Whitejass417'blog ยินดีต้อนรับค่ะ
"ให้รักกันซักเพียงไหน สุดท้ายก็คงจบด้วยการเลิกลา...จะร้องไห้อีกกี่ปี ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น อย่าขังใจเราไว้กับทุกข์เพียงลำพัง เอาเวลาที่สูญเปล่า ไปทำอะไรที่มีประโยชน์
ต่อมวลมนุษย์ น่าจะดีกว่า"
|
||||
เราเลิกคบกันเถอะ ในขณะที่เราคิดถึงคน ๆ นึงตลอดเวลา เค้าคนนั้นก็อาจคิดถึงคนอื่นอยู่ก็เป็นได้ และบางครั้ง ก็อาจมีคนที่คิดถึงเรา โดยที่เราไม่สนใจเลยเช่นกัน บางครั้ง การได้ฝันไปคนเดียว มันก็ดีกว่าการได้รู้ความจริงที่ว่า สิ่งที่เราคิดทั้งหมด มันคือความฝันของเราเองเพียงคนเดียว ฉะนั้น ไม่แปลกที่คนส่วนใหญ่ เลือกที่จะจมกับความฝัน มากกว่าการได้รับรู้ความจริง การไม่ได้เป็นที่ 1 ในใจเค้า ไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า... เราอาจเป็นที่ 2 ซึ่งมันก็ยังดีกว่าเป็นที่ 3 ที่ 4... และหากเราเป็นที่ 10 ในใจเค้า... ก็ขอให้คิดไว้ว่า ดีกว่าเราไม่มีความสำคัญอะไรในใจเค้าเลย แต่โปรดจำไว้เถอะว่า หากหัวใจของคุณยังไม่ร้องไห้ออกมาดัง ๆ พร้อมกับพูดกับตัวเองว่า ...ฉันเหนื่อยเหลือเกินแล้ว โปรดห้ามใจเถอะ ก่อนที่ฉันจะอ่อนล้าไปกว่านี้... ก็จงชอบต่อไปเถอะ การรักใครซักคน ไม่ต้องการความพยายาม "การตัดใจ"ต่างหาก ที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากมาย ลองชั่งน้ำหนักในใจเราดูสิว่า ความสุขยาม ที่คุณได้สบตาเค้า กับความทุกข์ยามที่คุณต้องคอยหลบตาเค้า อันไหนมันหนักหนากว่ากัน อย่าโทษตัวเอง ที่มาเจอเค้าสายเกินไป... อย่าโทษเค้าที่ไม่มีใจให้... อย่าโทษโชคชะตาที่ทำให้เราพบกัน แต่ไม่ได้ทำให้เราใจตรงกัน แต่จงยิ้มให้กับตัวเอง ที่อย่างน้อย ถึงจะพบกับเค้าคนนั้นสายเกินไป แต่ก็ยังได้พบ... ยิ้มให้เค้า ที่ถึงจะไม่ได้ให้ใจเรามา แต่ก็ยังได้รับหัวใจของเราไป... ยิ้มให้กับโชคชะตา ที่ยังทำให้เรา...ได้รู้จักกัน คุณควรจะดีใจด้วยซ้ำที่ครั้งหนึ่ง คุณได้เจอคนที่คุณอยากเก็บรอยยิ้ม ของเค้าไว้คนเดียว คนที่คุณใส่ใจกว่าตัวคุณเอง... คนที่ทำให้คุณหัวเราะ... และร้องไห้ได้มากมาย... คนที่เพียงแค่ยิ้มของเค้า ก็สามารถเปลี่ยนวันที่หมองหม่น... ให้กลายเป็นวันที่สดใส เท่านี้มันก็เพียงพอแล้ว ไม่ใช่หรือ? แค่การได้เห็นคนที่เรารัก ได้หัวเราะอยู่กับใครสักคน ที่เค้ารักมากที่สุด ...นั่นแหละคือความสุขของการได้รัก ...อย่างจริงใจ ชอบความคิดของคนพิมพ์ข้อความนี้...ครับ
"การห้ามใจไม่ให้ทำอะไร...บ้างเรายังสามารถที่จะห้ามได้...แต่การห้ามวามคิดเป็นสิ่งที่ห้ามกันไม่ได้เลย...จริงๆ" โดย: MY_14 IP: 202.149.25.239 วันที่: 7 เมษายน 2552 เวลา:23:51:24 น.
ชอบประโยคนี้จัง
"ยิ้มให้กับโชคชะตา ที่ยังทำให้เรา...ได้รู้จักกัน" โดย: nannani-321 วันที่: 9 เมษายน 2552 เวลา:17:37:31 น.
|
runya_smile
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] Whitejass417'blog ยินดีต้อนรับเข้าสู่เว็บไซด์นะค่ะ ความอ่อนแรงกับชีวิต ใช่ว่าจะทำให้ชีวิตของเราจะเดินต่อไปไม่ได้ เรามีทั้งพ่อและแม่ พี่และน้อง ญาติผู้ใหญ่มากมาย อีกทั้งเพื่อน ๆ ที่ยังคอยเป็นกำลังให้เราก้าวเดินต่อไปอย่างเข็มแข็ง ถึงแม้วันนี้เราจะต้องร้องไห้ เสียน้ำตากับเรื่องราวอันแสนเจ็บปวด ทุกข์และทรมานซักเพียงใดก็ตาม เราจะร้องไห้อีกซักกี่ครั้งกี่หน ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น อย่าขังใจเราไว้กับทุกข์เพียงลำพัง เอาเวลาที่สูญเปล่า ไปทำอะไรที่มีประโยชน์ ต่อมวลมนุษย์ น่าจะดีกว่า จงรักแสงแดดที่ช่วยคลายความเหน็บหนาว จงรักสายฝนที่ช่วยชำระล้างจิตใจที่แสนจะอ่อนแอ จงรักแสงสว่างที่เป็นเพื่อนคอยส่องแสงบนทางเดิน จงรักความมืดมิด ที่ช่วยทำให้เราได้มองเห็นดวงดาวพร้อมกัน "ปัญหาทำให้เราเข้มแข็งและมีประสบการณ์ สถานการณ์ ทำให้เรารู้จักแก้ไขปัญหา เวลา ทำให้เราหยั่งรู้ความเป็นคน ความคิด ทำให้เราเป็นเลิศทางปัญญา การตัดสินใจ ทำให้เรารู้ว่าผิดหรือถูก ความผูกพัน ทำให้เรารู้สึกเจ็บปวดเวลาเลิกกัน ความจริงใจ ทำให้เราเกิดความรักอันแสนบริสุทธิ์ ความรัก ทำให้เรารู้จักการให้แบบไม่หวังผลตอบ แทนใดๆ ความสงสาร ทำให้เราตกเป็นเหยื่อของการ หลอกลวง ความเห็นแก่ตัว ทำให้เรารู้จักคนเพิ่มมากขึ้น |
ไม่ต้องการความพยายาม
"การตัดใจ"ต่างหาก
ที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากมาย
ชอบจังประโยคนี้