~หากเคียงชิดใกล้ แต่เธอต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อฉัน .... ห่างเพียงนิดเดียว ให้รักเป็นสายลมผ่านระหว่างเรา~

Peacemaker Freedom Concert with 1-2-call

13 March 2004 @ Bangkok Drama Theater


งานเริ่ม 1 ทุ่ม ประตูเปิดให้เข้า 6 โมงเย็น แต่ตอน 6 โมงกว่าๆเรายังติดอยู่ในรถ กลางซอยเอกมัย... เวรกรรม จะไปทันมั๊ยน้อ ดีนะที่ส่งพี่สาวไปหาที่นั่งรอไว้ก่อน ไม่งั้นคงต้องยืนตลอดแน่ๆ พอไปถึง คนเยอะมาก โรงละคอนกรุงเทพ ที่ว่าเล็กอยู่แล้ว เลยยิ่งดูเล็กลงไปอีก

คอนเสิร์ตเริ่มด้วย intro เพลงหลายๆเพลง แล้วลงท้ายด้วย คิดถึง เป็นเพลงแรก ตามด้วย ฝากจันทร์ และ จนกว่าฟ้าจะมีเวลา เพลงพิเศษของพีท กลับคำเสีย (กัมปะนี)



ฟังเพลงเศร้าหลายเพลงแล้ว ถึงตาบอยปัดเป่าความเศร้าให้ด้วยเพลง จะร้องเพลง พร้อมกับการปรากฏตัวของแขกรับเชิญคนแรก เต็น ธีรภัค กับเพลงดัง เธอคิดเหมือนฉันรึเปล่า กับ นับหนึ่ง บอย พีทเปลี่ยนชุดออกมา พร้อมร้องเพลงจาก Green Light อีกเพลงนึง อย่าคิดเลย



ตามด้วยเพลงพิเศษของพีท(อีกแล้ว) ฟังซิฟัง (ใหม่ เจริญปุระ) แล้วก็เพลงจากภาพยนตร์ที่พีทประทับใจ กุมภาพันธ์ คราวนี้มีนางเอกมาร้องด้วย เจี๊ยบ โสภิตนภา

พีทถาม "สวยมั๊ยครับ"..
คนดู "สวย..."
พีท "ผมก็ว่าอย่างนั้นแหล่ะ"
คนดู "แต่งงานแล้ว"...(ฮา)
พีท "ออกไป ผมจะโดนตื้บมั๊ยครับเนี่ย"

ว่าแล้วก็ร้องเพลงคูู่่ "บอกว่าฉัน..รักเธอ อยู่เสมอ ทุกคราว ฝากกับฟ้า และก็ดวงดาว ให้คอยดูแลเธออยู่"(อัญชลี)
พีทลืมบอยไปเลย บอยออกมาแซวว่า มีสาวๆมาหน่อยล่ะลืมเพื่อนเชียวนะ มิน่าล่ะ ตอนเดินลงไปไม่รั้งไว้ซักคำ หลังจากส่งแขกของพีทกลับไปแล้ว...บอยก็บอกว่า จะขอร้องเพลงบ้างแล้วนะ ไม่เคยถาม




ก่อนขึ้นเพลงต่อไปบอยก็ให้คนดูทายถึงศิลปิน ที่เป็นแรงบันดาลใจของบอย "อยากให้เราจะร้องเพลงนี้เพื่อเป็นการระลึกถึง พี่โจ้ วงพอซ พร้อมๆกันนะครับ" ที่ว่าง ประทับใจเพลงนี้ที่สุดในคอนเสิร์ต บอยร้องดีมากๆๆๆๆ ที่สำคัญคือในท่อนสร้อย คนดูร้องสลับท่อนกับบอย แบบไม่ต้องการคอรัสเลย

"หากเคียงชิดใกล้..." "แต่เธอต้องทิ้งทุกอย่าง..เพื่อฉัน"
"ประโยชน์ที่ใด..." "หากรักทำร้ายตัวเอง...."
"หากเดินแนบกาย...." "มีพลันต้องล้มลงเจ็บ..ด้วยกัน"
"ห่างเพียงนิดเดียว..." "ให้รักเป็นสายลมผ่าน...ระหว่างเรา"
ช่วงท้ายๆ มีเสียงของโจ้แว่วๆมานิดหน่อย ให้พออิน



