คงเป็นอีกครั้งที่เข้ามาบันทึกเรื่องราวหลังจากที่ได้เจอน้องวินเนอร์ ... ถูกต้องค่ะ งาน MAMA 2014 in Hong Kong ที่ผ่านมานั่นเอง 
ปีนี้ 2014 เป็นปีที่ยิ่งรู้จักยิ่งรักเธอมาก เพลงมา ! คือ ทั้งหมด 4 ประเทศละนะลูก ... 
สี่ประเทศที่ได้มีโอกาสตามน้องไป มาเลย์ สิงคโปร์ ญี่ปุ่น และฮ่องกง ... หมดละ ปีนี้หมดละไม่ได้ไปไหนต่อละ หมดตรูดงัย ... 555 

อะ มาว่ากันที่งาน MAMA ไปเอาความมั่นใจกันมาจากไหนไม่รู้นะว่า น้องวินเนอร์จะได้ไป จะต้องไป และขึ้นไปรับรางวัลในหัวสมองพร่ำบอกตัวเองแบบนั้นเป็นแรมเดือน 
ทั้งนี้ทั้งนั้น มือก็หงิกกับการกดโหวต เปิดดูผลก็ลุ้นมันไปวันต่อวัน ห่างเท่านั้น ตามเท่านี้ เป็นแบบนี้อยู่ร่วมสองเดือน ... 
จนประกาศซื้อตั๋วงานMAMA ใจก็คิดแค่ว่า ไป! น้องจะไปไม่ไป ก็อีกเรื่องเอาบัตรเข้างานมาก่อน วันแรกของการจองได้เพื่อนที่เป็นคนฮ่องกงจัดการให้ อุ่นใจละได้บัตรละ ... 
หลังจากนั้นก็ลุ้นเข้าไปว่าจะประกาศ คนที่ไปมีใครบ้าง แต่ MNET นี่ก็ประกาศวับๆแวมๆ มาก มีให้ได้ลุ้นอยู่ตลอดดดดดดด
จนมาสุดท้ายอารมณ์คนที่ลุ้น มารู้ว่าวินเนอร์จะไปอย่างแน่นอนก่อนงานเริ่มสองวัน 
งานหน่ะมี วันที่ 3 ธันวา มีรูปวินเนอร์ไปสนามบินบอกว่า บินไปฮ่องกง วันที่ 1 นี่อยากจะเอาระเบิดไปปาตึกวายจีมาก โหยยยย ให้ลุ้นจนหยดสุดท้ายจิงๆ 

น้องบินไปฮ่องกงก่อนสองวันพร้อมน้องเด็กดับเบิ้ลบี ในวันนั้น เห็นมิโนแลดูป่วยมาก ก็คิดว่าน้องจะไหวมั้ยน่าา 
เอาละไปถึงแล้วก็พักบ้าง ซ้อมบ้าง คิดว่าน้องคงดีขึ้น หึ แต่เปล่าเลย มีแฟนแอคออกมาจากฮ่องกง ว่า วินเนอร์เพ่นพ่านในห้างช้อปปิ้ง 
แต่ก็ไม่มีมิโนนะ ตอนแรกก็ห่วงว่า น้องน่าจะพักไรงี้ แต่ไม่มีบอกว่า มิโนออกมาด้วยก็เบาใจไป 

พอไปเห็นสถานที่จิงโรงแรมที่น้องอยู่ที่ฮ่องกงก็บางอ้อเลยละ มันคือโรงแรมที่ติดกับห้างแบบเดินหากันได้ ถ้านึกภาพตามแบบที่ไทยก็ เซนทาราอ่ะติดเซนทรัลเวิร์ดยังงัยอย่างงั้น ... 
มาแล้ว วันเดินทางของเรา นี่เฟลไปละงัย ... เพราะตอนแรกคิดว่าจะไปเจอน้องในเกท เลือกเดินทางวันที่ 2 กลับวันที่ 4 แต่พอวินเนอร์ไปวันที่ 1 หมดดด ชีวิตหมดกัน แบบ เฟลมาก หมดอาลัยตายอยากทันที 

