• All About MONSTA X
• All About 2PM
• All About WINNER
• เป็นงานเป็นการ
• เค้าหาว่าหนีเที่ยว
• Series Addict

Happy Birthday ... My beloved Lee Junho ... I'll stand by you ,,, ปีนี้ไม่มีคอนเซปต์ในการอวยพรอะไรใดๆ ทั้งนั้น ประโยคที่บอกว่าจะยืนอยู่ข้างน้องตลอดไปมันก็ลอยขึ้นมาในหัวทันใด I really live my life every single day thinking of him. I was being in some sort of spell or something that I can't let him out of my head. I was lucky enough to know him in my life. And I love him enough to do such thing like this for second time ...  To my birthday boy ,,, Junho. From now on I wish , wish from my heart that in the year of growing. You will become well-known Junho of 2PM artist. Good luck in everything you decided to do , no matter how hard you try. I hope you will success in every single thing. Hence, just so you know , i will love you like always  Always have always will. Happy Birthday for my lovely boy ever. กลับมาเป็นเว่อร์ชั่นให้ได้เวิ่นดีกว่านะ  ปี่ที่ผ่านมาประทับในน้องโฮจะเป็นงานเปิดตัวพรีเซนเตอร์เถ้าแก่น้อย งานหนังเรื่องแรกของน้อง  งานโซโล่ที่ญี่ปุ่น เรื่องนี้ไม่อยากพูดถึงอะเอาจิงมี conflict ส่วนตัว แต่ก็ดีใจกับน้องนะ มาพูดถึงงานเปิดตัวพรีเซนเตอร์เถ้าแก่น้อยวันไปรับที่สนามบินยังถ่ายรูปลัลล้าๆ กันได้ ไปรอน้องถ่ายงานที่สนามรัชมัง ยังคิดว่า วันนี้ฟินระเบิดได้เห็นน้องได้ถ่ายรูป  แต่ ค่ำวันนั้น ถึงกับช้อค น้องโฮ บินกลับเกาหลีคนเดียว ว้อทททท มันเกิดขึ้นได้ยังงัย พอรู้ข่าว แบบ งง ช้อค ไม่รู้จะคิดอะไร แบบ เวิ่นมากกกก พลาญจะร้องไห้ ...  แล้วยังงัยวันนั้นก็เปลืองเบียร์ไปซิครัช ...  รูปนี้ไม่เคยคิดว่าจะแชร์ ถ่ายที่สนามบินในเช้าวันถัดมา ที่รู้น้องโฮกลับเกา และบินกลับมางานเปิดตัวที่หน้าฮาร์ดร็อค นี่ก็ไม่สนที่งานนั้นเท่าไหร่หรอก อยากไปหาลูก รับลูกที่สนามบิน อยากเห็นว่าชายกลับมาแล้วจะเป็นยังงัย ...  มีคนไปรับน้องน้อยคนมาก แต่ก็มีการ์คคุ้มให้เยอะพอสมควร  ดูน้องเหนื่อยมากกก เห็นละแบบจะร้อง ... สงสาร  สรุป เราก็มารู้อีกหลายเดือนให้หลังว่า น้องโฮบินกลับมาถ่ายหนังถ่ายนั่นเอง ส่วนงานหนังที่ไปเจอน้องที่สิงคโปร์มาแหน่ะ มันก็อยู่ในบล๊อคก่อนหน้า แต่ที่ทำให้ภูมิใจในตัวน้องโฮเอามากๆ คงเป็นเพราะหนังเรื่องนี้ เรื่องแรก  บินไปงานหนังที่แคนาดา ... แคนาดา โฮเอ้ย คงนอนไม่หลับ  My name is 2pm คงวนเวียนในหัวล้านแปดรอบเลยมั้ยลูก ไม่ว่าน้องโฮจะเป็นยังงัย เป็นกระรอกน้อย เป็นเพนเพนในสายตาแม่ยุ่น แต่น้องโฮยังเป็นน้องโฮในสายตามี้ เป็นอิจุนโฮ ที่เติบโตมาด้วยมั่นใจส่วนตัว ไม่ว่าจะในฐานะนักร้อง 2PM ในฐานะนักร้องเดี่ยวจุนโฮ ในฐานะนักแต่งเพลง ในฐานะนักแสดง ไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่ อยากให้น้องโฮรู้ไว้ว่า ในทุกๆช่วงเวลาที่ทำให้มี้มีวันนี้ที่รู้จักตัวตนน้องโฮในฐานะต่างๆนั้นได้ ก็เพราะความสามารถของน้องโฮเอง มี้เป็นกำลังใจให้อยู่ห่างๆ คอยเฝ้ามองพัฒนาการที่ก้าวผ่านความเป็นน้องใหม่ในทุกๆเรื่องที่เลือกทำ ให้เป็นมืออาชีพอย่างที่น้องโฮใฝ่ฝัน ...  