นางโจร..ไร้ใจ
Group Blog
 
All Blogs
 

...ความรักของฉัน...ครั้งนี้.. มันแปลก..

วันหนึ่งฉันรู้สึกเหงาๆ เศร้าๆ อยากมีเพื่อนคุย แต่วันนั้นเป็นวันหยุดและฉันต้องอยู่บ้านคนเดียว ไม่รู้จะไปเที่ยวไหน ฝนก็ตก ฉันก็เลยตัดสินใจ เข้าไปในโลกของไซเบอร์ ที่มีทุกๆ อย่างที่เราต้องการค้นหา ฉันได้เข้าไปในเวปไซต์ประจำที่คุ้นเคยที่ฉันเคยเล่นเกือบทุกครั้งที่รู้สึกเหงา ฉันก็ได้รู้จักกับ ผู้ชายคนหนึ่ง เค้าอายุน้อยกว่าฉันตั้ง 5 ปี เขาขอฉันเป็นแฟนด้วยนะ แต่ว่า ฉันเฝ้าบอกเค้าว่า ฉันไม่คบเด็กเป็นแฟนหรอกนะ ไม่อยากคบเด็กสร้างบ้าน และที่สำคัญ ฉันยังไม่พร้อมที่จะมีใครในตอนนี้เพราะว่า ฉันเพิ่งผิดหวังกับความรักมา ฉันเพิ่งหย่ากะสามีและเรือพ่วงมาอีก 1 ลำ ที่ฉันต้องทำมาหาเลี้ยงลูก และยิ่งเลวร้ายไปกว่านั้น สามีเก่าของฉัน ไม่ได้ส่งเสียเลี้ยงดูลูกช่วยฉันเลย ทำให้ฉันไม่อยากมองเด็กอายุ 24 อย่างเขา แต่ฉันยังไม่ได้เล่าเรื่องของฉันให้เขาฟังในตอนแรกหรอกนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะโกหกหรอกนะ แต่ว่า ฉันคิดว่า ฉันท่องโลกไซเบอร์มานก็นานแสนนาน หาความจริงใจจริงๆ หน่ะ ยากมาก เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร เลยหล่ะ แต่ฉันก็ยังคุยกะเค้านะ คุยเพราะอยากมีเพื่อนคุยก็เท่านั้น แต่ยิ่งคุย ฉันก็มีความรู้สึกว่า "ผู้ชายคนนี้" เป็นเด็ก..แต่เป็นเด็กที่มีสมอง ไม่ใช่เพราะว่าฉันว้าเหว่หรอกนะ ... จากที่คุยกัน ทางเนต ก็กลายเป็นโทรศัพท์คุย และแล้ววันหนึ่ง เขาก็ให้พี่ชายของเขาคุยกับฉัน แล้วพี่ชายเขาก็ถามเรื่องส่วนตัวของฉัน
"......" เคยแต่งงานหรือยัง .. เป็นคำถามที่ฉันอึ้งไปเล็กน้อย แต่เป็นคำถามที่ฉันต้องตอบด้วยหรือ ฉันถามตัวเอง และ แล้ว เขาก็ถามและบอกให้ฉันต้องตอบ ฉันถามเค้าว่าเป็นคำถามที่ฉันต้องตอบด้วยหรือ เขาบอกว่า จำเป็นต้องตอบ ฉันก็เลยบอกเค้าไปว่า "หากฉันตอบความจริงให้เธอฟัง ทุกอย่างระหว่างเราก็จบลงแค่นี้ก็แล้วกันนะ และฉันจะไม่โทรหาเธออีก และจะไม่รับสายของเธอตลอดไป.." เขาก็ตอบมาตามสายว่า "เพื่อแลกกับความจริงใจ และการไม่โกหกกัน ก็ตกลง" ฉันรุ้สึกเศร้าลึกๆ เจ็บ แปล๊บ แต่จำเป็นต้องเล่าความจริงให้เขาฟังทั้งหมด .. เขาก็คงอึ้งและเงียบ และบอกกับฉันบว่า ต่อไปอย่าเห็นผู้ชายเป็นของเล่นแบบนี้อีกนะ ฉันไม่เข้าใจ ทำไมแค่เด็กจะมาจริงใจอะไรกับฉันรึ วันนั้น ฉันรับปากกะพี่ชายเค้าว่า จะดูดวงให้พี่ชายเขาโดยใช้ กราฟชีวิต และฉันก็บอกเขาว่าจะโทร.