แต่คือวันที่ไป มีน้องที่เป็นแฟนอซ ไปด้วยคน นี่เค้าก็บอกว่า อซ มาตอนนั้นตอนนี้ 
คือห่างจากที่เวลาเราแลนด์ไม่กี่ชั่วโมงอ่ะ รอก็รอ รอดูชานยอลซะหน่อย คือ ในอซ นี่ชอบชานยอลงัย 555 แต่พอรอน้อง อซ โอ้ย ไม่เอาอีกแล้ว แม่ๆ อซ โหดมากกก 
แฟนคลับที่โคฟเป็นแร้ง ได้เหมือนมากกก ... ล้มกันต่อหน้าต่อตาไม่มีใครช่วยใครด้วยนะ คือไม่ได้กะตั้งหน้าตั้งตาถ่ายรูปอยู่แล้ว ก็แค่จะลองสัมผัสบรรยายการตาม อซ ดูบ้าง 
สายตาก็มองหาแต่ชานยอล เดินตามน้องไปใกล้อยู่ด้านหลัง หูน้องกางจิงๆ ฮ่าๆ ซิวหมิ่นกับพี่อี้ ที่เห็นคือ น่ารักมากกก ประทับใจซิวหมิ่นมาก น้องน่ารักเหมือนตุ๊กตาเลยมองไม่เบื่อ 
ส่วนพี่อี้ คือหล่อออออ หล่อจิงๆนะ อ่อ อีกคนก็จะเป็นจงแด ตัวจริงๆ จงแดออร่ามากกกกกก พอเหอะ เรื่องอซ หยุดไว้เท่านี้ 555555 ในสนามบินวันนั้น เห็น อซ สิบคน ซิสต้าร์ แอลลี่ แล้วก็ ไอยู

เรียบร้อยเสร็จสรรพ ไปหาที่พัก ไปฮ่องกงไม่หลงนี่ คือไปไม่ถึงนะ ก็หลงกันกรุบกริบๆ เอาของเก็บโน้นนี่นั่น 

ที่นี่ก็แยกกันกับน้องที่เป็น อซอ เราตัดสินลองไปหาน้องกันที่โรงแรม ที่บอกว่า น้องมีงานก่อนหน้านั้น ... 
ยืนรอหน้าโรงแรมที่มีติ่งฮ่องกงรออยู่เป็นจำนวนนึงพอสมควร ไม่เห็นใครหรอก เห็นที่แบบขัดๆ ถนัดตานี่คือ ป๋ายาง

เชื่อป่ะเสียงกรี๊ดดดดดด ถล่มถลายยังกะ จีดราก้อนนนน กี๊ดกันแบบหูแตก แล้วมีบอก ซาจิงนิมซารางแฮ เออนะติ่งฮ่องกงก็แปลก 

ไปติ่งทำม้ายยยยย ซาจังนิมเนี้ย เราควรเอาอะไรสักสิ่งปาหน้านะ .... 555 
อันนี้หน้าโรงแรม สักพักได้ยินเสียงกรี๊ด มาทางข้างโรงแรมที่เป็นทางเชื่อมกับห้างแล้วมีแฟนๆ วิ่งกัน วิ่งกันแบบอุตลุดมาก 

นี่ก็วิ่งไปเขา แล้วก็มานึกได้ วิ่งทำไมวะ ใครก็ไม่รู้ ไม่เห็น วิ่งไปสามก้าวหยุด กลับมาทีเดิม
พอมาดูทวิตเตอร์ "คังซึงยูนนนนนนนนน" กรูวจะบ้าาาาาาาาาาา วิ่งไปร้าววววว หยุดทำไม คิดแล้วจะอยากตบกะบาลตัวเองนัก 
ไม่งั้นก็จะได้เห็น ยุนนี่ เฮ้อออ ฟาวววว งานนี้ฟาวววล์ไปอี๊กกกกก เริ่มต้นมาแบบไม่สวยหรูเลยซินะ ... 