วันเกิดปีนี้ มันไม่ได้อะไรพิเศษไปกว่าปีที่ผ่านมาหรอก มี้เชื่อแบบนั้น แต่ในฐานะคนเฝ้ามอง มันเหมือนกับวันที่เราได้เห็นคนสักคนที่เรารักเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ขึ้นในอีกปีที่กำลังจะผ่านไป หวังว่าจะชอบโฟโต้บุคที่มี้ทำให้นะ เปิดดูบ้างก็ได้ ... มันรอให้น้องโฮเปิดดูมันอยู่ รักมากมาย จากหม่ามี้น้องโฮ   Create Date : 23 มกราคม 2557     Last Update : 25 มกราคม 2557 22:13:45 น. Counter : 1010 Pageviews.   3 comment Share Tweet

You are awesome : นักแสดงจุนโฮ ... ผ่านหลายวัน หลายเดือน จากงานเนป้าที่เกาหลี ( ข้ามผ่านงานโซโล่น้องโฮไปเลย ฮือ อด ไม่ได้ไป ) ที่ไม่ได้เจอหน้าอิลูกเลยความคิดถึงเกิดขึ้นเป็นระยะๆ แต่ก็ถูกหน้าที่การงานทำให้เกือบตัดขาดจากลูกไปช่วงนึง...  ในวันนึง ...พี่น้ำ น้องโฮจะมาสิงคโปร์ เปิดตัวหนัง ... นี่ก็ หาาาาา อะไรนะ เมื่อไหร่ที่ไหน ยังงัย ... แต่พอเชคตารางงานตัวเองก่อนหน้าสองอาทิตย์ได้มั้ง อดคับงานนี้อดแน่ๆ งานตรึมซิวะ ... แถมจนสุดอะไรสุด... แต่ของมันจะดิ้นรนจะไปยังงัยมันก็ได้ไป ฮ่าๆ และสุดท้ายไปยืนรอน้องโฮในเกท ณ สนามบินชางงี ... ยังงัยมายังงัยไปยังงัย ป่ะ เราเดินทางไปพร้อมๆกันเลย ... เหมือนเดิมจ๊ะ มันคือการเล่าเรื่องประกอบภาพนะ รูปมันจะเล็กจะใหญ่ไม่เท่ากันก็ตามใจคนเขียนหน่อยละกันเนาะ  จองตั๋วก่องหน้าวันที่จะบินสองวัน ... เจ็บปวด ... โดนค่าตั๋วซะเลือดซิบๆ แต่ในใจก็คิด ในเมื่อไม่ได้เสียเงินอย่างอื่นเพิ่มก็ต้องยอมละนะ เลือกบินวันที่น้องโฮบินถึง สคบ แม่ไปรอในเกทเลยคร่า แลนด์ก่อนหน้าน้องโฮ สองชั่วโมงกว่าน้องบินมาจาก ญป แล้วตรงมาที่งานนี้เลยไฟล์ทคอนเฟิร์มว่าเวลาแลนด์ที่เท่าไหร่ แต่ไม่แน่ใจเรื่องเกท information ในสนามบินก็น่ารักมากให้ข้อมูลมา  เกะกะๆ อยู่หน้าเกทประตูทางออกเครื่อง แต่พอใกล้ๆเวลา ก็จะถอนตัวเองออกมาๆ ด้วยความกลัวว่า ถ้าชายมาเห็นยืนใกล้ขนาดนี้อาจจะโดนเหวี่ยงได้ ... แต่นาทีที่เห็น เด็กผช. ออร่าคนนึงยืนรออะไรสักอย่างอยู่ โลกชั้นหยุดหมุนในทันใด ... Once in life time วะ งานนี้ อิการ์ดสนามบินพยายามจะไล่หนีมาก สู้อยู่เงียบๆ คือยืนนิ่งๆ เริ่มออกเดินพร้อมน้อง ห่างน้องไม่กี่เมตร ก็ยังด้านนิดนึงพยายามจะเดินตามน้องไป อยากถ่ายรูปแต่ไม่มีจังหวะจิงๆ ได้แต่เรียกน้องโฮอย่างเบาๆ แล้วก็อยากบอกว่าแฟนฟร้อมไทยแลนด์...เสียงเหมือนขาดหายเข้าไปในลำคอ น้องไม่เห็นมองแฟนเลยสักนิดแต่แค่นี้ก็พอแล้วกับการที่เห็นน้องโฮอย่างใกล้ๆ มองอย่างไม่วางตาวินาทีเอาหมวกสีดำมาใส่ไว้บนหัว เกือบลงไปกองที่พื้นหล่อสลัดกว่าใครเลยลูกกรูววววว  อยากกี๊ดร้องให้ลั่นสนามบิน ...