มาถึงเพลงแรกที่ได้ร้องให้คนทั่วๆไปฟังจริงๆ นอกจากความเหงาที่ทำให้เรารู้จักกันแล้วยังเพราะ หัวใจผูกกัน อีกด้วย แล้วบอยก็พูดถึงความประทับใจกับ ครั้งแรกที่ได้ขึ้นไปร้องเพลงในคอนเสิร์ตต่อหน้าคนดูนับหมื่นที่อิมแพคฯ MWTL Part I ของ บอย โกสิยพงษ์ ซึ่งเป็นคนแรกที่ให้โอกาส ที่จะมาถึงวันนี้
"เรามาร้องเพลงให้พี่บอยซักเพลงนะครับ"

หลังจาก intro อยู่นาน พอขึ้นเนื้อเพลง บอย โกสิยพงษ์ ตัวเป็นๆก็เดินออกมา เรียกเสียงกรี๊ดสนั่น จะเก็บเธออยู่ในใจเสมอ ร้องไปได้ช่วงนึง ก็สังเกตุเห็น น้องบอย หันหลังให้คนดู พร้อมก้มหน้า ยกมือปาดที่แก้ม... เฮ้ย..ร้องไห้นี่นา
เป็นอีกฉากนึงที่น่าประทับใจสำหรับคอนเสิร์ตในคราวนี้ คือภาพ พี่บอยร้องเพลง พร้อมโอบไหล่น้องบอยที่ตาแดงๆ จมูกแดงๆ แต่มือข้างนึงยังอุดหู พร้อมกับร้องคอรัสไปด้วย



หลังจบเพลง น้องบอยก็กล่าวคำขอบคุณ พร้อมกอดพี่บอยซะนาน ไม่ยอมปล่อย....
พี่บอย "นี่บอยร้องไห้ทำไมเนี่ย"
น้องบอย "ไม่รู้เป็นอะไรครับ เจอพี่บอยทีไร ผมน้ำตาไหลทุกที"
คนดูก็เลยพาลซึ้งงงงง...ซะ

พูดคุยส่งพี่บอยกลับเข้าหลังเวทีไปแล้ว ก็ถึงเพลงฮิตอีกหนึ่งเพลง ที่ต้องให้เวลาทำอารมณ์พักนึงก่อนก่อนจะร้องเพลงนี้ เหงา

หลังจากเศร้ามาเกือบตลอดงาน ก็ได้เวลาขยับแข้ง ขยับขากันบ้างแล้ว เริ่มต้นด้วย ไม่มีอีกแล้ว และ ลมพัด ผ่านไปสองเพลง ยังไม่พอ เพราะคนดูยังลุกขึ้นกันไม่หมด เลยตามด้วย ลมหายใจ พอกลางเพลง บอยก็โดดลงมาจากเวทีตามสไตล์ เดินมาระหว่างแถวกลาง พร้อมเต้นไปด้วย คราวนี้ทุกคนเลยลุกขึ้นเต้นแบบอินไปกับเพลง คิดถึง(Remix)



จบเพลงปุ๊ปท่านก็เล่นวิ่งเข้าหลังเวทีไปเลยทั้ง 2 คน ลำบากคนดูต้องปรบมือ เรียกให้กลับออกมาใหม่ เพราะยังมันส์ในอารมณ์อยู่เลย

"เพลงต่อไปที่จะร้อง เป็นเพลงพิเศษ ที่แต่งขึ้นล่าสุดจริงๆ ยังไม่เคยร้องให้ใครที่ไหนฟัง คิดว่าคงยังร้องกันไม่ได้ แต่ช่วยปรบมือตามก็ยังดีนะครับ" เป็นของเธอ

เสร็จแล้ว บอยกับพีท ก็เอากล้องดิจิตอลออกมา บอกว่าอยากถ่ายรูปคนดูบ้าง หลังจากเป็นผู้ถูกกระทำ (หมายถึงถูกถ่ายรูป)ไปเยอะแล้ว ท่าทางถ่ายรูปของบอยดู เก้ๆ กังๆ เจ้าตัวบอกว่าไม่ค่อยได้ใช้ ยังถ่ายไม่ค่อยเป็น
สุดท้ายจริงๆ บอยก็ร้องด้วยเสียงเปล่าๆ ขึ้นมา "เหงา... นี่แหล่ะเหงา..." "นี่คือความจริง ที่ได้เจอ....... รอคอยใครบางคน มาหยุด มัน" คนดูร้องรับตาม จนจบท่อน



คอนเสิร์ตจบลงด้วยความประทับใจทั้งสองฝ่าย อิ่มอกอิ่มใจ อยากให้ทำวีซีดีออกมาแบบไม่ตัดเพลงที่เป็นของเบเกอรี่ เพราะถือว่าเป็นช่วงไฮไลท์ของคอนเสิร์ตครั้งนี้เลย แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ เฮ้ออออ...


ps. special thanks to Fon for photos of the last part ka.




