เห็นด้วยครับว่าวางเงินได้น่าหายมาก

...ซึ่งมองอีกด้านบ้านเมืองเค้าก็ดีมากเช่นกัน

อืม

น่าอยู่จัง

ชอบตลาดนี้ค่ะเหมือนได้เที่ยวตลาดสดบ้านเรา

ความซื่อสัตย์ มีวินัย ตรงต่อเวลา ต้องยกให้พี่ยุ่นเขาค่ะ

เราเคยเห็นพวกที่เค้าเอาผลไม้มาวางไว้ข้างทาง แล้วมี ถังที่เค้าเอาเงินใส่ไว้สำหรับคนที่มาซื้อผลไม้ไว้ทอนตังค์เอง เรายังบอกแฟนเลยว่านี่ถ้าเป็นเมืองไทยนะ คงไม่เหลือทั้งผลไม้และก็ถังเงินทอนแน่เลย

---> Mudblood Lady No.7 @ Daigon

เคยเห็นเหมือนกันค่ะ แต่มักเห็นที่ต่างจังหวัดหน่อย
ได้ยินมาว่าที่ประเทศอื่นๆบางแห่ง ตามต่างจังหวัดเหมือนกันก็ยังพอมีธรรมเนียมเชื่อใจอย่างนี้อยู่บ้าง

ที่โตเกียวบางทีเราเดินเข้าร้านไป คนเฝ้าร้านไม่รู้อยู่ไหนตะโกนเรียกอยู่ตั้งนานกว่าจะมา ไม่กลัวเราจะจิ๊กของแล้วหนีไปเลยค่ะ

อยากไปเที่ยวตลาดจัง

คนญี่ปุ่นนี่ น่านับถือเรื่องความซื่อสัตย์มากเลยน่ะค่ะ
น่าแปลกมากๆเลย เคยคิดว่าถ้าลืมเปิดประตูบ้านค้างไว้
แบบเปิดอ้าไว้เลยก็คงไม่มีใครเข้าไปหยิบอะไรแน่ๆ
ผิดกับที่ไทยจริงๆ แค่ชั่วแวบที่เปิดค้างไว้ของก็หายได้
คนไทยนี่ไวจริงๆ ฮ่าๆ
เคยเป็นคนต้องเก็บตังค์คนญี่ปุ่นค่ะที่ไทยนี่ละค่ะ พอดีเราว่างกล่องเงินไว้ แล้วใบเสร็จหมดต้องเดินเข้าไปเอาใบเสร็จ เรารู้อยู่แล้วว่าเค้าไม่เอาแน่ๆ แต่จะวางกล่องไว้เลยก็กัวโดนเจ้านายว่าไม่รู้จะทำไง ก็เลยต้องเก็บไว้ในลิ้นชักอีกที แต่ก็เคยมีที่มีคนวางเงินเป็นก้อนไว้บนโต๊ะ คนเก็บอีกคนค่ะวางทิ้งไว้ซะงั้น หลายครั้งมาก แต่ไม่เคยมีกรณีเงินหายสักครั้งค่ะ มีปัญหาแต่กับคนไทยละค่ะ ยังไม่จ่ายแต่ดั๊นบอกว่าจ่าย
งงดีค่ะ
คือว่าถ้าจะรบกวนถามคำถามเรื่องการเรียนโทกะคุณwhite amuletจะกวนเวลาคุณรึเปล่าค่ะ เพราะดูคุณจะยุ่งเรื่องการเรียนมาก เกรงใจค่ะ
แต่อยากถามจัง แหะๆ แล้วจะแวะไปคุยและถามในพันทิพน่ะค่ะ เผื่อคุณไม่เห็นคอมเม้นนี้ ขอบคุณล่วงหน้ามากมายค่ะ

--> amb

จริงๆเราก็รู้แต่ของสายวิทย์นะคะ(ส่วนใหญ่รู้แต่สายวิศวะซะมากค่ะ ถ้าทางหมออะไรทำนองนี้ไม่ค่อยทราบเหมือนกัน) ถ้าเป็นเรื่องที่เราช่วยตอบได้แล้วผ่านไปเห็นพอดี ก็จะช่วยตอบนะคะ