ไม่เอาอีกแล้วรอในเกท ... ครั้งเดียวก็เกินพอ  น้องโฮมาในเสื้อยืดสีดำ กางเกงยีนสรัดๆหน่อย ถือหมวกสีดำมาด้วยรับของจากแฟนนิดนึง เอาจิงๆนะ ไม่ทันได้มองว่าน้องผอมลงไปเยอะแยะมากมายหรือเปล่า แต่เป็นความรู้สึกว่าไม่ได้เปลี่ยนไปจากสายตาที่เคยได้เห็นน้องเลย ...  หลังจากเก็บกระเป๋ารวมพลเปลี่ยนใจกลับโรงแรมเก็บของกันก่อนแล้วตรงดิ่งไปที่ๆน้องจะไปโชว์ตัวมันคืองานใน session ที่เป็น Meet&Greet with casts ที่ Jurong Point ใกล้ๆกับสถานีรถไฟฟ้าเลย  ถ้าใครเคยไปสิงคโปร์จะเข้าใจเลยว่า Jurong จะเป็นสถานที่ที่ไกลจากแหล่งท่องเที่ยวที่อื่นๆของประเทศนี้ใช้เวลาเดินทางบนรถไฟฟ้าพอสมควรเลยทีเดียว ห่วงอยู่อย่างเดียวว่าจะไปไม่ทันน้องแต่ก็ต้องเสียง งานนี้ได้เพื่อนใหม่เป็นคนสคบ นางเป็นเซเลบทวิต คนนึงทีเดียวนางเป็นธุระเรื่องตั๋วหนังให้ แม้จะบอกว่าไม่จำเป็นต้องดูก็ได้ แต่นางบอกว่าเราซื้อบัตรเราก็ไปลุ้นเผื่อว่าได้ Meet&Greet งัย อย่างงัยก็ได้ทีนี้แล้วแต่นางจากแลนด์จนมาตอนนี้มาที่สถานีรถไฟฟ้าเพิ่งจะเจอหน้าเจเน็ต คุยกันมาแต่ในไลน์นางน่ารักนะ  พอมาเจอที่นี่ก็แบ่งที่ให้ยื่นถ่ายรูป เชคให้ตลอดเวลาว่ายืนได้มั้ยถ่ายได้หรือเปล่า แก้งค์นางก็ใช้ได้เสียงดัง มีกล้องกันเกือบหมด เก้าอี้ พร้อพ พร้อมกันมาก แค่ได้ข่าวว่าพวกนางเป็นเมนน้องคุณกัน ฮ่าๆ  อินี่เองก็พกผ้าเชียร์น้องโฮของบ้านฮักโฮไปด้วย แต่ถือไม่ได้งัย ถ่ายรูป เจเน็ตก็ช่วยทุกอย่างแบ่งถือกันกับนุ่น ส่วนเปี้ยกไปทำหน้าที่ถ่ายแฟนแคม ... และวินาทีที่รอคอยก็มาถึงน้องโฮมาพร้อมกับพี่ๆนักแสดงและผกก. ใส่เสื้อผ้าชุดเดิมมาเพิ่งแลนด์ดิ้งมาเมื่อเช้างานตอนเช้าเป็นงานแถลงข่าวแบบปิดที่มารีน่าเบย์ ช่วงบ่ายก็มางานนี้ประเด๋วมีกาล่าช่วงเย็นอีก น้องโฮ น่ารักมาก ...  หันมันข้างเดียวอะลูกเอ้ยย เกือบทั้งงาน ...  นักแสดงร่วม จางวูซอง ฮันฮโยจู หล่อและสวยมากในวันนี้  รูปเยอะมากบรรยายไม่หมด ...  งานยังไม่เสร็จดีเจเน็ตเริ่มลากเราออกจากงานเพราะบอกว่าเราต้องไปงานอีกที่ มารีน่าเบย์มันเป็นงานกาล่ามีพรมแดงให้เดิน ซึ่งระยะทางมันก็ห่างกันมากแบบคนละฝากฝั่งเมืองก็เลยต้องเลยตามเลยตามเจเน็ตไป  คณะติ่งรถแวนก็เกิดขึ้นยี่สิบกว่าชีวิตจุดหมายเดียวกัน 555 ... แล้วเราก็มาถึงงานที่มารีน่าเบย์จองที่ กางเก้าอี้ เชคมุมมองเท่าที่หาได้ ... ทำเลแย่ไปหน่อย มีกล้องมีนักข่าวบังที่กั้นก็ไกลเกิ๊นนนนนน  แต่ก็ไม่ทำให้การมองเห็นน้องโฮวันนี้ไปเสียอรรถรสลงไปแต่อย่างใด ไอ้ลูกหมาของหม่ามี้มาในชุดสูทหูกระต่าย  หล่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  คือไม่เคยน้องโฮแต่งตัวหล่อแบบนี้แบบตัวเป็นๆมาก่อนช้อคมาก หล่อมาก น่ารักด้วย ออร่ากระจาย แบบท่าทางชายก็เว่อร์วังน่ารักเว่อร์  เดี๋ยวจะหาว่าโม้ ... ดูกันเลยยย  เสร็จจากงานนี้เดินพรมแดง แล้วบนเวทีเล็กน้อย ถามตอบในบทเหมือนตอนกลางวันเป๊ะ 555  หลังจากนั้นก็จะเข้าสู่งานกาล่า กาล่าที่ว่าก็คือ ฉายหนังนี่ละ แต่ว่านักแสดงจะมายืนบนเวทีก่อน แล้วหนังค่อยฉาย  โชคดีมากที่เจเน็ตพาเข้าได้พร้อมกล้อง ถ่ายเสร็จหนีจากเจเน็ตเลยจ้าาาา  บอกว่าไอไม่ดูละนะหนัง ดูแล้ว ... 