|
clip Link จ้า...... ยืมเค้ามา
กระต่ายกับเต่า //live.af-studio.net/azzy/250806/rabbitturtle-tui.wmv
ขอโทษ //live.af-studio.net/azzy/110806/Sorry-tui-final.wmv
ซ้อม //live.af-studio.net/azzy/tui-week4-classvoice-260706.wmv
Create Date : 31 สิงหาคม 2549 | | |
Last Update : 31 สิงหาคม 2549 9:35:05 น. |
Counter : 190 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
ชอบสุด ๆ เลย.............
พี่ผมชอบความสามารพหนะ...........หล่อก็มีส่วน อิอิ "ตุ้ย" สินค้าดีในบ้าน "เอเอฟ"? Date : 20/8/2549 แม้จะได้ชื่อว่าเป็นเจ้าแรกๆ ที่ทำรายการประเภทเรียลลิตี้ โชว์ได้ประสบความสำเร็จกระทั่งก่อให้เกิดรายการประเภทเดียวกันตามมาอีกมายจนเกิดเป็นกระแส "เรียลลิตี้ ฟีเวอร์" ในบ้านเรา แต่เป็นที่น่าสังเกตว่าระยะหลังๆ นี้รายการ "อะคาเดมี แฟนเทเซีย" ค่อนข้างจะเงียบๆ ไม่เปรี้ยงปร้างเหมือนแต่ก่อนแต่อย่างไร
ประเด็นสำคัญที่เป็นเช่นนี้ นอกจากนิสัยเห่อง่ายหายเร็วของคนไทยแล้ว คงจะมาจากการไม่สามารถต่อยอดกระแสความนิยมของเหล่านักล่าฝันที่ถูกสร้างขึ้นมาในช่วงเวลาที่อยู่ภายในบ้านได้ยามที่พวกเขาเหล่านั้นต้องออกมาเผชิญกับความเป็นจริงภายนอกบ้าน
โลกแห่งความจริงที่นักล่าฝันต้องยืนอยู่บนการยอมรับและการศรัทธาต่อผลงานของตนเองจากประชาชนเป็นตัวตัดสินถึงความสำเร็จและการันตีถึงความสามารถที่แท้จริง ไม่ใช่โลกลวงๆ จากตัวเลขที่เกิดจากการลงทุนลงเงินเสียค่าโทรศัพท์ ค่าส่งเอสเอ็มเอสเพื่อกดโหวตเป็นคะแนนจัดตั้งของบรรดาเหล่าเครือญาติๆ หรือเพื่อนสนิททั้งหลาย
บางคนหันเหไปทำอย่างอื่นที่ไม่ใช่งานวงการบันเทิงที่ตนเองบอกว่าใฝ่ฝันอยากจะทำนักทำหนา บางคนมีชื่อเสียงอย่างกระท่อนกระแท่น ในฐานะของตัวประกอบ
มาว่ากันที่เรื่องของเอเอฟ 3 ที่ตอนนี้เดินทางมาได้ครึ่งทางกว่าแล้ว
หากจะว่ากันถึงกระแสตอบรับที่ออกมาโดยความรู้สึกส่วนตัวของผู้เขียน อะคาเดมีฯ ปีนี้ค่อนข้างจะล้มเหลวเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะหากพิจารณาถึงกระแสตอบรับซึ่งค่อนข้างจะเป็นไปในทางด้านติติงเสียส่วนใหญ่ ว่ากันตั้งแต่เรื่องของคุณภาพทางด้านการร้องเพลงของเหล่านักล่าฝันหลายๆ ต่อหลายคนที่ค่อนข้างจะออกมาน่าผิดหวัง บางคนมองไม่เห็นถึงการพัฒนาแม้จะได้รับการเทรนเล้วฝึกอีก ในขณะที่บางคนกลับน่าหนักใจกว่าเพราะดูเหมือนยิ่งอยู่ไปก็ยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ
หรือจะเป็นเรื่องของปัญหาการเมืองภายในที่ว่ากันว่าเป็นสาเหตุหนึ่งทำให้หนึ่งในนักล่าฝันสาวเสียงดี V2 "เพชร พชร พูลสวัสดิ์" ต้องกระเด็นหลุดออกไปจากบ้านเล่นเอาบางคนบ่นว่าจะไม่ดูรายการนี้อีกเพราะรับไม่ได้ที่คนร้องเพลงดีกลับตกรอบขณะที่เหล่าคนเสียงเพี้ยนกลับได้รับคะนนโหวตที่สูงลิบลิ่วถึงขนาดที่หนังสือพิมพ์บางฉบับต้องวิเคราะห์กันถึงมาตรฐาน "หู" ในการฟังเพลงของคนส่วนใหญ่ในปัจจุบัน
ไม่รู้ว่าใครจะคิดอย่างไร? แต่ผมมีความรู้สึกว่าการที่ดูเอเอฟ 3 นี้ไม่สนุกเท่าไหร่นั้นมาจากสาเหตุ 2 ประการคือ 1 ดูเหมือนว่าเหล่านักล่าฝันทั้งหลายไม่ค่อยจะเป็นตัวของตัวเองสักเท่าไหร่ (จะด้วยเพราะกฏระเบียบข้อบังคับหรือเหล่านักล่าฝันรู้สึกว่ามีการจับตามองอยู่ก็ตาม) ส่วนสาเหตุที่สองนั้นผมมีความรู้สึกเหมือนกับว่าเหล่านักล่าฝันส่วนใหญ่ต่างมีความรู้สึกว่า "ฝัน" หรือ "หวัง" ที่ตนเองต้องการนั้นได้สำเร็จเสร็จสิ้นลงไปแล้วตั้งแต่การได้เดินเข้ามาสู่ประตูบ้านแห่งนี้ที่ไม่ว่าการแข่งขันข้างหน้าจะเป็นอย่างไรตนก็มียี่ห้อ มีสกุลคำว่า "เอเอฟ - อะคาเดมีฯ" ต่อท้ายเป็นใบเบิกทางในการที่จะไปทำงานในวงการบันเทิงต่อไป
เมื่อขาดแรงจูงใจที่ว่า พฤติกรรมมันก็เลยไม่ห้าวหาญสักเท่าไหร่ บรรยากาศต่างๆ ที่ออกมามันก็เลยดูเนือยๆ ไม่ตื่นเต้น ไม่มีอะไรให้น่าลุ้น
ทั้งประเด็นที่ว่านี้รวมเข้ากับเสียงสะท้อนต่างๆ ที่ออกมาโดยเฉพาะกรณีมาตรฐานในเรื่องของการตัดสินด้วยตะแนนโหวตที่หลายคนมองว่าเป็นการจัดตั้ง ซึ่งขณะที่ผู้ผลิตอย่างยูบีซีเอง หรือคนอีกจำนวนไม่น้อยมองว่าไม่เป็นอะไร ไม่ใช่เรื่องเสียหาย แต่ผมกลับมีความรู้สึกว่าค่อนข้างจะเป็นปัญหาที่สำคัญ เพราะถ้าขืนปล่อยให้เป็นเช่นนี้ไปเรื่อยๆ อย่างหนึ่งที่จะค่อยๆ หายไปจากรายการนี้ก็คือความเข้มข้น ความมีศักดิ์ศรีรวมทั้งความมีเกียรติยศของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแชมป์จากเวทีนี้ที่ตัดสินจากคนทั้งประเทศ(ตามคำโฆษณา)
ท้ายที่สุดเวทีอะคาเดมีฯ ก็ไม่ได้เป็นบันไดที่เหล่านักล่าฝันต้องพยายามตะเกียกตะกายฝึกฝนตนเองแข่งกับเพื่อนๆ เพื่อก้าวขึ้นไปสู่จุดแห่งการยอมรับในฝีไม้ลายมือของคนส่วนใหญ่อีกต่อไป หากแต่จะถูกมองเป็นเพียงแค่สะพานที่เด็กต้องการชื่อเสียง เงินทอง ขณะเดียวกันก็รักความสะดวกสบายใช้เหยียบข้ามไปแสวงหาผลประโยชน์ในอนาคต โดยที่ตนเองไม่จำเป็นต้องมีความสามารถหรือความพยายามอะไรมากมายมาแลก