 

Create Date : 05 กันยายน 2548    
Last Update : 8 กันยายน 2548 23:32:53 น.
Counter : 1500 Pageviews.  

The Retro Diary, 31 January 2004 at Thammasat University Hall

คอนเสิร์ตเปิดตัวด้วยเพลงเก่าๆประกอบ MV ที่มีภาพประกอบเป็นรูปถ่ายสมัยเด็กๆ ของนักร้องทั้งสี่ บุรินทร์ Groove Rider โป้ โยคีเพลย์บอย บอย Peacemaker และ ตูน Bodyslam หน้าตาแต่ละคนน่ารัก น่าเอ็นดูเชียว...

เริ่มคอนเสิร์ตด้วยเพลงแรก "วันวานยังหวานอยู่" ออกมาร้องพร้อมกันทั้งสี่คน.... เรียกเสียงกรี๊ดสนั่น



แล้วก็ปล่อยพี่บุรินทร์อยู่คนเดียว 3 เพลงรวด"ไหนว่าจะจำ" ของดิอิมฯ "อดีต" ร้องด้วยเสียงหวานซึ้ง เพลงของ อู๋ อรรถพล ประเสิรฐยิ่ง ตามด้วย "ยอม...ฉันยอมเจ็บปวด ยอม...ร้าวรวดอุรา"



แขกรับเชิญช่วงแรกเป็นสองสาวคุณภาพอย่างพี่ตุ๊ก วิยะดา และพี่ตู่ นันทิดา กับเพลงเมดเล่ย์ ดอกไม้ป่า แต่ท่าเต้นมาดอนน่า มาดูลีลาทั้งสองที่ต่างอ้างว่าเป็นกิ๊กกับบุรินทร์



หลังจากส่งแขกรับเชิญกลับไป ก็มาร้องเพลงคึกคัก หนุกหนาน "หัวใจมีปีก" โป้ ออกมาแจมกับเพลง "ดา..ดา..ดา" พร้อม dancer สาวๆ



หลังจากนั้นพี่โป้โซโล่เดี่ยวกับเพลง "ว้าเหว่"และแนะนำแขกรับเชิญรุ่น เหนี่ยว (นำให้รู้จักกับสาว สาว สาว พี่โป้ว่างั้นนะ)มาพร้อมกับเมดเล่ย์ของ Hotpepper แม่แดง แม่เม้าท์ มีสัมผัสพี่โป้ พร้อมกับบอกจะไปอวดลูกสาวว่าได้ขึ้นคอนเสิร์ตกับหนุ่มๆ ถึง 4 คน



โป้กลับมาร้องเดี่ยวอีกเพลง ไม่แน่ใจว่าชื่ออะไร เนื้อร้องขึ้นว่า "โฉมยง เจ้าคงไม่รักเราจริง......" พร้อมส่งท้ายกับเพลงสนุกๆ "ใจสยิว" ของ ดอน สอนระเบียบ



หนุ่มที่สาม บอย อนุฯ..มาพร้อมกับเสียงกรี๊ดจากสาวๆ...
"เมื่อก่อนเธอและฉัน เราต่างเป็นเพื่อนกัน .. ส่วนตัวเรานั้น เราเข้ากันได้ดี" ตามด้วยเพลงเศร้าๆ... (ใครกันนะบอกว่าบอยเหมาะกับเพลงเศร้าๆ) "ลมหายใจของความคิดถึง" ของพี่อู๋ อรรถพล ขอบอกว่าเพลงนี้บอยร้องได้ดีมากๆๆๆ ชอบมากกกก (แหะๆ ออกนอกหน้าจริงๆเลย) และเพลงช้าอีกหนึ่งเพลงจาก The Innocent ที่บอยบอกว่าจะได้ยินบ่อยหน่อย "เพียงครึ่งใจ"



guest ของบอยก็ไม่น้อยหน้าพี่ๆ เพราะได้ข่าวว่า "เด็ด" จริงๆ มาร้องเพลง "หลง" (พอมายืนเทียบกันดูแล้ว บอยตัวเล็กไปถนัดตา.. เพิ่งรู้ว่าโอเด็ดอายุน้อยกว่าบอยอีกนะเนี่ย!!!)



