WishRich
Group Blog
 
All Blogs
 
หลังสนามที่อบอุ่นของ "โปรอุ๋ย" กอล์ฟหญิงฝีมือระดับโลก

//www.healthcorners.com/2007/article/large/large_1277503369.jpg
คลิกเพื่อดูขนาดจริง


ในวงการกีฬากอล์ฟ คงไม่มีใครไม่รู้จัก
"อุ๋ย-วิรดา นิราพาธพงศ์พร"
นักกอล์ฟหญิงไทยคนแรกที่ได้สังกัดในสมาคมนักกอล์ฟหญิงอาชีพของโลก (Ladies
Professional Association) หรือ LPGA ในปี 2006
ทำให้ทุกวันนี้เธอได้กลายเป็น "โปรอุ๋ย" ที่คนทั่วโลกรู้จัก



แต่สิ่งหนึ่งที่หลายคนอาจยังไม่รู้จัก คือ ชีวิตหลังสนามที่อบอุ่น
สุดสัปดาห์นี้ถึงเวลาแล้ว ที่ จะนำพาผู้อ่านผู้จัดการออนไลน์ทุกท่าน
ได้รู้จักกับเธอคนนี้ให้มากขึ้น ผ่านบทสัมภาษณ์ของคุณแม่คนเก่ง
"พ.ญ.สุปราณี นิราพาธพงศ์พร" เธอผู้พร่ำสอน และให้กำลังลูกอุ๋ยมาโดยตลอด
หลังจากที่คุณพ่อ (น.พ.อภิชาต) เสียชีวิตในขณะที่เธออายุได้ 24 ปี



เมื่อพูดถึงชีวิตในวัยเด็กของ "โปรอุ๋ย"
เธอเกิดในครอบครัวที่พ่อและแม่เป็นหมอ แต่น่าแปลก สิ่งที่เธอได้รับ
กลับไม่เคยถูกพ่อแม่ยัดเยียดความเป็นหมอให้เลย มีแต่จะให้อิสระในการคิด
และใช้ชีวิต พร้อมกับสนับสนุนในสิ่งที่เธอรักอย่างเต็มที่ ซึ่งก็คือ
การเล่นกอล์ฟ กีฬาที่อุ๋ยได้ทำความรู้จักมาตั้งแต่ 8 ขวบ



"ไม่จำเป็นหรอกว่า เราเป็นหมอ แล้วต้องให้ลูกเป็นหมอเหมือนเรา
เพราะคนเรามีความพิเศษในตัวไม่เหมือนกัน ถ้าลูกชอบทางไหนก็ดันเขาในทางนั้น
ทั้งลูก และเราก็จะมีความสุขด้วยกันทั้งสองฝ่าย ซึ่งมีลูก 2 คน
ไม่มีใครเป็นหมอสักคน (หัวเราะ)" คุณแม่เผยวิธีคิด



เล่าย้อนไปตอนเด็กๆ คุณแม่ท่านนี้เล่าว่า อุ๋ยเป็นเด็กเลี้ยงง่าย ซน
เป็นหญิงห้าว ไม่เล่นตุ๊กตา และไม่ชอบใส่กระโปรง อุ๋ยมีพี่ชาย 1 คน
ห่างกัน 18 เดือน เป็นน้องที่เห็นพี่ชายทำอะไร จะต้องทำให้ได้เหมือนพี่ชาย
ไม่ว่าจะขี่จักรยาน ว่ายน้ำ ซึ่งเป็นเด็กที่มีความตั้งใจ อดทน
และช่วยเหลือตัวเองเป็นตั้งแต่เด็ก เพราะที่บ้านจะสอนให้ลูกทั้ง 2 คน
รู้จักหน้าที่ และมีความรับผิดชอบ



ด้านแววการเล่นกอล์ฟ คุณแม่เผยว่า
ส่วนหนึ่งมาจากการเล่นกอล์ฟที่เป็นกีฬาภายในครอบครัว ซึ่งจริงๆ
แล้วลูกคนนี้อยากเป็นนักว่ายน้ำ แต่เมื่อเขาได้สัมผัสกับกอล์ฟมากขึ้น
จึงเริ่มสนใจ และรักในกีฬาชนิดนี้
จนเมื่อวันหนึ่งพี่ชายได้ถ้วยรางวัลจากการลงแข่งขันกอล์ฟ
อุ๋ยอยากได้เหมือนพี่บ้าง
จึงเป็นจุดเริ่มต้นให้เข้าแข่งขันกอล์ฟประเภทเยาวชนรุ่นเล็กจนได้แชมป์
ตั้งแต่อายุ 10 ขวบ



"พอได้ถ้วยแรก อุ๋ยก็ติดใจ จัดแข่งที่ไหนต้องลงสนามทุกรายการ พออายุ
13 ปี ได้เข้าทีมชุดผู้ใหญ่ แข่งกีฬาซีเกมส์ที่เชียงใหม่
หลังจากนั้นทำให้คุณพ่อตัดสินใจพาลูกไปเรียนที่สถาบันกีฬาโบลเลทเทียรี่
ประเทศสหรัฐอเมริกา (สถาบันที่มุ่งสร้างนักเรียนสู่การเป็นนักกีฬาอาชีพ)
ตั้งแต่อายุ 15 ปี
แต่ก่อนจะไปให้เขาไปอยู่ออสเตรเลียกับพี่ชายเพื่อพัฒนาภาษาก่อน 1 ปี"
คุณแม่เล่า







อย่างไรก็ดี การที่เด็กผู้หญิงอายุ 15 ปี
ต้องบินไปเรียนต่างประเทศตัวคนเดียว ถือเป็นอะไรที่ท้าทาย
และเปลี่ยวเหงามาก ทำให้บางครั้งรู้สึกท้อ และอยากกลับบ้าน
เพราะต้องรับผิดชอบหลายด้าน ทั้งเรื่องเรียน และการฝึกกอล์ฟ
ทำให้ทุกอย่างกลายเป็นความกดดันจนเจ้าตัวรู้สึกอยากถอย
เพราะไม่รู้จะทำอะไรก่อนหลัง
แต่กระนั้นเธอโชคดีที่มีแม่คอยให้กำลังใจอยู่ตลอด



"เวลาแข่งไม่ชนะมันก็มีท้อกันบ้างนะ
ซึ่งในช่วงนั้นค่าเงินบาทมันสูงด้วย เมื่อเล่นไม่ดี ก็อยากจะขอแม่กลับบ้าน
เพราะสงสารพ่อแม่ ซึ่งเราเป็นแม่ก็อยากให้กลับ แต่พ่ออยากให้สู้ต่อไป
เวลาที่เขาโทรมาปรึกษา ก็จะให้กำลังใจ และเตือนสติเขาอยู่ตลอดว่า เวลายุ่งๆ
จนทำอะไรไม่ถูก ขอให้เอาสิ่งที่สำคัญขึ้นก่อน ซึ่งตอนนั้นเรียนก็จะเอา
กอล์ฟก็จะเอา ถ้าร้องไห้มันก็ไม่ได้ทั้งสองอย่าง
ดังนั้นช่วงไหนเรียนหนักให้เอาการเรียนไว้ก่อน เรื่องกอล์ฟค่อยว่ากัน
พอเรียนดีแล้ว มันก็สบายใจ กอล์ฟมันก็มาเอง" คุณแม่เผยแนวการสอน



ด้วยพลังใจจากพ่อแม่ บวกกับความมุ่งมั่นฝึกซ้อมกอล์ฟอย่างสม่ำเสมอ
ทำให้เธอได้ทุนเรียนทั้งระดับมัธยมศึกษา และมหาวิทยาลัย
โดยเธอเลือกเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยดุ๊ก ซึ่งในรั้วมหาวิทยาลัยนี้เอง
เธอได้มีโอกาสเป็นตัวแทนแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยของสหรัฐอเมริกา จนในปี 2002
เธอได้แชมป์กีฬากอล์ฟสตรีระดับมหาวิทยาลัยแห่งชาติ (NCC National
Championship) ทั้งประเภทบุคคล และประเภททีม สร้างชื่อให้กับมหาวิทยาลัย
แถมยังได้รางวัลชนะเลิศมาอีกหลายรายการ คือ "ยูเอส วีเมนส์ อเมเจอร์ 2003"
หรือ แชมป์กอล์ฟสมัครเล่นรายการใหญ่ที่สุดในโลกของนักกอล์ฟหญิง
ที่เธอเข้าแข่งขันในขณะที่คุณพ่อป่วย





