เป็นกำลังใจให้ละกันนะครับ

เปนอีกกำลังใจนึงค่ะ ภาพสวยดี

เขียนได้จับใจ

ภาพสวย
นอกจากจะทำให้นึกถึงเพลง Stairway to Heaven
แล้วยังทำให้นึกถึง บันไดแก้วมณีในวัน "เทโวโรหณะ" อีกด้วย

เขียนได้โดนใจจัง -_-"


ชีวิตต้องดำเนินต่อไป...

การเดินทางยาวไกลนัก
คงจะดีหากมีเพื่อนร่วมทางที่รู้ใจก้าวไปด้วยกันสักคน

แต่ก็เป็นการยากนักที่จะได้พบและเจอคน ๆ นั้น

บางครั้งการเดินทางบนทางที่โดดเดี่ยว หากไม่ทำใจให้เข้มแข็ง...ก็คงไม่มีวันที่จะถึงจุดหมาย

ถึงยังไง ก็คงต้องเดินทางต่อไป

ถึงแม้ภายในใจ..จะอ้างว้างเดียวดายเต็มที

อิอิ เขียนบล๊อกดีจังค่ะ

เพิ่งรู้ว่าคุณ ลัลล้า พูดมากเป็นกับเขาด้วย

5555555 ปกติเห็นเอาแต่ลัลล้า คิคิ

แล้วเจอกันบนทางชีวิตนะตุ้ยนะ


//ผีเสื้อ

แวะมาชม
ภาพงามจริงนะคะ : )

เป็นภาพที่สวยมากๆค่ะ
เขียนได้จับใจดีจัง

ยังไงไม่ต้องยอมแพ้ บู้ต่อไปคับ
หึหึ

หากคืนหนึ่งเหงาใจยากไปถึง
ในคนึงซึ้งใจกับใครหรือ
ลมที่พัดโชยแผ่วแนวเถาเครือ
ใจนั้นเหลือสายใยมั่นไม่หวั่นเอน

เป็นคนเร่พเนจรไร้ขอนมั่น
จะผูกพันกับใจคนไร้สิทธิ์
จึงขอมาเยี่ยมเยือนอย่างเพื่อนมิตร
ใจคงคิดถึงคนจร....ก่อนจากลา

เป็นคนผ่านทาง แวะมาทักทาย
ทางไกล เหมือนกัน เดินมานาน ไม่รู้ว่าวันใดจะสิ้นสุด