วันชาติอินเดีย 15 สิงหาที่ผ่านมา และแล้วเราก้ออยู่อินเดียครบ 1 ปีแล้วแหละ ตลอดเวลาที่ผ่านมาสถานการณ์สอนเราได้รู้เรื่องราวต่างๆ ทั้งเรื่องดี และ ไม่ดี นินิ ตอนนี้ขี่มอไซร์เป็นด้วยแหละ ฮิฮิ <ถ้าชาตินี้อยู่ไทยคงขี่ไม่เป็นแหละ> และวันนี้ ก้อเป็น วันชาติอินเดีย 15 สิงหาคม อินเดียเป็นอิสระจากอังกฤษครบ 60 ปีแล้ว college เราก้อมีงานนะ ให้นักเรียนใส่ชุดประจำชาติกัน พี่ไทยก้อเอาเลย เหลืองกันทั้งแถบ จนแขกงงอ่ะ นินิ เอารูปมาฝากด้วยแหละ!!!~ เริ่มจากกลุ่มพี่ไทยก่อนเลยน้า ยีสกับเพื่อนฎูตาน เขียนถูกป่าวไม่รู้ แล้วนิก้อเพื่อนแขก... เด๋วได้รูปเพิ่มจากกล้องอื่นๆจะเอามาลงอีกน้า++   Create Date : 19 สิงหาคม 2550     Last Update : 17 มีนาคม 2551 19:17:47 น. Counter : 455 Pageviews.   10 comment Share Tweet

ก้าวแรกในแดนภารตะ 12 กรกฏาคม 2006 วันนี้เป็นวันที่เอเย่นนัดเรากับเพื่อนๆร่วมกรุ๊ปที่จะไปเรียนต่อที่อินเดีย มารวมกันที่ สนามบิน ดอนเมือง เวลา หนึ่งทุ่มตรง TG325 BKK-BLR ก็มี อาม่า กับ โซ้ยอี้ไป ส่ง ลืมบอกไป น้องก็ไปด้วยไปเรียนที่ ดาราดูน แม่ไปส่งน้องวันที่ 8 แล้วตอนนี้ก็บินมารอเราที่บังกาลอร์แล้ว สิ่งเดียวที่คิดต้อยอยู่สนามบินก็คือ เดียวเราบินไปถึงเราก็เจอแม่แล้ว เพราะแม่บอกจะมารอรับเราที่สนามบินเลย ก็เลยไม่ได้เสียใจ หรือ คิดถึง เท่าไหร่ เพราะเรายังไม่ได้จากกัน... เครื่องจาก กรุงเทพ - บังกาลอร์ใช่เวลา 3.30 ชั่วโมง แต่มันคงเป็นการขึ้นเครื่องที่ทรมานที่สุดสำหรับเราเลยก็ว่าได้ เนื่องจากเรายังไม่คุ้นเคยกับกลิ่นแขก อาหารแขก 3.30 ที่นั่งอยู่บนเครื่อง กินก็ไม่ได้ นอนก็ไม่หลับ คิดอยู่อย่างเดียวจะรอดมั้ยเรา พอลงเครื่องปุ๊บ ก็เจอกับความชุลมุลวุ่นวายต่างๆนานา ลองวาดภาพจากสนามบินดอนเมืองนะ (ตอนนั้นยังไม่ใช่สุวรรณภูมิด้วย ) สนามบินอะไร แอร์ก็ไม่มี สายพรานเอาประเป๋าก้อมีแค่สองอัน ทางเข้าออกก็มีอยู่ทางเดียว รองคิดสภาพตามนะ แล้วเครื่องลงอ่ะ ไม่ใช่จากไฟต์กรุงเทพอย่างเดียว ตอนนั้นซัก สอง - สามไฟต์เห็นจะได้ จะบ้าตาย... แต่ซักพักก็ได้ยินเสียงแม่เรียก โหแม่ทำได้ไงเนี่ย แม่มารอตรงที่เอากระเป๋าเลย ฮิฮิ ดีใจสุดๆ ขนาดไม่เจอแม่แค่ สี่ วันนะเนี่ย พอเอากระเป๋าเสร็จออกมา จะดินไปที่รถที่เอเย่นเอามารับ โอโห๋ วริษฐา จะรอดกลับไทยมั๊ยเนี่ย เพราะอะไร อะหรอ ก็เกือบโดนรถชนไง ตอนนั้นมากันเกือบสิบคนไม่มีใครไม่โดนรถเฉี่ยวเลย เออแล้วมีเรื่องจะบอก อากาศหนาวด้วยแหละ ลงมานี่ถ้าไทยซัก 30 บังกาลอร์ ก็ 25 ละกัน เพราะน่าจะไม่ต่างกัเกิน ห้าองศานะ แล้วเราก็ไปนอนโรงแรมกัน เชื่อมั้ยว่าค่าโรงแรมอ่ะ คืนละพันกว่า รูปี ยัง สู้ที่ไทยคืนละ ห้อร้อยไม่ได้เลย โหอยากจะบ้า แล้วเราก็นอนเอาแรงกัน วันรุ่งขึ้น เอเย่นก็นัดรถี่จะมาพาไป college สิ่งแรกที่เราเห็น ที่ presidency college คือ ดินแดง ตอนนั้น เป็นใครก็คงคิกออกแต่ภาพมหาลัยเมืองไทย ใหญ่โต หรูหรา แต่ นี้มันแค่ตึก ถ้าเทียบกับเมืองไทยคงแค่ตึกของคณะใดคณะหนึ่งละมั้ง แล้วเราก็ทำเรื่องสมัครเข้าเรียนจนเสร็จ แล้วก็ ใกล้ถึงเวลาที่ต้องจากกับแม่แล้วไง...   Create Date : 19 สิงหาคม 2550     Last Update : 17 มีนาคม 2551 19:17:59 น. Counter : 268 Pageviews.   4 comment Share Tweet