"ตอนที่แข่งยูเอสวีเมนเมเจอร์ พ่อล้มป่วยพอดี ไปดูเขาเล่นไม่ได้
อุ๋ยเขาก็บอกกับพ่อว่า พ่อรออยู่ที่เมืองไทยนะ น้องจะไปเอาแชมป์มาให้
จนในที่สุดเขาก็คว้าแชมป์ได้สำเร็จ จึงกลายเป็นชื่อ แชมป์นี้เพื่อพ่อ
เพราะพ่อคือคนที่ทุ่มเท และสนับสนุนการเล่นกอล์ฟให้เขามาตั้งแต่เล็ก
แต่หลังจากนั้นตอนเขากลับมาแข่งรายการใหญ่ที่เมือง ตอนนั้นพ่อป่วยหนักมาก
แต่เราก็ไม่ได้บอกเขานะว่าพ่อป่วย มันอาจจะไม่ดีที่ปิดกั้นลูก แต่พอเขารู้
เขาก็เข้าใจ และมีแรงฮึดที่จะทำเพื่อพ่อต่อไป"
คุณแม่เล่าด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ และน้ำตาเริ่มคลอเบ้า



ถึงแม้ว่าพ่อ จะไม่อยู่เห็นความสำเร็จของเธอ แต่ด้วยแรงฮึด
และนึกอยู่เสมอว่า พ่อยังดูเธออยู่
ทำให้เธอโชว์ความสามารถจนเข้าทำเนียบระดับมืออาชีพเทิร์นโปร เป็น "โปรอุ๋ย"
ในปี 2004 ขณะที่ 2 ปีต่อมา
เธอก็ได้เข้าสังกัดในสมาคมนักกอล์ฟหญิงอาชีพของโลก (Ladies Professional
Association: LPGA)
ซึ่งเป็นความภาคภูมิใจของเธอที่เป็นนักกอล์ฟหญิงคนแรกที่อยู่ในรายชื่อของ
LPGA ถือเป็นคนบันดาลใจให้กับนักกอล์ฟหญิงรุ่นหลังๆ ได้เป็นอย่างดี



"ภูมิใจที่ลูกทำฝันได้สำเร็จ ภูมิใจที่เขาเป็นเด็กดี เป็นเด็กน่ารัก
และใช้ความสามารถในการหาทุนเรียน เพราะเขาไม่อยากให้พ่อแม่ลำบาก ที่สำคัญ
อุ๋ยจะไม่ถือตัวว่าเก่ง แต่จะถ่อมตน และมีสัมมาคารวะ
เสมอต้นเสมอปลายอยู่ตลอด" คุณแม่เล่าถึงความภูมิใจในตัวลูกอุ๋ย



อย่างไรก็ดี ด้วยอาชีพที่ทำให้ต้องเดินทางลงสนามทั้งเมืองไทย
และต่างประเทศอยู่ตลอด เธอจึงไม่ค่อยได้กลับบ้านไปใช้เวลาอยู่กับแม่
แต่ส่วนใหญ่ก็จะพยายามโทรศัพท์หาคุณแม่อยู่ตลอด โดยเธอจะกลับบ้านปีละครั้ง
ทำให้ผู้เป็นแม่อดคิดถึง และเป็นห่วงลูกสาวทุกเวลา



"เราเป็นแม่เราก็คิดถึงนะ วิธีทำให้หายคิดถึง คือ การโทรหากัน
ถามว่าเป็นไงบ้าง สบายดีไหม อุ๋ยก็จะเล่าให้ฟัง หรือปรึกษาปัญหาตลอด
ซึ่งเรารู้ว่า อาชีพนี้เหนื่อย เพราะต้องเดินทางตลอด
ส่วนเวลาลูกกลับบ้านก็จะใช้เวลาไปเดินซื้อของ นวดตัวตามประสาผู้หญิง"
คุณแม่เผยความรู้สึก



ทั้งหมดนี้ คือชีวิตหลังสนามของ "โปรอุ๋ย-วิรดา นิราพาธพงศ์พร"
ที่เธอมีวันนี้ได้ เพราะอิสระในการคิด
และเลือกทางเดินชีวิตจากผู้เป็นพ่อแม่
เพราะถ้าหากเธออยู่ในครอบครัวที่ปิดกั้น และยัดเยียดในสิ่งที่ไม่รัก
และไม่ชอบ เธอก็คงไม่ได้เป็นนักกอล์ฟหญิงไทยคนแรกแห่ง LPGA ที่คนไทย
และคนทั่วโลกรู้จักเฉกเช่นทุกวันนี้








Create Date : 26 มิถุนายน 2553
Last Update : 26 มิถุนายน 2553 16:49:36 น. 0 comments
Counter : 1032 Pageviews.
Share

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

WishRich
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

มาเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองไปพร้อม ๆ กัน เพื่อความสำเร็จในชีวิตและหน้าที่การงานครับ
Friends' blogs
[Add WishRich's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.