยตลกอีกต่างหาก แต่ละวันทำเรื่องให้แม่และคุณยายแปลกใจและขบขันเสมอแม่มีรูปหนูตอนเด็กไม่มากนักเพราะถ่ายรูปออกมาเท่าไหร่ก็ไม่ชัด สมัยก่อนใช้กล้องปัญญาอ่อนธรรมดาตอนไปเที่ยวอยุธยาตอนไปเที่ยวภูเก็ตตอนหนูอายุได้ขวบกว่าๆแม่จำเป็นต้องย้ายมาอยู่อเมริกา ตอนนั้นคิดหนักมากเรื่องอยากเอาหนูมาอยู่ด้วย เพราะว่าหนูตัวเล็กมากและกลัวเสียงดังๆโดยเฉพาะเสียงเครื่องบิน ตอนที่พาหนูขึ้นเครื่องไปภูเก็ตหนูตัวสั่นตลอดทางเลย คุณตาคุณยายก็ไม่ยอมให้เสี่ยงเอาหนูเดินทางไกลๆ แม่ก็เลยต้องมาคนเดียว รูปหนูตอนอยู่ที่สนามบินรูปหนูตอนที่แม่กลับไปเยี่ยมเมื่อเดือนมีนาคมปีนี้หนูถูกร้านกรูมมิ่งตัวหนวดสวยๆซะสั้นจุ๊ดเลย แม่เสียดายมาก แต่ตอนนี้ผ่านมาหลายเดือน หนวดเริ่มยาวขึ้นแล้วของเล่นที่แม่ซื้อไปฝากตอนนี้หนูได้มาอยู่กับแม่แล้วด้วยคำแนะนำของพี่ลูกตาลและความช่วยเหลือของพี่ป้อมซึ่งเป็น breeder ของน้อง Jacker (ขอบคุณพี่ป้อมกับพี่ลูกตาลมากค่ะ )ซึ่งช่วยเหลือเรื่องการเอกสารต่างๆรวมทั้งการเดินทางทุกอย่าง จนหนูได้มาถึงบ้านแคลิฟอร์เนียเมื่อวันที่ 19 มีนาคม 2549 ที่ผ่านมา เพื่อเป็นของขวัญวันเกิดของแม่ที่จะถึงในไม่กี่วันนี้ ถ่ายรูปคู่กับน้องแจ็คเกอร์
My little Jacker
น้องแจ็คเกอร์ของคุณแม่ ชื่อจริง Chotlada Precious Angel ชื่อเล่น Jacker วันเกิด 28 ตุลาคม 2548น้องแจ็คเกอร์เป็นลูกชายคนล่าสุดของคุณแม่ เพิ่งมาอยู่กับแม่เมื่อวันที่ 30 เมษายน 2549 นี้เอง น้องแจ็คเกอร์เป็นพี่น้องกับน้องหมีพูห์ลูกชายคนแรกของคุณแม่ ซึ่งเป็นยอร์คตัวที่สองในชีวิตของคุณแม่ ยอร์คตัวแรกของคุณแม่คือน้องปอมปอมซึ่งเป็นผู้หญิง ตอนนี้อยู่เมืองไทยกับคุณยายคุณตา น้องปอมปอมอายุได้สองขวบกว่าแล้วตอนแรกคุณแม่ได้น้องหมีพูห์มาจากคุณแม่ป้อมตอนที่กลับไปเมืองไทยเมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา พานั่งเครื่องกลับมาด้วยกัน แต่น้องหมีพูห์ขึ้นไปอยู่บนสวรรค์แล้ว คุณแม่เสียใจมาก ร้องให้แทบขาดใจ ข้าวปลาไม่ยอมกิน คุณพ่อกับคุณแม่ป้อมสงสาร คุณแม่เลยได้น้องแจ็คเกอร์มาช่วยปลอบใจ น้องแจ็คเกอร์มาอยู่ที่บ้านได้เดือนกว่าแล้ว ตอนนี้น้องปรับตัวเข้ากับบ้านหลังนี้ได้อย่างสบายแล้ว ตอนมาอยู่ใหม่ๆน้องกลัวไปซะทุกอย่าง พาออกไปทำธุระหลังบ้าน เจอลมพัดหน่อย หรือแค่ใบไม้ร่วงมาโดนตัวก็วิ่งจู๊ดเข้าบ้านแล้ว ตอนนี้วิ่งเล่นหลังบ้านได้สบายๆ ตอนแรกๆกลัวหญ้าไม่กล้าวิ่งไปเหยียบบนหญ้า แม่จับไปวางก็เดินแบบแหยงๆ เดี๋ยวนี้นอกจากจะเดินเล่น วิ่งเล่น ฉี่และอึบนสนามหญ้าแล้ว ยังเกลือกกลิ้ง คลุก ไถ ฯลฯ บนหญ้าได้อย่างสนุกสนาน ช่วงแรกๆที่มาอยู่บ้านตอนนี้โตขึ้นมาหน่อยนึงแล้วเดี๋ยวนี้แจ็คเกอร์รู้จักมองกล้องและอยู่นิ่งๆให้แม่ถ่ายรูปได้แล้ว แจ็คเกอร์เป็นตัวของตัวเอง และมีความคิดเป็นของตัวเองมาก(อันนี้เรียกอย่างเพราะๆ) บางคนอาจบอกว่าดื้อและซนนั่นแหละ แต่ถึงยังไงพ่อกับแม่ก็รักแจ็คเกอร์เสมอ แต่ละวันแจ็คเกอร์จะทำอะไรให้ที่บ้านได้หัวเราะกันเสมอ ไม่ว่าโลกภายนอกจะเป็นยังไง น้ำมันแพงแสนแพงแค่ใหน มิสเตอร์เพรสซิเดนท์ไม่ยอมให้ถอนทหารออกจากอิรัคซักกะที นี่ก็อาจจะไปถล่มอิหร่านอีกแล้ว (คุกๆๆๆ )ฯลฯ แต่ในครอบครัวก็มีความสุขกันเสมอ เพราะเจ้าหนูน้อยแจ็คเกอร์จะคอยเป็นเอนเตอร์เทนเน่อร์ชั้นดีและเป็นตัวป่วนชั้นยอด ทำให้พ่อกับแม่ไม่มีเวลานึกถึงโลกภายนอกเลย มีวีดีโอวันสบายๆของแจ็คเกอร์ไว้ดูสบายๆอีกอันนึงอันนี้เป็นวีดีโอแจ็คเกอร์กับลูกบอลปิ๊ดๆคู่ปรับของแจ็คเกอร์ ตอนแจ็คเกอร์เจอลูกบอลนี้ครั้งแรก เห่าบ้านแตกเลย เพราะเสียงปิ๊ดๆของมัน แต่พอแม่เอาไปซ่อนก็เที่ยวตามดมหา ตกกลางคืนถึงขนาดเอาไปฝัน ดึกๆได้ยินเสียง ฮึ่มๆ แง่งๆ ทั้งที่แจ็คเกอร์ไม่เคยเห่าหรือครางตอนนอนมาก่อนเลย แต่ตอนนี้แจ็คเกอร์กับลูกบอลอยู่ร่วมกันได้อย่างปกติแล้ว