กลับโรงแรมซ่อมร่าง วิ่ง ยืน เดินมาเกือบทั้งวัน แทบตาย นอนแต่หัววันเลยวันนั้น สลบเป็นตายมาก

ทีนี้ มาเชคมาตรวจหลุมที่เราจะลง มันคือหลุมติดกับเมนสเตจแล้วก็สเตจตรงกลาง แล้วหลุมที่น้องๆ ศลป ไปนั่งมันคืออีกหลุม ... 
ฃเฮ้อ ก็ทำใจ ไม่เป็นไร งานนี้งานแรก วางแผนมักจะมีผิดพลาดบ้าง โอกาสที่จะเห็นวินเนอร์ก็ลุ้นเอาว่า เผื่อน้อง perform ก็ต้องได้เห็นบ้างล่ะ ... 
เช้าของวันงานก็รีบๆตื่นเพื่อไปงานแต่เช้า ไปทำไมแต่เช้าก็ไม่รู้นะ ฮ่าๆ แต่ก็มารู้ว่าพีเอม ก็บินมาถึงในวันงานนี่ล่ะ 
ทีนี่เพื่อนฮ่องกงไลน์มาบอกว่า มีการแจกบัตรเข้างาน Red Carpet นะ ให้ไปลองหาดูแบบ มีจำกัดและ First come first sevre เอาวะ ไปก็ไป 
กำลังจะเดินดุ่มๆ ไปหา คือ เราไปลงรถบัสที่สนามบินงัย มันจะติดกับฮอลล์ที่มีงานพอดิบพอดี ไม่ได้ไกลกันมาก แล้วพอเดินมาจะหาทางไปฮอลล์ 
ก็มาเห็นว่ามีฮอตเทสจำนวนไม่น้อยรอพีเอมอยู่ เอ้าจะเดินผ่านไปก้อกระไร รอน้องซะหน่อย อากาศวันนั้นคือเย็นกว่าที่ไทยเยอะ แล้วยืนข้างนอก ลมเย็น หนาวใช้ได้ ขนาดขี้มูกยืดอ่ะ 
รอเป็นชั่วโมงอยู่เหมือนกันนะ กว่า พีเอมจะออกมา ... ถ่ายไม่ได้ดีเท่าไร เพราะว่ายืนห่างอยู่ขนาดว่ามีเก้าอี้ที่พกไปด้วยจากไทยเหมือนเดิม 555 สรุปได้รูปพีเอมมานิดหน่อย 

ทีนี้เรียบร้อยรีบบึ่งไปที่ฮอลล์จัดงานมาม่า ต่อแถวลุ้นบัตร Red Carpet ได้มาด้วยข่าาาาาา บัตรฟรี ก็เข้าใจว่า เราต้องเห็นน้องชัดๆก่อน เข้างานแน่ๆ ลุ้นมาก ตื่นเต้นมากกก 
พอได้บัตรมาก็เดินทำภารกิจฟิชโช่แจกแบนเนอร์บ้านของไทยยูเนี่ยน งานนี้ได้เจอน้องอินเคิลคนใหม่ น้องมายด์ 

น้องอินเคิลไทยที่ไปเจอในงานต่างประเทศนี่จะสะสมขึ้นมาใหม่ทีละงานสองงาน ฮ่าๆ 
เราเดินมาหาที่ทางเพื่อแจกแบนเนอร์ แล้วเดินไปเดินมา ทาโบลอปป้า ผ่านหน้าข่าาาา จะทำไรนอกจาก ตะโกนเรียกโบกมือให้ 
ทาโบลอีกละนะ หมู่บ้านเรา หนีไม่พ้น พี่คนนี้จิงๆ เสร็จเดินมาไม่ไกล MPD ข่าาาาา ก็แต่ ไฮ MPD บะบ้ายกันไป 
นี่ก็แยกกับน้อง เพื่อ ฮอลล์ Red Carpet ต้องละทิ้งหน้าที่แจกแบนเนอร์ไว้กับน้องแพม น้องมายด์ สองคนนี้ทำหน้าที่ดีมาก 

จนกล้อง MNET มาถ่าย ฮ่าๆ ก็ไม่รู้จะได้ออกอากาศหรือเปล่าลุ้นกันไปเนาะเรา 

มาถึงฮอลล์ Red Carper เปิดให้เข้าเท่านั้นละ มหกรรมเบียดเสียดก็เกิดขึ้น นี่คือจะไม่ยอมร่วมหลุม ร่วมงาน รวมร่างกับแม่ๆ อซ อีกแล้วนะ 