เพลงสุดท้ายของบอย ที่บอกว่าคืนนี้ไม่มีเหงา แต่มี"สิ่งสุดท้ายคือเธอ"



เรามาเปลี่ยนบรรยากาศดังฉับ จากเศร้าๆ ซึ้งๆ เป็นคึกคัก ขยับแข้งขาไปกับ ตูน บอดี้สแลม ที่ตัดผมสั้นเรียบร้อย เปลี่ยนแนวไปจากที่เคยเห็นมากทีเดียว "ดูตำราตั้งตีห้าตีหก มันก็ยังสอบตก เป็นเพราะเหตุ..อะไร" จากนั้นก็สำหรับแฟน ดิอิมฯ กับเพลง "โอ้รัก" มีภาพอาต้อย เศรษฐา มานั่งยิ้มไปดูไปด้วย (มีแอบดมยาดมเล็กน้อย เรียกเสียงฮาได้ทั่วหอฯ)



แล้วก็เป็นคราวเพลงของ อ๊อด คีรีบูน "รอวันฉันรักเธอ" ตูนมีให้คนฟังช่วยร้องเป็นพักๆ พอกลางๆเพลง อยู่ๆพี่อ๊อดตัวเป็นๆ ก็เดินออกมาจากข้างเวที ทำเอากรี๊ดกันสนั่น มาช่วยตูนร้องจนจบเพลง พร้อมกับกล่าวขอบคุณตูน "ที่อุตส่าห์ไปขุดพี่อ๊อดออกมา" (พี่เค้าใช้คำนี้จริงๆนะ :D )



ปล่อยพี่อ๊อดฉายเดี่ยวเพลงนึง ไม่รู้ชื่อเพลงอีกแล้ว ที่ร้องว่า"หากฉันเป็นนก จะติดตามเมฆน้อย ที่ล่องลอย ลับไป... หวังไว้ คงสักวัน อาจได้เจอ" ตูนกลับมาอีกครั้งพร้อมกับเพลงที่บอกว่า เลือกที่จะร้องเป็นเพลงแรกและเป็นที่สุดของเค้าแล้ว "ที่สุดของหัวใจ" ของ แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์



หลังจากซึ้งกันพอแล้ว ก็ต่อด้วยเมดเล่ย์เพลงที่ใช้โปรโมทคอนเสิร์ตครั้งนี้ "ทั้งรักทั้งเกลียด" "ยากยิ่งนัก" "รักฉันนั้นเพื่อเธอ" "โอ้ ปาป๊า โอ้ มาม๊า" ร้องเรียงกันมาเริ่มจากตูน บอย บุริน โป้.. แล้ววนกลับมาอีกรอบพร้อมกับแดนเซอร์ด้วยเพลง "สูตรรักนักเรียน" "ถามเจ๊" "น่าอาย" "รักคือฝันไป"



ถึงช่วงสุดท้ายของคอนเสิร์ต ทั้งสี่ผลัดกันพูดขอบคุณสปอนเซอร์ นักดนตรี ศิลปินเก่าๆ ที่มีเพลงดีๆให้ทุกคนฟัง แล้วก็ขอบคุณผู้ฟังทุกคน และเพลงสุดท้าย ท้ายสุด ที่ว่ากันว่าเป็น We are The World ของเมืองไทย อยู่ในอัลบั้มที่มีศิลปินมากที่สุด 18 กะรัต "ใจประสานใจ" ระหว่างร้อง สี่หนุ่มก็มานั่งคุกเข่าอ้อนคนดูอยู่หน้าเวที ... "ร้องเถอะร้องเพลงกัน ประสานรอยรักในใจ ลบรอยร้าวภายใน..อุรา" คนดูก็ช่วยร้องด้วย แขกรับเชิญทั้งหมดก็ทยอยกันออกมาร้องเพลงนี้พร้อมกัน



ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา... ได้แต่หวังว่าจะมีงานเลี้ยงเกิดขึ้นอีกครั้ง




 

Create Date : 31 สิงหาคม 2548    
Last Update : 8 กันยายน 2548 23:32:35 น.
Counter : 1058 Pageviews.  

