BlogGang.com : : Vince of Oz - เป็นเกย์เลือกได้หรือไม่ มุมมองทางชีววิทยา (ตอนที่ ๑)

Vince of Oz

Group Blog

All Blogs

เป็นเกย์เลือกได้หรือไม่ มุมมองทางชีววิทยา (ตอนที่ ๑)

วันนี้ผมไปฟังบรรยายจากนักชีววิทยาชื่อดังท่านหนึ่ง ซึ่งเป็นผู้ชำนาญด้านสาขาประสาทวิทยา แกมาเล่าให้ฟังว่า นักวิทยาศาสตร์สมัยนี้ศึกษาเรื่องการโน้มเอียงทางเพศ (sexual orientation) กันไปถึงไหน แล้วค้นพบอะไรกันบ้าง ที่สำคัญคือ ที่คนชอบพูดๆกัน ว่าเป็นเกย์ ไม่เป็นเกย์ เลือกกันได้หรือไม่ หรือเป็นมาแต่กำเนิด ทางชีววิทยาเขามีมุมมองอย่างไร

ขอเก็บประเด็นมาเล่ากันให้ฟังครับ

ก่อนอื่น ก็ต้องเกริ่นว่าการศึกษาเรื่องการรักเพศเดียวกัน ไม่ใช่ของใหม่เลยนะครับ นักจิตวิทยา นักชีววิทยา และนักวิชาการสาขาอื่นๆ ก็ได้ถกเถียงกันมาจะเป็นร้อยปีแล้ว เริ่มตั้งแต่ซิกมันด์ ฟรอยด์ ที่ตั้งทฤษฎีมาอธิบายว่า การรักเพศเดียวกันเป็นขั้นตอนการพัฒนาขั้นหนึ่งของเด็กอยู่แล้ว แต่เด็กชายบางคนไม่สามารถข้ามขั้นตอนนี้ไปได้ เพราะใกล้ชิดแม่เกิดไป หรือเกลียดกลัวพ่อมากเกิดไป

ซิกมันด์ ฟรอยด์ ใครหนอจะไม่เคยได้ยินชื่อตาลุงคนนี้

ทฤษฎีแบบซิกมันด์ ฟรอยด์ เคยเป็นทฤษฎียอดฮิตมาเป็นสิบๆปี ยกกันมาอธิบายเกย์เป็นตุเป็นตะ แต่ไปๆมาๆ ก็ปรากฎว่า พิสูจน์กันได้ยาก และฟังดูเป็นเรื่องเพ้อฝันของตาซิกมันด์ มากกว่าจะเป็นทฤษฎีแบบวิทยาศาสตร์ (ใครเคยอ่านทฤษฎีแก คงจำกันได้ เรื่องเด็กชายจะอยากฆ่าพ่อเพื่อแย่งแม่ หรือเด็กหญิงจะน้อยใจ อยากมีจู๋เหมือนเด็กชาย)

นักวิชาการรุ่นถัดมาบางคน ก็พยายามอธิบายว่า การเป็นเกย์หรือไม่เป็นเกย์ ขึ้นกับการที่เด็กได้เลียนแบบบทบาทของพ่อและแม่หรือไม่ นักวิชาการบางคนก็ว่า ประสบการณ์ทางเพศในวัยเด็ก จะส่งผลต่อความโน้มเอียงทางเพศเมื่อเด็กโตเป็นผู้ใหญ่ บางคนก็เห็นว่า ความโน้มเอียงทางเพศเกิดจากปัจจัยระดับสังคมมากกว่าจะเป็นระดับครอบครัว เช่น ถ้าสังคมยอมรับการรักเพศเดียวกัน ก็จะมีคนรักเพศเดียวกันมากกว่า สังคมที่ไม่ยอมรับ

แนวคิดต่างๆที่เล่ามานี้ ในปัจจุบันก็ยังเชื่อกันอยู่ครับ แต่นักวิชาการก็ยอมรับกันว่า ไม่สามารถอธิบายเรื่องการโน้มเอียงทางเพศได้ทั้งหมด เพราะยังมีปัจจัยอื่นที่นอกเหนือไปจากปัจจัยทางจิตวิทยาหรือทางสังคม

ปัจจัยที่ว่านั้น คือปัจจัยทางชีววิทยาครับ ซึ่งก็สามารถแบ่งย่อยไปได้เป็นเรื่องพันธุกรรม และเรื่องฮอร์โมน

ตั้งแต่นักวิทยาศาสตร์เริ่มศึกษาพันธุกรรมมนุษย์ ก็มีการสังเกตกันแล้วว่า ครอบครัวบางครอบครัวมีความโน้มเอียงที่สมาชิกจะรักเพศเดียวกัน ได้มากกว่าครอบครัวอื่นๆ

ที่เห็นกันชัดคือ พี่น้องผู้ชายในครอบครัวเดียวกัน วัดกันตามสถิติ ถ้าพี่ชายหรือน้องชายคนนึงเป็นเกย์ พี่ชายน้องชายคนอื่นก็มีโอกาสเป็นเกย์ด้วยถึง 22% ในขณะพี่สาวกับน้องสาวก็พบสหสัมพันธ์ในลักษณะเดียวกัน

พี่ชายน้องชาย ถ้าคนนึงเป็นเกย์ อีกคนก็มีโอกาสเป็นได้ 22%

อีกคู่ที่น่าสนใจ คือ แม่กับลูกชายครับ ถ้าแม่คนไหนมีลูกชายคนนึงเป็นเกย์ แล้วก็สามารถพยากรณ์ได้ว่า ถ้าแม่คนนั้นมีลูกชายอีก ลูกชายก็จะมีโอกาสเป็นเกย์ได้มากกว่าแม่คนอื่น

ที่น่าสังเกตคือ คู่อื่นๆคือ แม่กับลูกสาว หรือพ่อกับลูกชาย หรือพ่อกับลูกสาวนั้น ไม่แสดงความแตกต่างทางสถิติ นักวิทยาศาสตร์ก็เริ่มสามารถเดาได้แล้วว่า "ยีนเกย์" หรือพันธุกรรมในผู้ชายที่สามารถกำหนดว่าจะชอบเพศไหน น่าจะถ่ายทอดกันมาในสายแม่ครับ ไม่เกี่ยวกับพันธุกรรมสายพ่อ (ซึ่งในปัจจุบันนี้ก็เชื่อว่ายีนที่ว่าน่าจะอยู่ในโครโมโซม X ในสายแม่นั้นเอง)

"ยีนเกย์" อยู่หน่ายยยย......

แต่แล้ว นักวิทยาศาสตร์สมัยนั้น ก็ยังไม่เชื่อสนิทใจ ยังสงสัยกันว่าแนวโน้มแบบนี้เป็นเรื่องสภาพแวดล้อมการเลี้ยงดูในครอบครัวหรือเปล่า คือแม่แบบนึงอาจจะเลี้ยงลูกชายให้ออกมาเป็นเกย์ได้ง่ายกว่าแม่คนอื่น

จะพิสจน์กันได้อย่างไรว่า การเป็นเกย์ เป็นเรื่องพันธุกรรม หรือเป็นแต่เรื่องการสภาพแวดล้อมการเลี้ยงดู นักวิทยาศาสตร์สมัยนั้น ก็เอาวิธีศึกษาอีกแบบ มาเปรียบเทียบกัน

นั่นคือ การศึกษาฝาแฝดครับ

(เล่าต่อในตอนที่ ๒ ครับ)

Create Date : 30 กันยายน 2549

Last Update : 2 ตุลาคม 2549 7:46:47 น.

5 comments

Counter : 1191 Pageviews.