น่ากลัวมากกกกกกกกกกก ไม่ไหวมาก โหดมาก 
แต่ละคน ด่ากันจะเป็นจะตาย ภาษาอะไรก็ขุดๆ กันมาด่าใส่กัน ก็ไม่รู้ว่าด่ากันไปรู้เรื่องมั้ย 

ตบตีเบียดเสียดกันไป นี่ก็ไม่ไหวยืนไม่ไหวมาก แล้วมันมีแววว่าวินเนอร์คงไม่ได้ขึ้นเวทีนี่ แน่ๆ หมดกัน ชีวิต เฟลอีกรอบ 
ไม่มี ไม่เห็นวินเนอร์แม้แต่น้อย เห็นแต่ในจอ แต่ในฮอลล์ Red Carper วันนั้น ได้ดู performance BTS AOA เห็น MC 

เห็นดาราโน้น นี่ นั่น เยอะแยะเต็มไปหมด ล่าถอยเมื่อเห็นสมควรแก่เวลา เข้างานจิง ... 
ไปลงหลุม โอ้ยยยย อยากจะร้องไห้ ไกลจากที่น้องนั่งเก้าอี้กัน แบบไกลมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก น้ำตาแทบร่วงงงงง นี่กรูวมาทำอะไรตรงนี้
แล้วงานแบบพอปิดไฟก็มืดเอามากๆ ถ่ายรูปได้แบบ ยากมาก ไม่สวยเอามากๆ แบบ ท้อสุดละงานนี้ ถึงแม้ว่าจะไม่มีการตรวจกล้องคือฟรีมากในการถ่าย 
แต่ตำแหน่งไม่ได้ แสงไฟ มันก็เป็นอุปสรรคใหญ่เอามากๆ ที่ทำให้ถ่ายรูปวินเนอร์มาไม่ได้อย่างใจเลย งานนี้กับวินเนอร์ถือว่าเฟลมากอีกงาน ยืนไปมาๆ 

งานเริ่ม แล้วแบบ ไม่กี่นาที ประกาศเลย วินเนอร์ไปรางวัลศิลปินหน้าใหม่ ... เฮ้ยยยยย เร็วขนาดนี้เลยหรอ ได้แล้วหรอ อีกใจก็คือ ก่อนประกาศผลอ่ะ 
คนร้องตะโกนกันดังมากในฮอลล์ วินเนอร์ ๆ ๆ ๆ แบบลุ้นมาก พอประกาศแล้วได้นี่นะ คือได้มองน้องด้วยตาตอนเดินมารับรางวัล 

ถึงแม้ว่า ยุนนี่จะเดินมาสุดท้าย แต่หน้าตาที่ยิ้มกับชุด หมวกที่เห็นคือ น้องยิ้มด้วยความดีใจ 

มันทำให้ยิ้มตาม ส่วนคนอื่นๆคือ แป๋วเดินมาก่อน แล้วก็เดินตามๆกันมา น้องนัมดูไม่ได้อ้วนแบบในรูปหรอก เหมือนน้องผอมลงมาหน่อย ปุ้งปุ้งของแม่ มันน่ารักมาก วันนั้น 
แล้วตัวเองก็พยายามจะมอง จะถ่ายรูป จะลุ้น จะดีใจ มันปนเปกันไปหมด แต่ถามว่าลึกๆ คือดีใจ เราเป็นส่วนนึงที่ทำสำเร็จ 
มันเป็นรางวัลที่อินเคิลทุกคน พยายามและตั้งใจทำเพื่อวินเนอร์ของเรามากๆ ภูมิใจกับวินเนอร์นะ ที่มีวันนี้ ภูมิใจกับน้องที่มีอินเคิลที่รักน้องและพร้อมที่จะทำอะไรต่างๆ เพื่อน้อง ... 
ตอบตามความจริงว่า แทบไม่เห็นตอนน้องพูดตอนรับรางวัล แต่สิ่งที่ได้ยินชัดเจนทั้งในหูและในใจคือเสียงยุนนี่ที่บอกว่า 

INNER CIRCLE I love you so muchhhh อู้ยยยยย กรี๊ดซิค่ะ รออะไรอยู่ ....