Peacemaker PANORAMA @ Thammasat Grand Hall, 27Aug2005

นี่เป็นคอนเสิร์ตใหญ่ครั้งแรกของบอย-พีท ในนาม Peacemaker หลังจากที่ให้แฟนเพลงรอคอยมานานถึงสองปี... บนเวทีมีจอหนังกลางแปลงแบบพานอรามา อยู่เป็นฉากหลัง เริ่มต้นด้วยการฉายภาพคนเบื้องหน้า และเบื้องหลังคอนเสิร์ตครั้งนี้เริ่มจาก บอย (ยังไม่ทันตั้งตัว ถ่ายแล้วเบลอไปหน่อย -_-") และพีท





คอรัส (หน้าคุ้นๆ... ครูส้มแห่ง AF2 หนีเด็กๆมารับงานนอกนี่เอง)




พี่นิ่ม สีฟ้า




นักดนตรี GreenBands




พี่ฉอด




ต่อด้วยคู่หูคู่ฮา พี่เป้ วิศวะ กับ ดีเจโจ้ มาชวนคนดูร้องเพลง เหงา เรียกสองหนุ่มให้ออกมา แต่ยังร้องยังไม่ทันจบท่อนดี ก็มาแล้ว (ใจง่ายจัง) ต่อด้วยเพลงจากชุดล่าสุด"ส่วนเกิน" คุยกันหน่อยว่าคอนเสิร์ต จะแบ่งเป็น 3 ช่วงมี Emotion, Erotic and Energy แค่ฟังชื่อก็น่าดูแล้วววว




ช่วงแรกมาแบบซึ้งงงงซะ กับหนุ่มเสียงนุ่ม.."ใครว่าเธอไม่สวย" "อย่าคิดเลย" ตามด้วยเพลง "ไม่เคยถาม" "สุดท้าย" "ฉันมีค่าแค่ไหน" ช่วงนี้ ฉากหลังเป็นรูปถ่ายของสองหนุ่ม เปลี่ยนไปเรื่อยๆ สวยทุกรูปเลย




เนื่องจากเพลงตัวเองเยอะจัด (ออกมาตั้ง 2 อัลบั้มแน่ะ) เลยต้องยืมเพลงชาวบ้านเค้ามาร้อง "คนข้างล่าง" สักพัก นายเบน ชรา ก็โผล่ออกมา เรียกเสียงกรี๊ดสนั่น ร้องจบบอยก็แนะนำว่าเป็นเพื่อนคนแรกในวงการ และตั้งแต่รู้จักกันมา วันนี้เบนดูผอมที่สุด 555 ไม่รู้แอบไปทำไรมา เบนมาทั้งทีจะให้ร้องเพลงเดียวก็กระไรอยู่ เลยแถมอีกเพลง "นาทีนี้" ฟังแล้วทั้งอึ้งทั้งขนลุก สุดยอดดดด



ส่งแขกคนแรกกลับไปแล้ว ก็มาร้องเพลงคู่บ้าง "คำว่าเรา" (เพลงนี้ กว่าจะพูดเข้าเพลงได้ ทำเอาคนดูงงไปหลายตลบ สรุปว่า ถ้าไม่มีคุณ ถ้าไม่มีเรา ก็ไม่มีวันนี้....งงมะ) ถึงคราวพีทโชว์หวานกับเพลง "Love story" มาถึง "ฝากจันทร์" ก็เริ่มอาการ erotic เล็กน้อย เพราะมี dancer สาวเข้ามาคลอเคลียพีทตอนช่วงท้ายๆเพลง ทำเอาคนดูอิจฉาตาร้อน... แล้วอยู่ๆก็มีเตียงนอนใหญ่เบ้อเริ่ม เข็นเข้ามา บอยกลับออกมาร้อง"คิดถึง" ตามด้วย"เรื่องบนเตียง" พร้อมขึ้นไปนอนหนุนตักสาวสวย(ระยะไกล) ร้องเพลงบนเตียงอีกต่างหาก ...โอ้ว ม่ายยยยย

หลังจากนั้นเตียงตัวเดิม ก็ถูกลากมาไว้กลางเวที โดยที่มีแขกคนที่สองโผล่ออกมา ร้อง "Dhoom Dhoom" พร้อมทั้ง dance กระจายท่ามกลางเหล่า dancer หนุ่มๆ อ๊ะๆ อย่าคิดนะว่าจะเป็น ทาทา ยัง... ที่จริงคือหมวยใหญ่ เจนนิเฟอร์ คิ้ม นั่นเอง แถมตอนจบนายบอยยังถูกลากออกมา ให้พี่คิ้มกระทำทารุณต่างๆนาๆอีก.... (จะช้ำมั๊ยเนี่ย)


จบช่วง erotic ที่ทำเอาหายใจกันไม่ค่อยทั่วท้องไปแล้ว ก็มาถึงเวลาออกกำลังกายกับ "ผิดที่ฉัน" "จนกว่าฟ้าจะมีเวลา" "เสี่ยง" เป็นเพลงสนุก ที่ฟังแล้วก็อดใจไม่ได้ ต้องโยกตามไปด้วย ... ตามด้วย "ทำอะไรสักอย่าง" ของพี่ป้าง ร้องไม่ทันขาดคำ พี่ป้างก็โผล่มาอีกคน... คราวนี้คนดู ไม่ลุกไม่ได้แล้ว ลุกขึ้นร้องตามกันทั้ง hall พี่ป้างก็สมนาคุณผู้ชมอีกเพลง "...."


Peacemaker กลับมารับช่วงต่อด้วยเพลงสากลสองเพลง "...." และ "Whenever" ของ Shakila และอีกเพลงพอ intro ขึ้นเท่านั้นแหล่ะ กระโดดขึ้นจากเก้าอี้กันแทบไม่ทัน "บุษบา" ทุกคนร้องตามกันสุดเสียง เราก็ร้องไปพลางคิดในใจไปว่า ถ้าพี่ป๊อด โผล่มาอีกคนนี่ หอประชุมถล่มแน่ๆ... แต่เสียดายที่พี่แกไม่มาตาม
ที่คิด หมดช่วงนี้ทั้งคนร้อง คนเต้นก็หอบไปตามๆกัน

บอยบอกว่า เราไม่ต้องมีแกล้งจบให้คนดูอังกอร์ เราจะร้องต่อไปเลยทีเดียว (เออ...จริงใจดี) แถมเพลง"เหงา" กับ"เรื่องบนเตียง" อีกรอบ เพราะบอกว่าเมื่อกี้นอนร้อง มันยังไม่สะใจ

และเพลงสุดท้าย ไม่รู้คนอื่นจะคิดยังไง แต่มันเป็นเพลงที่เราชอบที่สุด และมีอารมณ์ร่วมมากที่สุด "หัวใจผูกกัน" ช่วงท้าย บอยขอให้คนดูจับมือกันไว้ ไม่ว่าในอนาคตจะเป็นอย่างไร ก็ขอให้จดจำความรู้สึกดีๆในวันนี้ไว้ตลอดไป

สิ่งที่บอยและพีทพูดทิ้งท้ายไว้เป็นนัยๆ เหมือนว่าเราอาจจะไม่ได้เห็นทั้งสองคนในนาม Peacemaker อีกแล้วเพราะอนาคตก็เป็นสิ่งไม่แน่นอน แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป เราก็จะเก็บทุกอย่างเอาไว้ เป็นความทรงจำที่ดี

"และทุกๆครั้งที่ได้ฟังเพลงนี้ ก็ขอให้รู้ที่แห่งนี้ นั้นยังมีรักอยู่
เคยเป็นยังไงในตอนนี้ขอให้รู้ ว่าจะไม่มีเปลี่ยนไป
ให้ทุกๆครั้งที่ได้ฟังเพลงนี้ ก็ขอให้รู้ว่าตรงนี้ ไม่ว่าจะนานเท่าไร
เราจะมีกันและกัน เป็นหนึ่งในดวงใจตลอดไป... ก็เพราะหัวใจเราผูกกัน
"




 

Create Date : 31 สิงหาคม 2548    
Last Update : 31 มีนาคม 2549 21:29:33 น.
Counter : 769 Pageviews.  


WoNaM
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add WoNaM's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.