ถ้าตั้งเป็นกระทู้เลยก็ดีตรงว่าจะได้ความเห็นหลากหลายกว่านะคะ เราคนเดียวก็รู้แค่นิดเีดียวเหมือนกัน (แต่อาศัยว่าชอบบรรยายยืดยาวค่ะ )

แต่ไม่ใช่ว่าอยู่ญี่ปุ่นไม่มีแจ๊กพ็อตนะคะ เราเคยโดนขโมยงัดห้องขโมยของมาแล้วล่ะค่ะ เกินหน้าเกินตาเพื่อนๆคนญี่ปุ่นในแล็บไปเลย เค้าอยู่มาตลอดชีวิตไม่เคยโดน

แสดงว่าคนที่งัดห้องต้องรู้แน่เลย ว่าคุณไม่ใช่คนญี่ปุ่น อิอิ เลยโดนงัดเลย แล้วของหายเยอะไหมค่ะ แจ้งความแล้วเป็นอย่างไรบ้าง
เรารู้สึกประทับใจในการตอบคำถามของคุณทุกครั้งที่เราเคยไปตั้งไว้ในห้องไกลบ้านเรื่องการเรียนน่ะค่ะ เรื่องโปรแกรมวิจัย พวกspss คุณตอบได้ยาวมากแล้วใส่ใจในรายละเอียดมากๆเลย ขอบคุณมากมากเลยน่ะค่ะ เวลาคนอื่นๆถามก็เช่นกัน ถ้ามีคุณตอบด้วย เราจะดีใจมาก ความรู้เพียบ เราจะก๊อบเก็บไว้ทุกครั้ง พอเข้ามาอ่านในบล็อคยิ่งชอบค่ะ คุณเล่าอะไรได้น่ารักและสนุกดี
กำลังจะเข้าไปตั้งกระทู้ถามทีุ่พันธ์ทิพย์ค่ะ แต่อยากมาคุยกะคุณในบลอคด้วย ขออนุญาตคุยตรงหน้านี้น่ะคะ แหะๆแต่กลัวทำให้บลอคคุณรกจังเลยย รบกวนถามชื่อคุณwhiteได้ไหมค่ะชืออะไรเอ่ย เราชื่อแอมน่ะค่ะ เป็นคุณครูและกำลังเรียนต่อโทเกียวกับด้านจิตวิทยาเด็กค่ะ และก็อยากต่อโทอีกใบที่ญี่ปุ่นจัง ถึงคนละสายกับคุณแต่ คุณให้ข้อมูลเรื่องทุนตรง ทุนแนะนำ ได้ละเอียดมากกค่ะ(เราเคยเข้าไปอ่านตอนมีคนถามเรื่องทุนตรงน่ะค่ะ ประทับใจคำตอบมาก ยาวจริงๆ เหมือนเคยcopyเก็บไว้แต่ตอนคอมเสีย หายยยไปไหนหมดเลยน้า แต่ก็พอจำได้ค่ะ แต่สงสัยว่า จม ฉบับเเรกที่เขียนไปหาอาจารย์ที่เราเล็งไว้น่ะค่ะ จะเกริ่นแบบไหนถึงจะไม่น่าเกลียดเหรอค่ะ คุณwhite ก็ไปแบบทุนแนะนำใช่ไหมค่ะ เราจะพูดทำนองว่าเราสนใจงานวิจัยของท่านแล้ว อยากไปช่วยวิจัยด้วยหรือว่าจะเกริ่นอย่างไรให้ได้ทุน ค่ะ ยาวเกินไปแล้วเดี๋ยวมาใหม่ค่ะ ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ

----> amb

แสดงว่าคนที่งัดห้องต้องรู้แน่เลย ว่าคุณไม่ใช่คนญี่ปุ่น อิอิ เลยโดนงัดเลย แล้วของหายเยอะไหมค่ะ แจ้งความแล้วเป็นอย่างไรบ้าง

>> คนญี่ปุ่นห้องข้างๆก็โดนเหมือนกันค่ะ ตำรวจก็มาเก็บสภาพห้องและลายนิ้วมือ แต่สุดท้ายก็หาไม่เจอค่ะ เคสนี้มันคงกว้างไปด้วยถึงมีกล้องวงจรปิดก็ใช่จะหาเจอค่ะว่าเค้าคือใคร


แต่สงสัยว่า จม ฉบับเเรกที่เขียนไปหาอาจารย์ที่เราเล็งไว้น่ะค่ะ จะเกริ่นแบบไหนถึงจะไม่น่าเกลียดเหรอค่ะ