555 ชิ่ง เพราะว่าวันนั้นมันยาวนานมากง่วงมากอยู่ต่อคงไม่ไหวแน่ๆ  กับการรับบทบาทในหนังถือว่าเป็นการท้าทายที่น้องโฮอยากที่จะทำ ส่วนตัวก็ยังอยากจะสนับสนุนในสิ่งที่น้องอยากและสามารถแสดงออกได้เต็มที่ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของเพลงหรือหนังแบบนี้ ถามว่าภูมิใจมั้ยที่ได้ดูหนังแล้ว บอกเลยว่าภูมิใจกับน้องโฮมาก ...  ชายไม่ทำให้หม่ามี้คนนี้ผิดหวังเลย ...  รักน้องโฮเหมือนเดิมนะลูก ...    Create Date : 08 กันยายน 2556     Last Update : 8 กันยายน 2556 22:34:26 น. Counter : 1688 Pageviews.   7 comment Share Tweet

Nepa Fansign ด้วยรักในป่าใหญ่ หมอดูว่าไว้ “ เธอจะได้ไปเกาหลีเดือน พค. นี่ล่ะ” ความคิดแรกจะไปได้งัยฟร่ะ ยังไม่มีแผนอะไรทั้งนั้น แต่ แต่ แต่ ความที่จะต้องได้ไป มันก็ได้ไป ... ป่ะเดินทางไปกันเล้ยยย แลนดิ้ง ณ อินชอน เรียบร้อย อีกชั่วโมงกว่าถัดมาชั้นก็มาแลนด์ดิ้งหน้า JYP เลยจ้า มายังงัยไปยังงัยก็ยัง งง หน้าตึกวันนั้น แต่กองทัพเราก็ต้องเดินด้วยท้องเดินอยู่แถวนั้นแระหาไรกินกันก่อน ชอบมากอาหารมื้อแรกที่เกาหลี ... ในวันนั้น ได้เห็นน้องชาน น้องคุณ ...แต่สิ่งที่ไม่คาดคิด เด็กผู้ชายเสื้อขาว กางเกงขาว ลงรถมาอย่างรวดเร็วที่หน้าตึก แล้วเสียงเปล่งออกมาจากแฟนๆที่หน้าตึกคือ จุนโฮ .... แบบเบาบางมากกกกกเรียกได้ว่ามันเป็นเสียงครางชัดๆ ชั้นเกือบทรุดกองติดพื้นถนน ลองลุกขึ้นยืนยังไม่ไหว ลงนั่งเหมือนเดิมเรื่ยวแรงแข้งขาอัมพาตขึ้นมาซะงั้น ... ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เห็นน้องโฮกับตาตัวเองในวันที่ถึงเกาหลีวันแรกและครั้งแรก... อยากแปลกใจเลยเพิ่งเคยไปเกาหลี 555 กลับที่พัก โน้น นี่นั่น เอนจอยเกาหลีในคืนแรกที่ไปถึงอากาศไม่เลวร้าย ไม่ร้อน ไม่หนาว มีฝนตกลงมาให้เปียกเล่นๆ ไปไหนไม่หลงก็นะ ชีวิตมันจะไม่มีรสชาติ ... จนได้หลง ... แล้วก็มาถึง ณ วันแฟนไซน์เนป้าในป่า ... ในป่าเนี้ยะนะใครบัญญัติก็จำไม่ได้แม่นหรอก แต่ถ้าย้อนกลับไปดูรูปจากแม่เกาเอย แม่ปุ่นเอยแม่ไทยอย่างชั้นอีกคน มีต้นไม้มาประดับอยู่สองฟากฝั่ง ตรงกลางกันคือผู้ชายงัย มองเราไปส่องหาอะไรสักสิ่ง ให้ดูว่ามันจะมีต้นไม้มาบังเป็นทัศนวิสัยที่ย้ำแย่มาก ... แต่คือจริงๆแล้วโต๊ะตรงกลางที่มีไซน์นั้นมองอะไรไม่เห็นเพราะแฟนๆเต็มไปหมดที่รอไซน์ แต่ไอ้ที่หนักไปกว่านั้น รปภค่ะ เอ้ยไม่ใช่การ์ดงะ การ์ด บังลูกชายกรูวซะมิดเลยพวกเมิงทำไงได้ละทีนี้ก็ต้องวิ่งหาที่เหมาะเจาะถ่าย วิ่งไปทั่วงานเลยจริงๆผลที่ออกมาเชิญทัศนา ... ดูการ์ดมันยืนบังด้งดิ ... เห็นทีไร นะ แค้นนน ฮ่าๆ ในวันนั้นหลุดวงโคจรที่จะได้ถ่ายรูปพี่แทค น้องชาน น้องโฮ ไปมากๆ วิ่งไปยังงัยก็จับภาพไม่ได้อย่างใจ ต้องวิ่งกลับมาทางฝั่งน้องคุณ น้องด้ง พี่คิม เสร็จแล้วถ่ายด้งแทบไม่ได้ อีก ... ถ่ายน้องคุณได้มาอย่างที่เห็น เพราะชายไซน์หมดแล้ว ไม่มีสิ่งกีดขวาง 555  น้องคุณน่ารักมาก ไม่ได้เจอกันนาน ... คิดถึงเหมือนเดิมเบย พี่คิมแฟนเซอร์วิสค่อด ชอบตอนที่จับภาพมากได้ เอี้ยวตัวซะจะตกเก้าอี้เพราะได้ยินแฟนๆ ตะโกนดังลั่น ... มินจุน อปป้า อปป้า น่าร้ากกกก น้องด้งนี่ฟินสุดอะไรสุดที่ได้ไซน์กับน้องนะ ด้งน่ารักมากให้ตายเหอะ ได้เห็นใกล้ๆแบบนั้น ... พี่แทคหล่ออออออออออออ เบรคอารมณ์ด้วยรูปนี้ ฮ่าๆ สงสารตัวเองที่สุด ถ่ายอะไรมาเนี้ยะ ตรูววววว ตรู๊ดดด อิ รปภ เต็มไปหมด ลงรูปไปเรื่อยๆ ไม่ได้เรียงลำดับค่ะ แล้วก็ไม่มีอะไรจะเล่า เพราะนี่ไม่ใช่แฟนแอค เป็นการเขียนบล๊อคเพื่อเล่าเรื่องจากรูป และ บล๊อคนี้ไม่ต้องการจะแซะใครทั้งนั้น  เพราะไม่ได้มีนิสัยแบบนั้น ที่จะไป Judge คนที่ตัวเองไม่รู้จักแล้วก็นะ Judge ไปในทางผิดๆ สู้ทำในสิ่งที่ตัวเองถนัดดีกว่า ... Do thing I'm good at , photo is my passion not gozzip ... And I don't want to judge people by not knowing them that much ฟินมากเลยป่ะ ให้ทาย หุหุ กล้องพบกับปัญหาอย่างหนักถ่ายต่อไม่ได้เบย ต้อยืนดูด้วยตาเปล่า ... จบการเล่าภาพ ณ บัดนาว ... ปล. งานเนป้านี้มันเกิดขึ้นเมื่อ 10 พค. ผ่านมา เดือนนึงเองมั้ย ฮ่าๆ ช้าจริงๆ ป้าคนนี้   Create Date : 12 มิถุนายน 2556     Last Update : 12 มิถุนายน 2556 22:13:42 น. Counter : 1219 Pageviews.   6 comment Share Tweet

WTII Bangkok : ถุงซิปล๊อคความสุขของชั้น “ ไม่ได้มานานแล้วต้องขอโทษด้วยครับ แล้วก็ต้องขอบคุณที่รอคอยพวกผมมาโดยตลอด ประเทศไทยเป็นประเทศที่รู้สึกว่าเป็นบ้านหลังที่สองของพวกผมเลยครับ รู้สึกว่าทุกคนปกป้องผมด้วยความรักที่อบอุ่นของทุกๆ คน วันนี้ผมก็ได้รับความรักของทุกๆ คนกลับบ้านแล้วนะครับ เพราะความรักของทุกคน ผมถึงได้อยู่บนเวทีตอนนี้ครับ ขอบคุณมากครับ “. ( แกะจากแฟนแคมและทวิตเตอร์ somewhere )   เสียงที่กรี๊ดที่มันก้องยังไม่ขาดหาย ในขณะที่น้องหมีเริ่มพูดขอบคุณไปบ้างแล้ว น้องโฮมีหยาดน้ำตาหยดลงมาจากใบหน้ามองไม่เห็นชัดเจนนัก แต่ความรู้สึกจากหัวใจมันชัดเจนมากมายว่า น้องหมายความอย่างที่พูดนั้นจริง ๆ   เอาอะไรมาเชื่อมั่นได้ขนาดนั้น น้องโฮเองเป็นคนที่พูดเปิดขอบคุณในตอนสุดท้ายของคอนเสิร์ต WTII จากที่ดูมา 3 ประเทศ ไม่ได้รู้สึกแบบครั้งนี้ ครั้งนี้มันทำให้รู้สึกอย่างจริงๆว่า น้องโฮซาบซึ้งกับคำพูดของตัวเองนั้นอย่างที่สุด ... วันที่ 8 เมษายน วันที่พวกเราชาว Hottest รอคอยกันมาอย่างยาวนาน เตรียมการเพื่อที่จะต้อนรับน้องๆ เตรียมทำให้น้องๆได้รับความประทับใจในแบบที่เราก็อยากและคาดหวังจะได้ความประทับใจนั้นกลับบ้านไปเหมือนกันในงานวันคอนเสิร์ต   ส่วนตัวไม่ได้คิดจะทำไปมากกว่าอย่างเตรียมอะไรให้น้องโฮ หลังจากที่ได้ให้ของขวัญวันเกิดส่งตรงไปที่เกาหลี ใจก็ไม่ได้แอบหวังว่าจะให้อะไรแล้วน้องโฮจะถือให้เห็น   แต่ท้ายที่สุดด้วยความคิดที่ว่าไหนๆ มีคอนเสิร์ตใหญ่ในไทยแล้วหาตุ๊กตาให้ลูกเล่นซักตัว ...   มันก็ก่อกำเนิดตุ๊กตาแมวใหญ่ยักษ์หนักอึ้งให้อิลูกได้แบกเป็นภาระกลับบ้านไป ...   ถามว่าฟินไหม ... ตอบเลยว่ามากกกกกก   ขอบคุณน้องๆ สต๊าฟบ้านฮักโฮที่เป็นธุระแบกและส่งมอบกันให้ถึงมือน้องโฮแบบนั้น มันปลื้มเนาะ ...       