จริงๆ แล้ว Empty เป็นการเพลงที่เรียบเรียงทำนองใหม่นิดหน่อย มันแบบรู้สึกแปลกใหม่มากเหมือนกันนะ ... ปลื้มอะ
หมดจบไป ... แล้วก็คิดว่า วินเนอร์จะมาอีกมั้ยนะ ก็ได้แต่ลุ้นๆ รอๆ กันไป 

ขอเวลาไปเข้าห้องน้ำแปร้บ งานมันสามชั่วโมงกว่า แค่ยืนขาก็แทบลาก ตอนออกมาเพื่อมาเข้าห้องน้ำ เดินออกมาจนทางออก เจอะกับกุ๊กจู รูมเมท 
เราไม่ได้เป็นแฟน ไม่ได้แสดงท่าทางกรี๊ดกราดอะไร การ์ดเท่านั้นก็ไม่ได้กั้นอะไร คือนางก็เดินผ่านหน้าไปแบบเฉียด ลมหายใจแทบรดต้นคอ นางใส่น้ำหอม หอมมากกกก 
แล้วเราก็ต้องเดินตามไปทางเดินกัน แบบ หลายสิบเมตรเหมือนกัน จะบอกว่าจิงๆ กุ๊กจู นางก็ดูเป็นคนที่สวยนะ แต่นางเป็นตลกงัย ... 

แยกย้ายไปเข้าห้องน้ำหาน้ำกิน กลับมาเข้างาน ดูแสดงโน้น นี่ นั่น คนนั้้น คนนี่ ปวดฉี่อีกละ ออกมาอีกรอบ คราวนี้เจอจังๆ โฮย่า อินฟินิท แบบโฮย่าาาา เฉียดหน้า ไม่รู้จะทำไง 
ก็เลย ไฮ โฮย่า โฮย่าก็แบบหันมาโบกมือให้แล้วก็ ไฮ กลับ ... 
อืมม ก็ กงงอยนะ แบบ ไม่ได้เป็นแฟนแค่รู้จักเฉยๆ ทำไม โมเม้นท์แบบนี้มันไม่เกิดตอนที่วินเนอร์มันออกฉี่มั่งว้าาาาา คิดละเสียดาย 


ดูงานไปเรื่อยๆ จนจบ มิโน ได้ออกมา join เวทีใน Born Hater กับ เพลง Friday ของ ไอยู คือดีใจกับมิโนมากๆ มาเพื่อแรป แล้วน้องก็ได้โชว์ความสามารถที่น้องมี 
เชื่อเหอะว่าเมมเบอร์คนอื่นไม่ได้รู้สึกอะไรหรอก น้องๆ ผลักดันกันให้ทุกคนได้ทำในสิ่งที่ตัวเองถนัด 
เราก็ได้แค่ปีนเก้าอี้ ดูโน้นที่เวทีฝั่งนั้นเป็นพักๆ ไป ... 








































