วันที่ฝนไม่เป็นใจ
เช้าวันนี้ผมรู้สึกตัวขึ้นมา ด้วยเสียงเพลงยาพิษจากวงฮิตแห่งยุค บอดี้สแลม ด้วยจังหวะคึกคัก กระตุ้นจังหวะให้ชีวิต ไม่เคยทำให้ผมผิดหวังที่เลือกมาเป็นเสียงนาฬิกาปลุกเลยซักครั้ง แค่อินโทรขึ้นมา สติสัมปชัญญะก็เริ่มกลับสู่สภาวะรู้ตัวอีกครั้ง วันนี้ ผมได้ยินเสียงสายฝนกระทบหลังคา ผมก็ยิ้มกับตัวเอง แล้วคิดว่า วันนี้ไม่ต้องรีบไปโรงเรียนแล้ว เพราะในวันที่ฝนตกจะไม่มีการเข้าแถวที่สนาม และไม่จับคนสาย
นาฬิกา 7.30 น. กว่าผมจะจัดการกับตัวเองเรียบร้อย และลงมาหาอาหารเช้ากิน ผมเลือกที่จะต้มมาม่าร้อน ๆ กิน ในวันที่อากาศเย็น ๆ เช่นนี้ ผมใช้เวลากว่าห้านาทีในการหาหม้อใบเล็กที่สุด ซึ่งในที่สุด ผมก็ยอมแพ้ และใช้หม้อใบเล็กกว่า ซึ่งก็มีน้ำสูงมากก้นหม้อไม่กี่เซน เล่นเอาไข่ที่ใส่เพิ่มสารอาหารลงไปไหม้ติดหม้อไปนิดนึง
เมื่อถ้วยมาม่าว่างเปล่า ผมก็ลุกมาเปิดคอม แล้วเข้าไปเช็กข่าว และดู hi5 (ยังคึกอยุ่) ไปพลาง ๆ รอจังหวะฝนซา ที่ผมสังเกตว่ามันจะหนักมาเป็นช่วง ๆ ประมาณ 10 นาที และจะเบาจนหยุดไป
ประมาณแปดโมง ผมพามีโอออกจากบ้าน โดนไม่ได้เอาร่มไปด้วย ระหว่างทางที่ขับ ฝนก็ไม่ได้ตก ก่อนที่จะตกปรอยเมื่อใกล้ถึงที่จอดรถโรงเรียน ทันทีที่ผมกำลังจะเลี้ยวเข้าคอก (ที่จอดรถ) ฝนเวรกรรมก็ตกหนักไม่ลืมหูลืมตา กว่าผมจะหาที่กำบังได้ก็เล่นเอาเปียกเหมือนกัน แต่... ที่กำบัง มันไม่ใช่โรงเรียนสิครับ คอกรถจะอยู่ห่างจากทางเข้าโรงเรียนประมาณ เกือบๆกิโล (เวอร์ไปมั้ยหวา) ผมต้องรอให้ฝนซากว่าจะได้เข้าโรงเรียนไป
ช่วงเที่ยง หลังเลิกเรียนชีวะ ที่ดันมาปล่อยตามเวลาเอาวันนี้ ผมกับเพื่อนๆ ก็ออกไปเรียนนศท.กันที่ค่าย โดยกะว่าจะไปกินข้าวนอกโรงเรียน (อร่อยกว่า) กว่าจะไปถึงก็ประมาณ 12.10 น. และกว่าข้าวจานสุดท้ายจะมาที่โต๊ะก็ปาเข้าไป 12.30 น. แล้ว ซึ่งปกติ เวลานี้ เราควรจะยืนกันอยู่ที่ค่ายทหารแล้ว...