ถุงซิปล๊อคความสุขได้ทำงานอีกครั้งกับบล๊อคนี้ ... ชั้นช่างใจอยู่นานมากว่าจะเขียนมันดีมั้ย เขียนแล้วจะสามารถเก็บความสุขนี้แล้วล๊อคมันไว้ตลอดไปได้หรือเปล่า ...   ชั้นอยากมีถุงซิปล๊อคที่เก็บเกี่ยวเอาความสุขที่เกิดขึ้นในคอนเสิร์ตครั้ง เก็บไว้ให้นานเท่านาน ... ในรายละเอียดของคอนเสิร์ตมันบรรยายออกมาไม่ได้หมด แต่เชื่อเถอะว่า ทุกๆคนนั้น ยังรู้สึก คิดถึงมันอยู่เนืองๆ จวบจนทุกวันนี้ ชั้นเองก็เหมือนกัน ... ไม่มีอะไรจะบรรยายได้เท่า ... ชั้นเอง รักเด็กๆ พวกนี้ พวกเขาทั้งหกคนหมดหัวใจ ...                     Create Date : 23 เมษายน 2556     Last Update : 23 เมษายน 2556 0:31:25 น. Counter : 942 Pageviews.   2 comment Share Tweet

Happy Birthday My Junho   ความท้าทายที่บังเกิด ว่าแม่โฮไม่มีทางเขียนอะไรซึ้งๆ ถึงอิลูกได้ เพราะความซึ้งจากน้องโฮไม่เคยจะมี มีแต่ความเกรียนในทุกเมื่อเชื่อวัน ไม่เว้นแม้กระทั่งวันนี้ วันนี้วันที่ 21 มค. มีแฟนจำนวนนึงไปรอหน้าตึกเจวายพีพร้อมเค้กและร้องเพลงวันเกิดให้ น้องโฮ มีหน้าถามแฟนว่า วันเกิดใครรึ ... ก็ดูเอาว่าเกรียนเทพระดับแปดไปมากแค่ไหน สาเหตุที่แฟนไปเป่าเค้กให้ในวันนี้ ก็เพราะว่า น้องโฮมีคอนเสิร์ตในวันเกิดตัวเองที่ญี่ปุ่น สงสารแฟนเกาหลีเหมือนกันนะที่ไม่ได้เป่าเค้กให้น้องได้ ตรงกับวันเกิดในปีนี้ ... จริงๆแล้ว ไม่เคยจะคิดเขียนถึงน้องโฮ เพราะเกรงว่าจะเทียบรัศมีคิวที่เขียนถึงพี่คิมสามปีซ้อน ไม่ได้ แต่ จะเอาความกระจอกงอกง่อยของตัวเองไปเปรียบกับคิวได้ไงเล่าเอ้ยยย ก็เทียบกับตัวเองนี่ล่ะ มีลูกเกรียนดีนักทำงัยให้ออกมาได้อย่างใจ ซึ้งซักนาที สองนาที สามสี่บรรทัดละกันนะลูกนะ มันจะเป็นเหตุการ์ณไหนไปไม่ได้ที่จะพูดถึงเรื่องราวที่เกี่ยวพันกับน้องโฮ แล้วทำให้น้ำตาซึมได้ตลอดๆ นั่นก็คือการเดินทางไปกับ โครงการ World vision : Global Project Sharing เหมือนจะเคยเขียนแบบเกริ่นๆ ไปในบล๊อคเก่าๆนะ แต่ไม่ได้สาธยายอะไรยืดยาว แค่ชื่นชมกับสิ่งที่น้องโฮเลือกทำ น้องโฮออกเดินทางไปเอธิโอเปีย ไม่กี่วัน พ่อพี่คิมก็เสีย มันเป็นเหตุการ์ณที่สะเทือนใจ ฮอตเทสแบบเรามากๆ จำได้ฝังใจจริงๆ ฝั่งนี้เราก็เป็นห่วงว่า พี่คิมจะรู้สึกอะไร ยังงัย อีกฝั่งนึงก็ภาวนาว่า ขออย่ามีเน็ตเข้าไปถึงที่นั่นเลย ยังไม่อยากให้น้องโฮรู้เรื่องกลัวกังวล เราก็ไปคิดแทนซะสารพัด และที่สำคัญคือมันก็ใกล้วันเกิดของโฮเข้ามาทุกทีๆ และน้องโฮกลับเกาหลีในช่วงเวลาวันเกิด จำวันไม่ได้แม่นว่าตรงเป๊ะเลยหรือเปล่านะ เป็นคนไม่ชอบจำอะไรละเอียดๆ จำเป็น timeline เอา และนี่มันก็ผ่านมาปีนึงเต็มแล้ว ครบรอบทั้งพ่อพี่คิมเสีย ทั้งวันเกิดน้องโฮ ... การไปเอธิโอเปียของโฮครั้งนี้ ทำให้เราได้เห็นสิ่งที่เป็น อีกด้านนึงของผู้ชายที่ชื่อ อิจุนโฮได้มาก คิดไม่ผิดที่ตัดสินใจรักคนนี้เสียหมดใจ ความประทับใจหลังจากที่รายการออก คือทั้งรายการได้นั่งดูแบบไม่มีซับอะไรเลย ฟังเกาหลีก็ไม่ออก แต่อะไรรู้มั้ย นั่งน้ำตาไหลพรากๆ ไม่ใช่ว่าได้เห็นน้องโฮอยู่ในที่ทุระกันดารอะไรนะ แต่คือสงสารเฟลเมลต้า เด็กที่น้องโฮอุปการะ พร้อมเพื่อนๆ ของเค้าอ่ะ เด็กๆส่วนใหญ่มักจะป่วย มักมีไม่พอกิน กินกันไม่อิ่ม หนังสือก็เหมือนว่าแทบไม่ได้เรียน นั่นเรียกว่าโรงเรียนแล้วหรอ เราก็คิดในใจ ทำไมน่าโลกมันช่างไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย ความแตกต่างมันสุดขั้วเกินไปกับโลกใบนี้ ... วันสุดท้ายที่น้องโฮได้อยู่เอธิโอเปีย เฟลเมลต้ามีของขวัญวันเกิดล่วงหน้าเตรียมไว้ให้น้องโฮ นั่นคือ กระดาษวาดเขียน ซึ่งเขียนเป็นข้อความไว้ว่า Happy Birthday Junho from Felmeta อะไรประมาณนี้นะ ( พยายามจะใช้ความทรงจำที่มีกลั่นกรอง ออกมา ) วาดเป็นรูปดอกไม้ ... ประโยคที่จำได้แม่นตอนที่มีซับ eng ออกมาก็คือว่า น้องโฮบอกว่าของขวัญวันเกิดชื้นนี้ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีใจหรือมีความสุขไปกว่าได้รู้ว่านี่เป็นสิ่งเดียวที่เฟลเมลต้าสามารถทำได้ น้องโฮจิตใจละเอียดอ่อนคิดข้ามช๊อตไปเลย สิ่งของที่น้องเตรียมไว้มันก็คือการ์ดอวยพรวันเกิดธรรมดาๆนี่ล่ะ แต่ที่ทำให้เราเข้าใจน้องโฮที่พูดออกมาแบบนั้น ก็คงเป็นเพราะว่า อะไรๆ ก็ตามมันไม่เอื้ออำนวยเลยสำหรับการใช้ชีวิตแบบ เฟลเมลต้า การที่เอาดินสอสีกับกระดาษมาเขียนอวยพรวันเกิดให้มันมากมายเหลือเกิน นี่ละ ก็เรียกได้ว่ามันเป็นสิ่งเดียวที่เฟลเมลต้าทำได้จริงๆ อุ้งมือหนาๆ ใหญ่ๆ ที่มันขนาดใหญ่กว่าใบหน้าของอิจุนโฮ กุม กอด จับ และสัมผัสเฟลเมลต้าแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ใจโฮคงอยากกอดน้องอยู่ตลอดเวลาละมัง แต่น้องก็ไม่ค่อยจะเข้าใกล้เลย มือน้องโฮใหญ่ ใหญ่มากจิงๆ เวลาจับมือเฟลเมลต้าแล้วเหลือนิดเดียว ... เรามองเป็นยังงัยรู้มั้ย เรามองว่านี่ล่ะ การโอบอุ้มเด็กเอธิโอเปียคนนี้จากเด็กผู้ชายเกาหลีอีกคน ระยะทางห่างกันไกลเป็นซีกโลก มันยิ่งใหญ่เหลือเกิน ... หลายคนอาจจะบอกใครก็ทำได้ถ้ามีเงิน ... มีเงินอย่างเดียวทำไม่ได้นะ แบบนี้ มันต้อง มีใจด้วย ... ใจที่พร้อมจะเสียสละบางสิ่งบางอย่างเพื่อประโยชน์ของคนอีกจำนวนมาก ... สำหรับผมแล้ว ... เอธิโอเปียเป็นที่อยู่อาศัยของน้องชายของผม และเป็นที่ที่ผมจากมา ... อิจุนโฮ ...     ในทางกลับกันอิจุนโฮและพี่ชายคนนึงเชื้อสายจีน ที่ชื่อ แวนเนส วู ... ผู้ชายสองคนนี้มาเจอกันเนื่องจากได้มีโอกาสร้องเพลงร่วมกัน โดยเป็นเพลงประกอบละครที่ไต้หวัน ได้มีการเชื้อเชิญให้น้องโฮไปร่วมร้อง พี่แวนเนสเมื่อได้ฟังเสียงน้องโฮ ร้องเพลงจีนถึงกับอึ้งกึมกี่ไป ว่าทำไมออกเสียงได้ชัดขนาดนั้น ไม่ต้องสงสัยหรอกพี่ พ่อคนนี้นะ พยายามจะทำอะไรก็ต้องทำให้ออกมาดีที่สุด เป็นพ่อเพอร์เฟคชั่นนิสซึมตัวพ่อ ... ชมกันไปยอกันมา พี่แวนเนสบอกว่ารู้จัก 2pm มาก่อน ชอบเพลงมากๆ สำหรับน้องโฮ ก็เม้าท์นูน่าตัวเองว่าเป็นแฟนคลับตัวยงของพี่แวนเนสเลยล่ะ ชอบตอนที่สองคนนี้อยู่ด้วยกันนะ น่ารักดี อวยกันอวยกันมา ตอนที่ไปโชว์ตัวที่ไต้หวัน เพื่อเปิดตัวเพลง น้องโฮก็ต้องไปคนเดียว แต่ออร่าชายไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าศิลปินรุ่นพี่แบบสมาชิก F4 แวนเนสวูคนนี้เลย กินกันไม่ลง ต้องขอบคุณพี่แวนเนสมากๆ ที่ทำให้ อิจุนโฮ พิมพ์ทวิตภาษาอังกฤษ ตอบโต้ไปมาๆ โอ้ย อิแม่ หม่ามี้ คนนี้น้ำตาจะไหล ...       