สิ่งที่จะเล่าต่อไปจากนี้ จะเชื่อหรือไม่เชื่อ ก็แล้วแต่จะอ่านและแปลความหมายนะคะ 
เรามีแบนเนอร์บ้านยูเนี่ยนอยู่ที่ตัว สาม สี่ ห้าผืนนี่ละ ... ทีนี้ จุดที่ยืนดูเนี้ยะ เลือกที่จะพิงกำแพงกั้นที่ติดกับทางเดินระหว่างพื้นด้านล่างกับชั้นบน 
ทีนี้มันก็จะมีที่ว่างๆ ให้พวกสตาฟมายืน การ์ดเดินไปเดินมา ... ยืนไปยืนมา หันไปเห็น เมเนน้องวินเนอร์ ตอนแรกไม่แน่ใจ หันไปอีกที เมเนน้องแน่ๆ จำได้ ... 
ทีนี้จะทำยังงัยเพื่อความมั่นใจว่า เมเนน้องจิงๆ ควักแบนเนอร์บ้านยูเนี่ยนออกมา เพื่อหวังว่าเมเนน้องจริงจะต้องรีแอคอะไรสักอย่างซินะ เรายืนใกล้กันมีรั้วเหล็กคั่นแค่นี้ 
นางจะต้องเห็น ... นี่ก็เอาออกมากางๆ ไปๆ มา เมเนมองค่ะ กับผญ อีกคนที่คิดว่า น่าจะเป็น โคดี้นูน่าของน้อง นางสองกระซิบกระซาบและมองที่แบนเนอร์ ... 
เอาละงัย อีนี่ มั่นใจละ ว่าใช่แน่ๆ ก็เลย แบบยิ้มพยักหน้าไปหาเมเน แล้วก็ พึมพำกวักมือเรียก แล้วก็บอกว่า Plese give this to WINNER ... pleaseeeee แบบ 
ทำให้น่าสงสารเข้าไว้ พร้อมยื่นออกไป โคดี้นูน่าหันไปยิ้มกับเมเน แล้วผลักเมเนออกมารับ นางก็เดินก้าวมาสามก้าวแล้วมารับพร้อมกับยิ้มอย่างเป็นมิตร 
เราก็ Thank  you ,,, thank you so much แล้วก็ จบกันไปหันไปดูที่เวที แต่ก็แอบหันไปมองเมเนเป็นพักๆ นางกางแบนเนอร์เพื่ออ่าน 
มันเขียนว่าอะไรหนึ่งรอบ กางอีกรอบแล้วเอามือถือถ่ายไว้ ไอ้ตอนนี้หันไปเห็นพอดี อยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดดดด 
แบนเนอร์ถึงมือน้องมั้ยมันอีกเรื่อง แต่ แบนเนอร์นี้ วินเนอร์ต้องเห็นแน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

กรูวทำสำเร็จแล้วววว มโน เต็มสิบขั้นอ่ะ บอกเลย ... 5555 คือยังงัยก็ได้ ก็ลุ้นแทบอะ บ้านยูเนี่ยนเต็มที่มากๆ กับแบนเนอร์นี้ 
ทำเพื่อไปแจกให้อินเคิลที่มีส่วนร่วมในการโหวต แต่การที่ ส่งให้ถึงมือวินเนอร์ผ่านเมเน นี่ มันเป็นเรื่องเกินคาด .... 


เอาเป็นงานวันนั้นได้เห็นอะไรหลายๆ อย่างสิ่งที่ประทับใจก็คงเป็นพฤติกรรมของวินเนอร์กับรุ่นพี่ทั้งหมดบนเวที น้องๆทำตัวดีมาก 
จนพวกเราไม่ต้องเป็นห่วงกันเลย สนุกสนานเฮฮาตลอดงาน ย้ำว่าตลอดงาน มีแว้บเดินไปเดินมาบ้าง เพราะบางทีมองไปไม่เห็นวินเนอร์นั่งอยู่
เห็นก็นั่งไม่ครบห้า ก็คงจะล้าๆ บ้าง เพราะเล่นให้วินเนอร์นั่งบนแท่นเกือบตลอดงาน ตั้งแต่ต้นยันจบ 555 

ส่งน้องกลับเกาหลี เรียบร้อยแล้ว ใจหายนิดหน่อย ... แต่ก็คิดว่า ยังมีวันข้างหน้า ที่เราจะต้องได้เจอกันใหม่ ... 

เอนทรีนี้จบลงอย่างสมบูรณ์เย้ ... ขอบคุณนะคะที่ตามอ่านกันมา ... เป็นเรื่องราว ที่อยากจะแชร์ อยากให้มารัก มาสนับสนุนวินเนอร์ของเราต่อไปเรื่อยๆ 

เจอกันใหม่ ครั้งหน้า .... เมื่อไหร่ดี 55555 บะบาย 

Create Date : 17 ธันวาคม 2557
Last Update : 18 ธันวาคม 2557 21:49:53 น.		5 comments
Counter : 2055 Pageviews.
Share Tweet