วาดดาว วาดฝัน ร้อยพันเรื่องราว
Group Blog
 
All blogs
 

เมื่อความรัก เกิดขึ้นพร้อมความขัดแย้ง ทั้งในชีวิต และในหัวใจ

ใต้ต้นลำพูต้นเดิม หญิงสาวคนเดิมแต่ชายหนุ่มกลายเป็นชาวต่างชาติที่มารุกราน
แสงระยิบระยับของแมลงที่บินวนเวียนทำให้โกโบริอดถามไม่ได้ ดูเหมือนอังศุมาลินก็อยากเล่า บางทีก็แอบคิดว่าเธอกำลังต่อว่าโกโบริอย่างนุ่มนวล โดยบอกเป็นนัยถึงการรอคอยที่ไม่สิ้นสุด เป็นความเจ็บปวดทรมาน เพราะสงคราม เพราะพวกญี่ปุ่น



โกโบริเองก็ยกนิทานที่เป็นเรื่องเศร้าไม่แพ้กัน เจ้าหญิงกับชายเลี้ยงวัว ที่มีรักแท้ยอมทิ้งแม้ฟากฟ้าเมื่อได้ครอบคู่กับคนรัก โกโบริเองก็บอกอังศุมาลินเป็นนัยว่าความรักของเขาก็คงไม่ต่างจากคู่ในนิทาน ยอมทิ้งทุกสิ่งแม้ความถูกต้องใดๆ เพื่อคนรัก เมื่อถึงวันต้องจากก็ยังมีความทรงจำอันงดงาม คำสัญญาที่จะพบกันบนทางช้างเผือกของชายเลี้ยงวัว ก็คือคำสัญญาของเขา หากต้องจากไป..สักวัน



และสิ่งที่ค้างคาในใจโกโบริฟังคล้ายเป็นคำถาม แต่เมื่อฟังให้ดี เขากำลังตัดพ้อ อย่างน้อยใจด้วย

..ทุกคืนคุณมาที่ท่าน้ำ เหมือนกำลังคอยใครสักคน ดั่งหิ่งห้อย ล่องลอย
สักวันเมื่อผมต้องจากไป ไม่รู้ว่าใครจะร้องไห้..หรือเปล่า




เนื้อแท้ของจิตใจอังศุมาลิน ไม่ได้แข็งกระด้างเหมือนภาพภายนอก คำของชายหนุ่มผู้เดินทางจากบ้านมาแสนไกล เดียวดาย ว้าเหว่ ถามถึงความอาลัยจากใครสักคน หากเขาต้องจากไป มีหรือหัวใจใครจะไม่หวั่นไหว อยากเอื้อมมือไปปลอบโยน แต่ทิฐิที่มีอยู่ ทำได้เพียงเก็บความรู้สึกอยากร้องไห้นั้นไว้ภายในใจ

(ถึงฉากนี้ทีไร ต้องเศร้ากับเรื่องเล่าของพระเอกนางเอกทุกที เสียงของน้ำมนต์หวานเศร้ามาก ชอบสีหน้าของเซกิตอนเริ่มเล่านิทาน ชี้ชวนให้น้ำมนต์มองไปบนฟ้า เหมือนกำลังจะหลอกเด็ก แต่เรื่องก็ค่อยๆ เศร้าลง ทำคนดูเศร้าตามไปด้วยเลย กับคำถาม...ไม่รู้ว่าใครจะร้องไห้หรือเปล่า จำได้ว่าวันแถลงข่าว คุณน้ำมนต์ร้องไห้ออกมาเลยเมื่อเซกิร้องประโยคนี้ สุดยอดมาก ทั้งสวยทั้งเก่ง)


เป้าหมายของญี่ปุ่นคือสร้างทางรถไฟไปพม่า เชลยศึกจำนวนมากต้องทำงานสร้างรางรถไฟ การใช้แรงงานในยามสงครามเต็มไปด้วยความโหดร้าย การเจ็บป่วยล้มตายยิ่งทำให้สภาพจิตใจของทุกคนมีความหวาดกลัว
บางคนขอให้ความตายมานำพาไป ให้พ้นจากความทุกข์ทรมานในฐานะเชลยใช้แรงงานอย่างนี้
เมื่อมีโอกาสก็ต้องคิดหนีไปหาอิสระภาพ เป็นโชคดีของทหารฝรั่งคนหนึ่งที่หนีไปได้ เขาเดินทางตามรางรถไฟไปจนถึงสวนของบ้านของอังศุมาลิน
หญิงสาวให้การช่วยเหลือทั้งด้วยมนุษยธรรม และความเป็นรู้สึกเป็นฝ่ายตรงข้ามกับญี่ปุ่น



นายช่างใหญ่มีหน้าที่ค้นทุกแห่ง และแน่นอนต้องรวมถึงบ้านของหญิงสาวใจแข็งที่เขาหลงรักคนนั้นด้วย สีหน้าของหญิงสาวดูจะเป็นมิตรกว่าทุกคราวจนน่าสงสัย คำเยินยอก็คล้ายเยาะหยันในที

..ญี่ปุ่นก็เก่งขนาดนี้ มีหรือที่ใครหนีมาได้..