หาเรื่องดูดวงให้พี่ชายเขาเป็นครั้งสุดท้าย วันนั้นฉันทำงานไม่ได้เลยไม่มีสมาธิ คุณ เคยเขาเข็มไปทิ่มตัวเองไหม หัวใจของฉันตอนนั้น มันก็เป็นแบบนั้นหล่ะ เจ็บแปล๊บๆ แต่ฉันก็ต้องทำใจ และต้องยอมรับกับความจริง เขาบอกว่าเขายอมรับไม่ได้ที่ฉันโกหก แต่เขายอมรับได้ที่ฉันเคยผ่านการแต่งงานมาแล้ว แต่ฉันไม่เข้าใจทำไมคนรอบข้างของฉันมักจะมองผู้หญิงที่เป็นหม้ายว่า เป็นผู้หญิงไม่ดี ซึ่งฉันเองก็คิดว่าเขาคงจะคิดแบบนั้นเหมือนกัน โลกก็ไม่เข้าข้างฉันเอาซะเลย แบตเตอร์รี่มือถือของฉันก็หมด ไม่สามารถติดต่อกันได้เลย ฉันเศร้าอยู่ทั้งวัน เขาคงไม่รู้หรอก .. ตกเย็นฉันเลิกงานกลับบ้าน ชาร์ตมือถือ และเปิดเครื่องเห็นข้อความที่ส่งเข้ามาบอกว่า "หนิง ขอโทษนะ เราคืนดีกันนะ ปุ๊ไม่อยากทำร้ายตัวเองมากไปกว่านี้ " คุณรู้ไหม ฉันดีใจจนน้ำตามันมาจากไหนก็ไม่รู้ เพราะนานแสนนานแล้วที่ฉันไม่ได้ร้องไห้ หลังจากที่ฉันรู้ว่าสามีเก่าของฉันมีภรรยาลับๆ อีก สองคน น้ำตามันแห้งเหือด แต่กลับมาร้องไห้ด้วยความดีใจ ที่ได้ยินคำขอโทษจากข้อความของเขา
เขาเป็นคนน่ารัก พูดคำไหนคำนั้น ไม่ชอบการโกหก (ใครบ้างหล่ะที่ชอบการโกหก) เขาไม่เคยโกหก และพูดความจริงกับฉันเสมอ แต่สิ่งที่น่าแปลกก็คือ เราไม่เคยเห็นหน้ากันเลย แต่เราก็เศร้าได้มากมายขนาดนี้เลยหรือ ตอนเย็น ฉันก็ฟอร์มจัด แกล้งทำเป็นโทร.ไปหาพี่ชายเค้าเพื่อที่จะดูดวงให้ตามปกติ แต่เขาก็ถามฉันว่า สบายดีไหม เป็นอย่างไรบ้าง เขาทรมานเหลือเกิน ฉันอยากบอกเค้าว่าฉันก็ทรมานเหมือนกัน แต่ก็คิดว่าเป็นไปไม่ได้หรอกที่จะเป็นความรัก มันคงไม่ใช่ความรักหรอก มันคงเป็นความเหงา ว้าเหว่มากกว่า ฉันก็เลยได้แต่เงียบ และถามใจตัวเอง สุดท้ายเขาก็เอ่ยปากออกมาว่า เราดีกันเหมือนเดิมได้ไหม ผ่านไป 2 ชม. ฉันถึงได้คำตอบเค้าว่า "ตกลง" หลังจากนั้นเราก็ตกลงคบกันเป็นแฟน ฉันอายุ 29 เค้าอายุ 24 มันต่างกันมากไหมหล่ะ เราแลกรูปกัน โดยส่งทางจดหมาย เค้ายังเด็กมาก แต่ฉันสิ แก่ แก่ สุดๆๆ เรย เค้าบอกฉันว่า "หากปุ๊ต้องการผู้หญิงสวย ปุ๊หาซื้อเอาแถวๆ นี้ก็ได้มีเยอะแยะ เงินก็มี แต่จะหาคนจริงใจที่รักจริงไม่หวังสิ่งของ หรือเงินทองจากเค้าหน่ะมีไหม หาคนที่ทุ่มเทให้เค้าได้เหมือนหนิง หน่ะมีไหม" ฉันประทับใจมากๆ กับคำพูดของเค้า .........คุณคิดว่าฉันควรจะทำอย่างไหรต่อไปดี




 

Create Date : 01 พฤศจิกายน 2548    
Last Update : 1 พฤศจิกายน 2548 14:25:41 น.
Counter : 298 Pageviews.  


นางโจร..ไร้ใจ
Location :
ชลบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]