ก้าวแรกจากแดนสยามสู่แดนภารตะ ใครจะเชื่อบ้างว่าเด็กสาวที่ติดแม่อย่าง วริษฐา จะไปเรียนต่อเมืองนอก!!! ตัวเราเองก็ยังคิดไม่ออกเลยว่าไปแล้วจะอยู่ได้ยังไง เพราะฉะนั้น มาย้อนเหตุการณ์ วันนั้นกันหน่อยดีกว่า ว่า อะไร และ ทำไม เราถึงตัดสินใจไป ฮินเดีย เมืองที่ไม่เคยคิดมาก่อน ว่าจะ อยาก ไป.. ช่วงนั้นเป็นช่วงเดือน พฤษภาคม ปี 2006 เดือนแห่งการรอ การประกาศผล โอเน็ต เอเน็ต ค่ะ ตอนนั้นถ้าใครมีลูก-หลาน ที่กำลังรอผลเหมือนกันคงจะเข้าใจดีว่ามันเลื่อนเหลือเกิน ประกาศผลก็ผิดไปผิดมา เราก็คีอเด็กอีกหนึ่งคนในนั้นที่นั่งรอผลสอบ เช็คเน็ตอ่านข่าวทุกวันเพราะเผื่อผลสอบจะออก จนแม่เข้ามาถามว่า ยีสจะไปเรียนต่อที่อินเดียมั้ย? แม่อ่านหนังสือตอนนี้ที่บังกาลอร์เค้าดังเรื่อง IT มากเลยนะ มหาลัยเค้าก็ติดอันดับ <ตอนนั้น คณะที่เราจะเลือกเรียนก็ คือ ด้านคอมพิวเตอร์อยู่แล้วด้วยไง> เราก็ลังเล เพราะต้องการอยู่กับแม่ จนกระทั่ง รอผลสอบไม่ไหว เลยบอกแม่ว่า อือ ยีสจะไปเรียนอินเดีย... ตอนช่วงนั้นจากการอ่านข่าวผลสอบก็เปลี่ยนมาเป็น การหาข้อมูลแทนได้เจอนักเรียนไทยที่เรียนอยู่ก็คุยกับเค้า ถามว่าเป็นไง ทั้งเรื่องเรียน สภาพแวดล้อม พอถามถึงเรื่องอากาศเท่านั้นแหละ งง ไม่อยากเชื่อ พี่เค้าบอกว่าอากาศเย็น หนาวกว่าเมืองไทย <ข้อมูลประดับ เมืองไทยเทียบแล้วอยู่ประมาณ กรุงเทพ ไปทางภาคใต้บ้านเราค่ะ> เราก็งง แล้วก้อเชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง ขำขำ พอตัดสินใจได้ว่าไปชัวร์ ก็ ติดต่อกับเอเย่นเลยค่ะเพราะพี่เค้าว่าให้ไปเองเลย แต่ไม่กล้า จนเรื่องเรียบร้อย ผลโอเน็ต เอเน็ต ถึงออกค่ะ แหม น่าจะรอให้ไปก่อนเนอะ ค่อยออกก็ไม่สาย แต่ มันออกช้าๆอย่างงี้ก็ดีเหมือนกันเพราะเป็นตัวช่วยแกมบังคับให้เราต้องไป อินเดีย   Create Date : 16 สิงหาคม 2550     Last Update : 17 มีนาคม 2551 19:18:12 น. Counter : 352 Pageviews.   6 comment Share Tweet

I t ' s M e < Y e a Z > ! ! Sa-wad-dee Ka!!! I Varistha T . Now I'm stay in Bangalore India to study Ka   Create Date : 14 สิงหาคม 2550     Last Update : 17 มีนาคม 2551 19:18:43 น. Counter : 309 Pageviews.   2 comment Share Tweet

• iT'S me
• แต่ง--blog--ยืมเค้ามาทั้งนั้น อยากใช้ๆๆๆ
• BCA

• kaichu
• sweetwishes
• missy pink poison
• ป้ามด
• daodin
• เดียวจัง
• dabestone
• anantraya
• Moti
• Cooking_For_Love
• Brownie Bee
• ด.ญ.ถ้วยฟู
• xemmy
• LinkbooM
• Webmaster - BlogGang

• yenta4
• kapook
• Af
• thairath
• Hi5
• tennis
• BlogGang.com