และเมื่อต้องการค้นในห้องของเธอ ความผิดปกติย่อมปิดไม่มิด โกโบริสังเกตได้แต่นิ่งเสีย ยิ่งต้องการค้นในตู้เสื้อผ้าหญิงสาวแทบจะกลั้นหายใจตอบ
ภาพของเชลยที่ซ่อนอยู่ในตู้หลังกระโปรงของอังศุมาลิน ทำให้โกโบริรู้สึกทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ



ผู้หญิงที่เขารัก กลับช่วยเหลือศตรู ด้วยหน้าที่ต้องจับกุมเชลยไปลงโทษ และในยามสงคราม ครอบครัวนี้มีความผิดมหันต์
คนที่ใช้หัวใจมากกว่าความถูกต้องใดๆ อย่างโกโบริหรือจะทนเห็นได้ เขาเลือกที่จะปล่อยเชลยที่เปรียบเหมือนโครงกระดูกในตู้ ที่ไร้เกียรติไร้ศักดิ์ศรี

..โครงกระดูกเก็บไว้ในตู้ น่าอดสู มีคนซ่อนอยู่ข้างใน ใช้กระโปรงผู้หญิงบัง ช่างน่าอาย คนเช่นนี้อยู่หรือตายก็เท่ากัน

ความจริงทุกอย่างที่เขาทำนั้น ก็เพื่อเธอ แม้เธอจะมองเขาโง่เขลา..เป็นไอ้งั่งก็ตาม

...ทหารเพียงหนึ่งคน คงไม่ทำให้กองทัพอับจน แต่ใครบางคนคงสิ้นหวัง...

จากความตกใจของอังศุมาลินที่รู้ว่าถูกจับได้ว่าช่วยเชลย กลายเป็นความรู้สึกผิด เมื่อชายหนุ่มที่เธอต่อว่าเขาชอบใช้อำนาจ ทั้งที่ไม่มีครั้งใดเลยที่ใช้กับเธอ



เขาทำอย่างนี้เพื่ออะไร ทำไมอังศุมาลินจะไม่รู้ ทำไมหัวใจจะไม่ซึมซับความรู้สึกที่มีให้ของชายหนุ่ม และยิ่งเมื่อเขาบอกว่า.. การปล่อยเชลยก็เขาคือทหารที่เลว เป็นความชั่วช้าที่เขาทำต่อกองทัพของตน

..เพราะทหารคนนี้...มีหัวใจ

คำนี้อังศุมาลินแทบจะหมดแรง ผู้ชายคนนี้ใช้ทั้งหมดของหัวใจ อาจต้องใช้ชีวิตตนเองแลก ..เพื่อเธอ



เมื่อได้รู้จากเชลยว่า พ่อของเธอคือเสรีไทยในรัฐบาล อังศุมาลินรู้สึกเหมือนชีวิตแยกออกเป็นสองเสี่ยง ไม่อยากรับรู้แต่มันเป็นไปแล้ว

..พ่อกับวนัสเป็นเสรีไทย แต่โกโบริ กับอยู่ฝ่ายศัตรู....

(สะเทือนอารมณ์อีกแล้ว คำต่อว่าอย่างเจ็บช้ำใจของโกโบริ คำว่าโครงกระดูกในตู้ ทีแรกก็คิดว่าคงเปรียบรูปร่างของเชลยฝรั่งที่ผอมแห้งหนังหุ้มกระดูกเท่านั้น แต่เมื่อคิดดีๆ น่าจะหมายถึงความรู้สึกขัดแย้งในใจ เป็นฝ่ายตรงข้าม ความเป็นศัตรูต่อกัน การที่อังศุมาลินเก็บไว้ในตู้ก็คือมันอยู่ในใจด้วย คิดมากไปป่ะเนี่ย แต่สงสารโกโบริ แล้วก็เห็นใจอังศุมาลินด้วย ยิ่งเสียงคุณน้ำมนต์ตอนร้อง
...แต่โกโบริ..กลับผู้ฝ่ายศัตรู .. ทำให้ขนลุกเลย ก่อนปิดองก์หนึ่ง)




 

Create Date : 31 สิงหาคม 2550    
Last Update : 10 ธันวาคม 2550 12:04:51 น.
Counter : 1078 Pageviews.  


วาดดาว
Location :
สระบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ชอบอ่าน เลยชอบเขียน
เขียนหมดทั้งนิยาย เรื่องสั้น (ถึงจะไม่ค่อยได้เรื่อง)
เขียนแม้กระทั่งบทละคร (แต่เก็บไว้อ่านเองซะมาก)
แต่ก็ยังฝัน
สักวันต้องมีหนังสือเป็นของตัวเองสักเล่ม (มีตอนยังมะตายนะ) ในนามปากกา.. รดา
(แต่ถูกคนอื่นนำไปใช้เสียแล้ว เศร้านิดๆ คงต้องหานามปากกาใหม่)

รักการดูละครเวที มาหลายปี วิจารณ์ไม่เป็น ใช้ใจวัดเท่านั้น
ไม่ว่าเรื่องไหนๆ ก็ไม่ประทับใจเท่าละครเพลง..คู่กรรม ก็เลยหลงรัก.. โกโบริ-เซกิ ตามอังศุมาลิน ไปซะแล้ว

****
Friends' blogs
[Add วาดดาว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.