ทันทีที่ช้อนส้อมคู่สุดท้ายถูกรวบ เรารีบบึ่งรถกันมาอย่างเร็ว ฝ่าสายฝนที่ยังคงโปรยปราย โชคยังเข้าข้างอยู่บ้างเมื่อตอนเดินแถวไปยังที่ฝึก ฝนไม่ได้ตกลงมาเลย
เมื่อเราไปถึงที่ฝึกก็โดนยึดพื้นกันไปคนละ 20 ข้อหามาสาย ^^" (โชคดีที่แค่นี้)
แล้วโรงเรียนเราก็ถูกจับแยกออกมาซ้อมเดินสวนสนาม ส่วนโรงเรียนอื่น ๆ เรียนในห้อง เฮ้อ อิจฉามันว่ะ
หลังจากพักประจำชั่วโมงมา เดินกันอีกครั้ง คราวนี้กับเป็นไปด้วยความครื้นเครงเมื่อพวกชุดจริง(ตัวสูง) กับชุดสำรอง(เตี้ยกว่า) ผลัดกันเดิน ในพวกที่ไม่ได้เดินอยู่ก็ปรบมือบ้าง โห่บ้าง เป็นที่หนุกหนาน แล้วเมื่อฝนลง ครูฝึกให้เข้าที่ร่ม แล้วไปพัก ...เฮ้อ แบบนี้ ยอมเดินเลย ^^
พอฝนหยุดก็เรียกมาอีกล่ะทีนี้ ในเราก็นึกกันว่าคงบายเหมือนเดิม แต่คราวนี้ไอครูฝึกหน้าเวียดนามมาคุม -*- หมอบ!!! กลางสายฝน กะว่าชุดนี้ต้องใส่ทั้งสัปดาห์ งานนี้ไม่ซักไม่ได้แล้ว - - แล้วก็เดินอีกสองสามรอบ ก็ปล่อยกลับบ้านก่อน(ครึ่งชม.) O_o สุดยอด !!!
ตอนเย็นพาพี่บิ๊กไปส่งบ้าน ตอนแรกก็ตกปรอย ๆ ผมก็กะว่าส่งเสร็จก็กลับบ้าน พอไปถึงหมู่บ้านพี่บิ๊ก ไอฝนนี่ก็ตกหนักลงมาอีก เหมือนตอนเช้าเลย -*- เลยไปลี้ภัยในบ้านพี่บิ๊กก่อน วินนิ่งผ่านไปสามเกม ก็ถึงเวลาควรค่าแก่การกลับ ออกมาปั๊บ ฟ้ามืดมาเลย (กุจะกลับบ้านทันมั้ยว้า) มาถึงบ้านสองนาที ตกหนักมาเลยครับ - - เฮ้อ รอดหวุดหวิด - -
เหนื่อยใจกะฝนแบบนี้จริง ๆ เลย พรุ่งนี้มีเดินพาเหรด รณรงค์ให้ไปเลือกตั้งกัน...
วันพฤหัสมีแข่งบอล (อันนี้สำคัญมาก ๆ ห้ามตกนาเว้ย รอมาสองสัปดาห์แล้ว)
วันศุกร์ไปเดินสวนสนาม ไอที่ซ้อมๆวันนี้นี่แหละ (ตกมาให้เต็มที่เลย 555+)
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นนะครับ...
พึ่งทำสไลด์เพาเวอร์พอยต์เสดไปสองตัว - - ตีสองครึ่งพอดี จรลีไปดูลิเวอร์ละคับ ^^
| Create Date : 12 ธันวาคม 2550 |
| Last Update : 12 ธันวาคม 2550 2:30:28 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 536 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: simple_xxx  วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:22:37:58 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
สงขลา Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
บล็อกนี้ ก็ไม่ได้ตกแต่งอะไรมาก หลักๆก็อยากจะหาเรื่องมาลง หรือมาเขียนไว้ให้ทุกคนได้อ่านกัน เหมือนกับพ๊อกเก็ตบุ๊กเล่มนึง นึกเรื่องไรได้ก็เขียนไปเรื่อยๆ
ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาเยี่ยมในบล๊อกนี้ครับ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