เมื่อเป็นเช่นนี้จึงไม่แปลกใจแต่อย่างไร หากเราจะพบว่าความสนุกและน่าสนใจของอะคาเดมีฯ ในปีนี้จึงไม่ได้อยู่ที่บรรยากาศหรือเรื่องราวภายในบ้าน หรือการโชว์ที่ไร้ความเข้มข้นแต่อย่างไร หากแต่เป็นบรรยกาศเรื่องราวนอกบ้านเสียมากกว่า ยกตัวอย่างเมื่อวันเสร์วันแม่ที่ผ่านมาหลายคนคงจะได้ร้องห่มร้องไห้เสียน้ำตากันไปบ้างแล้วกับภาพแห่งความรัก และความกตัญญูของหนุ่มวี 12 "ตุ้ย เกียรติกมล ล่าทา" กับผู้เป็นมารดา
ลองมองย้อนกลับไปถึงการบอกเล่าของหนุ่มตุ้ยที่ไม่เคยปิดบังถึงฐานะที่แท้จริงของตนเองที่ค่อนข้างจะลำบากและไม่อายกับการที่จะบอกว่าพ่อตนเป็นเพียงช่างทำรองเท้า ไม่อายที่จะบอกว่ามีแม่เป็นเพียงพนักงานทำความสะอาด รวมไปถึงความประพฤติความพยายามทำงานหนักหาเงินเพื่อให้ครอบครัวมีความสุข และแบ่งเบาภาระพ่อแม่แล้วต้องปรบมือให้เจ้าตัวกราวใหญ่ และก็คงต้องบอกว่าเหมาะสมแล้วกับรางวัลพิเศษตอบแทนที่เขาได้รับไป
ยิ่งมาได้ฟังคุณแม่ของหนุ่มตุ้ยพูดถึงเรื่องลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของตนเอง พูดถึงความยากลำบากของครอบครัว พูดถึงความยากจนที่ไม่มีเงินไปเสียค่าโทรศัพท์กดส่งเอสเอ็มเอสโหวตเข้ามา ต่างๆ นานาเหล่านี้ทำให้โอกาสที่เขาจะขึ้นไปเป็นผู้ชนะจากเวทีอะคาเดมีฯ ในปีนี้ค่อนข้างจะมีสูงทีเดียว หรือต่อให้ไม่ได้แชมป์ ดูแววแล้วอนาคตข้างหน้าของเขาคนนี้ก็ค่อนข้างจะสดใส
แต่ก็อีกนั่นแหละครับ ในความประทับใจและดีใจกับภาพที่เกิดขึ้น ณ วันนั้น ผมเองก็มีความรู้สึกเป็นห่วงอยู่ลึกๆ
ห่วงเพราะรู้สึกว่าอะไรต่างๆ นานามันมีการเซ็ตไว้ทั้งหมดแล้ว มันเป็นหนัง - ละครที่เขียนพล็อตและกำหนดตัวผู้เล่นเอาไว้เรียบร้อยแล้วว่า เป็นตัวนี้ๆ เรื่องต้องไปแบบ หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า ฯ
ไม่ได้หมายถึงการทำเป็นเซอร์ไพรส์ การหลอกคนดู หลอกแฟนคลับ แต่ผมรู้สึกว่ามันกลายเป็นเรื่องของการค้าขายมองเห็นความรู้สึกเป็นสินค้าที่เอามาพรีเซ็นต์ขายได้
โชคดีอย่างนึงครับที่ว่าสินค้าวันนั้นค่อนข้างจะดีจริง
แต่ระวังจะไปเจอเอาแมวที่ถูกย้อมเข้าสักวัน แล้วจะหน้าแตกหมอไม่รับเย็บ
//www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9490000105215
หล่อหรือเปล่าจ๊ะ เวลา
Create Date : 31 สิงหาคม 2549 | | |
Last Update : 31 สิงหาคม 2549 9:07:54 น. |
Counter : 214 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|