>> จริงๆไม่ต้องกังวลมากหรอกนะคะ อาจารย์ที่ญี่ปุ่นเค้าคุ้นเคยกับการที่มีเด็กมาขอเข้าแล็บอยู่แล้วค่ะ ตัวอีเมลเอาแค่สั้นๆตรงๆได้ใจความก็พอค่ะ(แต่อย่าให้ห้วนไปนะคะ ไม่สุภาพค่ะ) เช่น
- ตอนนี้เราทำอะไรอยู่ (เรียนอยู่ที่ไหน กำำลังสมัครทุนอะไรอยู่ถึงไหนแล้วเป็นต้น)
- สนใจทำงานวิจัยด้านไหน สนใจโปรเจคในแล็บอาจาย์เค้าอันไหน
สั้นๆแค่นี้เลยค่ะโอเคแล้ว รายละเอียดที่เหลือยาวๆ เอกสารอื่นๆแนบไปเป็น attached file ถ้าอาจารย์เค้าสนใจเค้าก็จะเปิดอ่านเองค่ะ


หรือว่าจะเกริ่นอย่างไรให้ได้ทุน

>> ถ้าหมายถึง ทุนมอนแบบ University recommended การส่งเมลไปหาอาจารย์ไม่เกี่ยวกับว่าจะได้ทุนไหม แต่เกี่ยวแค่ว่าจะมีแล็บรับรองตอนได้ทุนหรือตอนมาญี่ปุ่นหรือเปล่าเท่านั้น
>> ถ้าอาจารย์เค้าตกลงรับเราแล้วเค้าก็อยากให้ได้ทุนแหล่ะค่ะ แต่การตัดสินใจว่าใครจะได้ทุนขึ้นอยู่กับคณะกรรมการและกระบวนการของแต่ละมหาลัย ไม่ใช่อาจารย์เราเป็นคนตัดสินค่ะ

>> แต่ถ้าหมายถึงทุนแบบอาจารย์แนะนำเพิ่มให้ อันนี้ไม่ได้อยู่แค่ที่การเขียนเมล แต่จะสำคัญมากๆๆคือ ที่โพรไฟล์ค่ะ
>>อาจารย์เค้าเ็ช็คนะคะว่ามหาลัยไหนดังแค่ไหน ไม่ได้ดูแค่ GPA เพราะ GPA คนละมหาลัยก็ได้ค่าไม่เท่ากัน เรายังเคยต้องเมลถามเพื่อนต่างชาติให้อาจารย์เลยค่ะว่ามหาลัยนั้นๆดังในประเทศนั้นๆแค่ไหน
>> ถ้าโพรไฟล์ดี ตอบคำถามก็ดี ความสามารถเราและงานวิจัยเราเป็นแบบที่อาจารย์กำลังต้องการพอดี อาจารย์ก็มักจะชอบและช่วยค่ะ แต่ก็อีกนั่นล่ะค่ะสุดท้ายจะสมัครแล้วได้หรือไม่ได้ก็(มัก)ไม่ใช่อาจารย์เราเป็นคนตัดสินอยู่ดี (แต่บางทุนคนก็ไม่ค่อยรู้จัก โอกาสได้ก็เยอะขึ้นค่ะ)

>> แต่ยังไงก็ตามเราก็ต้องแสดงความกระตือรือร้นเองด้วยนะคะ ไม่ใช่รอแต่อาจารย์หาให้ อะไรๆก็ถามอาจารย์หมดไม่ค้นเองเลย อย่างนั้นดูไม่ดีเลยค่ะ

---> amb

อ้อ ถ้าไงลองไปโพสที่ กรุ๊ปบล็อคใหม่นะคะ เผื่อเราไม่ได้กลับมาดูตรงนี้อีก

ขอบคุณมากน่ะค่ะสำหรับ ข้อมูลและรายละเอียด
มีประโยชน์สำหรับก้าวต่อไปของเรามากมายค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะ
เข้ามาขอบคุณหลังจากแวะเข้าอ่านอีกรอบ
เพราะตอนแรกคิดว่าเราโพสท์ขอบคุณแล้ว
แอบตกใจ อ้าวไม่มี
เลยขอมาเม้นขอบคุณอีกรอบน่ะค่ะ