Whitejass417'blog ยินดีต้อนรับค่ะ
"ให้รักกันซักเพียงไหน สุดท้ายก็คงจบด้วยการเลิกลา...จะร้องไห้อีกกี่ปี ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น อย่าขังใจเราไว้กับทุกข์เพียงลำพัง เอาเวลาที่สูญเปล่า ไปทำอะไรที่มีประโยชน์
ต่อมวลมนุษย์ น่าจะดีกว่า"
|
||||||||||||||
เรื่องราวความน่ารักของตากะยาย คืนที่ฟ้าฉ่ำฝน  ตาเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์สั่งอาหารชุด และชำระเงินอย่างคุ้นเคย ก่อนพายายไปเลือกหาที่นั่งริมในสุดของร้าน ตายายช่วยกันนำอาหารออกจากถาด ตาค่อย ๆ แบ่งแฮมเบอร์เกอร์ออกเป็น 2 ส่วน เอาเฟรนช์ไฟร์ออกมานับครึ่ง และจัดวางไว้ดูน่ารับประทานข้างหน้ายาย คว้าแก้วโค้กมาจิบหนึ่งอีก ส่งให้ยายรับไปจิบหนึ่งอึกก่อนจะวางไว้ตรงกลางเบื้องหน้าทั้งคู่ ขณะที่ตาเริ่มกินแฮมเบอร์เกอร์ส่วนของตนอยู่ บรรดาลูกค้าในร้านที่จับตาดูคู่ตายายมาตั้งแต่ต้นเริ่มรู้สึกกระสับกระส่าย หลายคนสะกิดกันพลางกระซิบ ...... "น่าสงสารจังแกคงมีเงินพอซื้อได้แค่ชุดเดียวมาแบ่งกันมั้ง" ชายหนุ่มโต๊ะข้าง ๆ ถึงกับเดินเข้ามาหาพร้อมเสนอตัวขอเป็นเจ้ามือซื้อให้อีกชุดอย่างสุภาพ ตายิ้มรับความมีน้ำใจ แต่ปฏิเสธอย่างนุ่มนวลว่า "ไม่เป็นไรหรอกมีอะไรเราก็ต้องเอามาแบ่งกันอยู่แล้ว" เวลาผ่านไป ทุกคนเริ่มสังเกตว่า ยายได้แต่นั่งนิ่งจ้องมองตากินแฮมเบอร์เกอร์อย่างเอร็ดอร่อย ไม่ยอมแตะต้องส่วนของตน นอกจากหยิบโค้กขึ้นมาจิบ ชายหนุ่มคนเดิมตัดสินใจเข้ามาหาอีกครั้ง เอ่ยขอร้องให้เขาได้เลี้ยงคู่ตายายที่น่ารักนี้เถอะ คราวนี้ยายเป็นฝ่ายปฏิเสธอย่างอ่อนหวาน ยืนยันเหมือนเดิมว่ามีอะไรก็ต้องเอามาแบ่งกัน เมื่อตารับประทานเสร็จ ขณะหยิบกระดาษมาเช็ดปาก ยายก็ยังคงนั่งนิ่งดูสามีสุดที่รักอยู่อย่างนั้นราวกับกลัวว่าเขาจะไม่อิ่มจริงๆ ชายหนุ่มคนเดิมก็อดรนทนไม่ได้อีก เอ่ยปากอย่างจริงจังขอตายายอนุญาตให้เขาเลี้ยงสักครั้ง แต่ก็ถูกปฏิเสธอย่างสุภาพอีก ... ชายหนุ่มนึกสงสัย "ทำไมคุณยายไม่รับประทานบ้างเลยครับ ก็ไหนบอกว่ามีอะไรก็ต้องเอามาแบ่งกันไง คุณตาก็ทานเสร็จแล้ว ยังรออะไรอยู่หรือครับ? " คุณยายตอบเนิบ ๆ ?? "รอฟันปลอมจากตาน่ะหลานชาย..." (แหะ ๆๆ)
น่ารักจังเลย
อ่านแล้วอมยิ้ม โดย: unnan IP: 118.174.57.164 วันที่: 7 มีนาคม 2552 เวลา:22:51:28 น.
|
runya_smile
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] Whitejass417'blog ยินดีต้อนรับเข้าสู่เว็บไซด์นะค่ะ ความอ่อนแรงกับชีวิต ใช่ว่าจะทำให้ชีวิตของเราจะเดินต่อไปไม่ได้ เรามีทั้งพ่อและแม่ พี่และน้อง ญาติผู้ใหญ่มากมาย อีกทั้งเพื่อน ๆ ที่ยังคอยเป็นกำลังให้เราก้าวเดินต่อไปอย่างเข็มแข็ง ถึงแม้วันนี้เราจะต้องร้องไห้ เสียน้ำตากับเรื่องราวอันแสนเจ็บปวด ทุกข์และทรมานซักเพียงใดก็ตาม เราจะร้องไห้อีกซักกี่ครั้งกี่หน ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น อย่าขังใจเราไว้กับทุกข์เพียงลำพัง เอาเวลาที่สูญเปล่า ไปทำอะไรที่มีประโยชน์ ต่อมวลมนุษย์ น่าจะดีกว่า จงรักแสงแดดที่ช่วยคลายความเหน็บหนาว จงรักสายฝนที่ช่วยชำระล้างจิตใจที่แสนจะอ่อนแอ จงรักแสงสว่างที่เป็นเพื่อนคอยส่องแสงบนทางเดิน จงรักความมืดมิด ที่ช่วยทำให้เราได้มองเห็นดวงดาวพร้อมกัน "ปัญหาทำให้เราเข้มแข็งและมีประสบการณ์ สถานการณ์ ทำให้เรารู้จักแก้ไขปัญหา เวลา ทำให้เราหยั่งรู้ความเป็นคน ความคิด ทำให้เราเป็นเลิศทางปัญญา การตัดสินใจ ทำให้เรารู้ว่าผิดหรือถูก ความผูกพัน ทำให้เรารู้สึกเจ็บปวดเวลาเลิกกัน ความจริงใจ ทำให้เราเกิดความรักอันแสนบริสุทธิ์ ความรัก ทำให้เรารู้จักการให้แบบไม่หวังผลตอบ แทนใดๆ ความสงสาร ทำให้เราตกเป็นเหยื่อของการ หลอกลวง ความเห็นแก่ตัว ทำให้เรารู้จักคนเพิ่มมากขึ้น |
|||||||||||||
แหม..รักกันสนิทแน่นจังเลยค่ะ
แวะมาทำความรู้จักจขบ.ด้วยค่ะ