มันเริ่มมาจากคลิปนี้ นั่งดูไปเรื่อย เอ้าชายชวนพี่เขาคุยนะ ไปถามเขาว่าดู Mission Impossible 4 หรือยังเป็นภาษาอังกฤษทีนี้ละยาว เดือดร้อนอยากพูดเยอะๆ ก็ต้องหันไปหาล่าม   ความพยายามทางด้านภาษาอังกฤษของน้องโฮเป็นอะไรที่เอาใจช่วย อยากให้ชายพูดได้เก่งๆ แต่ได้เท่านี้ก็ดีมากแล้ว สำหรับภาษาญี่ปุ่น โฮก็พัฒนาไปได้มาก มากเสียจนฐานแม่ญี่ปุ่นมีเยอะขึ้นมากมายตามลำดับ ... แต่งเพลงได้แล้วเป็นญี่ปุ่น ความภูมิใจของแม่ๆ แบบเรา พองโตเลยทีเดียว ... ความภูมิใจที่มีให้น้องโฮ มันมีแต่จะมากขึ้นและมากขึ้น ... วันนี้ วันที่ 23 เพลงละครของน้องหมีปล่อยออกมาแล้ว กลายเป็นน้องโฮเป็นคนร้อง ฟีทเจอริ่งกับพี่แทค เสียงน้องโฮหวานมาก ฟังได้ทั้งวัน เสียงพี่แทคแร๊พก็เป็นอะไรที่เหมาะเจาะมาก เพลงนี้เป็นเพลงที่เพราะมากๆ เพลงนึงเลยละ   ชีวิตของเราที่เปลี่ยนไปเพราะเด็กผู้ชายคนนี้ เปลี่ยนไปมากมายจริงๆ... แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น มันไม่สามารถบรรยายเป็นตัวอักษรได้หมด ความรู้สึกที่กลั่นกรองออกมาก็ไม่ได้ทั้งหมด ในขณะที่พยายามจะเขียนให้จบในบล๊อคนี้ ภายนอกอาจจะดูไม่มีอะไร แต่ภายในใจมันไม่ได้รู้สึกไปกับชีวิตที่เป็นอยู่ แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่ได้เห็นรูป ได้ยินเสียงร้องเพลง ได้เห็นหน้า เด็กผู้ชายคนนี้ ช่วยชีวิตเราไว้ได้มาก ... ความทุกข์ใจที่ถาโถมมันทุเลาลงได้ มีความสุขทุกครั้งที่เห็นหน้า ... มีความสุขทุกครั้งเพียงแค่ได้คิดว่า คนๆ นี้ ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับชีวิตมาก่อน แต่ทำไมถึงเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้เอาซะเลย อยากให้น้องโฮมีคนรู้จักเยอะ อิจุนโฮ 2PM อยากให้คนจดจำ ชื่นชม หลงเรา ในแบบที่เราเป็น ... จะไม่บอกว่า วันนี้ พรุ่งนี้จะเปลี่ยนแปลงไปยังงัย แต่สุดท้ายแล้ว ถ้าวันนึงจะปล่อยมือ หันหลังให้โฮ ไป ขอให้เชื่อเถอะว่า มันจะมีเหตุผลของมันเอง แต่ ณ ตอนนี้ หาเหตุผลตรงนั้นไม่เจอ เพราะฉะนั้น สิ่งที่ทำได้ตอนนี้ จะอยู่ข้างๆ ชาย สนับสนุนน้องบ่ายทั้งหก เท่าที่ตัวเองจะทำได้ เค้าสัญญาจริงๆ .... Happy Birthday มายลูก อิจุนโฮ ... For me , Junho You are not my “everything” that I’m living for but you are my “something “that I can’t live without.   Create Date : 25 มกราคม 2556     Last Update : 25 มกราคม 2556 7:04:03 น. Counter : 1253 Pageviews.   2 comment Share Tweet

• KOok_k
• LittleBlueTwingo
• YraY_Tong
• BeachBum
• tuktausa
• bagarbu
• ginn-pynn
• menzel
• My LeOZaA
• labelsislove
• flowerfun
• violette
• vanderzaz
• couponcode
• Mrs.Gould
• Chamelinc
• nayochan12
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com